ความคิดเห็นที่ 1 อาศรมชาวโคลง ๑๙๒ ๏๏ ย้อนฝันวันเยาว์ ๏๏ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6367304/W6367304.html จากคุณ : แดงน้อย (Little Red) - [ 5 มี.ค. 51 19:15:36 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หากถามว่า เวลาแดงน้อยแต่งโคลง ทำตามตำราหนอนสุราหรือเปล่า? คำตอบคือ เปล่า แล้วแดงน้อยแต่งอย่างไรนะหรือ แดงน้อยเป็นคนที่ชอบแต่งโคลงครั้งละ 1 บทเท่านั้น โดยจะแบ่งสิ่งที่ต้องการจะสื่อออกไปเป็น 4 ส่วน และแต่งให้ 1 ส่วนต่อ 1 บาท เน้นให้ได้ข้อความที่ตั้งใจ แล้วจับคู่โทซะ โคลงหนึ่งบทประกอบด้วย            สี่บาท แต่ละบาทสองวรรคขาด               บ่ได้ เรียบเรียงอย่างสะอาด                 เอี่ยมอ่อง บาทสุดท้ายเน้นให้                     เหมาะแท้จึ่งดี แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 51 19:29:07 จากคุณ : แดงน้อย (Little Red) - [ 5 มี.ค. 51 19:28:12 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ปรุง.........หวานเค็มเผ็ดเปรี้ยว..................ตามปาก รส..........ถูกใจตามอยาก.......................หย่อยเน้อ ความ.......ดีบ่ดีบาก-..............................หน้าส่ง โคลง.......ทิวานี่ล่ะเฮ้อ...........................แหร่มฮ้าตะลึงตะลึงฯ แหะ แหะ ขอรับ เพิ่งชะแวบหนีงานเข้าอาศรมได้ “ปา-กด-หว้า” เปลี่ยนภาคเสียแหล้ว แหะ แหะ “ตีท้ายโคลง” เฮียคลำ ขายดีจริง ๆ (แบบว่า ปะ-กะ-ติ กระป๋ม ชอบป้วนเปี้ยน ข้าง ๆ ครัว เลยบ่ค่อยถนัด แหะ แหะ) อาศรมภาคนี้ แดงน้อย ขวัญใจมหาชน รับเป็นโต้โผ “ตีความ” ต่อเนื่องจาก “ตีท้ายโคลง” งานนี้ คงต้องมี “โคลงสด” เสียแหล้วกระมัง แหะ แหะ เสร็จแหล้ว ก็ชะแวบล่ะ เพราะถ้ายังไม่ไป อาจจะถูกกล่าวหาว่า บ่มีงานทำ ผิด “คอน-เส็บ” งานยุ่งงงงงงงงหมดดดดดด อิอิ ไปล่ะ ชะแวบ ปล. สวัสดีทักทาย เพื่อนพ้องน้องพี่ชาวอาศรมทุกท่าน ที่มาถึงแล้ว และกำลังจะเข้ามา รวมถึงที่เข้ามาแล้ว แต่ยังไม่เข้าคูหา ออกลีลาโดยพลัน อิอิ จากคุณ : นายทิวา - [ 5 มี.ค. 51 20:59:45 ]

ความคิดเห็นที่ 4 "ปรุง"อาหารอร่อยลิ้น............กินกัน หวัง"รส"ชาดเค็มมัน..............เผ็ดเปรี้ยว เลือกของ"สด"คัดสรร............หลายหลาก คงแซ่บหวาน"คาว"เคี้ยว..........คล่องแล้วลงคอ ถ้าจะให้ได้รสความคงต้องเขียนหลายบท เอารสคาวก่อนแล้วกัน สวัสดีครับ จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 5 มี.ค. 51 21:36:43 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เธอกินมวลเหล่าผู้             ชายชาญ เป็นดั่งภักษาหาร               อร่อยลิ้น จนตีจากอันตรธาน             ยามรัต-  ติกาลแฮ หากแต่ชายดับดิ้น              บ่สิ้นสิเนหา ฯ ไม่รู้เขียนอะไรดี  มาฝากโคลงบทนี้ใว้ก่อนครับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 5 มี.ค. 51 22:25:22 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ติดตามมาศึกษาต่อเจ้าค่ะ แง้...ลำพังรสคำ ข้าน้อยก็ไปบ่ค่อยเป็นแระ.. นี่มารสความอีก..ฉงฉัยข้าน้อยตายตั้งเริ่มก้าวซะแล้วกระมัง.. ๐๐ ๐๐ รสคำท่านว่าแท้.............โคลงกานท์ น้อยหนึ่งจิบชิมนาน..............เนิ่นแก้ รสความยิ่งยากงาน..............ปรุงแต่ง หมายรสเลิศถลำแพ้.............พ่ายด้วยการปรุง ๐๐ ปรุงใดหนอก่อกล้ำ..........โคลงหวาม ปรุงใส่ใดจักงาม...................เลิศล้ำ ปรุงคำก่อนปรุงความ.............ตามแต่ง ใดนอ ปรุงคิด,คำ,ความ ย้ำ..............ยากแท้วอนเฉลย ? ๐๐ แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 51 22:54:52 แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 51 22:53:21 จากคุณ : ณ กมล - [ 5 มี.ค. 51 22:52:30 ]

ความคิดเห็นที่ 7 22.28 น. ปรุง อักษร ซ่อนเนื้อ           น้ำนัย ความนา แต่ง รส กลบท ไป             แลกลิ้ม เตรียม เครื่องบดพร้อมใจ    ส่งเครื่อง ปรุงแล ความ ชอบร้อยโคลง ยิ้ม     ยั่วน้ำลายไหล ๚ะ๛ 23.03 น. แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 51 23:14:17 แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 51 23:11:10 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 5 มี.ค. 51 23:10:02 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ๐ ปรุง..โคลงความแผ่วคว้า.........คำเพลิน ความ..ผ่อนคราวผิวเผิน.............บ่อยครั้ง รส.....ความห่อนยานเกิน...........คำกล่าว โคลง..ต่างคำต่ำทั้ง..................เอกได้โทโยง ๐ ปรุง..ความโคลงเปลี่ยนคุ้ย.......คำความ ลง.....ใส่คำเคยงาม..................อยู่บ้าง รส.....ความใส่เต็มตาม..............รสเด็ด ความ..อยู่ครบบทสร้าง..............เกี่ยวรั้งโคลงเคลง ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 51 00:50:27 จากคุณ : คนสาธารณะ - [ 6 มี.ค. 51 00:38:25 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มิอาจแต่งโคลงได้ค่ะตอนนี้ อิอิอิ วันนี้ไปทำธุระต่างจังหวัดมา เจอพี่สาวที่เคยสนิทสนมกันมาเมื่อ10 ปีก่อน ในชีวิตจริง ทำให้ได้รู้ว่าวันเวลาไม่อาจทำให้ ความรัก ความเข้าใจเปลี่ยนแปลงไปได้..... ถามตัวเองตอนนี้ว่า กำลังเวียนวนอยู่กับอะไรฤๅ? และสิ่งนั้น................ แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 51 01:59:33 จากคุณ : กรวี (กรวี) - [ 6 มี.ค. 51 01:48:04 ]

ความคิดเห็นที่ 11 12.56 น. ๏ ไม้เก่าเจ้าไม่ยิ้ม          อมหาย เด็ดแก่นกระพี้หมาย        มอบให้ เสร็จแฟนทุ่มทำลาย        ขนกลับ blog แล เขาเต่าหายจิ้มไม้            ดูดน้ำปลาเค็ม ๚ะ๛ 13.10 น. ปรุงรสความโคลง ด้วย "กลบทพันธวีสติการ 5 แถว แนวดิ่ง" ...ไม้เด็ดเสร็จเขา ...เก่าแก่นแฟนเต่า ...เจ้ากระทุ่มหาย ...ไม่พี้ทำจิ้ม ...ยิ้มหมายลายไม้ คห. 10 ... ปรุงโคลงไม้ตีพริกรสชาดจัดจ้านเกินไป กลายเป็นไม้ทัณฑฆาตอยู่ในบล้อกนกอ่ะน่ะ แก้ไขเมื่อ 06 มี.ค. 51 13:23:45 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 6 มี.ค. 51 13:19:08 ]

ความคิดเห็นที่ 12 หลงรสโคลงเพราะพร้อง......กินใจ จังหวะละเมียดละไม...........ยิ่งแท้ เอกโทกำกับใน.................ระหว่างบาท มาร่วมช่วยร่ายแล้..............เพื่อนพ้องชาวโคลง มาร่วมมีความเห็นครับ จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 6 มี.ค. 51 14:00:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เขียนโคลงบทนี้  นานแล้วครับ  เมื่อประมาณหลายปี  แต่จำไม่ได้นักว่าเมื่อใด   เอาเป็นว่า  เขียนเวลา  14.00  เมื่อวันที่  6  มีนาคม  พ.ศ.๒๕๕๐  แล้วกัน ใช้เวลาเขียนมานานแล้วครับเกิน  1  ปี  อิอิ  เขียนนานจัง ฟังเพลงยังเขย่งขึ้น     บันใด เพลงคล๊าสสิคสูงไป    แปลกด้วย ทำนองคอร์ดคีย์ไย     ยากสดับ " หนูติดปีกกินกล้วย "  เช่นนี้พอฟัง ฯ เขียนภาพจนลึกล้ำ      ละเลงสี เป็นภาพนามธรรมมี     รูปปั้น แฝงความคิดเสรี         ทลายกฏ-  เกณฑ์นา " ชีวิตอันแสนสั้น          art  นั้นยืนยาว " ฯ คนมองตรองถี่ถ้วน      ชวนงง ศิลป์ยิ่งสูงจนหลง        ปวดเกล้า ศิลปินว่างามทรง         สูงค่า  ไฉนหนอ ??? เราต่ำเกินกว่าเข้า-       สู่ห้วงนามธรรม ฯ ขอเอาโคลงมาวางใว้ในอาศรม ฯ นี้  เมื่อเวลา  14.28  วันนี้ครับ ปล.  ภาพนี้เป็นภาพ  maya  and  the  doll  ของ  Pablo  Picasso  ครับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 6 มี.ค. 51 14:28:25 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เขียนโคลงยากยิ่งแท้              คุมความ คำเอกโทที่งาม                     ส่งให้ เรียบเรียงเรื่องคล้อยตาม         กำหนด ปรุงรสคมเข้มไว้                    เช่นเชื้อพันธุ์กวี. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 6 มี.ค. 51 19:14:35 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อึงอลปนหม่นแล้ว...............ในใจ สับสนจนหทัย...................เจ็บร้าว หนาวร้อนผ่านคราใด............ยิ่งเหน็บ ทรวงเฮย สุดจักทนแข็งกร้าว...............เมื่อร้าวใจสนอง กรวี     20.10  06/03/08 จากคุณ : กรวี - [ 6 มี.ค. 51 20:37:19 ]

