แต่งแบบงู ๆ ปลา ๆ นะครับ ช่วยชี้แนะด้วยครับ

[ เมื่อผมแอบรักลูกสาวร้านซ่อมมอไซค์ ]  




(แต่งจากเรื่องจริง)

นานเท่าไหร่แล้วนะ ที่ไม่ได้รักใครสักคน นานเท่าไหร่แล้วที่ปล่อยให้หัวใจว่างเปล่า
นานเท่าไหร่แล้ว...ที่อกหัก ผิดหวังจากความรัก...............


........ผมก๊อบครับ อายุ 21 เป็นผู้มีประสบการณ์โชกโชน เรื่องการอกหัก อกหักมาแล้วหลายครั้ง (ทุกครั้ง)
ไม่เคยจีบผู้หญิงติด ครองความบริสุทธิ์ทั้งกายและใจมาหลายปี อิอิ แต่ผมจะไม่ย้อท้อ ผมจะตามหา"เธอ"คนนั้นให้เจอ


แฟนคนแรกของผม....



ผมก๊อบครับ แถวบ้านผมกำลังจะมีร้านพิซซ๋ามาเปิดใหม่
ก็ดีครับเพราะผมเคยทำงานประเภทนี้มาก่อนแล้ว เคยทำที่พิซซ่าฮัทสาขาเซ็นทรัลบางนานี่เอง
แล้วก็ เอสแอนด์พี เป็นพนักงานส่งอาหารน่ะครับ งานประเภทนี้ผมว่ามันสนุกดี มีอิสระ
ได้ขับมอเตอร์ไซค์ซิ่ง ๆ โดยไม่มีใครว่า(รึเปล่า?) และได้เงินใช้(แต่ไม่ค่อยพอใช้)



*-*-*-*-*-*-
-*-*-*-*-*-*
สามเดือนผ่านไป
*-*-*-*-*-*-*-*
*-*-*-*-*-*-


"พี่ สวัสดีค่ะ มาสมัครงานค่ะ"


(ตะลึง)

"เอ่อ ครับ มาสมัครตำแหน่งไรอ่ะครับ Make รึเปล่า" อื้อหือสาวที่ใหนหว่าน่ารักโคตร ผิวสีแทน
ใบหน้าเอิบอิ่มและยิ้มสวยของน้องโดนใจผมไปเต็ม ๆ ซะแล้ว (ถึงแม้ผมจะชอบสาวขาวหมวยก็เถอะ)
"ค่ะ"
"ตอนนี้ผู้จัดการไม่ว่างเดี๋ยวทิ้งหลักฐานไว้แล้วกันนะครับ แล้วผมจะบอกผู้จัดการให้ครับ ขอตัวไปส่งออร์เดอร์ก่อน"
น่าเสียดายที่ผมอยู่ในระหว่างงานเลยไม่ได้คุยอะไรกันมาก  แต่ผมก็ภาวนาให้ ผจก.รับน้องคนนี้เข้าทำงานด้วยเถอด สาธุ


*-*-*-
-*-*-*

ผู้จัดการตกลงรับน้องเขาไว้ทำงานด้วยความจำเป็นเพราะขาดคนพอดี

*-*-*-*-*-
-*-*-*-*-*

วันนี้ผมเข้ามาทำงานตอนสาย ๆ ขณะที่กำลังขึ้นไปเอาถังมาติดที่รถ
ใครหว่านั่งทำขนมปังกระเทียมอยู่คนเดียวที่ชั้นลอย (งานเบสิคร้านพิซซ่า)
อ๊ะ น้องคนเมื่อวานนี่หว่า "ฉันต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว"

