ความคิดเห็นที่ 1 อพอลโลกับดาฟนี เมื่อกล่าวถึงเรื่องราวของความรัก ตำนานที่รู้จักกันมากที่สุดของอพอลโลก็คงหนีไม่พ้นเรื่องราวของอพอลโลกับดาฟนี (Daphne) ตำนานความรักของทั้งสองนั้นเริ่มต้นจากการอวดดีของอพอลโลที่ไปสบประมาทเจ้าเทพแห่งความรักตัวน้อยหรือคิวปิดเข้านั่นเอง อพอลโลเห็นเจ้าคิวปิดเงื้อง่ายิงธนูก็ไปเยาะเย้ยว่าคิวปิดเป็นเด็กเป็นเล็กริอ่านเล่นกับธนูซึ่งเหมาะกับชายฉกรรจ์อย่างตนมากกว่า ว่าแล้วอพอลโลก็โอ้อวดถึงชัยชนะที่ได้มาจากการใช้ธนูต่อสู้กับมังกรไพธอน คิวปิดโกรธมากจึงโต้ตอบว่า ถึงแม้อพอลโลจะสามารถใช้ธนูเอาชนะใครต่อใครได้หมด แต่ธนูอันน้อยของเขานี่แหละที่จะล้มอพอลโลลงได้ พูดจบคิวปิดจึงแสดงอิทธิฤทธิ์ให้อพอลโลรู้ซึ้งถึงอานุภาพของธนูที่อพอลโลดูแคลนว่าเป็นของเด็กเล่น โดยคิวปิดได้ยิงศรทองคำไปปักอพอลโลให้หลงรักดาฟนีซึ่งเป็นธิดาน้อยของพีนีอุส (Peneus) เทพเจ้าแห่งแม่น้ำเข้า ส่วนในขณะเดียวกันก็ได้ใช้ด้านปลายที่ทื่อของธนูปักที่ดาฟนีซึ่งจะทำให้ดาฟนีไม่มีวันรักใคร ดังนั้นความรักของทั้งสองจึงไม่มีวันที่จะสมหวัง นี่คือการแก้แค้นของคิวปิดนั้นเอง ดาฟนีนั้นเติบโตมา ด้วยความที่นางรูปงามจึงมีชายหนุ่มมาสนใจมากมาย แต่นางกลับไม่สนใจผู้ใด แถมยังนับถืออาร์เทมิสผู้เป็นเธพธิดาแห่งพรหมจรรย์อย่างเคร่งครัด เมื่อพีนีอุสถามบุตรีว่าเหมื่อไหร่เล่าที่ท่านจะได้อุ้มหลานตาหากนางยังคงคอยปฏิเสธชายหนุ่มรูปงามทั้งหลายอยู่เช่นนี้ นางกลับออดอ้อนขอร้องต่อท่านพ่อให้ท่าประทานพรให้นางเป็นโสดไปชั่วชีวิต พีนีอุสใจอ่อนจึงประทานพรนั้นให้แก่นาง วันหนึ่งอพอลโลได้เห็นนางดาฟนีเข้าเป็นครั้งแรกก็ถูกตาต้องใจเป็นอันมาก ผลจากการถูกศรรักปักอก อพอลโลหลงใหลในตัวนาง ไม่ว่าจะเป็นผมยาวสลวย ดวงตาแวววาม รวมทั้งริมฝีปากอ่อนหวานซึ่งอพอลโลสัญญากับตัวเองว่าจะไม่ยอมหยุดเพียงการได้แต่ลอบมองริมฝีปากของนางเป็นแน่ ถึงแม้ท่านจะเป็นเทพแห่งการทำนายแต่ท่านกลับลืมสำรวจชะตาของท่านกับนางซึ่งไม่มีวันเป็นไปได้ ด้วยความคลั่งไคล้ อพอลโลจึงตามนางไปทุกหนทุกแห่งมิวายว่านางจะหลบหนีอย่างไม่คิดชีวิตก็ตาม อพอลโลพยายามร้องตะโกนเกลี้ยกล่อมมิให้นางวิ่งหนี พร่ำพรรณนาความรักอันมีต่อนาง หากดาฟนีนั้นมิได้ชอบพอในตัวอพอลโลทั้งยังรังเกียจ อาจจะเป็นเพราะศรของคิวปิดน้อยก็ได้ นางจึงคอยหนีท่านเรื่อยไป อพอลโลถึงกลับคร่ำครวญว่า โอ้ ถึงแม้ศรข้าจะมีอานุภาพเกรียงไกร แต่ข้ากลับพ่ายแพ้แก่ลูกศรที่มีอานุภาพร้ายแรงกว่า