หญิงวัยกลางคน ผมยาวสลวยถึงกลางหลัง การแต่งกายดูภูมิฐาน แต่ใบหน้าของเธอดูอ่อนล้าและวิตกกังวล กำลังนั่งรออยู่อย่างนิ่งสงบ เพื่อรอพบกับแพทย์ที่กำลังตรวจร่างกายลูกชายอายุ 1 เดือนเศษของเธอ
คุณธัชชาคะ ขอเชิญพบนายแพทย์วิมพ์ที่ จอภาพ 3 ค่ะ เสียงพยาบาลสาว ประกาศเรียกชื่อของเธอ
ธัชชาสะดุ้งตกใจเล็กน้อย ก่อนที่จะค่อย ๆ ลุกขึ้นอย่างช้า ๆ แล้วเดินตรงไปนั่งที่หน้า จอภาพอิเล็กทรอนิกส์ 3 มิติ เธอยื่นมือไปประทับรอยนิ้วมือที่เครื่องตรวจสอบลายนิ้วมืออิเล็กทรอนิกส์ เพื่อแสดงตัวตน เมื่อเธอดึงมือออก จึงปรากฎภาพ นายแพทย์หนุ่มใส่แว่นทรงทันสมัย หน้าตาคมคาย ยิ้มแบบเจื่อน ๆ ให้เธออยู่
สวัสดีครับ คุณธัชชา หมอหนุ่มขยับกรอบแว่นเล็กน้อย ก่อนที่จะพูดต่อ
เรื่องที่ผมจะบอกกับคุณอาจจะเป็นเรื่องที่ทำใจยากอยู่สักหน่อย แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เลวร้ายเกินไปนัก
ใบหน้าที่อ่อนล้าของธัชชา กลับซีดขาวเพิ่มขึ้นไปอีก เมื่อได้ยินหมอพูดอย่างนั้น
เกิดอะไรขึ้นกับลูกชายของฉันหรือคะ เธอพยายามสะกดความรู้สึกและไม่ให้เสียงพูดสั่น
หมอหนุ่มจ้องมองหน้าธัชชาอยู่สักพัก ก่อนที่จะพูดอธิบายออกมา
เอ่อ
น้องเวช ลูกชายของคุณป่วยเป็นปัญญาอ่อน ชนิดดาวน์ซินโดรม ซึ่งลูกชายของคุณอาจจะไม่พูดเลยและก็อาจจะอ่านหรือเขียนไม่ได้ด้วย สามารถรับประทานอาหารเองได้ แต่งตัวเองได้ แต่ว่าอาจจะทำงานหาเลี้ยงชีพตัวเองไม่ได้ ต้องมีคนคอยดูแลชีวิตความเป็นอยู่ การดำเนินชีวิตประจำวันตลอดไป แล้วก็อาจจะมีอายุที่ไม่ยืนยาวนัก เพราะหัวใจของเขามีอาการผิดปกติอยู่ด้วย
หมอหนุ่มเว้นช่วงระยะหนึ่ง เมื่อเห็นธัชชาน้ำตาไหลนองหน้าไม่หยุด เมื่อเห็นว่าน้ำตาเธอเริ่มหยุดไหลแล้ว จึงอธิบายต่อไป โดยที่บนจอภาพเปลี่ยนจากหน้าหมอหนุ่มเป็นรูปอธิบายทางการแพทย์
อาการปัญญาอ่อนชนิดดาวน์ซินโดรม เกิดจากความผิดปกติของจำนวนโครโมโซม เซลล์ร่างกายของคนเรา ปกติมีโครโมโซม 23 คู่ หรือ 46 โครโมโซม ถ้าเกิดความผิดปกติทางพันธุกรรม มี 47 โครโมโซม โดยโครโมโซมคู่ที่ 21 มี 3 โครโมโซม แทนที่จะเป็น 2 โครโมโซม ก็จะมีอาการปัญญาอ่อนแบบดาวน์ซินโดรม ซึ่งมักจะเกิดขึ้นกับการตั้งครรภ์ที่มารดาอายุมาก ประมาณ 35 ปีขึ้นไป เอ่อ
ขอโทษนะครับ ปีนี้คุณธัชชาอายุเท่าไหร่แล้วครับ
42 ปีค่ะ ธัชชาตอบออกไปด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ
นั่นอาจจะเป็นสาเหตุสำคัญอย่างหนึ่ง แต่ก็มีองค์ประกอบแวดล้อมอื่น ๆ ด้วย
หมอหนุ่มให้ความเห็นเพิ่มเติม ก่อนที่จะพยายามพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล เพื่อปลอบโยนให้ธัชชารู้สึกดีขึ้น
ผมเข้าใจถึงความรู้สึกคุณครับ คุณธัชชา ขณะที่เราก้าวเข้าสู่ศตวรรษที่ 21 ความคาดหวังของมนุษย์เรา เกี่ยวกับคุณภาพชีวิต มักสูงกว่าแต่ก่อนมาก ด้วยเทคโนโลยีทางการแพทย์ที่ก้าวหน้า ความฝัน ความหวังต่าง ๆ ที่มีในตัวลูก ในทารกเกิดใหม่ ก็ย่อมจะคาดหวังในสิ่งที่ดีที่สุด แต่ถ้าลูกที่เพิ่งเกิด แล้วเราได้มารับรู้ว่า ลูกของเราอยู่ในกลุ่มอาการดาวน์ เชื่อว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่ทุกคนจะต้องทุกข์ มีความเศร้าโศกเหมือน ๆ กัน เพราะฉะนั้นเราต้องปรับเปลี่ยน ความฝันหรือความคาดหวังเสียใหม่ ผมเชื่อว่า การดูแลรักษาและให้ความช่วยเหลือต่าง ๆ ก็น่าจะทำให้เกิดการพัฒนาที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
ธัชชาพยักหน้ารับฟังคำปลอบจากหมอ พลางรำพึงกับตัวเองเบา ๆ โธ่
เวชลูกแม่ เป็นความผิดพลาดของแม่เอง
จากคุณ :
ปริฒัศ 
- [
24 ก.พ. 51 00:23:21
]
- >> เรื่องสั้นวิทยาศาสตร์ : ฝันสังเคราะห์