"เอ่อ สวัสดีครับ พี่ชื่อก๊อบ น้องชื่อ..."
"ค่ะสวัสดีค่ะ หนูชื่อสุค่ะ"
"สุเหรอครับ ยินดีที่ได้รู้จัก" ผมพูดพลางยื่นมือเช็คแฮนด์ (มุขเดิมๆ)
"ค่ะเช่นกันค่ะ"น้องเขาก็ยื่นมือมาจับมือกับผม
"พี่ทำงานอยู่ที่นี่แต่พี่ไม่ค่อยมีเพื่อนเลย พี่ขอเป็นเพื่อนกับสุสักคนได้ใหม"
ผมพูดพลางเอามืออีกข้างกุมมือน้องเขาไว้ อ่าห์....อบอุ่นจัง ทุกทีเลยเราเผลอไม่ได้
"ค่ะได้สิคะ"

ผมไม่ได้สัมผัสมือสาวมานานหลายปีมากแล้วนะรู้สึกดีจริง ๆ ตอนที่ผมจับมือน้องเค้ามีผมก็รู้สึกอะไรสังหรณ์บางอย่าง
[เธอคนนี้คือแฟนคนแรกของผม!!!!!!] ผมรู้สึกอย่างนั้น !!!!

-*-*-*-*-*
ตอนเที่ยงก็ไปนั่งกินข้าวด้วยกัน...
*-*-*-*-*

ระหว่างรอสั่งข้าว ก็นั่งคุยทำความรู้จักกันนิดหน่อย

"เอ่อ แล้วพี่อายุเท่าไหร่แล้วล่ะคะ"
"ปีนี้ 21 จ้า แก่แร้วน้องล่ะ"
"16 ค่ะอยู่ม.5" อื้อหือสเป็ค อยากมีแฟนเป็นสาวมัธยมมานานแระ (ฝังใจกะสาวมัธยม) (โลลิค่อนอ่ะป่าววะเรา)
"ว่าแต่บ้านน้องอยู่ตรงใหนเหรอครับ"
"ร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์ตรงหน้าโรงบาลไง"
"อ๋อ ร้านตรงหน้าโรงบาลน่ะเหรอ"
"ใช่ พี่ยังเคยไปซ่อมเลยหนูจำได้"
อ่ะฮ้าร้านนี้เคยไปซ่อม ค่าแรงแพงใช้ได้ ที่ร้านพ่อแม่เขาก็พอรู้จักเราซะด้วย
จำได้ตอนที่ไปซ่อมน้องเขายังเรียน ม.ต้นอยู่เลยมั้งผมสั้น ๆ ตอนนี้น่ารักกว่าตอนนั้นแยะเลย

ฮ้า.... วันนี้ผมรู้สึกกระชุ่มกระชวยหัวใจขึ้นมาบ้างเหมือนกันนะ กับการที่ได้รู้จักกะน้องเค้า
ชักไม่ค่อยแน่ใจแล้วสิว่าชอบน้องเขาไปรึยัง นานแล้วนี่นาที่ไม่ได้รักไม่ได้ชอบใครสักคน ปล่อยให้
ใจมันว่างเปล่ามาตั้งนาน ความรู้สึกเดิม ๆ มันกลับมาอีกครั้ง สิ่งที่เรียกว่า ความหวั่นไว มันกลับ
เข้ามาหาผมอีกครั้ง ความรู้สึกนั้น ใจสั่น ๆ หัวใจเต้นแรง หน้าแดงทุกที ใช่เธอรึนี่ ที่คอยตลอดมา
ผมรู้สึกว่าเกือบจะควบคุมตัวเองไม่ได้ นี่ใช่ใหมที่เขาเรียกว่าความหวั่นไหว (ผู้ชายอ่ะป่าวฟระ!!)
แต่อย่างน้อยก็ดีนะ มีความสุขดี

*-*-*-*-*-*-*-

หลังจากนั้น หลังจากเลิกงาน ก่อนนอนทุกคืนผมจึงมีกิจกรรมหนึ่งอย่าง
ที่จะต้องทำก่อนนอน ถ้าไม่ทำแล้วล่ะก็จิตใจมันจะกระวนกระวาย ยากที่จะนอนให้หลับ
ผมจึงต้องทำสิ่งนั้นก่อนนอนทุกคืน เวลาที่คิดถึงน้องเค้า มันเป็นทางเดียวที่ผมจะระบาย
ความคิดถึงอันนั้นออกไปได้บ้าง ไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อนเลยให้ตายสิ (!!!???)


