ความคิดเห็นที่ 1 6. อัศวินีแห่งบาดาล (ครึ่งหลัง) เมื่อได้มังกรบินได้ยินคำสั่งห้ามอย่างดุดันจากผู้เป็นนาย อุดากันหุบปีกกลางอากาศในทันใดราวกับปะทะกับกำแพงแก้ว บัดนั้นรามิตเพิ่งเคยเห็นมังกรทำอาการหูตกหางตกเป็นครั้งแรก เจ้าอุดากันตัวเขื่องลงมาหมอบอยู่บนพื้นราบตัวสั่นงกราวกับสุนัขเซื่องๆ “เจ้าต้องขอโทษตัวแทนจากศิลาลัยด้วย” ไทราสั่งมังกรของเธอ เจ้ามังกรหงอจนรามิตไม่คิดว่าจะได้มีโอกาสเห็นมังกรบินแสนสง่าคอตกอย่างไม่กลัวอาย มันเหลือบสายตามองรามิตอย่างหวาดกลัวเป็นครั้งแรกและพานคิดว่ามันคงบังอาจทำร้ายมิตรของเจ้านายเข้าแล้ว เลยถูกดุเช่นนี้ เมื่อคิดได้ดังนั้น พลันอุดากันยิ่งมีท่าทีสลดมากกว่าเดิม “อ้อ...ไม่เป็นไรหรอกขอรับ” รามิตชักเป็นห่วงท่าทีวิตกจริตของมังกรบิน จากนั้นเขาคล้ายจะคิดอะไรได้ จึงหันไปเรียกเวหาบ้าง จากนั้นไทราจึงได้เห็นสดายุแห่งแดนตะวันตกบินถลาลงมาจากท้องฟ้าที่มืดมิด ขนสีน้ำเงินเข้มของมันแทบจะกลืนไปกับยามราตรี นกยักษ์บินข้ามผ่านทะเลสาบก่อนจะลดระดับกางปีกเมื่อชะลอความเร็วลง หากอุดากันทำตาเหลือกได้มันคงทำไปแล้ว... ด้วยนกขนาดมหึมานี้ตัวใหญ่กว่ามัน... มันมองดูนกยักษ์ที่เดินหุบปีกอย่างสง่างามตามนายของมันมาอย่างซื่อสัตย์ มังกรบินผุดลุกขึ้นกางปีกออก เพื่อทำให้มันดูตัวใหญ่ขึ้นเพื่อป้องกันตัวเองตามสัณชาตญาณ “ใจเย็นๆ อุดา” ไทราปลอบ ส่วนรามิตก็คว้าสายบังเหียนนกของเขาไว้ “ไม่ต้องตกใจ เจ้าทั้งสองน่าจะทำความรู้จักกันไว้” รามิตกล่าว “นี่คือ เวหานกของข้าขอรับ” สิ้นคำของนาย สัตว์พาหนะมีปีกทั้งสองพันธุ์ต่างหันขวับมามองหน้ากัน และต่างก็เงียบคล้ายจะไม่เห็นด้วยในคำสั่งแต่ก็ขัดขืนไม่ได้ สุดท้ายความภักดีต่อนายตนทำให้มันทั้งสองคล้ายจะยอมรับให้แก่กันและกันแต่โดยดี ไทรานั้นไม่นิยมใช้สดายุเพราะมันกลัวน้ำ และบินไม่ทน อีกทั้งเธอยังคิดว่าพวกเทพในนครหลวงต่างเลี้ยงสดายุเพราะอยากเบ่งบารมีทับกันมากกว่า หากเธอต้องยอมรับอย่างหนึ่งว่าเวหาไม่ใช่นกสดายุที่เลี้ยงไว้เพื่อความสวยงาม ปีกและกล้ามเนื้อของมันแข็งแรงราวกับนักสู้ที่ผ่านสังเวียนมานักต่อนัก รามิตละจากสายจูง และเดินมาหาเธอ จากนั้นทูตจากศิลาลัยยกมือขึ้นและท่องเวทออกมาเบาๆ ทันใดนั้นเกสรและมังกรแดงของเธอก็ขยับร่างและได้สติคืนมา “ข้าไม่ได้ใช้อัศนิเวท...” รามิตเอ่ยขึ้น เมื่อสัมผัสได้ว่าไทราผู้นี้ไม่ใช่ผู้ไร้เหตุผล และคล้ายว่าเธอยังไม่ทราบเรื่องที่เกิดขึ้นในศิลาลัย “ต้องขอโทษที่ทำให้ตกใจ ข้าเพียงแต่ต้องการหยุดยั้งการโจมตีเท่านั้น และมังกรไม่ได้บาดเจ็บใดเพียงแต่โดนเวทนิทรา” ไทราขมวดคิ้ว เมื่อครู่ไม่ใช่อัศนิเวทหรือ?...