รัก...ร้าว...ร้าย...หรือ
-คนรักกัน  เป็นแฟนกัน...เลิกกัน
คนรักกัน   แต่งงานกัน...เลิกกัน
เรื่องเล็กบนโลกนี้
-ถึงความรักจะเป็นเรื่องสวยงาม
แต่คนรักกันใช่ว่าจะรักกันไป
ตราบฟ้าดินสลาย  จริงๆสักหน่อย
-ทุกวันนี้  คนเราแต่งงาน
เพราะความพร้อมหรือความพลาด
มากกว่ากันล่ะ
-คนในครอบครัวเรา เกิดมาก็เห็นหน้ากัน
ยังไม่วายมีเรื่องทะเลาะกัน
แล้วแฟนเราล่ะ  รู้จักกันมากี่ปี
ลึกซึ้งแค่ไหน...ทำไมจะทะเลาะกัน เลิกกันไม่ได้
-เมื่อความรักจบสิ้น...แล้ว
ต้องเจ็บปวด..เรื่องธรรมดาอย่างที่สุด
-ไม่ว่าความรักนั้น
จะเกิดมานานแค่ไหนก็ตาม
แต่เมื่อรัก..รัก..รัก..จากไปแล้ว
เหลือแต่ คนอกหัก หัวใจสลาย อยู่ผู้หนึ่ง เท่านั้น
-เจ็บแสนเจ็บ..........เพราะความรักหรือ
แค้นเหลือเกิน...........เพราะความรักหรือ
จากคนรักกลับกลายเป็นศัตรู.........ไม่เจ็บหรือ
บนหนทางรักไม่มีใครตอบเราได้หรอกว่า
จะไปกันตลอดรอดฝั่งไหม
ไม่มีโหรฟันธง...ตรงเป๊ะ
ไม่มีศาสตร์ใดๆช่วยเราได้......แน่นอน
นอกจากเราสองคน....เท่านั้น
แต่เมื่อปลายทาง.......ไม่ใช่เราอีกแล้ว
กลับเป็น “ฉัน”และ “เธอ”
เจ็บปวด..แน่นอน
แต่สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น
จะอยู่บนโลกนี้ต่อไปยังไง
อยู่ลำพัง.........และอยู่อย่างมีความสุข
รักทำร้ายเราจริงๆเหรอ
หรือ ความแค้น  ความโกรธ  ความเกลียด ที่ทำร้ายเรากันแน่
ความรักหากอยู่ในใจใครคนใด  คนหนึ่งคงไม่อุ่นเท่าอยู่ในใจ  สองดวง
แต่ไม่มีประโยชน์ที่จะไปบังคับขืนใจคนที่ไม่ได้รักแล้วให้กลับมารัก
เราต้องทำลายช่วงเวลาดีๆ  ความรู้สึกดีๆที่สร้างมาด้วยกัน
ด้วยความโกรธ ความเกลียดอย่างนั้นเหรอ
“การหักห้ามใจ...ไม่ให้รักใครสักคนเป็นเรื่องยาก.....
แต่การบังคับใจใครสักคนให้รัก ...เป็นเรื่องยากกว่า
เปล่าประโยชน์ที่จะเก็บหัวใจที่ไม่ได้รักเรา  ไว้กับเราอีก  
ปล่อยดวงใจนั้นไป   และปล่อยตัวเราเอง  ให้เป็นอิสระเถอะ...”