นั่นคือศรรักที่ปักอกข้าจนทำให้ข้าร้อนรุ่มทรมาณด้วยความรักถึงเพียงนี้ แม้ข้าจะเป็นถึงเทพแห่งการเยียวยาผู้รักษาโรคร้ายให้มลายหายไปได้ แต่ข้ากลับพ่ายแพ้แก่โรครักซึ่งยาขนานใดก็ไม่สามารถเยียวยารักษาได้ ทว่าคำหวานของอพอลโลไม่สามรถโน้มน้าวใจดาฟนีได้ นางยังคงหนีต่อไป แม้อพอลโลจะยังคงติดตามอย่างไม่ลดละเช่นเดียวกัน ยิ่งเธอวิ่งผมของเธอก็ปลิวสยายไปกับสายลม เสื้อผ้าก็เริ่มหลุดลุ่ย ทำให้อพอลโลคลั่งไคล้ในตัวเธออีกเป็นทวีคูณ อพอลโลนั้นจึงเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นเพื่อไล่ให้ทันเธอ ทิ้งการเกลี้ยกล่อมอันละมุนละม่อมไปเสีย ดังสุนัขป่าวิ่งรี่เข้าหาลูกแกะ ดาฟนีนั้นกลัวจับใจ เรี่ยวแรงที่มีอยู่ก็เริ่มลดน้อยถอยลง เธอรู้ว่า อีกไม่นานอพอลโลคงจับตัวเธอได้เป็นแน่แท้ ดาฟนีจึงสวดอ้อนวอนขอต่อท่านพ่อคือพีนีอุสให้ช่วยเหลือเธอให้รอดพ้นจากเงื้อมมือของอพอลโล ให้เปลี่ยนรูปร่างสะสวยของเธอที่นำมาซึ่งความหลงใหลของอพอลโล ทันทีที่อพอลโลไล่ตามมาจนถึงตัวเธอและพยายามที่จะโอบกอดเธอนั้นคำขอของเธอก็สิ้นสุดลงพอดี ซึ่งพีนีอุสก็ให้พรตามขอ ทันใดนั้นขาของเธอนั้นถูกตรึงอยู่กับที่ หน้าอกของเธอถูกปกคลุมด้วยเปลือกไม้ ผมของเธอนั้นกลายเป็นใบไม้ แลแขนทั้งสองข้างก็เหยียดสยายแผ่กิ่งก้าน เท้าของเธอกลายเป็นรากไม้หยั่งลึกลงไปในผืนดิน และใบหน้าที่สดสวยซึ่งนำมาซึ่งการไล่ล่านี้ก็กลายเป็นเพียงยอดไม้ ไม่เหลือเค้าความสวยงามใด ดาฟนีนั้นได้กลายร่างเป็นต้นลอเรลอยู่ในอ้อมกอดของอพอลโลนั่นเอง อพอลโลประหลาดใจมาก เมื่อเขาเอามือลูปไปที่กิ่งไม้ ก้านทั้งก้านก็สั่นไหวดั่งมีเลือดเนื้อ อพอลโลตระกองกอดกิ่งนั้นไว้แล้วบรรจงจุมพิตลงที่ไม้นั้น กิ่งไม้ยังหดตัวพยายามหนีจากรอยจูบของเขา ด้วยความเศร้าสลด อพอลโลกระซิบบอกกับต้นลอเรลว่า ถึงเธอจะเป็นชายาของเขาไม่ได้ แต่เธอก็จะเป็นต้นไม้ประจำตัวของเขา ข้าจะสวมใส่เจ้าไว้เป็นมงกุฏเหนือเศียรเกล้า จะนำกิ่งใบของเจ้าไปประดับไว้กับพิณและธนูคู่กายข้า และเมื่อชาวโรมันประสบชัยชนะ พวกเขาจะสวมพวงลอเรลไว้เหนือศีรษะ ใบของเจ้าจะเขียวสดไม่มีวันแห้ง และเจ้า...เจ้าจะไม่มีวันหนีข้าพ้น เจ้าจะเป็นของข้าชั่วนิจนิรันดร์ สิ้นคำของเทพอพอลโล ยอดของต้นลอเรลก็โน้มลู่ลง ดั่งน้อมรับคำพิพากษานั้น นี่จึงเป็นที่มาของการที่พวงมงกุฏใบลอเรลถือเป็นสัญลักษณ์แห่งผู้พิชิต และจะถูกประดับบนศีรษะของผู้ได้รับชัยชนะจากการแข่งขันต่างๆเสมอมา และแล้วความรักที่ไม่สมหวังของอพอลโลกับดาฟนีก็จบลงด้วยประการฉะนี้ รูปแกะสลักหินอ่อนของ Bernini (1598 - 1680) ฉากที่ดาฟนีถูกอพอลโลไล่ตามและกลายร่างเป็นต้นลอเรลเพื่อหลบหนี จากคุณ : Mnemosyne - [ 1 มี.ค. 51 14:20:20 ]