พลังขนาดนั้น ถ้าเรียกใช้จะสะเทือนโลกาแค่ไหนนะ? หากอัศวินีแห่งบาดาลก็ไม่ได้ซักถามใดต่อ เธอทรุดกายพลางใช้มือข้างหนึ่งวางที่หน้าผากของเกสร พลางถอนใจยาวเมื่อพบกว่าเธอไม่ได้เป็นอะไรมากดังคำที่อีกฝ่ายว่าไว้ แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 51 18:58:42 จากคุณ : run saya - [ 3 ก.พ. 51 00:07:18 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “ให้ข้าช่วยเถอะ” เสียงของทูตแห่งศิลาลัยกล่าว ในทีแรกไทราทำทีจะปฏิเสธ เนื่องจากคิดว่าได้ทำความเดือดร้อนให้แก่อีกฝ่ายมาแล้ว เธอจึงหลีกทางแต่โดยดี ในยามนั้นไทราจึงได้เห็นใบหน้าที่ซ่อนอยู่ภายใต้หมวกปีกกว้าง เธอถึงกับชะงักงัน อัศวินีมังกรกะพริบตาด้วยความฉงน... นี่คือร่างเบื้องหลังไอสีดำอันน่าสะพรึงกลัวนั่นแน่หรือ? เด็กหนุ่มผู้มีเส้นผมสีเงินแกมทอง ยาวระต้นคอ ราวกับสะท้อนแสงสว่าง ยิ่งกว่าเทพตะวันออกเสียอีก แสงสว่างจากรัตติกาล? แม้เกสรคนของเธอจะมีรูปร่างไม่สูงเช่นเดียวกับไทรา แต่เกราะหนักเต็มยศที่เจ้าตัวสวมใส่ย่อมมีน้ำหนักไม่ใช่น้อย หากเด็กหนุ่มร่างผอมผู้มาในฐานะทูตแห่งศิลาลัยกลับอุ้มร่างของเธอลอยขึ้นราวกับเกสรไม่มีน้ำหนักอะไรเลย “ข้าคือรามิต แห่งปราสาทตะวันตก...หากเป็นได้ และไม่เป็นการรบกวนท่านจนเกินไป ข้าอยากเดินทางเข้ามายาเลโดยเร็วที่สุด” เด็กหนุ่มผู้นั้นกล่าวด้วยท่าทีสุภาพ ราวกับไม่เคยมีเรื่องปะทะกันเมื่อครู่ ***** รามิตเพ่งมองหมอกหนายามเช้าที่กำลังโรยตัวอยู่เหนือผิวน้ำด้วยอาการกระสับกระส่าย หมอกหนาจัดจนเห็นทัศนวิสัยไกลแค่เพียงหัวเรือรูปมังกรเหินหาว สัญลักษณ์ประจำตระกูลเทพมังกร เพราะรามิตเห็นสัญลักษ์แบบเดียวกันนี้บนหัวแหวนประจำตระกูลของวาฬา แม้มายาเลจะขึ้นชื่อในความหลากหลายของเทพตระกูลสายต่างๆ ที่ต่างพากันมารวมกลุ่มกันในเกาะกลางน้ำแห่งนี้จนจำนวนผู้คนในมายาเลมากกว่าอีกสามอาณาจักรเป็นเท่าตัว แต่ถึงกระนั้นตระกูลที่ทรงอิทธิพลที่สุดในมายาเลกลับมีเพียงแค่สองสามตระกูลเท่านั้น และหนึ่งในนั้นคือ เทพมังกร ซึ่งบัดนี้จ้าวตระกูลเทพมังกรคนปัจจุบันเองก็ดำรงตำแหน่งเป็นถึงข้าหลวงใหญ่แห่งมายาเล และในวาระที่มายาเลกำลังขาดผู้ถือคทาทิศ ข้าหลวงใหญ่ใยมิใช่เป็นผู้มีอำนาจสูงสุดในแดนใต้ รามิตลอบระบายลมหายใจ วาฬาคงจะไม่มีอันตรายใดๆ หากเขาถูกนำตัวมาที่นี่... สำเภาใหญ่ลอยข้ามลำน้ำเดินหน้าต่อไปราวกับรู้ทิศทางเป็นอย่างดี หากสิ่งที่รบกวนรามิตอยู่ตอนนี้มิใช่สภาพอากาศที่เลวร้าย ไม่ใช่เรื่องที่ต้องทิ้งเพื่อนยากอย่างเวหารออยู่ที่โรงพักนก แม้เกาะกลางน้ำมายาเลอันเป็นราชธานีแห่งบาดาลนั้นมิได้ห้ามให้สดายุบินผ่าน