ความคิดเห็นที่ 1 ผมไม่ค่อยได้แวะเข้าถนนนักเขียนมานานแล้วครับ แต่พอเข้ามาก็ได้มาอ่านกาพย์ยานี 11 ของคุณ ณ กมล ครับ อ่านแล้วได้อารมณ์ ความรู้สึกที่ดี  ถึงแม้ว่าจะสั้นไม่กี่บท  แต่ก็แต่งได้เยี่ยมมาก ๆ ครับ ผมไม่เชี่ยวชาญเรื่องกาพย์ยานี 11 เลยครับ  รอผู้รู้ท่านอื่นมาช่วยคอมเม้นท์ต่อดีกว่าครับ อิอิ จากคุณ : อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง) - [ 12 ก.พ. 51 13:37:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จะบอกว่าความรู้ด้านกวีนี่น้อยสุดแสนจะน้อย เข้ามาแอบอ่านบ่อยๆแม้จะไม่ค่อยได้ทักทายเจ้าของกระทู้ก็เถอะ :) จากคุณ : นายกลิ่นเอง (กลิ่นกาแฟครับ) - [ 12 ก.พ. 51 17:46:49 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่ได้เป็นผู้รู้เลยค่ะ แต่เป็นผู้รับที่ได้อ่านงานสวยๆแบบนี้จากคุณ ณ กมล เสมอ จากคุณ : เตติญญ่า - [ 12 ก.พ. 51 18:19:40 A:58.64.112.149 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สีน้ำน้อยจะบอก    ไม่ได้หลอกเลยนานี่ คุณ ณกมล คนดี   กาพย์ยานีคืออะไร? แต่ก่อนนี้ไม่นาน              เคยพบพานกลอนบ้าใบ้ กลอนเอ่ยกลอนทำไม       เขียนหน้าห้าหลังหกคำ คนสอนเขียนแสนแปลก     บอกให้แยกนะงามขำ วรรคข้างหน้าห้าคำ            วรรคหลังนั้นเพิ่มอีกตัว เสียงสัมผัสพิเรน           พอมองเห็นก็ต้องหวัว วรรคสุดท้ายอย่ากลัว     เขียนมั่วไปไม่คล้องจอง หัดเขียนกลอนสิบเอ็ด    น้ำตาเล็ดเช็ดเข่าน้อง คนทักบทร้อยกรอง       ของสีน้ำกราบย่านี่ --------------------------------------------- อิอิอิ ไม่ได้ป่วนนะเจ้าค่ะ แต่พูดฟามเจง คนสอนแต่งกาพย์ยานีไม่เคยบอกว่าเป็นกาพย์ เขาบอกให้แต่งกลอนตอบ ข้างหน้าห้าคำ ข้างหลังหกคำ จำไว้สัมผัสวรรคสุดท้ายจะมีก็ได้ไม่มีก็ได้ โธ่ หลอกกันให้อับอายขายขี้หน้าชาวบ้าน เรียกกลอนสิบเอ็ดต้มเป็ดซะตั้งนาน จากคุณ : sugarhut - [ 12 ก.พ. 51 18:34:19 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ^^ ตามมาอ่านครับ (รูปเคียวเกี่ยวใจเรา...................ให้ซึมเซาคราได้ยล) ชอบประโยคนี้จังครับ จากคุณ : KTH (KTHc) - [ 12 ก.พ. 51 22:11:20 ]

ความคิดเห็นที่ 6 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 12 ก.พ. 51 22:47:05 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จันทร์เสี้ยวลาลับฟ้า      สุริยาขึ้นมาใหม่ แปลกจริงใยหัวใจ         ยังมืดมนดั่งคืนแรม แวะเข้ามาแจมครับ  เมื่อก่อนก็เคยแต่งกาพย์ยานี ๑๑ แต่เดี๋ยวนี้ ไม่ค่อยได้แต่งเลย อิอิอิ แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 51 00:53:06 จากคุณ : leonnoom - [ 13 ก.พ. 51 00:08:48 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คุณ ณ กมล  เจ้าแขน เจ้าขา. . .   