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีครับ ทุกท่าน.. ... รสความงามแบบนี้            นี่เอง มิทำให้โคลงเคลง             เยิ่นเย้อ ลดความหล่อก็เกรง           ประเทศล่ม เศร้านอ ถอนถอดใจจังเฮ้อ            หล่อได้หล่อดี ฉะนี้เอง     .. ... จากคุณ : วลี.. - [ 6 มี.ค. 51 20:49:15 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ๐๐ ไยจึงเหินห่างคล้าย...........กลายเฉย ไยนิ่งนานนักเอย...............เอ่ยเอื้อน ไยมองผ่านคนเคย.............คุยอยู่ ไยเงียบราวใจเปื้อน............แปลกหน้าอารมณ์ ๐๐ บทนี้พอใช้ได้ไหมคะ..แต่งให้เพื่อนคนนึงในพันทิปนี่แหละค่ะ.. จากคุณ : ณ กมล - [ 6 มี.ค. 51 22:05:52 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ปรุง-คำสถิตคำไว้                โวหาร รส-คำคือบรรณาการ            ทิพย์แท้ ความ-คิดชั่วดีผสาน             ผสมชีพ โคลง-รักอักษระคล้อง          เทิดไว้เถิดสหายฯ *ด้วยความระลึกถึงทุกท่านครับ แก้ไขเมื่อ 07 มี.ค. 51 10:50:48 จากคุณ : Ar@p - [ 7 มี.ค. 51 09:26:05 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ปรุง ความงามเลิศรส          คำปรุง รส ชื่นคำอำรุง                  เลิศรส ความ งามแห่งคำผดุง         กวีชื่น ใจแฮ โคลง แต่งงามซึ่งพจน์        เหมาะแท้ความโคลง จากคุณ : เทพกร - [ 7 มี.ค. 51 12:03:22 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ตีความโคลง ประสาแดงน้อย =============================================== นายทิวา ความคิดเห็นที่ ๓ ปรุง.........หวานเค็มเผ็ดเปรี้ยว..................ตามปาก รส..........ถูกใจตามอยาก.......................หย่อยเน้อ ความ.......ดีบ่ดีบาก-..............................หน้าส่ง โคลง.......ทิวานี่ล่ะเฮ้อ...........................แหร่มฮ้าตะลึงตะลึงฯ สวัสดีนายทิวา ผู้มีพัฒนาการทางประพันธ์โคลงที่น่าทึ่ง แล้วหลบงานเข้ามาบ่อยๆละ ทิวามาในรูปแบบโคลงกระทู้ เนื้อหาตามสไตล์ของนายทิวาเอง อันนี้ เลียนแบบกันบ่ได้เน้อ ปกติ โคลงกระทู้ จะแต่งให้รสความดีนั้นยากกว่า การแต่งโคลงธรรมดาอยู่แล้ว (แต่จะยากยิ่งขึ้นถ้าจะแต่งให้ฉีกความจากกระทู้) เนื้อความของโคลงนี้ แบ่งเป็น 2 เรื่องในโคลงเดียว ไม่ได้มีจุดเชื่อมความสัมพันธ์ของ 2 เรื่องไว้ ทำให้รสความอ่อนลงไป โดยรวมแล้ว โคลงนี้รสความแค่พอผ่าน แต่ยังไม่ดี คงเนื่องจากไม่มีเวลา จึงมิได้เน้นเนื้อความ ซึ่งเห็นได้จากการอ่านเนื้อหาในโคลงที่เจ้าตัวแจ้งมานั้นแล การแก้ไขจำต้องทำให้เนื้อหามีความสัมพันธ์กันนั่นแล ปรุง.......อาหารหากใช้.....................ส่วนประกอบ ดีแฮ รส.........อร่อยอย่างใจชอบ...............อร่อยลิ้น ความ....ดีสื่อสารตอบ.......................ตรงจุด โคลง.....เด่นตามความสิ้น................จึ่งให้เน้นความ =============================================== คุณคมเย็น ความคิดเห็นที่ ๔ "ปรุง"อาหารอร่อยลิ้น............กินกัน หวัง"รส"ชาดเค็มมัน..............เผ็ดเปรี้ยว เลือกของ"สด"คัดสรร............หลายหลาก คงแซ่บหวาน"คาว"เคี้ยว..........คล่องแล้วลงคอ สวัสดีครับคุณคมเย็น เข้าใจว่าเป็นสมาชิกอาศรมรุ่นใหม่ ส่วนผมหายไปนาน ไม่ค่อยได้เสวนากันเท่าที่ควร โคลงที่นำมาวาง รสความสื่อชัดเจน เป็นเล่าเรื่องทั่วๆไป ไม่ได้มีจุดดึงความสนใจ แต่เน้นที่คำ "ปรุง-รส-คาว-หวาน" เป็นสำคัญ เห็นคุณคมเย็นเข้ามาเยื่ยมบ่อยๆ ฝีมือการแต่งโคลงได้ทำได้ดีแล้วครับ (สงสัยผมจะหายไปนานมากจริงๆ เลยไม่ทันได้เห็นช่วงแรกๆ) ทั้งแม่นฉันทลักษณ์ และการเลือกใช้คำ และคู่โท ต่อไปต้องลองเล่นลีลาแปลกๆเพิ่ม คงต้องให้หมีเซอะมาแนะแนวเพิ่มครับ ================================================ คุณนกมีหูหนูมีปีก (the darknight) ความเห็นที่ ๕ และ ๑๓ เธอกินมวลเหล่าผู้             ชายชาญ เป็นดั่งภักษาหาร               อร่อยลิ้น จนตีจากอันตรธาน             ยามรัต-  ติกาลแฮ หากแต่ชายดับดิ้น              บ่สิ้นสิเนหา ฯ สวัสดีครับคุณนกมีหูหนูทีปีก (ชื่อยาวจัง เรียก Batman ได้บ่) โคลงที่ลงไว้ เนื้อความน่าสนใจมากครับ แต่อ่านแล้วสะดุดที่บาท 3 วรรคแรก "จนตีจากอันตธาน               ยามรัต-  ติกาลแฮ" คำว่า จน เป็นลักษณะเหมือนว่า อดทนถึงที่สุดแล้ว ซึ่งโดยเนื้อหา ไม่น่าจะเป็นเช่นนั้น น่าจะใช้คำว่า "มา" หรือคำว่า "แล้ว" น่าจะเหมาะสมกว่านะครับ และในวรรคแรก ของบาทที่ 4 ตรงคำว่า "หากแต่" ให้ความรู้สึกขัดแย้งในเนื้อหา "หากแต่ชายดับดิ้น              บ่สิ้นสิเนหา ฯ" โดยส่วนตัวเห็นว่า การที่ชายดับดิ้นนั้น เป็นผลจากที่ถูกทิ้ง น่าจะเป็นผลที่ต่อเนื่อง ไปทางเดียวกัน จึงเห็นว่า ไม่ควรใช้คำว่า "หากแต่" เพราะเป็นการสื่อความตรงกันข้ามครับ น่าจะใช้คำว่า "ทิ้งซาก" มากกว่า แต่พอใส่คำว่า "ทิ้งซาก" แล้ว ทำให้คำว่า "บ่สิ้นสิเนหา" เปลี่ยนจากอธิบายถึงชาย เป็นหญิงไปเสียนี่ เธอกินมวลเหล่าผู้             ชายชาญ เป็นดั่งภักษาหาร               อร่อยลิ้น มาตีจากอันตรธาน            ยามรัต-  ติกาลแฮ ทิ้งซากชายดับดิ้น              บ่สิ้นสิเนหา ฯ ================================================ คุณ ณ กมล ความคิดเห็นที่ ๖ และ ๑๗ ๐๐ ไยจึงเหินห่างคล้าย...........กลายเฉย ไยนิ่งนานนักเอย...............เอ่ยเอื้อน ไยมองผ่านคนเคย.............คุยอยู่ ไยเงียบราวใจเปื้อน............แปลกหน้าอารมณ์ ๐๐ สวัสดีครับคุณ ณ กมล อ่านโคลงข้างต้นแล้วถึงกับสะดุ้ง เพราะทิ้งกระทู้ไป 2 วันเต็มๆ พออ่านดูโดยละเอียดแล้ว เข้าใจว่าคงไม่ใช่ผมแน่ (นึกว่าโดนซะแล้ว) โคลงเป็นโคลงที่เล่นคำว่า "ไย" สื่อถึงคนที่สนิทด้วย แล้วมาเปลี่ยนไป พออ่านได้ประมาณนี้ แต่มีหลายๆจุด ที่อ่านดูแล้วเกิดกังขา ลักษณะเหมือนหาคำลงบ่ได้ ดังนี้ ไยจึงเหินห่างคล้าย...........กลายเฉย ==> คงหมายถึง เปลี่ยนเป็นเฉยๆ ก็ไม่น่าใช้คำว่าคล้าย หรืออย่างไรครับ ไยนิ่งนานนักเอย...............เอ่ยเอื้อน ==> ตกลงว่า นิ่ง หรือ เอ่ย แน่นา ไยมองผ่านคนเคย.............คุยอยู่ ==> บาทนี้พอเข้าใจได้ครับ ไยเงียบราวใจเปื้อน............แปลกหน้าอารมณ์ ==> ไม่กล้าอธิบายครับ ไม่แน่ใจในความหมายจริงๆครับ การแก้ไข ก็ต้องลองหาคำที่เหมาะสมมาใส่ให้ รสความ ชัดขึ้น หากคุณ ณ กมล ไม่ขัดข้อง ก็ขอเชิญเพื่อนๆร่วมอาศรม มาร่วมกันแก้ไขดู น่าจะได้บทโคลงดีๆ อีกบทครับ แนะนำว่า คุณ ณ กมลต้องลองหัดอ่านโคลงมากๆ จะได้คำศัพท์ต่างๆ มาเป็นคลังความคิดของตนเอง จะได้ไม่เกิดอาการอัตคัตคำ เพราะเมื่อรู้จักคำศัพท์มากๆแล้ว ก็จะสามารถหาคำมาลงให้ตรงใจได้ง่ายขึ้นครับ ================================================ แก้ไขเมื่อ 07 มี.ค. 51 20:02:53 จากคุณ : แดงน้อย (Little Red) - [ 7 มี.ค. 51 19:58:03 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณค่ะคุณแดงน้อย จากตีท้ายโคลงเนื้อหาสรุปได้ดังนี้นั้น โคลงเป็นโคลงที่เล่นคำว่า "ไย" สื่อถึงคนที่สนิทด้วย แล้วมาเปลี่ยนไป พออ่านได้ประมาณนี้ แต่มีหลายๆจุด ที่อ่านดูแล้วเกิดกังขา ลักษณะเหมือนหาคำลงบ่ได้ ดังนี้ ไยจึงเหินห่างคล้าย...........กลายเฉย ==> คงหมายถึง เปลี่ยนเป็นเฉยๆ ก็ไม่น่าใช้คำว่าคล้าย หรืออย่างไรครับ ไยนิ่งนานนักเอย...............เอ่ยเอื้อน ==> ตกลงว่า นิ่ง หรือ เอ่ย แน่นา ไยมองผ่านคนเคย.............คุยอยู่ ==> บาทนี้พอเข้าใจได้ครับ ไยเงียบราวใจเปื้อน............แปลกหน้าอารมณ์ ==> ไม่กล้าอธิบายครับ ไม่แน่ใจในความหมายจริงๆครับ ขอสื่อความหมายดังนี้ค่ะ ไยจึงเหินห่างคล้าย..กลายเฉย ==> ไยจึงเหินห่างคล้ายๆว่ากลายเป็นเฉยเมยน่ะค่ะ ไยนิ่งนานนักเอย.....เอ่ยเอื้อน ==> ไยนิ่งไปนานนัก เอ่ยออกมาสักทีสิ ประมาณนี้ค่ะ ไยมองผ่านคนเคย...คุยอยู่ ==> ตรงตามนั้นแหละค่ะ ถูกต้องแล้ว ไยเงียบราวใจเปื้อน..แปลกหน้าอารมณ์ ==> ไยเงียบหายไปราวกับใจเปลี่ยนไปเป็นคนแปลกหน้าต่อกันน่ะค่ะ .. ขอบคุณในคำแนะนำมากนะคะ จะปฎิบัติตามค่ะ ส่วนข้อที่ว่าเชิญเพื่อนๆในอาศรมมาร่วมกันแก้ไขนั้น..ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ..ไม่ขัดข้องแต่ประการใด ขอขอบพระคุณล่วงหน้าไว้ณ ที่นี้เลยนะคะ แก้ไขเมื่อ 14 มี.ค. 51 13:21:02 จากคุณ : ณ กมล - [ 7 มี.ค. 51 23:33:28 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ๐๐ ไยเหินห่างดั่งร้าง.......ใจลับ ไยนิ่งเฉยมิ สดับ.......สื่อพร้อง ไยไกลยิ่งเกินกลับ.....เกินกู่ คืนนา ไยยิ่งเพรียกเรียกร้อง..ยิ่งก้าวไกลกัน ๐๐ จากคุณ : ณ กมล - [ 8 มี.ค. 51 00:18:39 ]