-*-*-*-*-*-*-*

"อ้าว ก๊อบ ซื้อชานมไข่มุกมาฝากเราเหรอ" ยายอั๋น เพื่อนร่วมงานผมเองคนนี้ ถึงจะผิวสีเข้ม(ดำ)ไปหน่อยแต่เธอก็น่ารักมากนะคุยเก่ง
"หึหึ เปล่า ซื้อมาฝากน้องสุตะหาก" "น้องสุ เนี่ยชานมไข่มุกร้านนี้อร่อยดีน่ะพี่เลยซื้อมาเผื่อ"
"ขอบคุณค่ะพี่ก๊อบ"
"โหยก๊อบอะไรวะซื้อมาฝากสุคนเดียวเลย"
"หึหึ โน่น ไปบอกให้ไอ้แซมมันซื้อให้โน่น" ครับยายอั๋นมันตกลงเป็นแฟนกับไอ้แซมแล้ว ซึ่งผมก็ไม่ค่อยชอบมันเท่าไหร่ ยายอั๋นคบกับ
มันผมว่าขาดทุนจริง ไม่ค่อยเห็นมันซื้อขนมมาเลี้ยงอั๋นบ้างเลย
(ตอนแรกผมก็ชอบอั๋นเหมือนกัน แต่ว่าไอ้แซมมันจีบอยู่ก่อนแล้วขี้เกียจยุ่ง ตอนนี้เลยชอบแบบเพื่อนมากกว่า)
"น้องสุเป็นไงอร่อยดีเนอะว่ามั้ย"
"อื้ม"

ผมรู้สึกดีนะ ที่เห็นน้องเขามีความสุขที่ได้กินของที่ผมซื้อให้แล้วอร่อย
แอบเห็นน้องเขาทำงานไปเผลอก็กินชาไข่มุกไปน่ารักดีน้องจะรู้มั้ยมี
คนเขาแอบปลื้ม อิอิ  อา..นี่ล่ะนะความสุขเล็ก ๆ ในชีวิตผม

*-*-*-*-*-*

เลิกงานแล้วไชโยกลับบ้าน หึหึแต่ยังไม่ได้กลับง่าย  ๆ เด็กพิซซ่าต้องถูร้านล้างแพนก่อนกลับ
(ค่าแรงฟรี)เสร็จงานแล้วค่อยกลับ

*-*--*-*

อา...ง่วงนอนจังเลยแต่ก็ยังนอนไม่หลับ ยังไม่ได้ทำสิ่งนั้นเลยนี่นา
เพราะคิดถึงน้องเค้าจึงจำเป็นที่จะต้องทำสิ่งนั้นก่อนนอน ทำแล้วก็มีความสุข
นอนหลับฝันดีสบายใจ.....อยากไปทำงานทุกๆๆๆวันจะได้เจอน้องเค้า
....แค่เห็นหน้าน้องเค้าก็มีความสุขแระ....
.....
.....ผมแน่แก่ใจตัวเองแล้วล่ะว่าผมตกหลุมรักน้องเขาซะแล้ว เฮ้อเอาอีกแล้วนะ
เจ้าคนไม่สำคัญ ... เผลอใจให้สาวคนใหนอีกแล้วไม่เข็ดหรือไงหรือไม่อย่างไร ??
[ไม่เข็ด] อือ..ดี!งั้นลุยกันอีกสักรอบจะเป็นไรไป
[อยากรักก็ต้องเสี่ยง ไม่อยากให้เธอเป็นเพียง ภาพในความฝัน]
 วลีนี้คุ้น ๆ นะ
[เราจะดึงเธอออกมาจากความฝันให้ได้]