หากทว่าเขตน่านน้ำที่ล้อมรอบตัวเมืองอยู่เต็มไปด้วยสิ่งมีชีวิตอันน่ากลัวอย่างหนึ่ง ที่เรียกกันว่า ‘พรายน้ำ’ พรายน้ำพวกนี้มิใช่ร่างวิญญาณที่ชาวเรือทั่วไปเกรงกลัว หากพรายน้ำแห่งทะเลมรกตน่ากลัวกว่าหลายเท่า เพราะพวกมันเป็นนักล่ากิน... หากไร้สำเภาที่ทำมาจากไม้ตะเคียนทอง หรือมีเทพมังกรให้ความคุ้มครองแล้ว ก็เป็นการยากที่จะข้ามฟากโดยปลอดภัย แต่ปัญหาพรายน้ำผู้ชอบดื่มโลหิต ก็ยังไม่ใช่สิ่งที่รามิตกังวล ในมือของเด็กหนุ่มกำลังถือสาส์นของจอมเทพแห่งศิลาลัย ฉบับจริง... แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 51 19:12:21 จากคุณ : run saya - [ 3 ก.พ. 51 00:12:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ‘อย่าได้เดินทางไปมายาเล จนกว่าจะได้รับคำสั่งใหม่จากข้า จงรออยู่ในปราสาทจันทรคราสห้ามเจ้าออกมาเป็นอันขาด’ รามิตอ่านข้อความทวนไปมาหลายครั้ง ก่อนจะตัดสินใจผนึกมันกลับเหมือนเดิม เด็กหนุ่มหลับตาลงราวกับกำลังชั่งใจบางอย่าง จากนั้นเขาทำบางสิ่งที่ไม่มีใครในอาณาจักรกล้าทำ...แม้แต่จะคิด รามิตจงใจทำลายสาส์นแห่งศิลาลัย สารแห่งจอมเทพสลายดุจเขม่าควันสีดำ เขาทิ้งซากที่เหลือลงสู่ท้องน้ำ มันเลือนหายไปในหมอกอย่างรวดเร็ว ไม่นานนักรามิตก็ได้ยินเสียงของมันกระทบผิวน้ำดังซ่า แม้จะเป็นเพียงซากกระดาษ หากมันจมดิ่งสู่ท้องน้ำอย่างรวดเร็วราวกับสมอเรือยักษ์ที่ถูกทิ้งลงมา สติของรามิตไม่ได้วิปลาส เขารู้ตัวดีทุกอย่าง... เขากำลังฝืนคำสั่งนายท่าน...คำสั่งที่บอกให้เขารออยู่ที่ปราสาทจันทรคราส  ถ้อยคำในสารนั้นสั้นห้วนแต่เฉียบขาด แสดงว่านายท่านคงให้อาลักษณ์ลงมือเขียนด้วยตนเอง เขาตัดสินใจถูกหรือไม่? ที่ทำเช่นนี้? เป็นความบังเอิญขณะที่รามิตเงยหน้าขึ้นมองบนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยม่านหมอก ในฉับพลันสายตาของเขามองเห็นเงาปีกของมังกรบินอีกตัวหนึ่งกลางหมอกหนา ในเวลาเพียงไม่กี่วินาทีเขารู้สึกถึงการสั่นคลอนของเรือคล้ายกับโดนสิ่งของขนาดใหญ่กระแทก หากเพียงครู่เดียวก็เงียบหาย ทันใดนั้นประกายตาของสาวกดำเจิดจ้าขึ้น ขณะที่ได้ยินฝีเท้าของคนผู้หนึ่งเดินมาทางกราบเรือก่อนจะเอ่ยขึ้นช้าๆ “ท่านไทรา ให้มาเรียนเชิญท่านไปยังห้องพักด้านในขอรับ” สาวกดำพยักหน้ารับ ก่อนจะเดินตามชายรับใช้ประจำเรือ ซึ่งแต่งกายโดยใช้ผ้าพันศีรษะทับกันไปมาจนแทบมองไม่เห็นหน้าค่าตา เสื้อผ้าที่สวมแม้จะดูเก่า หากทว่าก็ดูคงทนอย่างผู้ที่ต้องใช้แรงงานอยู่เป็นประจำ ร่างกายแต่ละคนผอมเกร็งเหมือนกับผู้ที่ทำงานมาอย่างหนัก รามิตตั้งใจจะเอ่ยถามบางอย่างแต่แล้วก็เปลี่ยนใจ ยอมเดินตามข้ารับใช้ผู้นั้นไปโดยดี ***** ไทรามองเห็นข้ารับใช้ประเรือเดินนำทูตจากนครหลวงไปจนถึงห้องโถงใต้ท้องเรือแล้ว ตนเองก็ส่งสัญญาณกับทหารกองหนึ่งที่ยืนอออยู่ด้านหลังของเธอ มือข้างหนึ่งของอัศวินีมังกรปรากฏม้วนคำสั่งใหม่ที่เพิ่งจะได้รับจากนักเดินสารแห่งบาดาล “พวกเจ้าคอยรอสัญญาณจากข้า อย่าได้ทำการอุกอาจเป็นอันขาด” ไทราสั่งเบาๆ แต่เมื่อเธอกำลังจะก้าวเดิน ร่างหนึ่งกลับยืนขวางหน้า เขาคือนักเดินสารแห่งตำหนักบาดาลในชุดสีเขียวเข้มนั่นเอง “อัศวินีไทรา ท่านคงอ่านคำสั่งชัดเจนแล้วสินะ” ทหารแห่งบาดาลกล่าวเตือนความจำ หากไทราโต้ตอบกลับด้วยสายตาเย็นเชียบ “ข้าเข้าใจดี และโปรดวางใจว่าข้ายินดีปฏิบัติตาม ดังนั้นหากท่านยังไม่หลีกทางให้ ข้าเกรงว่าท่านกำลังขัดขวางการปฏิบัติงานของข้า!” เมื่อได้ยินเสียงหนักแน่นและเอาจริงสวนกลับออกมา ทหารเดินสารแห่งบาดาลจึงเดินเลี่ยงออกมายืนดูอยู่ห่างๆ หลังจากนั้นบังเกิดเสียงดังเปรี้ยงขึ้นที่หน้าห้องโถง ก่อนที่ประตูทั้งบานจะหลุดผัวะออกมา หลังช่องว่างของบานประตูมีไทรายืนขวางทางอยู่ ข้างๆ เธอมีมังกรตัวโตที่เอาหางฟาดใส่ประตูจนหักพับ “รามิตแห่งปราสาทจันทรคราส ท่านถูกจับแล้ว!” ไทราประกาศพลางยื่นหมายจับที่ลงตราประทับของตุลาการแห่งบาดาล เบื้องหลังของเธอมีเหล่าเทพพิทักษ์บาดาลพร้อมอาวุธครบมือคอยคุมเชิงอยู่ ***** ตีท้ายบท : รามิตจะเอาตัวรอดได้หรือไม่? และไหนยังต้องไปสืบข่าวของบุษบรรณและวาฬา โดยปราศจากความช่วยเหลือจากทางศิลาลัยอีกล่ะ? ต้องติดตามต่อใน ตอนที่ 7 : กำดับมรณะ แล้วล่ะค่ะ ตอนต่อไปจะมีตัวละครเก่าสุดแสบอีกหนึ่งที่กลับมาตามคำเรียกร้อง (ใครขอฟร่ะ?) ปล. แว้บมาก่อนที่จะโดนประนาม...แต่สงสัยไม่รอด ตอนนี้สั้นไปหน่อย (รู้ตัว) งั้นเดี๋ยวแว้บไปอัฟบล็อคก็แล้วกันนะเจ้าคะ ปล2. อ๋อย...เข้าหน้า blog ไม่ได้เจ้าค่ะ น่าจะมาจากทีพันทิปจะอัฟเซิร์ฟเวอ์วันนี้แน่ๆ เดี๋ยวตอนเย็นๆ จะลองเข้าดูใหม่นะคะ แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 51 00:53:10 แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 51 00:27:22 แก้ไขเมื่อ 03 ก.พ. 51 00:20:21 จากคุณ : run saya - [ 3 ก.พ. 51 00:19:27 ]

ความคิดเห็นที่ 4 งงอ่ะ -*- จากคุณ : ไม่รู้ไม่ชี้ไม่ดีไม่สน (ไม่รู้ไม่ชี้ไม่ดีไม่สน) - [ 3 ก.พ. 51 00:43:25 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แว้ก!! มาเร็วจัง...ยังแก้กระทู้อยู่เลยง่ะ จากคุณ : run saya - [ 3 ก.พ. 51 00:46:35 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ถึงสั้นก็ยังดีกว่าไม่ได้อ่านค่ะ ฮี่ๆ ^_^ พ่อหนุ่มรามิตโดนจับซะแล้ว นี่ล่ะน้า... เชื่อป๋าแต่แรกก็สบายไปแล้ว (หรือเปล่า?) จากคุณ : Ezel - [ 3 ก.