เคยสงสัยหรือไม่ถึงเรื่องวันแรกที่เราจำความได้ .. สำหรับดิฉัน วันแรกที่ดิฉันจำความได้นั้นคือ วันที่ได้ถือพานวันครูกับหนุ่มน้อยของดิฉัน ตอนนั้นดิฉันอายุน่าจะประมาณ 4 ขวบค่ะ ด้วยความไร้เดียงสาของเด็กน้อย ๆ ดิฉันมีเพื่อนร่วมห้องที่ชื่นชมและใฝ่ฝัน แน่นอนค่ะ ชายในฝันของเด็กวัยสี่ขวบอย่างดิฉันก็คือ หัวหน้าห้องค่ะ จำความได้ว่า My boy ชื่อ วิทยาค่ะ
วิทยาจะเป็นคนที่บอกนักเรียนทั้งห้องทำความเคารพคุณครูทุกครั้งที่เริ่มคลาสเรียน ..แหม ๆ..ช่างเท่ห์
วิทยาจะเป็นคนที่คอยจดชื่อคนคุยบนกระดานเวลาที่ครูไม่อยู่ในห้องเรียน ..แหม ๆ..ช่างเท่ห์
เลขที่ของวิทยาคือ เลขที่ 1 ..แหม ๆ..ช่างเท่ห์
และวิทยาจะเป็นคนที่ถูกขานชื่อประจำ เวลามีงานประจำของโรงเรียน
คัดไทย เรียงความ แข่งวาดเขียน... และแน่นอนที่สุด ตัวแทนถือพานวันไหว้ครู
ตอนที่ดิฉันถูกประกาศชื่อว่าได้เป็นตัวแทนวันไหว้ครูคู่กับวิทยานั้น ดินสอในมือที่กำลังคัดคำว่า Apple อยู่นั้น .. เคลื่อนตัวตกลงสู่พื้นช้า ๆ .. หายใจแรง เหงื่อออกที่ฝ่ามือ ดวงตาตี่แนวน้องหมวยสั่นไหวระริกๆ ..
โอ้ .. แม่เจ้า วิทยาของฉัน ฉันจะไม่ลืมวันนี้เลย..
ดิฉันจะถูกคุณครูเรียกไปซ้อมถือพานทุกบ่าย ช่างเป็นชั่วโมงที่น่าตื่นเต้นเสียนี่กระไร ด้วยความเหนียมอายของนางฟ้าตัวน้อยอย่างน้องทองกาว ไม่กล้ายืนเข้าใกล้พระเอกในดวงใจอย่างพี่คล้าวได้.. แต่จนแล้วจนรอด คุณครูอันเป็นที่เคารพยิ่งก็พยายามดึงดิฉันยืนชิดกับวิทยาอยู่ตลอดเวลา วิทยาของฉัน เค้าคงคิดว่า .. อีนี่มันเป็นอะไรของมัน ต้องดีดตัวออกจากกูตลอดเวลาเนี่ย .. โธ่ วิทยา .. เด็กอนุบาล 3 ก็มีชีวิต จิตใจ อารมณ์พิศวาสเหมือนกันนะเคอะ ..
หลังจากนั้น ดิฉันก็ไม่เคยได้ใกล้ชิดวิทยาอีกเลย และ target ของดิฉันก็เริ่มเปลี่ยนไปเช่นกัน .. เด็กเกเร ชอบชกต่อยกับเพื่อน และชอบลอกการบ้านของคนอื่น ๆ ก่อนเข้าเรียน แต่ แหม้.. ตอนเวลาที่เธอลอกการบ้านนั้น มันช่างดูเท่ห์ ซะเหลือเกิน.. แมน..ซ้า!..
และ ชื่อของเค้าก็คือ..
จากคุณ :
เจ้าหมูขาว
- [
24 ก.พ. 51 22:56:47
]