ค่ำคืน
เสียงสะอื้นริมข้างฝา
ดังพร้อมคราบน้ำตา
ที่ไหลบ่าอาบแก้มนวล
เดียวดาย
เหมือนคล้ายคล้ายสายลมหวน
พระจันทร์พลันคร่ำครวญ
หวนกลับคืนสู่จุดเดิม
อ้างว้าง
ทุกก้าวย่างยากจะเริ่ม
รอรักมาตักเติม
เพิ่มพลังแก่หัวใจ
ความฝัน
ตอนกลางวันฝันสดใส
กลางคืนผันเปลี่ยนไป
ไร้สีสันอันคุ้นเคย
ค่ำคืน
เสียงสะอื้นไม่เปิดเผย
เล็ดลอดจากไหนเอย
โปรดเฉลยให้รู้ที
น้ำตา
รู้แล้วว่าเสียงเสียงนี้
ดังอยู่ทุกนาที
ที่อกซ้ายของตัวเรา
------------------------------
สวัสดีวันพระค่ะ
กลอนบทนี้ได้มาตอนคืนวาน
วันวาเลนไทน์ที่ใครๆ กระดี๊กระด๊า
สีน้ำน้อยนั่งทานกุ้งแช่น้ำตา ยำมะม่วงสามหาว
แล้วก็ข้าวคลุกความช้ำ (แต่ไม่มีเบียร์)
คนเดียว คนเดียวจริ๊งจริง
อิอิอิอิ เลยเอามาฝาก
คนที่อยู่คนเดียวช่วงวันแห่งความหลัง
จากคุณ :
sugarhut
- [
14 ก.พ. 51 12:08:37
]