ท้อใจ ไปไยเล่า                 แสงจันทร์เจ้า มิหน่ายหนี ประโลม ทุกราตรี                  แม้เพียงเสี้ยว เกี่ยวใจกัน   คืนนี้ แสงอาจน้อย              ไม่นานคอย เพ็ญเด่นฝัน สดสวย อวยพรพลัน               เชื่อไหมจันทร์. . .ไม่ทิ้ง. . .เธอ. นะ. . .นะคะ. . . แฮ่. . . แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 51 03:04:47 แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 51 03:04:05 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 13 ก.พ. 51 03:03:27 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คืนจันทร์เสี้ยวฟ้ามัว       อย่าหวาดกลัวไปเลยขวัญ ดาวยังอยู่คู่จันทร์ มิลืมกันชั่ววันลา.. มิลืมกันนิรันดร.. จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 13 ก.พ. 51 09:18:43 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แสงจันทร์ประโลมโลก.....ลบรอยโศกให้เหือดหาย โดดเดี่ยวบ่เดียวดาย......พบเพื่อนใจคือแสงจันทร์ สุขใดในแหล่งหล้า.......ห่อนหาญท้าทัดเทียมทัน อุบัติที่ทิพย์สวรรค์.......ทอดอาบโลกลบรอยหมอง สวัสดีครับทุกท่าน น้องไหม่ครับ ชี้แนะด้วยครับ จากคุณ : ผู้เป็นยิ่ง (Abhibhu) - [ 13 ก.พ. 51 11:15:56 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ๐๐ แสงจันทร์ประโลมใจ....รอยโศกใดพลันเลือนหาย แม้อยู่เดียวเปลี่ยวดาย...มิเหงาใจคราได้ยล แสงนวลทาบผืนฟ้า........ทอดอาบหล้าลบรอยหม่น พราวพร่างทุกแห่งหน......ราวชี้ทางให้ก้าวเดิน ๐๐ สวัสดีทุกๆท่านที่แวะมาเยือนนะคะ.. ตอนนี้ขอแปะไว้แค่นี้ก่อนนะคะ..(ดาลใจจากคห ๑๐..ค่ะ) ว่างแล้วจะเข้ามาตอบทุกท่านค่ะ.. จากคุณ : ณ กมล - [ 13 ก.พ. 51 16:47:13 ]

ความคิดเห็นที่ 12 15.53 ๏ กาพย์นี่*กี่ย่านับ...........เรียกผวนกลับ*กาพย์ยานี ปู่โกรธโทษ..ย่านี่.............เดี๋ยวป๊าดพี่มีน้ำโห ๏ ที่มา*ถ้ามี โกรธ............ลดละโทษโกรธอักโข จึงกล่าว*เจ้ากลึง โชว์........กลอนลดโห*โล่ห์หด หาย ๏ ย่านี่*ยี้หน้า งอ.............ปู่ เลยง้อ รอเงย หงาย กวีกี่วาดลาย....................อ่านแล้วคลายอารมณ์ขึง ยามเย็นสวัสดิ์โอ้.........ณ กมล และท่านทุกทุกคน.......ต่างชี้ มาป่วนม้วนป่าปน.........แกมเปิ่น จันทร์เสี้ยว*คำคำนี้......บอกไม่อยากผวน ๚๛ 16.16 แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 51 17:37:08 จากคุณ : คนสาธารณะ - [ 13 ก.พ. 51 17:35:47 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ๐ จันทร์เสี้ยว"เจียวซ่าน"เศร้า......รำพึง เรียวรูป ราวเคียวตรึง..................เกี่ยวฟ้า เพียงพิศ ผิดเพียงถึง..................คราหนึ่ง นานแล พลางหม่น ปนหมางข้า................กลับย้อนรอยจำ ๐ สวัสดีค่ะพี่ชาย..( ลัดคิวตอบก่อนใครเรยยย..ใครว่าจันทร์เสี้ยวผวนกลับมิได้..อิอิ ) จากคุณ : ณ กมล - [ 14 ก.พ. 51 00:35:21 ]

