 |
กรุ่นกลิ่น..กุสุมา
๐ กรุ่นหอมผกามาลย์แต่วารก่อน ระบัดกลิ่นยอกย้อนเข้าซ้อนหมาย กลางโรจน์เรืองสูรย์ย้ำแสงกำจาย โลมอุ่นอายอบร่ำใส่คำนึง
๐ จนเพลงแผ่วแว่วหวานได้ผ่านโสต แต่งปราโมทย์ซ่านใส่หัวใจหนึ่ง ภพภาพอันนิรมิตที่ติดตรึง คือแสงแรกงามซึ้งเช้าหนึ่งนั้น
๐ โคมฟ้าแห่งอรุณเมื่อหมุนคว้าง ย่อมกลบพรางกลับให้สิ้นไหวหวั่น ลิขิตช่วงท่วงทีแห่งชีวัน มฤคพรรณพฤกษ์สรรพ...พลอยรับรู้
๐ กรุ่นบุหงาราตรีต้องลี้กลิ่น แต่เมื่อสิ้นผกายจันทร์จะหันสู่ ทั่วหล้ารออบร่ำความดำรู แต่เช้าตรู่ตราบเย็น...ไม่เว้นวาย
จากคุณ :
สดายุ...
- [
2 ก.พ. 51 06:27:19
]
|
|
|
|
|