ความคิดเห็นที่ 23 โคลงเอยไยแต่งได้.....................ยากจัง เพียรฝึกด้วยใจหวัง......................สื่อถ้อย สี่ปีที่คงยัง.................................เขียนผิด คงจะต้องหัดร้อย.........................แต่ต้นอีกที  ๚ะ๛ จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 8 มี.ค. 51 01:28:26 ]

ความคิดเห็นที่ 24 สวัสดีครับคุณแดงน้อย และทุกท่าน แวะมาเยี่ยมก่อน  เสาร์-อาทิตย์ มีแต่งานสังคม เห็นคุณแดงน้อยตอบกระทู้แล้วต้องยอม   ตอบแบบ..ฟันธง .. ป.ล.  คุณเซอร์  หนังสือจะส่งให้อาทิตย์หน้าเน้อครับ.. วันหลังจะเข้ามาอ่านต่อ แก้ไขเมื่อ 08 มี.ค. 51 09:03:45 จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 8 มี.ค. 51 09:02:37 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คุณแดงน้อย  little  red  ความเห็นที่  20  ครับ เอ่อ  ไปไปมามา  มาถูกชำแหละโคลงออกเป็นเสี่ยง ๆ เสียแล้ว แล้วต้องยอมรับโดยดุษฎียภาพครับ  ว่า  ชำแหละและแก้ไขโคลงใหม่ได้อย่างเนื้อความกลมกลืนดี ( กว่าเก่า ) การที่สามารถแสดงทัศนวิสัยย่อมบ่งบอกถึงความเข้าใจในการสื่อความตามรูปแบบโคลง  ได้อย่างดี น่าชื่นชมครับ   การที่จะเรียกว่า  batman  นั้น  อิอิ  กระผมมิบังอาจปานนั้น  มิกล้า  มิกล้า  อิอิ มาอ่าน  โคลงนางแมวยั่วสวาท  ของ  หิน  เหล็ก  ไฟ  ในฉบับปรับปรุงใหม่  อีกคราครั้งครับ เธอกินมวลเหล่าผู้             ชายชาญ เป็นดั่งภักษาหาร              อร่อยลิ้น มาตีจากอันตรธาน            ยามรัต-  ติกาลแฮ ทิ้งซากชายดับดิ้น             บ่สิ้นสิเนหา ฯ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 8 มี.ค. 51 12:59:40 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ปรุง...รสแปลงเรื่องล้ำ          เลิศเลอ รส...ส่งเราสุขเสนอ             เสนาะไซร้ ความ...คำครอบคลุมเสมอ    สมรรถครบ-  ครันแฮ โคลง...ยิ่งคมเยี่ยมใว้           วัจน์ย้ำวิทยา ฯ เขียนผิดนิดหน่อยครับ   แก้ไขเมื่อ 08 มี.ค. 51 13:21:16 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 8 มี.ค. 51 13:18:48 ]

ความคิดเห็นที่ 27 คุณ คำภาณ  โบรี  ความเห็นที่  24  ครับ ผมขอนุญาตโคลงแต่งให้  " คุณตำราเก่า "  เป็นเครื่องบรรณาการสักบทครับ เลขา ฯ เก่าใหม่แม้น           มองมา กิ๊กใหม่ยังชายตา               กระพริบให้ น้องเมียยิ่งแสดงอา-           การบ่ง  บอกเฮย สามสิ่งควรรู้ใว้                   อย่าให้เมียเห็น ฯ หรือท่าน ฯ ใดจะเอาไปใช้บ้างก็ไม่สงวนลิขสิทธิ์ครับ ส่วนผม  ยังไม่ถึงเวลาใช้  แหะ  แหะ แก้ไขเมื่อ 08 มี.ค. 51 13:34:48 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 8 มี.ค. 51 13:33:52 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เค้าคุยเรื่องอะไรกันนะ... อ้อ... เรื่องรสความกันนี่เอง ว้า... ถ้าอย่างนั้นเราก็คุยด้วยไม่ได้ล่ะสิ เพราะตอนนี้คิดออกแต่เรื่อง "รสกาม" เง้อ..... อายจัง =========================================== จากคุณ : วฤกภาคหื่น (วฤก) - [ 8 มี.ค. 51 17:22:14 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อ้อยตาลหวานฉ่ำลิ้น               ยังคลาย หากแต่โคลงของชาย              หนึ่งแล้ ความรักที่บรรยาย                  ความยิ่ง-  งามเฮย คืนผ่านวันเปลี่ยนแม้               บ่สิ้นความหวาน ฯ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 8 มี.ค. 51 22:42:52 ]

ความคิดเห็นที่ 30 กวี...สรรค์ศุภอรรถร้อย................เรียงจิน-ตภาพเฮย สง่า...พากย์ฝากแผ่นดิน..............ประดับด้าว แม้น...แผ่นภพพังภินทน์..............สูรย์ดับ มณี...พจน์ยังอะคร้าว..................เด่นค้ำดำแคง สาร...แสดงเติมเเต่งให้...............เห็นตาม คำ...ชัดประภัสสร์งาม...............เลิศแล้ เพราะ...ยิ่งอรรถจัดความ.............ครบบท คือ...รสคำ-ความแท้...................ที่คล้องปองประสาน สังวาลย์...เสกรัดสร้อย...............ภาษา กอบ...ประโยชน์ประยุกต์พา.......พิพัฒน์แจ้ง แก้ว...กลอนกาพย์โคลงอา........-รยะอีก-ฉันท์แฮ เสถียรสถิตฤๅรู้แล้ง.................ล่วงล้านกาลสมัย จากคุณ : วรวากย์ (วรวากย์) - [ 9 มี.ค. 51 04:31:46 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ด่ำดื่มความโศกเศร้า............รักสลาย มัวดื่มลืมเมามาย.................รักเหล้า เฝ้าดื่มร่ำฟูมฟาย.................รักโศก คอยดื่มลืมค่ำเช้า.................รักช้ำดื่มชัง ฝังเรื่องราวเก่าเศร้า..........รักสูญ ฝังเรื่องรอยอาดูร.............รักช้ำ ร้อยเรื่องโศกเพิ่มพูน.........รักพลาด ฝังเรื่องร้ายตอกย้ำ...........รักพลั้งยังเผลอ (อักษรรวนสมุทร) จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 9 มี.ค. 51 15:24:07 ]

