นี่เป็นจดหมายไฟฟ้าฉบับแรกที่มีโอกาสได้เขียนถึงแกหลังจากที่ชั้นพยายามหาE-mail ของแกชั้นหวังว่ามันคงถูกแกเปิดอ่านก่อนที่จะลบมันทิ้งนะ ชั้นก้อไม่รู้ว่าเมื่อไหร่มันจะถูกเปิดอ่าน แต่ก้อหวังว่าซักวันมันคงถูกแกเปิดจนได้แหละ (ถ้าไม่ก้อนับเป็นคราวซวยของมัน)วันนี้แกหยุดไม่ไปทำงานชั้นก้อลืมไป เผลอมองหาแกที่แคนทีนพักนึงตอนกินข้าวแล้วก้อนึกขึ้นมาได้ว่าวันนี้แกหยุด หวังว่าแกคงนอนอย่างมีความสุขในวันหยุดนะตอนทีชั้นนั้งเขียนตอนนี้ก้อตี1แล้วชั้นกลับมาจากที่ทำงานนั่งดูทีวีแล้วก้อนึกว่าจะเขียนหาแกว่าอะไรดีอุตส่าห์ได้เมล์แกมาแล้ว ถ้าไม่เขียนเลยก้อเสียแรงที่ค้นหามาแกรู้ไรมะตอนที่แกบอกว่าแกจะไปต่างประเทศอีกชั้นได้ยินแล้วรู้สึกไงบอกไม่ถูกวะยิ่งไปหลายปีฟังแล้วบอกไม่ถูกแต่ถึงแกไปหรืออยู่ ชั้นก้อรู้สึกว่าแกก้ออยู่ไกลชั้นมากอยู่ดีนั่นแหละวะดีกว่าหน่อยก้อตรงที่ถ้าแกอยู่ที่นี่ชั้นยังมีโอกาสเจอและทักแกบ้าง แหะ แหะแกอาจคิดว่าไม่มีไร แต่สำหรับชั้นมั้นรู้สีกดีมากนะโว้ยถึงแม้ลึกๆจะรู้สึกเจ็บๆไงก้อไม่รู้มันเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนอธิบายเป็นตัวหนังสือให้แกอ่านไม่ได้เหมือนกัน (อ่านแล้วอย่าเพิ่งอ๊วกนะ)แกชั้นลืมถามไปว่าแกเหงาบ้างมะเวลาอยู่ไกลๆบ้านอะหรือว่าชินแล้วแกเป็นคนเข้มแข็งดีเนอะ ใจก้อแข็ง แล้วปากก้อน่าจาแข็งด้วยทุกวันนี้แกรู้มะชั้นอยากจะไปไหนต่อไหนไกลๆเหมือนแกบ้างจะได้ลืมอะไรได้บ้างหรือไม่ก้อย้อนเวลากลับไปช่วงที่เราเที่ยวกันไหม่ๆ ชั้นจะตัดใจไม่ดื่มเหล้าเพราะชั้นมานั่งคิดดูเหล้านี่แหละทำให้ชั้นต้องรับผิดชอบอะไรหลายๆอย่าง และเสียบุคคลที่เข้ามาในชีวิตไปหลายคนทุกวันนี้ชั้นก้อเลยกินมันทุกวันในเมื่อแก้อะไรไม่ได้แล้วก้อกินให้มันเกิดปัญหาไปเลยเฮ้อ ชั้นว่าจาชวนแกคุยเรื่องสนุกสักหน่อยดันพุดไรไปไม่รู้ โทษนะแก...ถ้าเมื่อซัก3-4ปีที่แล้วชั้นมีความกล้าที่จะบอกกับคนที่ชั้นรู้สึกดีด้วยไม่มัวแต่กินเหล้าแล้วก้อคิดไปเองถึงแม้ผลที่ออกมาจะไม่ไช่อย่างที่หวัง ชั้นคิดว่าตัวชั้นคงรู้สึกดีกว่าที่เป็นอยู่ว่ะเหมือนมีคนมาบอกแกแล้วแกปฏิเสธไป เค้าก้อทำใจจนค้นหาคนที่ตัวเค้าเองอยุ่ด้วยได้ส่วนชั้นเหรอไม่ไช่ไม่กล้าแต่ชั้นต้องเจียมตัวว่ะในตอนนั้นเพราะชั้นไม่ได้มีอะไรที่ดีหรือเหนือกว่าคนๆนั้นที่ชั้นรู้สึกดีด้วยเลย งานก็ไม่ได้ดีเด่อะไร มอไซก้อยังไม่มีเล้ยตอนนั้น ไปไหนต้องพึ่งเพื่อนตลอดคิดแล้วเลยต้องเจียมตัวถึงแม้จะรู้สึกดีกับเค้าขนาดไหน ต้องทำตัวเป็นคนปากหนักจนกินแต่เหล้าแล้วก้อทำอะไรที่ผิดๆไป จนตัองมานั่งเสียใจในเรื่องของหัวใจตัวเองเพราะชั้นไม่อยากไห้มีใครมาเป็นบ้าเพราะชั้นอีกนี่ชั้นรบกวนเวลาแกมากไปอะป่ะ หวังว่าคงไม่นะแกรู้มะ ชั้นเคยคิดจะหนีและทิ้งทุกอย่างไปไห้หมดเหมือนกันแต่ชั้นมานั่งคิดดูถึงชั้นจะหนีไปไหนไกลยังไงหรือมีใครอีกกี่คนมันก้อเปลี่ยนความรู้สึกชั้นไม่ได้อยู่ดีอีกอย่างถ้าเทียบกันแล้วชั้นก้อยังไม่มีอะไรเหนือเค้าอยู่ดี ทั้งเรื่องงานและความสามารถและอีกอย่างที่สำคัญมากชั้นยังไม่รู้ความรู้สึกเค้าว่าคิดยังไง บางทีชั้นอาจคิดไปเองคนเดียวก้อได้เนอะบางทีก้ออยากรู้จะได้ตัดใจแต่บางทีก้ออยากมีความสุขกับตัวเองอย่างงี้ไปตลอดชีวิตวะเพราะชั้นมันไม่เคยผิดหวังในรักอยู่แล้ว (ก้อเพราะชั้นไม่เคยสมหวังเหมือนกัน)นี่ก้อใกล้ตี2แล้ววันนี้คงเขียนถึงแกแค่นี้ก่อนนะหวังว่าแกคงได้อ่านมันนะแก...ดูแลตัวเองด้วยนะ
JOKE
จากคุณ :
ข้าวโพด
- [
24 ก.พ. 51 08:56:45
A:121.55.243.190 X: TicketID:168374
]