พ. 51 03:34:22 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อ้าวว...... กำลังชื่นชมไทราอยู่แท้ๆ ไหงกลับเป็นแบบนี้ได้ล่ะ.... อ่านคำชี้แจงเรื่องรูปร่างหน้าตาคุณ run แล้วถึงบางอ้อเลยครับ  ตั้งแต่ภาคที่แล้ว ตัวละครสำคัญจะไม่ปรากฏรูปโฉมชัดเจนในตอนแรก เหมือนสมัยที่ผมเคยสงสัยว่ารามิตนี่ไครหว่า...พระเอกหรือเปล่าเนี่ย ประมาณนั้น ^__^.. ไม่ใช่ข้อเสียขแงผู้เขียนหรอกครับ เขาเรียกว่าชั้นเชิงในการประพันธ์ ตอนนี้ก็รู้ความเท่ห์ของรามิตขึ้นมาอีกแล้ว จาก "..เด็กหนุ่มผู้มีเส้นผมสีเงินแกมทอง ยาวระต้นคอ ราวกับสะท้อนแสงสว่าง ยิ่งกว่าเทพตะวันออกเสียอีก .." คง ฉากและพฤติกรรมมังกรของไทนา และนกของรามิต  ทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้ ฮี่ๆๆ เป็นอารมณ์ขันเล็กๆและน่ารักซึ่งเดาว่าคนเขียนคงหย่อนใส่ไว้ ดูไปก็น่ารักทั้งสองตัวนะครับ ^__^..... จากคุณ : GTW - [ 3 ก.พ. 51 07:37:57 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สบายเลย ไม่ต้องเดินทางไปหา บุษบรรณกับวาฬา แค่ยอมให้จับ ก็ได้พบกันเอง    สามนักสู้จากสามทิศ งานนี้มายาเล สะท้านแน่ จากคุณ : ตานุ่นภารโรง (y4uc) - [ 3 ก.พ. 51 08:37:32 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ยอมให้จับง่ายๆก็ไม่สนุกซิครับ แล้วจะได้หาเหตุให้รามิตได้พบ เจอกับพรายน้ำด้วย เป็นพระเอก เรื่องนี้ค่าตัวน้อยแถมบทเสี่ยงตาย สารพัดเสียด้วย 55555 สวัสดีครับ จากคุณ : ชัดเจนน้องนาง - [ 3 ก.พ. 51 13:17:13 ]

ความคิดเห็นที่ 10 โห ไทราทำมังกรหูตูบได้ น่ากลัวมิเบา ให้วาฬาคู่บุษบรรณดีกว่านะ เดี๋ยววาฬาจะหูตูบ กำดับมรณะหรือกับดักมรณะอะคะ จากคุณ : scottie - [ 3 ก.พ. 51 14:43:40 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อัพทีละตอน ไม่แบ่งครึ่งได้มั้ยคะ อยากอ่านยาว ๆ แหะ ๆ ^^ จากคุณ : Nobody's waiting for me - [ 4 ก.พ. 51 00:53:47 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ถ้าคุณรักษ์ให้วาฬาคู่บุษบรรณ เพราะกลัววาฬาจะหูตูบ ถ้างั้นคนที่จะซวยหูตูบน่าจะเป็นรามิตนะ เหอๆ จากคุณ : ลูนาติก - [ 4 ก.พ. 51 15:39:30 ]

ความคิดเห็นที่ 13 :-) จากคุณ : กวินทรากร - [ 4 ก.พ. 51 21:42:54 ]

ความคิดเห็นที่ 14 รามิตจะเป็นยังไงต่อ จะยอมให้จับหรือหนีไปนะ... ^_______^ จากคุณ : Caje - [ 5 ก.พ. 51 14:05:25 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ยิ่งอ่านเหมือนรามิตจะหล่อขึ้น ^^ จากคุณ : Hexi - [ 7 ก.พ. 51 09:57:21 ]