ความคิดเห็นที่ 1
บทที่ 10
เพ็ญรตายืนตัวแข็งเกร็งด้วยแน่ใจแล้วว่าเสียงหัวเราะลึกลับที่ได้ยินนั้นมาจากใต้เตียง และที่น่ากลัวยิ่งกว่าก็คือมันเป็นเสียงหัวเราะแหลมเล็กคลับคล้ายเสียงขบขันไร้เดียงสาของเด็กเล็ก สาวสวยผู้เป็นเจ้าของห้องหนาวเยือกไปทั่วสรรค์พางกาย ขนอ่อนทั่วร่างเหมือนจะพร้อมใจกันลุกตั้งอย่างไม่ได้นัดหมาย
มีบางอย่างซ่อนอยู่ใต้เตียง ?
คิก ๆๆๆๆ เสียงหัวเราะแหลมเล็กแว่วมาอีกครั้ง แน่นอนว่าต้นเสียงยังคงดังจากใต้เตียงของเด็กสาว
เพ็ญรวบรวมความกล้าคุกเข่าลงพร้อมเอื้อมมืออันสั่นเทาจับที่ชายผ้าคลุมเตียง เพียงแค่เปิดชายผ้าที่ยาวลงมาถึงพื้นด้านล่างออก เธอก็จะสามารถมองเห็นที่ว่างใต้เตียงได้ทั้งหมด และว่าหากมี อะไร แอบซ่อนอยู่แล้วล่ะก็ ... จะต้องเห็นจะๆในระยะประชิดอย่างแน่นอน !
อดีตดาวโรงเรียนกำชายผ้าแน่น เหงื่อกาฬชุ่มโชกไปทั่วมือ เพ็ญรตารวบรวมกำลังใจทั้งหมดเท่าที่มีอยู่เตรียมที่จะเปิดผ้าคลุมออก
คิก ๆๆๆ เสียงลึกลับยังคงดัง
เป็นไงเป็นกัน ! เด็กสาวตัดสินใจกระชากผ้าที่ปิดบังส่วนใต้เตียงออกอย่างแรง
ความว่างเปล่าคือสิ่งที่เธอพบ !? ไม่มีสิ่งแปลกปลอมผิดปกติอยู่ข้างใต้ หากจะมีก็เพียงฝุ่นและหยากไย่อยู่เพียงเล็กน้อย ที่สำคัญตอนนี้เสียงหัวเราะประหลาดได้เงียบไปแล้ว
สาวผมยาวถอนใจเฮือกใหญ่ เธอปิดผ้าคลุมลงอย่างโล่งใจ
นี่เราคงหูแว่วหรือไม่ก็เครียดเกินไปแน่ๆ เพ็ญรตาบอกกับตัวเองพลางถอยมานั่งตรงกลางห้อง
ทว่าสายตาเจ้ากรรมเหลือบไปเห็นความผิดปกติบางอย่าง ... บนเตียงนอน
ภายใต้ผ้าคลุมเตียงผืนนั้น ... มีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ ?
และอะไรที่ว่า ... มีรูปร่างลักษณะคล้ายกับเด็กตัวเล็กๆที่กำลังนอนขดตัว !!
เพ็ญรตารู้สึกเหมือนมีก้อนบางอย่างจุกขึ้นมาอยู่ที่คอ แต่กระนั้นเธอก็ฝืนรวบรวมความกล้าเดินไปที่ขอบเตียง มือข้างหนึ่งกำชายผ้าคลุมไว้อีกครั้ง
เด็กสาวตั้งสติเตรียมที่จะกระชากผ้าคลุมเตียงออกให้พ้น
ทว่ายังไม่ทันที่จะทำอย่างที่คิด ร่างลึกลับในโปงผ้าเกิดดิ้นขลุกขลักไปมา ! และนั่นทำให้เพ็ญรตาถึงกับกระเด้งตัวออกห่างจากเตียงแทบจะวินาทีเดียวกัน
ร่างเล็กแต่ลึกลับในโปงผ้าหยุดดิ้นแล้ว เด็กสาวยืนใจเต้นโครมครามอยู่ที่ริมผนังห้อง มือขาสั่นเทาด้วยความตื่นเต้นผสานไปกับความกลัว เพ็ญสูดหายใจยาว เข้าและออกช้าๆเพื่อรวบรวมสติ และเมื่อตั้งสติได้เธอจึงเดินไปที่ขอบเตียงอีกครั้ง
เด็กสาวตั้งใจว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ว่า อะไร ในโปงผ้าจะเกิดดิ้นกระตุกขึ้นมาอีก เธอก็พร้อมที่จะเปิดออกดูบัดเดี๋ยวนี้ ให้มันเห็นดำเห็นแดงเสียว่าสิ่งที่เห็นคืออะไร
คิดได้ดังนั้น จึงกระชากผ้าคลุมเตียงออกทันที
เพ็ญรตายืนนิ่ง สายตาจ้องจับไปที่ร่างน้อยบนเตียง เด็กสาวไม่อาจขยับตัวไปไหนได้แม้สักน้อย ด้วยมิได้เตรียมใจไว้ถึงขนาดที่จะรับสภาพกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าได้ จะมีก็เพียงแววตาสั่นระริกเท่านั้นที่แสดงให้เห็นว่าเธอกำลังอยู่ในอารมณ์หวาดกลัวจนถึงขีดสุด
ร่างบนเตียงค่อยๆคลานสี่ขาเข้ามาใกล้ จากตรงกลางเตียงใกล้เข้ามาจนเกือบจะชิดขอบเตียงที่เพ็ญรตากำลังยืนอยู่ เลือดที่เปรอะเปื้อนไปทั่วร่างของมันทำให้เตียงเล็กๆนั้นแดงฉาน
เมื่อมันมาถึงขอบเตียงชิดกับเด็กสาว ร่างลึกลับจึงเปลี่ยนจากท่าคลานเป็นลุกขึ้นยืนสองขา คุณพระ ! เมื่อได้เห็นร่างของอย่างมันถนัดถนี่แล้ว เด็กสาวแทบจะเป็นลมในทันที ร่างของมันสูงราวเด็กสองสามขวบ สัดส่วนและอวัยวะทุกอย่างก็เหมือนเช่นเด็กมนุษย์ทั่วๆไป
เพียงแต่ตามร่างกายของอมนุษย์ตนนั้นมีรอยบาดแผลถูกของมีคมแทง เชือดเฉือนอยู่เต็มไปหมด ไม่เว้นแม้กระทั่งศีรษะหรือเบ้าตาทั้งสอง !
ที่สำคัญเลือดสดๆกำลังไหลรินออกจากบาดแผลเหล่านั้นอย่างไม่ขาดสาย !!
จากคุณ :
Luckard  
- [
19 ก.พ. 51 18:18:35
]
|
|
|
