๐ เรืองรองแสงรุ่งคลุ้ง...พนา
หวานแว่วโกกิลา...ร่ายร้อง
เมฆหมอกหยอกนภา...พราวพร่าง
อวลกลิ่นกายนุชน้อง...แนบเนื้อพี่ฤา
ใกล้รุ่งฟุ้งแสงทอง...นวลละอองเมฆหมอกขาว
แสงเดือนสุกสกาว...วาวดารามาประชัน
ฟังเสียงไก่เจื้อยแจ้ว...เสียงลมแผ่วแว่วราวฝัน
วิบวับสายแวววัน...ผันแขไขไกลนภา
อุ่นไอจากอกชาย...มากล้ำกรายพ่ายผวา
เพรงหมอกหยอกฟากฟ้า...นารีหนึ่งจึงซ่อนตัว
เป็นดาวนิรมิต...ให้พี่คิดยามฟ้าหลัว
กายอุ่นที่กอดกลั้ว...ยั่วหยอกเล่นเป็นผู้ใด
ในฝันอันอบอุ่น...หอมกายกรุ่นมุ่นจิตไหว
เพียงแค่นิมิตไป...ในยามเช้าเงาจึงจาง
บุหลันลอยเลื่อนลับ...แสงนวลดับยามฟ้าสาง
อัสดงสุริยงลาง...พรางสิงขรจรจากลา
ศศิธรก็จรกลับ...มาประดับทับพื้นหล้า
หวนคืนในเพลา...คราฟ้ามิดชิดเขตคาม
ขอพี่อย่าได้ห่วง...สุดาดวงที่ทวงถาม
แม้นมิเห็นรูปนาม...งามอนงค์คงภักดี
-----------------------------------------------------
โคลงแต่งตอบเพื่อนชาวกวีที่โอเคเนชั่น เขาบอกว่ากาพย์เห่เรือ
สีน้ำน้อยก้เลยแอบเลียนแบบยกของเขามาตั้ง
แล้วก็แก้เป็นคำแบบของเราได้มาแบบนี้
ใครรู้มันเป็นกาพย์เห่เรือตรงไหนบอกทีค่ะ
จากคุณ :
sugarhut 
- [
7 ก.พ. 51 15:15:27
]
ภักดิ์