*-*-*-*-
*-*-*-*-
*-*-*-*-


!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!
"เรามีเวลาอีกไม่มากแล้ว" "รีบวิ่งเร็ว"
"มอร์เฟียส ทำใมพวกมันรู้ล่ะว่าเราอยู่ที่นี่!"
"ผมไม่รู้ อาจมีอะไรผิดพลาด"
"ทรินิตี้ แยกข้างน้า! ซ้ายหรือขวา?!"
"ไปทางซ้ายนีโอ!" "ตรงไปอีก 200 เมตรจะมีตู้โทรศัพท์" "!!นีโอ ระวัง!!"
ปัง ! ปัง ! ปัง !
ลูกกระสุน ขนาด 11 มิลลิเมตร พุ่งแหวกอากาศตรงเข้าสู่นีโอ ไม่น่าเชื่อสายตา เขาสามารถโยกตัวหลบกระสุนเหล่านั้นได้อย่างน่าพิศวง ?
"นีโอ คุณทำได้ยังไง!"
"ผมไม่รู้ !!ทรินิตี้ระวัง!!"
ไม่รอช้าชายชุดสูทสีดำสวมแว่นดำกระโจนเข้ามาอย่างรวดเร็วจากตรอกข้าง ๆ อย่างน่าแปลกใจ เพราะเมื่อสักครู่เขายังเป็นเพียงขอทานธรรมดา ๆ อยู่เลย
เมื่อหญิงสาวชุดดำรัดรูปรู้ตัวจึงรีบตั้งการ์ดป้องกันตัว แต่มันกลับฃ้ากว่าฝ่ามือพิฆาตจากชายชุดดำผู้นั้น
"อั๊ก!!" ร่างของสาวชุดดำถูกฝ่ามือผลักกระเด็นออกไปล้มกลิ้งบนพื้นถนนอย่างเต็มแรง ก่อนที่เธอจะสามารถตั้งหลักลุกขึ้นมาได้ ราวกับคนที่ฝึกมาจนชำนาญ
"ทรินิตี้!!" มอร์เฟียสชายผิวดำร่างใหญ่ในชุดคลุมสีดำไม่รอช้าเช่นกันโผเข้าไปหมายจะโจมตี "สมิธ" ชายชุดสูทสีดำ ผู้นั้น
ทั้งสองคนต่างประเคนวิทยายุทธกันอย่างไม่ลดลาวาศอก ยังไม่มีใครเสียท่าใครแต่ดูเหมือนว่าสมิธจะเหนือกว่าอยู่เล็กน้อย
ทันใดนั้น มีเสียงเสียงคล้ายโทรศัพท์ดังขึ้นระงมไปทั่วบริเวณแต่ทว่ามันดังมาก
"ตรู๊ดดดด!!!!.... ....." "ตรู๊ดดดด!!!!.... ..... " "ตรู๊ดดดด!!!!.... ..... "


