ลมผ่านพริ้วเพลงบรรเลงวังเวงแว่ว
ดาษดาวแพร้วร่ายลีลาศวาดวงแสง
คะนึงหาพี่ท้นจิตส่งฤทธิ์แรง
ดังจะแข่งแสงฟ้า..สื่ออารมณ์..
เพลานี้ชื่นฉ่ำน้ำค้างหยด
เข้าราดรดเต็มกำลังเคยสั่งสม
ปล่อยเสน่หาแห่งหัวใจ..ไปตามลม
ก่อนเคยบ่มเก็บงำอยู่ร่ำไป..
จักเรียงร้อยความรักเป็นอักษร
ทุกบทตอนมีเพียงพี่ที่หวามไหว
เกินบ่ายเบี่ยงต้านแรงฤทธิ์ของจิตใจ
คำแห่งนัยจึงกรอง,หลั่งถั่งโถมมา..
ขอเอ่ยย้ำคำ'รัก'แสนหนักแน่น
อีกห่วงแหนท่วมใจดวง..ทั้งห่วงหา
มิเคยมีใครอื่นใดในสายตา
เพียงพี่ยารับอุ่นไอแม้นไกลกัน..
ถวิล,ห่วงใย..ส่งแนบหมอนนอนต่างแขน
อาทรแสนส่งหวานล่วงสู่ห้วงฝัน
เพลงบรรเลงผ่านโสตไปใต้เงาจันทร์
กล่อมถึงขวัญพี่ยาทุกนาที..
คำ,ความนี้จากหัวใจไม่สักครึ่ง
เพียงเสี้ยวหนึ่งของเยื่อใย..จักให้พี่
รอยสวาทอีกห่วงใยในอกมี
เกินคำที่จักหมายแทนแสนหมื่นความ..
และหากอยากฟังความนัยใจน้องเอ่ย
จักเพียรเผยความหัวใจ..เถิดไถ่ถาม
จะกระซิบจากหัวใจแสนไหววาม
ค่อยคอยลามสู่อีกใจ..ไปทุกวัน..
จากคุณ :
mameehanako 
- [
11 ก.พ. 51 07:17:36
]
'กล่อมถึงขวัญพี่ยา...ทุกนาที..'
