ฉันทำงานด้านการบริการลูกค้า  ต้องติดต่อพูดคุยกับลูกค้า
ผ่านทางโทรศัพท์เกือบทุกวัน ทำงานมาก็เกือบจะสี่ปีแล้ว
ไม่มีครั้งไหนที่ทำให้รู้สึกประทับใจหรือปลาบปลื้มใจ
กับลูกค้าขนาดนี้มาก่อน เรื่องก็มีอยู่ว่า

ในวันที่ 30 มกราคม 2551 ขณะที่ฉันกำลังติดต่อกับลูกค้า
ท่านนึงอยู่ ณ ขณะนั้นฉันรู้สึกหงุดหงิดพอสมควร
แต่ไม่ได้หงุดหงิดใส่ลูกค้าหรอกนะคะ แต่รู้สึกหงุดหงิด
รำคาญตัวเองต่างหาก ก็อาการหายใจติด ๆ ขัด ๆ
ลมหายใจเข้าออกตามธรรมชาติ ต้องออกจากช่องจมูก
แต่ฉันต้องหายใจทางปากพร้อมกับต้องพูดไปด้วย
ทรมานจริง ๆ (ด้วยสปิริตจึงไม่ยอมลาป่วยหนะค่ะ)
และเนื่องจากติดต่อลูกค้าผ่านทางโทรศัพท์
จึงคิดว่าลูกค้าคงไม่รู้หรอกว่าเราเป็นหวัด หรือถึงรู้
ก็ไม่ได้ทำให้งานบกพร่องซักหน่อย

ในขณะที่ฉันกำลังจะกล่าวจบสาย ลูกค้าท่านนั้นก็พูดขึ้นว่า

" คุณครับคุณเป็นหวัดใช่ไหม " ลูกค้าเป็นผู้ชายอายุ
ห้าสิบกว่าจะหกสิบแล้วค่ะ

" ค่ะ " สิ่งที่ฉันคิดอยู่ในใจคือ ลุงเค้าคงจะพูดว่า
' ขอให้หายไว ๆ นะครับ ' แค่นั้นละมั้งแต่ไม่ใช่

" ตอนนี้คุณมีเกลือป่นอยู่หรือเปล่าครับ " เอ๊ะ! เอามา
ทำอะไร ฉันเริ่มสงสัยและพยายามตั้งใจฟังมากขึ้น

" ไม่มีค่ะ "

" มี seven หรือร้านขายของอยู่แถวนั้นไหมครับ "

" มีค่ะ "

" ให้คุณไปซื้อเกลือมานะครับ แล้วก็เอาเกลือผสมน้ำ
กลั้วคอไว้สัก30วินาที จากนั้นบ้วนทิ้งทำซัก2-3 ครั้ง
ห่างกันประมาณ 3-4 ชั่วโมงนะ "

" ค่ะ " ตอนนั้นไม่รู้ว่าน้ำตามันมาจากไหน แต่มันเอ่อล้น
อยู่ที่ตาเรียบร้อยเหลือแต่จะหยดแหมะลงมา
นึกถึงพ่อนะค่ะ

" จากนั้นนะให้คุณดื่มน้ำอุ่นค่อนข้างร้อน ดื่มเยอะๆเลย
ไม่หิวก็ต้องดื่มเอาให้เยอะโดยไม่มีเหตุผล จนกว่าฉี่จาก
เหลืองเป็นใส ก่อนนอนก็ดื่มน้ำเยอะๆ ถ้าตื่นลุกขึ้นมาฉี่บ่อยๆ
ไม่ต้องตกใจ แล้วก็ให้หาผ้าพันคอมาพันรอบคอ
ไว้ ถ้าตอนนี้นั่งตรงแอร์ก็ให้เปลี่ยนที่นั่งซะนะ
แล้วก็กินผลไม้พวก ฝรั่ง มะขามป้อม.....
(บอกมาหลายชนิดแต่ลืมค่ะ)
ฝรั่งหนะดีเลือกเอาลูกดิบ ๆ หน่อย ฝรั่งนี่ดีนะ
มีวิตามินซีมากกว่าส้มถึงห้าเท่า
ทำให้ได้อย่างนี้เดี๋ยวหวัดก็จะหายไปจากคุณเอง "

" ขอบคุณมากค่ะ " น้ำตามันห้ามไม่อยู่แล้วค่ะ
ต้องรีบเช็ดเพราะกลัวคนอื่นเห็น ถ้าเพื่อน ๆ เข้ามาอ่าน
ก็อาจจะสงสัยว่ามันเศร้าซึ้งน่าร้องไห้ตรงไหน แต่ถ้า
เพื่อน ๆ เป็นฉัน อาจจะร้องไห้เหมือนฉันก็ได้  
น้ำเสียงอันเต็มไปด้วยความเมตตาของคุณลุงคนนึง
ซึ่งเป็นใครก็ไม่รู้ แค่เพียงติดต่อคุยกันแค่ครั้งแรกเท่านั้น
และก็คงอาจจะเป็นครั้งเดียวก็ได้ แต่ปรารถนาดีกับเรา
ถึงเพียงนี้ พาลให้นึกถึงบ้านคิดถึงพ่อกับแม่ขึ้นมาเฉย ๆ

" ขอบคุณมาก ๆ จริง ๆ ค่ะ "

" ไม่เป็นไรหนูคงรุ่นราวคราวเดียวกับลูกผมละมั้ง
คงอายุยังไม่ถึงสามสิบหรอกใช่ไหม "

" ยังค่ะ "

" ผมแค่หวังว่าความรักความหวังดีจะทำให้สังคม
เราดีขึ้นนะหนูนะ "

" ดิฉันรู้สึกซาบซึ้งมาก ๆ จริง ๆ ค่ะ มีสิ่งใดที่ดิฉัน
จะสามารถตอบแทนความหวังดีของคุณได้บ้างคะ "

" ผมไม่ได้ต้องการสิ่งตอบแทนหรอก แต่ถ้าหนูอยาก
ตอบแทนหรือช่วยกันจริง ๆ ก็จดเวบไซด์ผมไว้นะ
www.allforthem.org เป็นเวบเกี่ยวกับการช่วยเหลือ
สุนัขและแมวที่เคยถูกทอดทิ้งหรือบาดเจ็บ ผมกับภรรยา
เอามารักษาและเลี้ยงดูก็119 ชีวิตแล้ว ตอนนี้ผมกับ
ภรรยาเราไม่มีรายได้มีแต่หนี้สินที่เพิ่มขึ้น แต่เราก็
ทิ้งพวกเค้าไม่ได้ ผมพูดได้3ภาษาเคยทำงานแบงค์
ตอนนี้ไม่มีใครยอมจ้างผมเข้าทำงาน เพราะเห็นว่า
อายุมากแล้ว  หนูทำงานตรงนี้คงมีความรู้ทางด้าน IT
ถ้าหนูอยากช่วยก็ช่วยไปดู ๆ หน่อยก็ได้นะว่า
เวบเราควรจะปรับปรุงยังไงให้น่าดู คนจะได้เข้ามาดูเยอะๆ
เพราะถ้าคนเข้ามาเยี่ยมชมหรือเป็นสมาชิกเยอะๆ ก็จะ
ทำให้มีโฆษณามาลงเวบเราบ้าง ตอนนี้มีแค่บริษัทเดียว
ที่มาลง หนูลองเข้ามาดูและลองชวนเพื่อน ๆ
เข้าไปด้วยนะ "

คุณลุงพูดยาวกว่านี้ค่ะแต่ฉันจำทุกคำพูดไม่ได้

www.allforthem.org   " ทั้งหมดเพื่อพวกเค้า "

พวกเค้าก็คือสุนัขและแมวร้อยกว่าชีวิตที่อยู่บ้าน
คุณลุงใหญ่ผู้เมตตา หากเพื่อน ๆ ได้อ่านเรื่องนี้แล้ว
ลองเข้าไปเวบนี้ดูนะคะ หากมีกำลังทรัพย์มากพอ
สามารถบริจาคช่วยได้ แต่ถ้ากำลังทรัพย์น้อยช่วย
ทางอื่นได้ค่ะ แค่เราเข้าไปอ่านไปท่องเวบนี้หรือเป็น
สมาชิก หากทางแบรนด์ต่าง ๆ เค้าเห็นว่าเวบนี้มี
สมาชิกหรือคนมาเยี่ยมชมเยอะ ก็อาจจะเอาโฆษณา
มาลง นั่นก็หมายถึงว่ามีปัจจัยที่จะช่วยให้น้องหมา
น้องแมวสามารถดำรงชีวิตได้ยืดยาวต่อไปได้อีก

slogan ของเวบนี้คือ
" ขอเดินตามรอยพระบาททุกชาติไป "

ในหลวงพระองค์ท่านทรงนำคุณทองแดงมาดูแล นั่นเป็น
พลังใจให้คุณลุงใหญ่กับภรรยามีกำลังใจในการช่วยเหลือ
สุนัขและแมวที่ถูกทอดทิ้งถูกทำร้ายจนบาดเจ็บไม่มีที่ไป
ให้เค้าได้มีความสุขมีชีวิตที่ดีขึ้น....

....เราอาจจะทำบุญในวัดกันมาเยอะแล้ว ลองแวะมา
ทำบุญนอกวัดกันดูบ้างค่ะ........

www.allforthem.org   ........

แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 51 17:39:09