ผมตื่นขึ้นมาด้วยเสียงของ Motorolla E398 โทรศัพท์มือถือของผมเอง ซึ่งผมตั้งเวลาไว้ให้ปลุกตอน 10 โมง...
เพราะวันนี้มีสอบวิชารัฐศาสตร์ รีบอาบน้ำแต่งตัวดีกว่า ผมเดินไปเปิดเครื่อง Stereo เลือกเพลงที่ต้องการและปรับระดับเสียงเกือบ  Max
เพื่อการฟังที่ชัดเจนถึงในห้องน้ำ เอาล่ะเยี่ยมมากเพลงร็อคซึ้ง ๆ กินใจ"คนไม่สำคัญ"ของพี่พลพลชุดที่ 2 ศิลปินสุดโปรดบรรเลงขึ้นทันใด..
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
...ผมแต่งตัว..ชุดนักศึษา ใส่เสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาว ผมผูกเนคไทค์อย่างลวก ๆ เพราะผูกไม่ค่อยเป็น(แต่ก็พอดูได้) พลางคิดในใจว่า
[เมื่อไหร่หนาจะมีใครสักคนมายืนผูกเนคไทค์ให้เราซะทีน้อ?] เกี้ยวพ่อขุนที่ซื้อมาจากหน้ารามติดเข้ากับเนคไทค์บริเวณกระดุมเม็ดที่ 2 ดูเรียบร้อย กางเกงสแล็ก
สีดำขลับขายาวสะอาดรีดเรียบ เอาล่ะเยี่ยมมากหล่อเฟี้ยวไปเลย  วันนี้ผมพยายามแต่งตัวให้ดูดีไว้ก่อนล่ะครับเพราะจะต้องไปสถานที่สำคัญถึง 2 แห่ง.......
ที่หนึ่งก็คือไปสอบ ส่วนอีกที่ก็คือ...บ้านน้องสุ เดี๋ยวหาเรื่องเอารถไปซ่อมหน่อยดีกว่าเรา ว่าแล้วก็เดินวน ๆ ดูรอบ ๆ รถ มีอะไรให้กุเอาไปซ่อมมั่งหว่า ????
...ไม่มี... เซ็ง... ทีเวลาไม่อยากให้พังดันพัง เวลานี้อยากให้พังมันดันไม่พัง ไอ้รถบ้า ! (มรึงต่างหากที่บ้า!) เอาเป็นเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่องละกัน

หลังจากอุ่นเครื่องสักพักผมเบิ้ลคันเร่งเลี้ยงรอบไว้พอประมาณ กำคลัทช์เข้าเกียร์ 1 แล้วปล่อยคลัทช์ประมาณ2/4 พอรถลอยตัวผมปล่อยคลัทช์หมด
รถผมกระโจนยกล้อออกไปเยี่ยงอาชา....มุ่งสู่ บ้านน้องสุ....

*-*-*-*-*-**-*-*-*-*-*-*


เอาล่ะเยี่ยมมาก คุณแม่ของน้องสุอยู่ตรงเคาน์เตอร์คิดเงิน ผมสูดหายใจลึก ๆ เดินยืดอกเข้าไปหาด้วยความมั่นใจ 400%
"ครับถ่ายน้ำมันเครื่องหน่อยครับ เอาเป็นกระป๋องนี้..--> []" ผมชี้ไปที่น้ำมันเครื่องที่คาดว่าราคาถูกที่สุดในร้าน (วันนี้ตังค์มีจำกัด)
*-*
..............ผมหมั่นใส้ตัวเองเหลือทน  อื้อหือยืนแต่งตัวหล่ออ่านชีทติวข้อสอบรอระหว่างเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่อง
เหมือนว่าสนใจในวิชานั้นอย่างยิ่ง!วันนี้ภาพพจน์ดีมาก ดูดีมีการศึกษาจริง ๆ !!! (เนียนเลย) ให้ตายเถอะ หมั่นใส้ตัวเองชิหาย ทำไปได้นะคนเรา....
.....หุหุ ไม่ได้หรอกยังไงก็ต้องทำตัวให้ดูดีไว้ก่อน เขาจะได้ไม่รังเกียจเราไง ........ เอาล่ะเสร็จแล้ว เท่าไหร่หนอค่าเสียหาย

"ของก๊อบหนึ่งร้อยบาท"
"ครับ (ยิ้ม)" จ๊าก~!! กระเป๋าฉีกไปหนึ่งร้อยบาท (T_T) แล้วกุจะเอาไรกินวะเนี่ยเหลืออีกร้อยเดียว หุหุ

ในระหว่างที่ผมกำลังจะสตาร์ทเครื่องออกไป มีรถน้ำแข็งไสขับเข้ามาซ่อมที่ร้านพอดี
"นี่ก๊อบ เดี๋ยวฝากน้ำแข็งใสถ้วยนี้ไปให้ลูกสาวที่ร้านหน่อยนะ..."
"ได้ครับ"  (!!!!!!!!!O_o!!!!!!!!!)

สนุกล่ะสิ !!! โปรดติดตามตอนต่อไป!!!!!!!!!!!!!!!!