ความคิดเห็นที่ 2 นอกจากดาฟนีซึ่งเป็นรักแรกแล้ว อพอลโลก็ยังมีความรักกับสาวๆอีกมากมายหลายนางด้วยกัน หนึ่งในนั้นก็คือพระนางโคโรนิส ที่ได้เล่าไปในตอนกำเนิดของแอสคลีปิอัส บิดาแห่งการแพทย์ไปแล้ว ที่รู้จักกันดีก็ยังมีเฮอร์คิวบา และ คาซานดรา ที่หลายๆท่านอาจเคยได้ยินกันมาแล้วบ้างนั่นเอง ความรักของอพอลโลกับเฮอร์คิวบา (Hecuba) นั้น คงนับว่าเป็นความรักของอพอลโลกับมนุษย์ธรรมดาสามัญที่รู้จักกันดีที่สุดในบรรดาหมู่คนรักของอพอลโล เฮอร์คิวบาเป็นชายาของไพรแอม กษัตริย์แห่งกรุงทรอย บุตรของเฮอร์คิวบาที่เกิดกับไพรแอมนั้นชื่อ โทรลิอัส (Troilius) คำทำนายกล่าวไว้ว่าตราบใดที่โทรลิอัสอายุยังไม่ครบยี่สิบ กรุงทรอยจะไม่มีวันล่มสลาย คำทำนายนี้เป็นเหตุให้อะคิลลิส (Achilles) วีรบุรุษกรีกเมื่อครั้งสงครามกรุงทรอยได้ลอบดักฆ่าโทรลิอัสและโพลีซีนา (Polyxena) เสียก่อน นอกจากจะได้เฮอร์คิวบาเป็นชายาแล้ว อพอลโลก็ยังพบรักกับบุตรีของเฮอร์คิวบากับไพรแอมคือคาซานดรา (Cassandra) อีกด้วย อพอลโลหว่านล้อมและเข้าหาคาซานดราโดยการสัญญากับนางว่าจะมอบความรู้ด้านการหยั่งรู้และการทำนายให้ คาซานดราทำทีเป็นสนใจแต่เมื่อเรียนสาสตร์แห่งการทำนายจากอพอลโลแล้ว นางกลับปฏิเสธความรักของเขา อพอลโลผูกใจเจ็บจึงลงโทษโดยสาปให้ไม่มีผู้ใดเชื่อถือคำทำนายของเธอ เราจึงได้เห็นในหลายๆครา ไม่ว่าจะเป็นสงครามกรุงทรอยหรือเหตุการณ์อื่นๆ คาซานดรามักจะหยั่งรู้ถึงภัยพิบัติและเตือนผู้อื่น เธอได้เตือนชาวทรอยถึงม้าไม้ ที่อาจเป็นกลลวงของศัตรู ถึงความตายของอากาเมมนอน รวมถึงทำนายความตายของเธอเองด้วย หากแต่ไม่มีใครฟังคำเตือนที่ถูกต้องของนางเลย กลับเย้ยหยันความสามารถในการทำนายของนางเสียทั้งนั้น ชีวิตของคาซานครานั้นน่าสงสารยิ่งนัก นอกจากทำนายอะไรก็ไม่มีใครเชื่อแล้ว ในที่สุดนางยังถูกจับไปข่มขืนอีกด้วย ในระหว่างสงครามเธอหลบซ่อนอยู่ในวิหารของเทพธิดาอธีนา แต่เธอก็ยังถูกเอแจกซ์ลากไปข่มขืน ซ้ำยังถูกนำไปเป็นนางบำเรอแก่อากาเมมนอน (Agamemnon)ในเวลาต่อมาด้วย เธอพยายามเตือนอากาเมมนอนถึงภัยจากชายาไคลเทมเนสตรา (Clytemnestra) ซึ่งแอบไปมีชู้ แต่อากาเมมนอนไม่เชื่อ สุดท้ายอากาเมมนอนและคาซานดราจึงโดนไคลเทมเนสตราผู้เป็นชายาและชู้ของนางฆ่าตาย เรื่องนี้ก็จบเศร้า แต่คาซานดราก็แอบผิดนิดๆที่ไปทำทีเหมือนจะตกลงปลงใจกับอพอลโลแต่จริงๆเพียงแค่ต้องการหลอกใช้ให้สอนแล้วทิ้ง เรื่องของคาซานครานี้ที่มีกล่าวถึงมากมายคงเป็นเพราะเธอมีความเกี่ยวพันในเรื่องสงครามกรุงทรอยอันโด่งดังอยู่หลายฉากหลายตอนด้วยกัน รูปแกะสลักหินอ่อน Cassandra seeking the protection of Pallas สำเร็จเมื่อปี 1877 โดย Aime Millet (French, 1819-1891) คาซานดราเข้าไปหลบอยู่ในวิหารอธนาและอ้อนวอนต่อเทพเจ้าให้คุ้มครองเธอ ปัจจุบันอยู่ที่ สวน Tuileries กรุงปารีส จากคุณ : Mnemosyne - [ 1 มี.ค. 51 16:22:21 ]

ความคิดเห็นที่ 3 นอกจากเฮอร์คิวบากับคาซานดรา คนรักของอพอลโลก็ยังมีอีกมากมาย อพอลโลเคยลอบได้เสียกับเจ้าหญิงลิวโคเทีย (Leucothea) ซึ่งเป็นมนุษย์ธรรมดา ลิวโคเทียเป็นบุตรีของ ออร์คามุส (Orchamus) มีพี่สาวชื่อ ไคลเทีย (Clytia) โดยแรกอพอลโลได้ปลอมตัวเป็นแม่ของนางเพื่อหาทางเข้าหาลิวโคเทีย ถึงห้องนอน ลิวโคเทียนั้นได้แอบบอกความลับนี้ให้พี่สาวได้รู้ ไคลเทียนั้นรู้เจ้าก็อิจฉาเป็นอันมากเพราะนางก็แอบปองรักอพอลโลเช่นกัน นางจึงทรยศความไว้ใจของน้องสาวนำเรื่องไปฟ้องพ่อ ออร์คามุสผู้เป็นบิดาทราบเข้าก็โกรธมากที่บุตรีลักลอบได้เสียกับชายหนุ่มจึงได้สั่งจับลิวโคเทียฝังทั้งเป็น อพอลโลทราบข่าวก็พิโรธมาก และไม่ยอมให้อภัยไคลเทีย ไคลเทียซึ่งหลงรักอพอลโลโศกเศร้าจนตรอมใจตาย อพอลโลเห็นใจจึงเปลี่ยนนางให้เป็นดอกทานตะวันเพื่อที่นางจะได้หันหน้ามองตามท่านซึ่งเป็นเทพเจ้าแห่งแสงสว่างตลอดเวลา Leucothea (1862) โดย Jean Jules Allasseur (1818-1903) ปัจจุบันอยู่ ณ พิพธพัณฑ์ลูร์ฟ กรุงปารีส จากคุณ : Mnemosyne - [ 1 มี.ค. 51 16:40:37 ]

ความคิดเห็นที่ 4 รูปปั้นไคลเทีย โดย Charles Towneley กลีบดอกไม้ข้างๆสื่อถึงนางที่คอยมองตามอพอลโลดั่งดอกทานตะวันหันตามดวงอาทิตย์ จากคุณ : Mnemosyne - [ 1 มี.ค. 51 16:43:30 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ถัดจากลิวโคเทียก็ยังมีมาร์เพสซา (Marpessa) เธอหลงรักกับอพอลโลแต่ไอดาส (Idas) มาหลงรักเธอและลักพาตัวเธอไป ซูสพยายามจะให้ความเป็นธรรมกับคนรักทั้งสองและเธอโดยการให้เะอเลือกว่าจะอยู่กับใคร สุดท้าย เธอเลือกไอดาสแทนที่อพอลโลด้วยเหตุว่าเธอเป็นเพียงมนุษย์หากอพอลโลเป็นเทพเจ้าผู้เป็นอมตะ หางนางแก่ชราลงอพอลโลคงจะเบื่อและหมดรักในตัวเธอ เธอจึงได้ไปครองรักอย่างสงบสุขกับไอดาส อพอลโลยังได้เคยไปหลงรักพรายน้ำนามว่า คาสทาเลีย (Castalia) คาสทาเลียไม่มีใจให้อพอลโลเธอจึงวิ่งหนีจนสุดท้ายเธอได้กระโจนหนีลงไปยังบ่อน้ำพุที่เดลฟี น้ำพุนี้จึงถูกตั้งชื่อว่าคาสทาเลียตามเธอตั้งแต่นั้นมา เชื่อว่าน้ำพุบ่อนี้มีความศักดิ์สิทธิ์ น้ำจากน้ำพุจะถูกนำมาชำระล้างวิหารแห่งอพอลโลและมีสรรพคุณในการให้แรงบันดาลใจแก่นักกวี คนรักอีกนางหนึ่งของอพอลโลคือไซรีน (Cyrene) แอริสเทอุส (Aristaeus) บุตรของอพอลโลกับไซรีนนั้นได้ชื่อว่าเป็นเทพเจ้าอุปถัมภืของการปศุสัตว์ การทำสวนผลไม้ การล่าสัตว์ และการเลี้ยงผึ้ง เชื่อว่าแอริสเทอุสเป็นผู้สอนให้มนุษย์รู้จักการรีดนมวัวและทำผลิตภัณฑ์จากนม สอนการใช้ตาข่ายดักสัตว์ และสอนการปลูกต้นโอลีฟอีกด้วย รูปสลักหินอ่อนของนางไซรีน AD 120-150 จากคุณ : Mnemosyne - [ 1 มี.ค. 51 17:01:13 ]

ความคิดเห็นที่ 6 นอกจากสาวๆที่กล่าวมาแล้วนั้น อพอลโลก็ยังมีความรักกับชายด้วยกันอีกด้วย ชายหนุ่มคนแรกคือไฮยาซินธัส (Hyacinthus) เจ้าชายแห่งสปาร์ตา ไฮยาซินธัสเป็นชายหนุ่มรูปงามที่เก่งในการกรีฑามาก มิใช่อพอลโลจะหลงรักชายหนุ่มรูปนี้เพีงผู้เดียว เซเฟอร์ เทพเจ้าแห่งสายลมตะวันตกก็ตกหลุมรักกับไฮยาซินธัสเช่นกัน ด้วยความริษยาอพอลโล เมื่ออพอลโลเล่นขว้างจักรอยู่กับไฮยาซินธัส เซเฟอร์จึงเป่าลมทำให้จักรที่อพอลโลขว้างพุ่งใส่ศีรษะของไฮยาซินธัส อพอลโลรีบรุดเข้าไปหาร่างที่ทรุดฮวบลงนั้นแต่ช้าไป ไฮยาซินธัสนั้นสิ้นลมหายใจเสียแล้ว ทำให้อพอลโลโศกเศร้าเป็นที่ยิ่ง เพื่อให้ไฮยาซินธัสมีชีวิตอันเป็นอมตะ อพอลโลจึงเสกให้ดอกไม้งอกขึ้นบริเวณที่หยาดโลหิตของไฮยาซินธัสตกกระทบพื้นดิน ดอกไม้นั้นคือดอกไฮยาซิน (hyacinth) นั่นเอง ว่ากันว่าน้ำตาแห่งความโศกเศร้าหยดลงบนดอกของดอกไฮยาซิน ทำให้เป็นรอยหยดน้ำบนกลีบน้อยๆของดอกไฮยาซินนั้น รูป The Death of Hyacinth โดย Jean Broc รูปนี้อพอลโลกำลังประคองร่างไร้ลมหายใจของไฮยาซินธัสไว้ในวงแขน  จักรที่ขว้างไปปลิดชีวิตเจ้าชายหนุ่มนั้นตกอยู่ทางซ้าย จากคุณ : Mnemosyne - [ 1 มี.ค. 51 17:17:40 ]

