Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    รอเธอกลับมารับขวัญ

    ..

    หวนคิดมา คราใด ใจยิ่งเศร้า
    เป็นเพราะเรา ไกลกัน เช่นนั้นหรือ
    ถึงได้ดู หม่นครึ้ม ซึมกะทือ
    มืดชืดชื้อ เนือยเนือย โลกเฉื่อยชา

    ลมโชยชาย คล้ายหยอก เคลียดอกไม้
    ภิรมย์ไล้  โลมร่าง กลางหมอกหนา
    หอมเจ้าหอม ลดาดวง พวงระย้า
    สายหยุดพา จมภวังค์ ครั้งคุ้นเคย

    คนละสาง หมอกวาย แดดฉายชัด
    ยามลมลัด เรืองเรือง เหลืองระเหย
    ริมศาลา ทรงไทย ใครเล่าเอย
    ปลิดมาเย้ย  หยิบหยอก ทั้งดอกใบ

    “เงยหน้ามา รับยิ้ม สินิ่มเนื้อ”
    โอบแขนเอื้อ อาทร ชวนอ่อนไหว
    คนเกเร กดจมูก มาซุกไซร้
    “แบบนี้ไง ผะผ่าว หนาวบรรเทา”

    เสียงหัวเราะ  ร่วนรวน มายวนยั่ว
    จี้ให้หวัว สับสน จนเต้นเร่า
    พอจะงอน ก็ง้อ พ้อคำเบา
    รีบคลอเคล้า “เขารักดอก จึงหยอกกัน”

    วอนลมเฉื่อย เรื่อยไล้  ไล่ประทิ่น
    ไปดลจินต์ เขากลับ มารับขวัญ
    สายหยุดอาจ แพ้แรง แสงตะวัน
    รักของฉัน  หวานถวิล ตราบสิ้นใจ


    ** ที่มาของกลอนบทนี้  ขุดคุ้ยมาจากกลอนของพี่สดายุhttp://www.bloggang.com/mainblog.php?id=sdayoo

     
     

    จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 9 ก.พ. 51 11:22:11 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom