บ่อยครั้งหักห้ามใจไม่ให้คิด..ยังคิด
บ่อยยิ่งนักเมื่อเลิกคิดกลับยิ่งคิด
บ่อยบ่อยกว่านั้น...ยังสัมผัส และรู้สึกอยู่ใกล้ ๆ ...
เขาที่เรารักและนับถือ
แม้ในความจริงเขาอยู่ไกล..แสนไกล
คำพูด ความคิด..มักมากับความเงียบ
ภาพเหตุการณ์ ภาพแล้วภาพเล่า..ลอยมาตามสายลม
รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ คุ้นหู.....เรื่องเล่าขำขัน พลันแจ่มชัดในมโนภาพ
ไออุ่นยามอิงแอบแนบชิด....โชยชายคล้ายโอบห้อมล้อมกายอยู่เสมอ
เศษเสี้ยวของความขมขื่นแห่งการจำพราก
แอบซ่อนอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน
สอดแทรกอยู่ระหว่างซอกหลืบห้องหัวใจ
อาศัยร่มบังใบจากจินตนาการ...ในทางบวก
ความเจ็บปวดยิ่งยวด..งวดระเหิดบางเบาลงได้บ้าง บางครั้งครา
...รักเอยไม่เคยเลยลับ....
ข่มใจระงับเพียงใด กลับแฝงเร้นตราตรึง
จึ่งเฝ้าคำนึงถึงในภวังค์..ร่ำไป
พยายาม พยายาม พยายาม พยายาม พยายาม
......เลิกคิดถึง........ยิ่งคิดถึง.......
จากคุณ :
บังอร-บังเอิญ
- [
2 ก.พ. 51 20:36:14
]