ความคิดเห็นที่ 7 นอกจากไฮยาซินธัส อพอลโลก็ยังหลงรักชายหนุ่มอีกหนึ่งคนคือ ไซพาริซัส (Cyparissus) ไซพาริซัสเป็นลูกหลานของเฮอราคลีส (Heracles-Greek: Hercules-Roman) อพอลโลด้วยความหลงใหลในตัวไซพาริซัสก็ได้ให้กวางศักดิ์สิทธิ์แก่ไซพาริซัสเป็นของแทนใจ กวางนั้นได้เป้นเพื่อนเล่นให้เด็กหนุ่มเรื่อยมา จนกระทั่งวันหนึ่งเจ้ากวางน้อยได้ไปหลบนอนอยู่ใต้ร่มไม้ ไซพาริซัสนั้นไม่เป็นได้ซ้อมพุ่งแหลนแล้วพลาดไปโดนเจ้ากวางตาย ไซพาริซัสเสียใจมากจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ เขาได้ขออพอลโลให้น้ำตาของเขาหลั่งไหลเพื่อเจ้ากวางน้อยไม่มีที่สิ้นสุด อพอลโลจึงเปลี่ยนร่างชายหนุ่มผู้โศกเศร้าให้กลายเป็นต้นไซเปรส (cypress) ซึ่งเป็นต้นไม้แห่งความเสียใจ เพราะยางของมันจะเกาะเป็นหยดคล้ายน้ำตาอยู่ข้างต้นเสมอ รูปปั้นใน National Park Seminary จำลองมาจากรูปปั้น Ciparisso ณ Accademia กรุง Florence ประเทศ Italy โดย Antonio Puccinelli ไฮยาซินธัสร่ำไห้อาลัยเจ้ากวางเพื่อนยาก จากคุณ : Mnemosyne - [ 1 มี.ค. 51 17:47:56 ]

ความคิดเห็นที่ 8 จบกันไปแล้วนะคะสำหรับเรื่องราวตำนานเทพเจ้าอพอลโล ตอนนี้มีเรื่องราวรักเข้ามาหวังว่าคงจะสนุกสนานกับความรักอันโลดโผนของท่านเทพองค์นี้ อาจจะรู้สึกแปลกๆกันหน่อยที่ท่านมีคนรักเป็นชายด้วย แต่ที่จริงก็ไม่นับว่าแปลกมากนัก เพราะแม้แต่ซูสผู้พ่อเองก็ยังมีเรื่องราวตำนานความรักกับชายหนุ่มอยู่บ้างเช่นกัน นำลิงค์มาแปะเพิ่มนะคะเพราะไม่แน่ใจว่ามีเนื้อหาซึ่งอ้างอิงถึงในตอนนี้ด้วยหรือเปล่า ชื่อกรีกและโรมันของเทพในเทพปกรณัม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6345982/W6345982.html นีมี่ขอขอบคุณทุกๆคนที่คอยติดตามนะคะ ตอนนี้อาจจะต้องห่างหายไปพักใหญ่ๆด้วยการงานที่ประดังประเดเข้ามา (โอ๊ะโอ หกโมงเช้าแล้วหรือนี่เขียนเพลินเลย) กลับมาอีกครั้งหน้าก็หวังว่าผู้อ่านจะไม่ลืมกันไปเสียก่อน ขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆนะคะ สุดท้ายก็อดนำรูปมาฝากกันอีกไม่ได้ค่ะ รูปนี้ถ่ายเองกับมือเลยค่ะ ที่ Museum of Fine Art ที่บอสตัน เป็นรูปที่อยู่ตรงข้าม Apollo and the Muses โดย John Singer Sargent ที่แปะไว้เป็นรูปแรกในกระทู้ที่แล้ว มั่นใจว่าเป็นอพอลโลเพราะมีหงส์และพิณที่เป็นสัญลักษณ์ประจำตัว มีลำแสงสาดส่องตามสมญาเทพเจ้าแห่งแสงสว่าง และที่สำคัญ ยังถือมงกุฏใบลอเรลไว้ในมืออีกด้วยค่ะ จากคุณ : Mnemosyne - [ 1 มี.ค. 51 18:03:22 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านแล้วก็สะใจเล็กๆ หวังร้ายกับหลายคนดีนัก รักของตนก็เลยไม่ค่อยจะสมหวัง หุๆ จากคุณ : scottie - [ 1 มี.