 |
'เกินจักไขหรือเอ่ยความ..'
ระเหยแล้วหมอกจางจางตอนสางเช้า ตะวันนั้นเล่า..ก็เริ่มนับลำดับแสง แขค่อยจางรอยอวลเคยนวลแรง ดาราแข่งพรางรอย..จนคล้อยไป..
ลมร่ำร่ายลีลาผ่านอากาศ ใบไม้วาดวงรับซับแดดใส ผกางามในสวนแหล่งก็แกว่งไกว ส่งชื่นให้ด้วยลีลางามอารมณ์..
อีกวันแล้วหัวใจเปี่ยมไออุ่น แสนละมุนละไมหลั่ง..คอยสั่งสม ด้วยใครเฝ้าอบร่ำไล่ช้ำตรม จึ่งได้บ่มสุขสมไว้ชมเชย..
ยิ่งเวียนกาลนานเดือนเคลื่อนเป็นปี คนคนนี้ก็ประจักษ์ภักดิ์ที่เผย อีกห่วงหาให้คอยซับ..มิลับเลย อกนี้เอยแสนพิศวาส..จะขาดใจ..
"ขวยเขินสะเทิ้นจิต คงด้วยฤทธิ์แห่งหัวใจ อาวรณ์อาทรไฉน เกินจักไขหรือเอ่ยความ.."
จากคุณ :
mameehanako
- [
15 ก.พ. 51 22:33:18
]
|
|
|
|
|