๐๐
๐ มิกล้าจะสบตา..................ด้วยเกรงว่าจะถูกเมิน
แท้จริงใจเผชิญ...................กับความกลัวที่โถมมา
๐ ลอบมองด้วยความเศร้า.......ซ่อนรอยเหงาในวงหน้า
รอยยิ้มเธอให้มา...................ช่วยลบหม่นจนเลือนจาง
๐ อยากเอ่ยคำว่ารัก.............เกรงนักว่าจะบาดหมาง
ความหวังจึงเลือนลาง.............ไล่คว้าเงาฝันต่อไป
๐ ประหม่ายามใกล้ชิด.............ด้วยปกปิดความลับไว้
ลึกเร้นในหัวใจ.......................อยากเผยนัยให้เธอฟัง
๐๐
หมายเหตุ..ชิ้นนี้ก็เป็นงานทดลองเขียนกาพย์ยานี ๑๑ เช่นกัน
( เป็นผลงานชิ้นที่สองค่ะ )
รบกวนท่านผู้รู้ให้คำชี้แนะติติงด้วยนะคะ
ฟังเพลงประกอบ..ในบ้านนะคะ..
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=nakamol&month=14-02-2008&group=18&gblog=10
จากคุณ :
ณ กมล
- [
14 ก.พ. 51 01:12:39
]