ค. 51 18:05:18 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านแล้ว ฮือม์ รูปก็ออกจะหล่อ ความรู้ก็มากมี ทำไม สาวๆ ถึงได้หนีเทพองค์นี้กันนัก ดูรูปแล้ว ^___^ สวยๆ ทั้งนั้น ชอบนางเดฟฟีที่กลายร่างเป็นต้นไม้ จากคุณ : pajan (pajan) - [ 1 มี.ค. 51 21:08:11 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สนุกครับ และภาพประกอบทำให้ตำนานที่เล่าแจ่มขึ้นอีก เป็นตำนาน แต่เรื่องราวดูมีที่มาที่ไป เทพต่างๆ ในตำนานมีทั้งข้อดีข้อเสียในตัวเอง แถมแฝงจิตวิเคราะห์แทรกไว้อีก อพอลโลเป็นพวกชอบป่าไม้เดียวกันี่ โห...คนเขียนตำนานใจกล้ามาก หรือว่าเรื่องแบบนี้มันมีมานานตั้งแต่สมัยโน้นแล้วก็ไม่รู้เนอะ ตำนานทำไมโหดกับคาซานคราเหลือเกิน อ่านแล้วสะเทิอนใจครับ ถึงจะเป็นตำนานก็เถอะ แต่สะท้อนชีวิตจริงของหลายๆๆคน แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 51 22:43:31 แก้ไขเมื่อ 01 มี.ค. 51 22:42:29 จากคุณ : Psycho man - [ 1 มี.ค. 51 22:42:13 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ชอบรูปทีเอามาประกอบจังเลยครับ ถ้าอันไหนไม่รู้ที่มา ก็ไม่เป็นไรหรอกครับ จากคุณ : กริชครับผม - [ 2 มี.ค. 51 13:39:00 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เย้ ๆ ดาฟนีมาแล้ว ขอบคุณค่า ^ ^ รู้สึกว่าเปอร์เซ็นต์ที่อพอลโลอกหักจะมีมากกว่าสมหวังเนอะ รูปวาดของ Liotard มีรูปแบบเหมือนกับรูปสลักของ Bernini เลย เรื่องชายรักชายในชาวกรีกสมัยโน้นไม่ถือเป็นเรื่องเสียหาย เรื่องความเป็นหญิงชายไม่ใช่ปัญหาสำหรับความรักหรอกค่ะ จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 2 มี.ค. 51 13:59:46 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มาอ่านแล้วค่ะ เศร้าอ่ะ -- ไม่รู้จะสงสาร คาซานครา ดีหรือเปล่า แต่ว่าเรื่อง หลอกใช้เนี่ย ร้ายแรงนะ เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าเห็นความรู้สึกคนอื่นเป็นของเล่น ใช่มั้ยคะ คุณนีมี่ จากคุณ : ลำบากใจจัง~ ทีเกิดมาหน้าตาดี - [ 3 มี.ค. 51 08:50:21 ]

ความคิดเห็นที่ 15 งือ อพอลโล่เป็นไบง่ะ จากคุณ : กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ) - [ 3 มี.ค. 51 09:55:09 ]

ความคิดเห็นที่ 16 แอบแวบมาอ่านค่ะ (ทั้งๆที่ ศุกร์นี้ จันทร์ อังคาร พุธหน้า มีสอบ -__-") ชอบจัง อ่านแล้วแอบอยากไปลงคอร์ส Mythology ของพวก Undergrad แต่ไม่มีเวลาง่ะ >_<" ป.ล.อย่าลืม Medusa นะเคอะ :P จากคุณ : Pfau-A-Nerd - [ 6 มี.ค. 51 05:28:57 A:144.82.214.79 X: ]