ความคิดเห็นที่ 32 16.22 น. ปรุงรสเค็ม สร้างส่ง...............ใส่โคลง แต่งรสหวาน หยดโยง............ใส่ยิ้ม หมดรสจืด ลดโลง.................ใส่ศัพท์ เพิ่มรสเผ็ด พริกพริ้ม...............ใส่จิ้มปลาเผา โคลงเก่า ก่อนแต่งให้..............ศิษย์เรียน โคลงเก่า มีสิทธิ์เขียน..............ศิษย์รู้ โคลงเก่า เมื่อพากเพียร...........ศิษย์เพิ่ม โคลงเก่า ปรุงรสสู้..................ศิษย์ได้สบายบรื๋อ ๚ะ๛ 16.49 น. อักษรรวนสมุทร สุดลึกล้ำ ... สังเกตเคล็ดซ่อนคำได้เพียงน้อยนิด ผิดพลาดพลั้งไป แก้ไขให้ด้วยครับ ท่าน คมเย็น (คมเย็น) จากคุณ : นกโก๊ก - [ 9 มี.ค. 51 17:01:45 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ปรุงรสความพร้อมพรั่ง         บังเกิด มีมิตรไมตรีประเสริฐ           เกิดแล้ว มากมวลเหล่าผู้เลิศ             อุบายเยี่ยม หลายหลากคำกรองแก้ว      เพริศแพร้วมากมี ฯ จากใจมวลผู้แต่ง                แปลงคำ กำหนดเรื่องราวนำ              เนื่องนั้น สุขทั่วทุกสมัยอำ-               นวยนิตย์-  นิพันธ์นา นาทัศน์ใดเชิงชั้น                ใช่ต้องขยาดฤา  หวาดกลัว ฯ ปรุงรสความพร้อมพรั่งบังเกิดมี มิตรไมตรีประเสริฐเกิดแล้วมาก มวลเหล่าผู้เลิศอุบายเยี่ยมหลายหลาก คำกรองแก้วเพริศแพร้วมาก  มีจากใจ ฯ มวลผู้แต่งแปลงคำกำหนดเรื่อง ราวนำเนื่องนั้นสุข  ทั่วทุกสมัย อำนวยนิตย์  นิพันธ์นา  นาทัศน์ใด เชิงชั้นใช่ต้องขยาดฤาหวาดกลัว ฯ แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 51 22:47:54 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 9 มี.ค. 51 22:32:03 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ตีความโคลง ประสาแดงน้อย =============================================== สวัสดีครับคุณนกโก๊ก ควมคิดเห็นที่ ๗, ๑๑ และ ๓๒ ปรุง อักษร ซ่อนเนื้อ           น้ำนัย ความนา แต่ง รส กลบท ไป             แลกลิ้ม เตรียม เครื่องบดพร้อมใจ    ส่งเครื่อง ปรุงแล ความ ชอบร้อยโคลง ยิ้ม     ยั่วน้ำลายไหล ๚ะ๛ ปกติคุณนกโก๊ก จะมาพร้อมกับโคลงคำผวน หรือไม่ก็ โคลงกลบท ดูจะชอบมากจริงๆ และสามารถทำได้ดีเสมอ แต่โคลงข้างบนคงไม่ได้เล่นกลบท แต่เน้นเรื่องเนื้อความมาเต็มๆ ซึ่งก็ทำได้ดีอีกเช่นกันครับ ผมเคยบอกว่าการแต่งโคลงกระทู้จะให้ได้รสความ เป็นเรื่องยาก แต่การแต่งโคลงผวน หรือกลบท การจะให้ได้รสความด้วย ยิ่งยากกว่ามากๆครับ =============================================== สวัสดีครับ คุณคนสาธารณะ ความคิดเห็นที่ ๘ ได้เห็นคุณคนสาธารณะมาร่วมแจมสม่ำเสมอ แต่โดยมากจะมาพร้อมกับโคลงคำผวน ก็อย่างที่บอกไว้ว่า โคลงคำผวนเล่นเนื้อความได้ยากมาก และถ้าใครแต่งให้ได้เนื้อความที่สื่อเข้าใจได้ดี ก็นับเป็นยอดกวี งานนี้ แดงน้อยบ่กล้าวิจารณ์เนื้อความ เพราะแดงน้อยแต่งโคลงผวนให้ได้รสความยังบ่ได้ขอรับ จึงขอเพียงทักทายกันนะครับ =============================================== สวัสดีครับคุณกรวี ความคิดเห็นที่ ๙ และ ๑๕ อึงอลปนหม่นแล้ว...............ในใจ สับสนจนหทัย...................เจ็บร้าว หนาวร้อนผ่านคราใด............ยิ่งเหน็บ ทรวงเฮย สุดจักทนแข็งกร้าว...............เมื่อร้าวใจสนอง ชื่อนี้เห็นกันมานานแล้ว รอบแรกมาแบบว่ายังบ่มีอารมณ์ คราวหลังจึงมาพร้อมกับโคลงด้านบน นัยว่ามีอารมณ์แต่งโคลงแล้ว แต่ยังเวียนวนอยู่กับใจตัวเอง มิอาจบอกใครได้ว่า เป็นอันหยัง รู้แต่ว่ากำลังเจ็บร้าวในใจ และสุดท้ายก็ยังร้าวใจอยู่ สรุปว่า ออกแนวรำพึงกับตนเอง มีเพียงผู้แต่งเท่านั้นที่จะรู้ว่า ไปโดนอะไรมา ควรแก้ไขเรื่องเนึ้อความเพิ่มเข้าไปอีกน่าจะดีกว่านี้ครับ แต่แดงน้อยช่วยบ่ได้ ต้องขอให้คุณกรวีเพิ่มเนื้อหาเองขอรับ =============================================== สวัสดีครับ คุณเกรียงไกร (huaboonsan) ความคิดเห็นที่ ๑๒ หลงรสโคลงเพราะพร้อง......กินใจ จังหวะละเมียดละไม...........ยิ่งแท้ เอกโทกำกับใน.................ระหว่างบาท มาร่วมช่วยร่ายแล้..............เพื่อนพ้องชาวโคลง ไม่แน่ใจว่าเคยอ่านบทโคลงของคุณเกรียงไกรมาก่อนหรือไม่ แต่เท่าที่อ่านดู ไม่น่าจะใช่มือใหม่นะครับ มีการใช้สระอำแทนเอกด้วย เนื้อความเป็นการมาทักทายกัน สื่อได้ดีครับ ก็ขอให้เข้ามาร่วมแจมอีกนะขอรับ =============================================== สวัสดีครับวลี ความคิดเห็นที่ ๑๖ รสความงามแบบนี้            นี่เอง มิทำให้โคลงเคลง             เยิ่นเย้อ ลดความหล่อก็เกรง           ประเทศล่ม เศร้านอ ถอนถอดใจจังเฮ้อ            หล่อได้หล่อดี ฉะนี้เอง   ไม่ได้เจอกันนาน สบายดีย่อ้าย มาพร้อมกับโคลงชมโฉมตัวเอง ชอบๆจริงๆ วลีหล่ออย่างนี้                   น่ากลัว หล่อแบบหลงลืมตัว            หล่อล้ำ หล่อแบบดอกหน้าวัว          นะนี่ หน้ากล่ำแดงจมูกง้ำ           ยืดย้วยสีขาว แล้วมาเยื่ยมกันบ่อยๆเหมือนเดิมนะ วลี =============================================== สวัสดี Ar@p ความคิดเห็นที่ ๑๘ ปรุง-คำสถิตคำไว้                โวหาร รส-คำคือบรรณาการ            ทิพย์แท้ ความ-คิดชั่วดีผสาน             ผสมชีพ โคลง-รักอักษระคล้อง          เทิดไว้เถิดสหายฯ มาแนวไหนกันละนี่ เห็นว่าแดงน้อยจะตีความโคลง เลยแกล้งใส่คู่โทผิด หรือเป็นโคลงอีกแบบ ที่ไม่ใช่โคลงสี่สุภาพกันละนี่ งานนี้ไม่ขอแก้ไข เพราะไม่แน่ใจว่าเป็นโคลงสี่สุภาพหรือเปล่าขอรับ หุหุ อู้ได้อีกความเห็นแล้ว =============================================== สวัสดีครับ คุณเทพกร ความคิดเห็นที่ ๑๙ ปรุง ความงามเลิศรส          คำปรุง รส ชื่นคำอำรุง                  เลิศรส ความ งามแห่งคำผดุง         กวีชื่น ใจแฮ โคลง แต่งงามซึ่งพจน์        เหมาะแท้ความโคลง คนนี้เห็นเข้ามาเป็นระยะๆ งานนี้มาเหมือนจะเป็นกลบท แต่บาทสามกลับไม่เหมือนบาทอื่น คล้ายๆจะกลัวผิดฉันทลักษณ์ แต่บาทสองกลับไม่สนใจฉันทลักษณ์ งานนี้ไม่สามารถตีความ คงต้องขอให้ดูฉันทลักษณ์ แล้วฝึกแต่งให้บ่อยๆนะครับ เพื่อนๆในอาศรมพร้อมช่วยเหลือทุกคนอยู่แล้ว =============================================== ต้องขอทักทายกันแค่นี้ก่อนนะครับ อุตส่าห์วางยาไว้ ไม่เห็นมีใครช่วยแต่งให้คุณ ณ กมลเลยสักคน แดงน้อยเป็นสไตล์มาวันเว้นวันเลยแฮะ คงไม่โกรธกันนะสหาย ที่ทักทายช้านะขอรับ แก้ไขเมื่อ 09 มี.ค. 51 23:37:05 จากคุณ : แดงน้อย (Little Red) - [ 9 มี.ค. 51 23:29:38 ]

ความคิดเห็นที่ 35 23.23 น. ๏ นกมีหู ผู้แต่ง             แปลงโคลง กลอนเอย รับส่งเผย เปรยโยง         ส่งย้ำ หนูมีปีกส่ง โผง              ผางเผ่น ทางซู- ฮกนกรู้ อยู่ถ้ำ                ลึกล้ำพรางนาง ๏ แอ่นทำรัง ถ้ำลอด        ปางมะ ผ้านา แม่ฮ่องสอน ร่อนละ          สลับข้าง ค่ำฮกจากคูหา                 ถลาหลบ นางแอ่นเข้ารัง สร้าง         คู่เพี้ยนผันผวน  ๚ะ๛ ๏ นกมีหู ผู้แต่งแปลง โคลงกลอนเอย รับส่งเผย เปรยโยง ส่งย้ำหนู มีปีกส่ง โผงผาง เผ่นทางซู- ฮกนกรู้ อยู่ถ้ำ ลึกล้ำพราง ๏ นางแอ่นทำรัง ถ้ำลอด ปางมะผ้านา แม่ฮ่องสอน ร่อนละ สลับข้าง ค่ำฮกจากคูหา ถลาหลบนาง- แอ่นเข้ารัง สร้างคู่ เพี้ยนผวนผัน ๚ะ๛ 00.09 น. แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 51 00:20:59 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 10 มี.ค. 51 00:14:22 ]

ความคิดเห็นที่ 36 00.27 น. ๏ กลอักษร ซ่อนเร้น         รสโคลง รสวิจารณ์ จรรโลง             เพิ่มได้ คห สิบเจ็ด โยง                ท้ายพลาด เติมรสเด็ด ส่งให้             ไม่ซ้ำเสียงเดิม ๚ะ๛ 00.33 น. ............................................................................................ ปรุง อักษร ซ่อนเนื้อ           น้ำนัย ความนา แต่ง รส กลบท ไป             แลกลิ้ม เตรียม เครื่องบดพร้อมใจ    ส่งเครื่อง ปรุงแล ความ ชอบร้อยโคลง ยิ้ม     ยั่วน้ำลายสอ ๚ะ๛ ปรุงรสบดโคลง....ยิ้มส่งลิ้มความ ............................................................................................ แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 51 00:45:11 แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 51 00:41:39 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 10 มี.ค. 51 00:36:34 ]