ความคิดเห็นที่ 14 หวัดดีค่ะอาคุงกล่อง..ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ.. ดีใจที่ได้เห็นรอยยิ้มคุณอีกครั้ง แวะไปอ่านเรื่องสั้นในบล็อกคุณแล้วนะคะ..ไม่รู้จัก ฉันไม่รู้จักเธอ.. โห คิดได้งัยเนี่ย..หนุกหนานดีค่ะ.. .. หวัดดีค่ะคุณกลิ่นกาแฟ.. ดีใจที่ได้กลิ่นกาแฟโชยกรุ่น..หอมหวลอยู่ในบ้านนี้นะคะ.. .. หวัดดีค่ะคุณเตติญญ่า.. ดีใจที่แวะมาส่งยิ้มทักทายนะคะ.. ขอบคุณในคำชมค่ะ..ข้าน้อยยังด้อย..ยังอ่อนหัดในเรื่องกาพย์กลอนอยู่เลยค่ะ.. คิดดูสิคะขนาดโคลง..ยังกลายเป็นโคลงเคลงเรยยยย.. ก้อเลยต้องมารบกวนพี่ๆเพื่อนๆน้องๆในถนนนักเขียนนี่แหละค่ะช่วยขัดเกลาให้..รบกวนด้วยนะคะ.. .. หวัดดีค่ะคุณเคธี่..ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มอบอุ่นจริงใจที่มีให้กันมาสม่ำเสมอนะคะ..ขอบคุณ ขอบคุณมากมาย .. สวัสดีค่ะพี่ทิกิ..กราบขอบพระคุณในความกรุณาของพี่ทิกิ ที่ได้เคยช่วยชี้แนะ..และให้คำแนะนำในการเขียนโคลงนะคะ.. จนถึงบัดนี้ คงไม่มีข้อผิดพลาดให้ได้อายเขาอีกแล้วกระมังคะ.. หากยังมีหลงเหลืออยู่รบกวนพี่ท่านช่วยกรุณาเขกกะโหลกข้าน้อยสักทีสองที โทษฐานที่บอกแล้วไม่รู้จักจำด้วยนะคะ.. .. หวัดดีค่ะคุณหนุ่ม.. จาก.. จันทร์เสี้ยวลาลับฟ้า      สุริยาขึ้นมาใหม่ แปลกจริงใยหัวใจ         ยังมืดมนดั่งคืนแรม .. สู่.. ๐ จันทร์เสี้ยวเรียวรูปรอย.....ใจดวงน้อยราวโดนเกี่ยว พิษแผลดั่งคมเคียว.............ฝังกรีดลึกถึงเนื้อใน ๐ เพียงพิศคืนจันทร์แรม.......รอยจำแซมแทรกซ้อนไหว จึงหม่นในหทัย...................คนึงหาคืนจันทร์เพ็ญ ๐๐ จากคุณ : ณ กมล - [ 14 ก.พ. 51 01:45:37 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ท่านพี่พจน์เจ้าขาาาาาาา... จาก... ท้อใจ ไปไยเล่า                 แสงจันทร์เจ้า มิหน่ายหนี ประโลม ทุกราตรี                  แม้เพียงเสี้ยว เกี่ยวใจกัน  คืนนี้ แสงอาจน้อย              ไม่นานคอย เพ็ญเด่นฝัน สดสวย อวยพรพลัน               เชื่อไหมจันทร์. . .ไม่ทิ้ง. . .เธอ. สู่... ๐ มิท้อ..เพียงแต่หมอง..........คราเพ่งมองจันทร์รูปเสี้ยว ละม้ายเหมือนจริงเชียว...........กับคมเคียวเกี่ยวใจกัน ๐ คิดถึง..ยามเยาว์วัย.............เคยวิ่งไล่คว้าบุหลัน เพ็ญทาบผืนน้ำนั้น.................สะท้อนฝันในวัยเยาว์ ๐ ฉงน แล ฉงาย...................ในหทัยไยจึงเหงา ทุกครั้งที่เห็นเงา.....................รูปรอยเสี้ยวเกี่ยวขอบฟ้า ๐๐ ยังหาสาเหตุมิได้เจ้าค่ะท่านพี่พจน์..( ยิ้มม ) จากคุณ : ณ กมล - [ 14 ก.พ. 51 01:57:52 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คุณสีน้ำฟ้าเจ้าขาาาา...ดีใจที่แวะมาค่ะ จาก... คืนจันทร์เสี้ยวฟ้ามัว       อย่าหวาดกลัวไปเลยขวัญ ดาวยังอยู่คู่จันทร์ มิลืมกันชั่ววันลา.. มิลืมกันนิรันดร.. สู่... รอคอยนวลเพ็ญจันทร์...........มาปลอบขวัญวันอ่อนล้า รอแสงกระจ่างตา.................สาดส่องหล้า..พาก้าวเดิน ..รอเจ้าค่ะ..ฮี่ ฮี่ จากคุณ : ณ กมล - [ 14 ก.พ. 51 02:02:46 ]

ความคิดเห็นที่ 17 จันทร์เพ็ญสาดแสงส่อง   ดวงดาวจ้องประกายไหว มิอาจทำให้ใจ               สว่างไสวในบัดดล พิษรักช่างบาดลึก          ใจยังนึกทุกแห่งหน มิเคยคลายกังวล           ยังมืดหม่นในหัวใจ จากคุณ : leonnoom - [ 14 ก.พ. 51 02:17:23 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สีน้ำน้อยจ๋าาา คำ "คิดถึง" ตัวโต.........ดูอ่าโอ่เด่นไสว ตัวเท่าหม้อแกงใหญ่.....เธอบอกไว้ไม่เลือนลา ฉันตอบเธอ..คิดถึง.......เท่าช้างหนึ่งตัวใหญกว่า เธอนั้นตอบกลับมา........เท่าปลาวาฬเลยเป็นไง อิอิ คิดถึงสาวแอมน้ำตาลไหม้ ( ยังงัยก้อหวานนนนน ) ป่วป่วนเช่นกันจ้าาา จากคุณ : ณ กมล - [ 14 ก.พ. 51 02:39:42 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ๐ ถึงเธอผู้เป็นยิ่ง.........ลึกล้ำจริงเกินสิ่งใด ครอบครองทั้งห้วงใจ....และห้วงใฝ่ในภวังค์ ๐ นวลแขที่สาดส่อง.....ยังมิผ่องดั่งใจหวัง มาดหมายได้ยลยัง.......แววสุกใสในเนตรเธอ ๐ มิอาจจักเอื้อมคว้า.....ด้วยรู้ว่ามิเสมอ หทัยใฝ่ละเมอ.............เพียงมายาของเงาจันทร์ ๐ แสงทาบฉาบห้วงน้ำ....งามลึกล้ำดื่มด่ำฝัน ชิดใกล้ สลายพลัน........ระริกไหวในนที ๐ คงคืนรูปรารอย..........คราถอยห่างร้างเร้นหนี ชะตาคงเพียงมี..............แค่ชมรูปจูบแสงเงา ๐๐ ให้นึกถึงเพลงนี้ซะจริงๆ..ดอกไผ่บาน..ฟังในบ้านนะเจ้าคะ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=nakamol&month=01-2008&date=27&group=23&gblog=9 จากคุณ : ณ กมล - [ 14 ก.พ. 51 03:08:00 ]

ความคิดเห็นที่ 20 จันทร์เพ็ญสาดแสงส่อง   ดวงดาวจ้องประกายไหว มิอาจทำให้ใจ               สว่างไสวในบัดดล พิษรักช่างบาดลึก          ใจยังนึกทุกแห่งหน มิเคยคลายกังวล           ยังมืดหม่นในหัวใจ จากคุณ : leonnoom """""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""" คุณหนุ่มคะ.. ๐ ก่อนที่จะเกิดแผล............แน่แท้..ย่อมอ่อนหวาน ประทับสุขในกาล...............ก่อนพลิกผ่านผันเปลี่ยนไป ๐ สุข เศร้าเคล้าระคน..........กมลเลือกจำสิ่งไหน ร่องรอยของแผลใจ............หรือหวามไหวในห้วงรัก ๐ คละเคล้าเศร้า สุขสม.......เพียงใจข่มเพียงผ่อนพัก เพียงใจเราแน่นหนัก...........ในศรัทธา..คุณค่าตน ๐ แม้แผลจะกรีดลึก............ตรองตรึกไว้อย่าหมองหม่น แม้จะเหงาเหลือล้น..............ย่อมผ่านพ้นในสักวัน ๐ แปรเจ็บเป็นบทเรียน.........พากเพียรสานต่อฝัน นำรักแห่งช่วงวัน.................ประทับไว้ในทรงจำ ๐๐ แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 51 12:03:03 จากคุณ : ณ กมล - [ 14 ก.พ. 51 07:12:41 ]