ความคิดเห็นที่ 37 "...สวัสดี Ar@p ความคิดเห็นที่ ๑๘ ปรุง-คำสถิตคำไว้ โวหาร รส-คำคือบรรณาการ ทิพย์แท้ ความ-คิดชั่วดีผสาน ผสมชีพ โคลง-รักอักษระคล้อง เทิดไว้เถิดสหายฯ มาแนวไหนกันละนี่ เห็นว่าแดงน้อยจะตีความโคลง เลยแกล้งใส่คู่โทผิด หรือเป็นโคลงอีกแบบ ที่ไม่ใช่โคลงสี่สุภาพกันละนี่ งานนี้ไม่ขอแก้ไข เพราะไม่แน่ใจว่าเป็นโคลงสี่สุภาพหรือเปล่าขอรับ หุหุ อู้ได้อีกความเห็นแล้ว...." -------------------------- ถึง ท่านแดงน้อย โคลงอาร์พีคือ "โคลงฉี่ฉลุภาพ" เป็นฉันทะอัปลักษณ์ ที่คร่ำเคร่งคิดขึ้นด้วยจุดหมายที่จะบำบัดตนเองจากความย่อยยับ ทางจิตวิญญาณ (เคร่งแต่วิธีการ แต่ประเด็นคิดนั้นว่างเปล่า เรื่อยเปื่อย) ถ้าฟังยากขอทำคอมเมนตารี่ว่า มันคือเสียงโคลงพาไป อิๆ ผู้แต่งเองก็ไม่รู้ว่า มันเป็นฉันทลักษณ์อะไรหรือไม่ ถ้าตรงเข้า ก็ถือว่าบังเอิญ เพราะไม่เจตนา ผมพยายามเรียกมัน(ในใจ)ว่า โคลงสี่สภาพ แต่เมื่อเห็นว่ามันยังไม่ใช่ ก็เรียก "โคลงฉี่ฉลุภาพ" (ในใจ) ฉะนี้แล อิๆ เหมือนที่ใครไม่รู้กล่าวไว้ว่า "การโคลงเขาไม่เก่ง, เก่งการกาม คำงาม ไม่งาม ไม่กระดิกหู รู้แต่ว่า เมื่อค่ำพลันก็ขันคู สัญชาตญาณรู้อยู่เท่านี้" ฮา ปล. ฝากให้กับใครบางคนที่พุทธันดรหนึ่งถึงจะผ่านมาสักครั้ง จากคุณ : . (Ar@p) - [ 10 มี.ค. 51 09:22:25 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ดูดวงเดือนเด่นฟ้า............ดาดาษ ดาวแล เกินกล่าวพราวพิลาส........จรัสจ้า เพ็ญโสมผ่องส่องสาด.......สวยทั่ว นภาแจ่มนวลตา หล้า.......-สว่างเพี้ยงกลางวัน เรไรหรีดกรีดร้อง............ทำนอง เพลงแล ต่างเปล่งประเลงลอง.......กระชั้น บางคราแผ่วเสียงผอง......สงัด พลันสงบงันนั้น...............สลับฟื้นกลับดัง โคลง๒บทเรียงเป็นกลอน..... ดูดวงเดือนเด่นฟ้าดาดาษดาว แลเกินกล่าวพราวพิลาสจรัสจ้า เพ็ญโสมผ่องส่องสาดสวยทั่วนภา แจ่มนวลตาหล้าสว่างเพี้ยงกลางวัน เรไรหรีดกรีดร้องทำนองเพลง แลต่างเปล่งประเลงลองกระชั้น บางคราแผ่วเสียงผองสงัดพลัน สงบงันนั้นสลับฟื้นกลับดัง เห็นคุณนกมีหู กับคุณนกโก๊กเล่นโคลงปนกลอน ขอเอาของเก่ามาร่วม ของใหม่คิดไม่ทัน ส่วน อักษรรวนสมุทร ของคุณนกโก๊กก็ok คำที่สอง,สี่ซ้ำ..........ทุกวรรค ดังที่เห็นประจักษ์.........ทุกถ้อย ตามที่ร่างฉันทลักษณ์.......ทุกสิ่ง ดังที่ท่านเรียงร้อย................ทุกถ้วนกระบวนความ จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 10 มี.ค. 51 10:59:55 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ปรุง  อาหารให้อร่อย               ลำบาก  ไฉนรา รส  ชาติต้องถูกปาก               ทุกผู้ ความ  โคลงฝึกบ่ยาก              แต่งเล่น  อ่านเล่น โคลง  บ่เคลงอ่านรู้                 แค่นั้นงานโคลง จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 10 มี.ค. 51 11:36:58 ]

ความคิดเห็นที่ 40 รสความรถคว่ำแล้ว...ลาเลือน เหลือแต่ซากคอยเตือน...จิตเศร้า คำครูสั่งสอนเชือน...แชห่าง เป็นศิษย์แหกคอกเล้า...เล่นถ้อยแถกเถือ อิอิอิ พอดีรถคว่ำ รสความก็เลยหายหม๊ด อิอิอิ สีน้ำน้อยมิได้ป่วนนะเจ้าค่ะ แค่น่ารัก จากคุณ : sugarhut - [ 10 มี.ค. 51 12:38:46 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เขียนโคลงหากมิได้..............รสความ เหมือนหนึ่งหน้านงราม..........ขาดคิ้ว บรรจงกวาดไปตาม..............รอยโก่ง มือหนักชักไม่พริ้ว...............ผิดพลั้งโปรดอภัย จากคุณ : ซอมฯ - [ 10 มี.ค. 51 12:57:26 A:unknown X:202.129.0.74 TicketID:011762 ]

ความคิดเห็นที่ 42 15.37 น. ๏ อิ่มรส*อดลิ้ม รส         บทหลัง นาแม่ หารส*หดลา หวัง            บทรู้ เสพรส*สดเล็บ ฝัง          บทแสบ อยู่นา นารส*โน้ต ลาผู้             บทรู้เลียกิน ๏ สิ้นรส*สดลิ้น ใหม่        บทเดิม สวนพ่อ ป่วนรส*ปลดรวน เติม       บทดิ้น เพิ่มรส*พจน์เริ่ม เสริม      บทกลับ ปลิ้นรส*ปดลิ้น สิ้น           บทท้ายคายโคลง 16.05 น. --->โคลงผสมกลอนผันผวน...อักษรรวนสมุทร<--- ๏ อิ่มรสอดลิ้มรสบทหลังนา แม่หารสหดลา หวังบทรู้ เสพรส สดเล็บฝัง บทแสบอยู่ นานารส โน้ตลาผู้ บทรู้เลียกิน ๏ สิ้นรส สดลิ้นใหม่ บทเดิมสวน พ่อป่วนรส ปลดรวน เติมบทดิ้น เพี่มรสพจน์เริ่มเสริมบทกลับปลิ้น รสปดลิ้นสิ้นบทท้ายคายโคลง ๚ะ๛ 16.19 น. แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 51 16:26:12 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 10 มี.ค. 51 16:22:55 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ๐๐ ๐ จรุง  ใจ จิต พ้อง.......จรรโลงความ ปรุง  แต่ง ไฉน งาม.......ยากแท้ แต่ง  จิต จริต ตาม........คนึงคิด โคลงนอ ดื่ม ด่ำ คำ ความ แม้.......มาดแม้นหทัยผดุง ๐ จรุงจิตพิศแต่งถ้อย     จรรโลงใจ พินิจคิดคำไฉน             หน่ายแพ้ จริตถามล่วงล้ำใด          ระคายท่าน เปรยเนอ ปรุงแต่งตามความแล้      ลึกล้ำเกินบรรยาย ๐ จรุง ใจจุ่ง แคล้ว..........จรรโลงงาม ปรุงแต่ง รสล้ำ ความ.......ปรับแก้ แฝงคำ คิดย้ำ ยาม.........ใจย่าม ( อยู่นา ) ดื่มด่ำ ทำตาม แม้...........มุ่งแม้นระเบียนโคลง ๐๐ ขออำภัยเจ้าค่ะ แบบว่าสื่อความหมายคล้ายอย่างเดียว แต่เทียวถ้อยเสียหลายกระบวน ขออนุญาตนำความไม่เอาไหนของตนมาวาง(ประจานตนซะอย่างนั้น) จากคุณ : ณ กมล - [ 10 มี.ค. 51 22:30:30 ]

ความคิดเห็นที่ 44 โคลงกลอนตอนแต่งนั้น           พึงระวัง หากอ่านเสียงดังดัง                 ยิ่งฟ้อง คำขัดรสความยัง                    เสียงสะดุด เคยหัดเขียนจึงต้อง                 แต่งซ้ำเสมอเสมอ ฯ รสคำความขัดข้อง                  ระคายหู ฉันทลักษณ์ผิดแบบครู            มักเพี้ยน สัมผัสขาดเกินดู                     แปลกแปลก จึงแอบมาป้วนเปี้ยน                ชั่วครั้งบางคราว ฯ แต่งให้ตัวเองครับ  อิอิ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 10 มี.ค. 51 22:33:42 ]

ความคิดเห็นที่ 45 โคลงของคุณ  at  heart  ( ณ  กมล ) ๐ จรุง  ใจ จิต พ้อง.......จรรโลงความ ปรุง  แต่ง ไฉน งาม.......ยากแท้ แต่ง  จิต จริต ตาม........คนึงคิด โคลงนอ ดื่ม ด่ำ คำ ความ แม้.......มาดแม้นหทัยผดุง ๐ จรุงจิตพิศแต่งถ้อย     จรรโลงใจ พินิจคิดคำไฉน             หน่ายแพ้ จริตถามล่วงล้ำใด          ระคายท่าน เปรยเนอ ปรุงแต่งตามความแล้      ลึกล้ำเกินบรรยาย ๐ จรุง ใจจุ่ง แคล้ว..........จรรโลงงาม ปรุงแต่ง รสล้ำ ความ.......ปรับแก้ แฝงคำ คิดย้ำ ยาม.........ใจย่าม ( อยู่นา ) ดื่มด่ำ ทำตาม แม้...........มุ่งแม้นระเบียนโคลง คุณ  at  heart  ( ณ กมล ) ผมติดตามอ่านโคลงของคุณ  อยู่บ่อยครั้งครับ ขอชื่นชมในความมุ่งมั่นและการติดตามรูปแบบลีลาของบรรดาท่านผู้เขียนโคลงทั้งมวลในอาศรม ฯ และสังเกตุเห็นการรุดหน้าด้านการเขียนเพิ่มขึ้น  ตามลำดับ ยกตัวอย่างโคลงที่เขียนมาในวันนี้   หากอนุญาตจะขอแยกชิ้นส่วนโคลง สักนิด  อิอิ ชื่นชมในความมุ่งมั่นครับ แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 51 00:07:26 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 10 มี.ค. 51 22:40:24 ]

ความคิดเห็นที่ 46 คุณ  at  heart  ( ณ กมล )  45   ขออนุญาตนะครับ บทที่  1  ของคุณ  ณ  กมล ๐ จรุง  ใจ จิต พ้อง.......จรรโลงความ ปรุง  แต่ง ไฉน งาม.......ยากแท้ แต่ง  จิต จริต ตาม........คนึงคิด โคลงนอ ดื่ม ด่ำ คำ ความ แม้.......มาดแม้นหทัยผดุง ตอนแรก ๆ ผมนั่งอ่าน  เบื้องต้นนึกว่าเป็นโคลงโบราณ  ครับ จึงนั่งทบทวนอยู่  เกรงว่ามีมือชั้นเซียนมาแอบวางกับดัก   จึงเห็นว่า  โคลงบทนี้ยังมีฉันทลักษณ์ที่น่าใสใจเพิ่มบ้าง  ในบางบาทครับ จึงขอเขียนเพิ่ม  โดยเติมแต่งจากโคลงของคุณ  ณ กมล  ครับ พยายามจะรักษาความเดิมที่คุณ  ตั้งใจเขียนใว้ให้มาก  เป็น ๐ สนใจในพจน์พ้อง.......ผดุงความ จึงแต่งแปลงโคลงตาม....ตระหนักแล้ ไตร่ตรองยิ่งเห็นงาม.......ถูกจริต  เราเฮย คราผูกคำความแม้...........ยากบ้างยังไหว ฯ  อิอิ บทที่  2  ของคุณ  ณ  กมล ๐ จรุงจิตพิศแต่งถ้อย     จรรโลงใจ พินิจคิดคำไฉน             หน่ายแพ้ จริตถามล่วงล้ำใด          ระคายท่าน เปรยเนอ ปรุงแต่งตามความแล้      ลึกล้ำเกินบรรยาย บทนี้มีฉันทลักษณ์ที่ขาดเกินบ้างเช่น  บาทที่หนึ่ง  วรรคที่สอง ๐  จรุงจิตพิศแต่งถ้อย     จรรโลงใจ  ( ตรงนี้กำหนดให้มีสอง  และ  สองครึ่ง  เท่านั้น  ส่วน  “ จรร โคลง ใจ “  คำเกินเป็นสามครับ ) หากอยากจะใช้คำนี้  น่าจะลองเป็นแบบนี้ จรรโลง  ใจนา  หรือ  จรุงใจ  ยังพอไหวครับ คู่เอกโท  ในบทที่  1  และ  2  ของคุณ  ณ  กมล  เสียง  เหมือนกัน  นั่นคือ  แท้ ( 1 )  กับ  แพ้ ( 2  )  ลองแต่งเติมนิดนะครับ  เป็น  ๐ ยังหมายเติมแต่งถ้อย        จรุงใจ พินิจคิดคำไฉน                        ยากฉะนี้ จึงถามซึ่งใครใคร                  สักหน่อย ขอท่านโปรดบ่งชี้                     เพื่อให้แนวทาง ฯ บทที่  3  ของคุณ  ณ  กมล ๐ จรุง ใจจุ่ง แคล้ว..........จรรโลงงาม ปรุงแต่ง รสล้ำ ความ.......ปรับแก้ แฝงคำ คิดย้ำ ยาม.........ใจย่าม ( อยู่นา ) ดื่มด่ำ ทำตาม แม้...........มุ่งแม้นระเบียนโคลง โคลงบทที่  3  นี้  ฉันทลักษณ์มีขาดเกินบ้างครับ  เช่น ๐ จรุง ใจจุ่ง แคล้ว  ( มี  4  ครึ่ง )..........จรรโลงงาม  ( มี  3 ) นอกนั้นถูกตามต้องฉันทลักษณ์ครับ  แต่อาจมีปรับเปลี่ยนรสความบ้าง ( นิดหน่อย )  เป็น ๐ ปรุง...แปลงแจงถี่ถ้วน........กระบวนโคลง รส...อรรถพยัญชนะโยง.......อ่อนน้อม ความ...คิดร่วมจรรโลง..........กวีวัจน์ คำ...ชื่นชมจึงพร้อม...............มอบให้  ณ  กมล ฯ ลองมาเรียงกันทั้ง  3  บทครับ   ๐ สนใจผูกพจน์พ้อง             ผดุงความ จึงแต่งแปลงโคลงตาม          ตระหนักแล้ ไตร่ตรองยิ่งเห็นงาม             ถูกจริต  เราเฮย คราเชื่อมโยงความแม้           ยากบ้างยังไหว ฯ  ( หวังว่าคุณ  ณ  กมล  เป็นแบบนี้  อิอิ )  ๐ ยังหมายเติมแต่งถ้อย      จรุงใจ พินิจคิดคำไฉน                    ยากฉะนี้ จึงถามซึ่งใครใคร                 สักหน่อย   ขอท่านโปรดบ่งชี้                 เพื่อให้แนวทาง ฯ ๐ ปรุง...แปลงแจงถี่ถ้วน        กระบวนโคลง รส...อรรถพยัญชนะโยง        อ่อนน้อม ความ...คิดร่วมจรรโลง          กวีวัจน์ คำ...ชื่นชมจึงพร้อม             มอบให้  ณ  กมล ฯ ขอชื่นชมและหวังว่า  คุณ  at  heart  คงเขียนโคลงให้อ่านบ่อย ๆ ครับ แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 51 00:04:38 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 11 มี.ค. 51 00:00:05 ]

ความคิดเห็นที่ 47 สวัสดีท่านเจ้าของกระทู้ และทุกๆท่านในที่นี้นะเจ้าคะ กราบขอบพระคุณงามๆแด่ท่านนกมีหู หนูมีปีกเจ้าค่ะ ปรุงรสได้ตรงใจดีแท้ ชื่นชมๆ แลนับถือ.. สิ่งนี้แหละค่ะที่ต้องการคือคำแนะนำ ติ (แอบ)ชม(บ้างเล็กน้อยพอจรุงใจ อิอิ) จากรุ่นพี่ทั้งหลาย ได้กรุณาสละเวลาให้คำแนะนำแลช่วยปรับแก้ให้น่ะค่ะ ขอบคุณมากมายนะคะ อ้อ คำขานที่ใช้เรียกข้าพเจ้า at heart นั้น มิใคร่จะมีใครเรียกบ่อยนัก นอกจากเพื่อนๆในบล็อกแก๊งค์ ซึ่งข้าพเจ้าดีใจที่ได้ยินในถนนฯนี้เช่นกันค่ะ แต่โดยความชมชอบส่วนตัวแล้ว ชอบที่จะใช้คำนี้มากกว่าน่ะค่ะ at my heart  แม้ว่าในการแปลอาจจะเกินๆไปบ้างก้อตามที่ คริๆ ขอบคุณมากมายเจ้าค่ะ ป.ล.ยังรออ่านความเห็นจากทุกท่านที่กรุณาอยู่นะเจ้าคะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่านแดงน้อย..เจ้าค่ะ.. จากคุณ : ณ กมล - [ 11 มี.ค. 51 01:18:14 ]

ความคิดเห็นที่ 48 แดดงามยามเมื่อฟ้า...ฟายทอง พราวพร่างประกายครอง...ครอบคุ้ง สายธารหลั่งพรายฟอง...ริมตลิ่ง แสงส่องชลเกิดรุ้ง...เลื่อมน้ำหลากสี ------------------------------------ วันนี้อารมณ์ดีมองเห็นภาพแสนงามตรงหน้า หวัดดีพี่ป้าน้าอาทุกคนเจ้าค่ะ จากคุณ : sugarhut - [ 11 มี.ค. 51 10:06:24 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เข้ามาบอกว่าชอบโคลงภาคหื่นของอาเฮียคลำ และพี่หมอคับ --------------------------------- หมีชรา(แดด) แต่งโคลงบ่จ้าง ขอจ้ออย่างเดียวแระกันนะครับ ก๋วยเตี๋ยวโคลงคุณวรวากย์(ชอบชื่อจัง) คห.๓๐ หมีขอปรุงรสตามความชอบส่วนตัวนะคับ กวี...สรรค์ศุภอรรถร้อย................เรียงจิน-ตภาพเฮย สง่า...พากย์ฝากแผ่นดิน..............ประดับด้าว แม้น...แผ่นภพพังภินทน์..............สูรย์ดับ มณี...พจน์ยังอะคร้าว..................เด่นค้ำดำแคง หมีชอบก๋วยเตี๋ยวเนื้อเยอะ น้ำขลุกขลิก เลยขอปรุงรสคำว่า แผ่นดิน กะ แผ่นภพ นะครับ แผ่นดิน ในบาท๒ คำว่าแผ่น มีแล้วทำให้เสียงอ่อน อีกทั้ง หง่า   ก็ลงตำแหน่งเอกอยู่แล้ว เลยขอตัดไปดื้อๆ เป็น สง่าพากย์ฝากดิน........ประดับด้าว แต่ถ้าต้องการยึดติดกะ สง่า ว่าต้องเป็นคำเดียว เพื่อเคร่งเรื่องกระทู้หน้าบาท   ก็ขอตัดการันต์ไปอีกหน่อย เป็น สง่าพากยฝากดิน........ประดับด้าว   (อ่านว่า สง่า-พาก-กะยะ-ฝาก-ดิน) แผ่นภพ ในบาท๓ ถ้า ภพ อย่างเดียวความก็ได้แล้ว ใส่แผ่นภพมาเหมือนแค่ต้องการให้พยางค์มันครบไปงั้นๆ งี้ๆ หมีขอเลือกคำที่มีสองพยางค์มาใส่ จะแหล่มกว่า เป็น แม้นพิภพพังภินท์......... ที่แรกจะพูดเรื่องอื่นด้วย แต่ขอพูดเรื่องเดียวดีกว่า เด๋วคนพูดจะงง .. จบแล้วคับ . แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 51 21:29:32 จากคุณ : หมีเซอะ - [ 11 มี.ค. 51 21:15:57 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ๏ ชม  จันทร์อันแจ่มฟ้า.........เฟื่องสวรรค์ ชม  ชื่นความเฉิดฉัน.............โชติฟ้า ชม  ดาวมากหมื่นพัน............พราวระยิบ- ระยับเฮย ชม  สิ่งงามเลิศหล้า..............เลิศล้ำงามสรวง ๚ ๏ จันทร์ งามยามเยี่ยมฟ้า.......รัตติกาล จันทร์ เคลื่อนเยือนคัคนานต์....สง่าพร้อม จันทร์ ลอยเด่นเห็นสะคราญ....แสนวิจิตร จันทร์ กระจ่างหว่างดาวล้อม....ดั่งให้ใครหมาย ๚ ๏ วัน เพ็ญเห็นพร่างแพร้ว.......พรหมนภา วัน รุ่งเรืองจรัสตา.................อร่ามแล้ วัน คืนอื่นจันทรา..................สูงเด่น  เสมอเฮย วัน แจ่มดาวกระจ่างแม้..........มากล้อมเรียงราย ๚ ๏ เพ็ญ งามเกินห้ามจิต..........ชมเชย เพ็ญ กระจ่างแจ่มอย่างเคย.....ประดับหล้า เพ็ญ เรืองรัศมีเผย................มองยิ่ง- งามเฮย เพ็ญ  อีกดาวดื่นฟ้า...............เช่นนั้นตระการจริง  ๚ะ๛ จากคุณ : ลิงเร่ร่อน (จังงัง) - [ 11 มี.ค. 51 23:27:15 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ๏ ปรุง...แกงเอาไก่ต้ม ............ตามลุง-  สมัครนา รส...ชาติเด็ดคนมุง................จับจ้อง ความ...อร่อยเหล่าชาวกรุงฯ......บอกเยี่ยม- ยอดแฮ โครง...ไก่ใส่ฟักต้อง................ตักให้แจกกิน ๚ แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 51 23:42:10 จากคุณ : จังงัง - [ 11 มี.ค. 51 23:39:15 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ๐๐ ๐ ปรุง..คิดพินิจถ้วน..........ถึงความ นัยแล รส..สิพิเคราะห์ถาม...........นึกท้อ ความ..สารสื่อโคลงยาม......เราแต่ง โคลง..ครบรสยากน้อ.........ต่อข้อต่อคำ ๐๐ สวัสดีค่ะทุกๆท่าน (เอางานมาวางให้ชำแหละค่ะ..) คริๆ ชำแหละยังงัยก้อให้เหลือๆจิตวิญญาณ์ไว้ให้บ้างนะคะ.. แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 51 11:48:03 จากคุณ : ณ กมล - [ 12 มี.ค. 51 03:38:16 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ปรุง เอยปรุงซึ่งรส          คำกวี รส เด่นเห็นงามดี           แน่แท้ ความ ครบเรื่องราวมี       การเชื่อม โยงนา โคลง แจ่มบรรเจิดแล้     แอร่มล้ำความโคลง โกงกางกางกิ่งคล้าย      คนโกง รากแบ่งแขนงโยง         ทั่วไซร้ เปรียบดูดั่งทรามโขยง    แขยงยิ่ง คนเฮย คนชั่วคนโกงใกล้          ไป่กลั้วเป็นดี แก้ไขเมื่อ 12 มี.ค. 51 12:58:57 จากคุณ : เทพกร - [ 12 มี.ค. 51 11:18:27 ]

ความคิดเห็นที่ 54 โฆษณามากผ่านแล้ว....................เลยไป ไอวี่*ทำถูกใจ............................นะพี่น้อง ยิ่งดูยิ่งชอบใน............................สิ่งที่  เสนอเฮย ขำมากจนเจ็บท้อง........................ที่เค้านำเสนอฯ 14.29 ทำ  =  ทำโฆษณานะจ๊ะจะบอกให้... ถึงอาร์พีที่รัก(ของคนอื่น) เมื่อไหร่กรวีจะได้อ่านหนังสือที่อาร์พีบอกไว้ล่ะเจ้าค่ะ รอแล้วรอเล่าเฝ้าแต่รอ... มันหายเงียบฉี่เลยอ่ะ..กะซิกๆๆๆๆ จากคุณ : กรวี - [ 12 มี.ค. 51 14:41:37 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ความคิดเห็นที่ 51   คุณ  จังงัง  ( ทำไมต้องจังงัง  สงสัยอยากให้คนอื่น  จงงง  ??? ) แถมยังใช้ชื่อว่า ลิงเร่ร่อน  อีก  ??? ๏ ปรุง...แกงเอาไก่ต้ม ............ตามลุง-  สมัครนา รส...ชาติเด็ดคนมุง................จับจ้อง ความ...อร่อยเหล่าชาวกรุงฯ......บอกเยี่ยม- ยอดแฮ โครง...ไก่ใส่ฟักต้อง................ตักให้แจกกิน ๚   ( คุณจังงัง ) สงสัยจะติดใจในรสฝีมือแกงไก้ต้มฟัก  ( บวกกับการชิมไปแถมท้ายด้วยการบ่น  อุบอิบ )   ของใครสักคน  แน่ ๆ ปรุง...แกงแปลงไก่ให้..............หอมหวน รส...ชาติยิ่งเชิญ  ชวน..............ลูบท้อง ความ...หอมช่างรัญจวน............จับจิต-  ใจแฮ โครง...ไก่ในฟักต้อง................สมัคร ฯ นั้นจึงเจ๋ง ฯ ร่วมวงบ้าง  ครับ  พอหอมปากหอมคอ  อิอิ ความคิดเห็นที่ 52   คุณ  at  ( your)  heart  ( ณ  กมล ) ๐๐ ๐ ปรุง..คิดพินิจถ้วน..........ถึงความ นัยแล รส..สิพิเคราะห์ถาม...........นึกท้อ ความ..สารสื่อโคลงยาม......เราแต่ง โคลง..ครบรสยากน้อ.........ต่อข้อต่อคำ  ( คุณ  ณ  กมล ) ๐๐ มาคราวนี้  แม่นฉันทลักษณ์ขึ้นครับ  เยี่ยมมาก มิบังอาจชำแหละโดยเด็ดขาด   ๐ ปรุง...แปลงเติมแต่งถ้อย      จนงาม รส...อื่นหวานเพียงยาม           จรดเช้า ความ..คำที่ไถ่ถาม                 วจีทัก-  ทายเฮย             โคลง...บทแห่งข้าเจ้า ฯ           ชื่นเช้าจรดเย็น ฯ อิอิ ทักทายเพื่อรอยยิ้ม  แห่งไมตรีครับ ความคิดเห็นที่ 48   คุณ  sugarhut  ( คลังน้ำตาล ) แดดงามยามเมื่อฟ้า...ฟายทอง พราวพร่างประกายครอง...ครอบคุ้ง สายธารหลั่งพรายฟอง...ริมตลิ่ง แสงส่องชลเกิดรุ้ง...เลื่อมน้ำหลากสี อ่านโคลงนี้แล้ว  ทำให้มองเห็นภาพความงดงามของชานเมืองได้เป็นอย่างดี  โดยเฉพาะชานเมืองริมน้ำ  ครับ เขียนได้น่าอ่านและสื่อถึงภาพที่เห็นได้ชัดเจนจัง   แพรวพรายไออุ่นเอื้อ            อรุณกร พราวพร่างทั่วทั้งนคร             เขตแคว้น เพลิดเพลินพบทิชากร            บินฉวัด-  เฉวียนแฮ เพียงพบเพียงครู่แม้น             เมื่อครั้นตะวันเรือง ฯ มาร่วมชมความสดใสและไออุ่นแห่งรุ่งอรุณบ้างครับ คุณ  หมีเซอะ  49   สวัสดีครับ  อ่านโคลงนี้แล้วบ่งบอกถึงฝีมือที่เลิศล้ำ จนมิกล้าแสดงทัศนคติใดใด  เด็ดขาด  โคลงแม่นแทงใจ  ใช้ภาษาประทับหู  เนือ้ความหรูบาดอารมณ์  อรถถรสคม  ขอชื่นชมครับ กวี...สรรค์ศุภอรรถร้อย................เรียงจิน-ตภาพเฮย สง่า...พากย์ฝากแผ่นดิน..............ประดับด้าว แม้น...แผ่นภพพังภินทน์..............สูรย์ดับ มณี...พจน์ยังอะคร้าว..................เด่นค้ำดำแคง  ( คุณหมีเซอะ ) กวี...ศัพท์อันเสกสร้าง..................ผสมผสาน สง่า...ค่าสูงสรรพสาส์น.................สื่อใว้ แม้น...เพียงหนึ่งกลอนกานท์..........เกินหมื่น  ชั่งแฮ มณี...ทีงดงามไซร์.......................สื่อได้เทียมกัน ฯ ความคิดเห็นที่ 53   คุณเทพกร  ครับ โกงกางกางกิ่งคล้าย      คนโกง รากแบ่งแขนงโยง         ทั่วไซร้ เปรียบดูดั่งทรามโขยง    แขยงยิ่ง คนเฮย คนชั่วคนโกงใกล้          ไป่กลั้วเป็นดี   ( คุณเทพกร ) ติดใจโคลงบทนี้จัง  เหมือนแนววิพากษ์สังคม  ออกแนวดุดันและมุ่งมั่นอย่างโดดด่น  จริงครับ กางเกงกางออกแล้ว......เก่าจัง ของใหม่หมดหรือยัง......แม่ค้า ??? ตูดขาดอีกกระเป๋าหลัง....ขาดวิ่น ขอต่อจากพันห้า............หนึ่งร้อยขาดตัว ฯ ขอสร้างรอยยิ้มนิดหน่อยครับ  อิอิ ความคิดเห็นที่ 54 คุณกรวี สวัสดีครับ  เขียนโคลงสดใสดีจริง   โฆษณามากผ่านแล้ว....................เลยไป ไอวี่*ทำถูกใจ............................นะพี่น้อง ยิ่งดูยิ่งชอบใน............................สิ่งที่  เสนอเฮย ขำมากจนเจ็บท้อง........................ที่เค้านำเสนอฯ  ( คุณกรวี ) โฆษณาคราดึกนั้น..............มันขำ-  จริงพี่ ซาร่า  and จ๊อซ  นำ...........กระโดดเต้น ขายของฟิตเนส  กำ-..........ชับรูป-  ร่างแฮ แถมเอ่ยคำแสนทะเล้น........" ว่าจ๊อซยอดจริง ฯ " ดึกดึกมีแต่โฆษณาแบบนี้จริง ๆ ครับ  คุณกรวี  คริ  คริ โอกาสหน้ามาทักทายใหม่ สงสัยเจ้าของบ้านไม่อยู่แน่ ๆ ผมเลยมาทักทายเยี่ยมเยียนบ้างเมื่อยามว่างงานครับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 12 มี.ค. 51 22:48:44 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ๐ กำมือเราเท่านั้น...............เทียบหทัย กล้าแกร่งสักปานใด.............ด่าวดิ้น กรรมใหม่,เก่าหนุนนัย..........นับเนื่อง นานนอ วังวัฏฏ์ฤๅจบสิ้น...................ชั่วพ้นลมปราณ ๐๐ สวัสดีค่ะท่านเจ้าของกระทู้ และทุกๆท่านในที่นี้ สวัสดีค่ะคุณนกมีหู หนูมีปีก..ขอบคุณที่ปรุงรสความให้ค่ะ ยินดีที่จะรับคำวิพากษ์นะคะ รอบนี้ขออนุญาตนำงานเก่า..มาวางไว้ให้ชำแหละค่ะ (ชิ้นนี้วางในกระทู้ "กรรม" ของข้าน้อยเอง) จากคุณ : ณ กมล - [ 13 มี.ค. 51 01:10:44 ]

ความคิดเห็นที่ 57 รสความรสคำเคล้า..........คลุกปน หว่านเ่สน่ห์ลงมนต์..........เสนาะซ้ำ ปลายจวักคลุกคน...........ปรายจริต พิเศษรสเลิศล้ำ..............อ่อนช้อยชวนชิม ... ขอแจม ครับ จากคุณ : ลำน้ำ C - [ 13 มี.ค. 51 11:56:49 ]

ความคิดเห็นที่ 58 หวัดดีทุกคนฮับ หวัดดีน้าค้างคาวกินกล้วย หนูน้ำตาลกราบงามๆ ที่อกข้างซ้ายหนึ่งทีฮับ ยามกลางคืนหมดสิ้น...แสงวัน ดาวแข่งแสงดวงจันทร์...จรัสฟ้า เสียงนกแสกแผกดัน...ดงป่า แตกตื่นฝืนใจกล้า...เบิ่งหน้ามองหนู (มีปีก) แวะมาแซวค่ะ ขอบคุณสำหรับคำชม ถ้าต้มโคล้งของสีน้ำน้อยรสดี ก็ต้องขอบคุณคนเปิดกระทู้ ที่ช่วยรำพันดาวรำพันเดือนด้วยมะก่อนนี้ จากคุณ : sugarhut - [ 13 มี.ค. 51 12:42:35 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ไหง๋ อัศวินโรตรีมางงกับคำว่า ลิงเร่ร่อน หนอ... ทีลูกลิงยังไม่งงกับคำว่า อัศวินโรตรี เลย จากคุณ : จังงัง - [ 13 มี.ค. 51 12:44:07 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ด้วยหัวใจปริ่มเปรมเอมอิ่มฝัน อยากฝากรักรำพันฝันใฝ่หา แต่คงไปไม่ถึงสักเพลา ด้วยไม่เคยเปิดใจ-ตามาแลกัน เหมือนประหนึ่งวันสดใสใจสดสวย เหมือนประหนึ่งยังระรวยอิ่มด้วยฝัน เหมือนประหนึ่งเพิ่งเย้ายั่วเนียร์นัวกัน เหมือนประหนึ่งมิแปรผันพลันเดียวดาย **มั่วๆได้กลอนมาบทหนึ่ง  อิอิอิ... จากคุณ : กรวี - [ 13 มี.ค. 51 22:04:45 ]

ความคิดเห็นที่ 61 สวีดัด  ทับท่านครุก ความคิดเห็นที่ 58   คุณ  คลังน้ำตาล " หวัดดีทุกคนฮับ หวัดดีน้าค้างคาวกินกล้วย หนูน้ำตาลกราบงามๆ ที่อกข้างซ้ายหนึ่งทีฮับ " ยามกลางคืนหมดสิ้น...แสงวัน ดาวแข่งแสงดวงจันทร์...จรัสฟ้า เสียงนกแสกแผกดัน...ดงป่า แตกตื่นฝืนใจกล้า...เบิ่งหน้ามองหนู (มีปีก)  ( ของคุณ  คลังน้ำตาล ) เรียกกันเพียงพี่ได้              ไหมเออ จักแบ่งตังค์ให้เธอ               หมื่นห้า หากเรียกเพื่อนเผลอเผลอ     แสนหนึ่ง หากเรียกขานว่าน้า              จักฟ้องท่านเปา ฯ แหม  หากผมเป็นน้า  หลายๆ ท่านที่นี่อาจเป็นคุณลุงป้าตายาย  กันมั่ง  อิอิ คุณ  จังงัง  59  ครับ จังงัง...ดังเสกด้วย               มนตรา ร่ายเวทย์จงงงพา                 เคลิบเคลิ้ม วันคืนอื่นใดหนา                  ลืมหมด มนต์สะกดจนสั่นเทิ้ม            เริ่มสะท้านพลันผวา ฯ แหะแหะ  มาเรียกอัศวินโรตี  ( สายไหม )  ได้ ความคิดเห็นที่ 57   คุณ  ลำน้ำ  แยงซีเกียง   รสความรสคำเคล้า..........คลุกปน หว่านเ่สน่ห์ลงมนต์..........เสนาะซ้ำ ปลายจวักคลุกคน...........ปรายจริต พิเศษรสเลิศล้ำ..............อ่อนช้อยชวนชิม เขียนโคลงได้ดีนะครับ  แต่ฉันทัลักษณ์ดู ๆ เหมือนเป็น  โคลงในยุคเก่า  น่าศึกษามาก ผมเองยังเคยนั่งอ่านโคลงในสมัยโบราณครับ  มีหลายสิ่งที่แตกต่างจากโคลงสมัยนี้บ้างเหมือนกัน สวัสดีครับ ความคิดเห็นที่ 60  คุณ  กรวี   นอกจากเขียนคำโคลงได้  ยังบรรยายกลอนได้ดี  น่าชื่นชมครับ ช่วงนี้ดูเหมือนว่า  มาทำหน้าที่เจ้าบ้านไปโดยปริยาย ทั้งทั้งที่ผ่านมาเพียงครู่คราวเท่านั้น  อิอิ ดึกแล้ว  ขอลาก่อน ลาตัดสวี่  ทับท่านครุก จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 13 มี.ค. 51 23:04:03 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เกือบลืมคุณ  at  heart  ( ณ  กมล )   สวัสดีครับ  เกือบตกสำรวจนะนี่ ความคิดเห็นที่ 56   ๐ กำมือเราเท่านั้น...............เทียบหทัย กล้าแกร่งสักปานใด.............ด่าวดิ้น กรรมใหม่,เก่าหนุนนัย..........นับเนื่อง นานนอ วังวัฏฏ์ฤๅจบสิ้น...................ชั่วพ้นลมปราณ  ( คุณ  ณ  กมล ) เขียนโคลงคราวนี้  ถูกฉันทลักษณ์เป๊ะ หากคราวหน้าอยากให้ชำแหละ  โปรดนำของมีคมติดโคลงมาด้วย  อิอิ กำมือแนบอกโอ้..................ใจเรา  นี่เอย เพียงหนึ่งดวง  ทำเอา............ทุกข์แท้ จักนำมอบใคร...เขา..............เมินซะฉิบ จึงเก็บที่เดิมแล้....................อยู่ซ้ายดังเดิม ฯ สวัสดีครับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 13 มี.ค. 51 23:13:21 ]

ความคิดเห็นที่ 63 นานนานมาผ่านแล้ว................แลเห็น หยุดอ่านจารประเด็น...............แตกเต้า รสความว่างามเย็น.................ยะเยือกยิ่ง รสรักยิ่งรักเร้า......................เรียกผู้ห่างโคลง จากคุณ : mere - [ 14 มี.ค. 51 08:39:29 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ตรวจข้ามไปจริง ๆ ด้วยแฮะ .. ชม-จันทร์-วัน-เพ็ญ สงสัยต้องรอให้คืนวันที่ 21 ก่อนมั๊ง ถึงจะได้ฤกษ์ตรวจ ไม่ตรวจ ก็จะไม่ลงเพิ่มล่ะ นอกสายตา นี่หว่า แบบนี้ จากคุณ : จังงัง - [ 14 มี.ค. 51 09:42:05 ]

ความคิดเห็นที่ 65 โอ๊ะๆๆๆ ยกมือสาธุ ท่านจังงัง งามๆ ก่อน ช่วงนี้สบายดีเปล่าค่ะพี่สาวสุดสวย แล้วก็สาธุค่ะ พี่ไหมด้วย อิอิอิ ไม่ได้ทักกันนาน ทำแกงเลียงพรั่งพร้อม...ผักไทย ดันหยิบลูกพีชไป...ใส่หม้อ แกงเลียงนี่กระไร...รสปร่า สุกออกมาเป็นท้อ...ทุกข์แท้แกงฉัน peach - ลูกท้อ ------------------------------------- น้าแดงน้อยหายไปไหน ทำไมมาปล่อยโคลงทิ้งไว้แล้วก็หาย หนูเรียกน้าถูกต้อง...ตามวัย หวังเปลี่ยนคำเรียกไย...พี่น้อง บาปกรรมกัดกบาล,ใคร...รับผิด หนูว่าหนูคงต้อง...เรียกน้าตามเดิม สีน้ำน้อย เขาเพิ่งจะอายุ 5 ขวบเอง เรียกใครว่าน้าก้อไม่แปลกหรอกน่า อิอิอิอิอิ คนเขารุ้กันทั้งบางแล้วว่าแม่หนูสีน้ำน้อยเพิ่งจะ 5 ขวบ น้าไม่ต้องกลัวแก่หรอก แต่ถ้าวันไหนแม่คุณผู้หญิงสีน้ำทะเล ดันมาเรียกคุณว่า "น้า" ตอนนั้นคุณค่อยร้องแรกแหกกะเซอ ไปแจ้งคุณปู่เจียวต้าย หรือปู่ออ ก็ได้ ไม่มีใครว่า งุงุงุงุ ------------------------------------------ ป.ล. สีน้ำน้อยไม่ได้ป่วนนะ สีน้ำน้อยน่ารัก (สโลแกนชวนกาตึ๊บเหมือนเดิม) จากคุณ : สีน้ำน้อย (sugarhut) - [ 14 มี.ค. 51 10:37:32 ]

ความคิดเห็นที่ 66 กร๊ากยัยน้ำตาลไหมโยงไปถึงคุณผู้หญิงสีน้ำทะเลได้น้อ..อิอิ .. สวัสดีทุกท่านในที่นี้นะคะ จากคุณ : ณ กมล - [ 14 มี.ค. 51 14:15:06 ]

ความคิดเห็นที่ 67 คุณแดงน้อยทำท่าจะสะสางงานไม่ทัน หมีเซอะ (49) เข้ามาปรุงรสความโคลงได้หนเดียว เห็นอาพี จอมยุทธ์ เข้ามาเดินเล่นแล้วก็หายไป อ่านโคลง คุณนกผี กับนกมีหู  แล้วคิดถึง ค้างคาวคืนคอน เจ้าลูกลิงจังงังมาบ่นอะไรแว่ว ๆ ว่า นอกสายตา ๆ จะให้หนุ่มหล่อคัมภีร์ปรุงรสเพิ่มเติมก็บอกเจาะจงมาได้ ความจริง มือโคลงระดับลูกลิง ควรปรุงรสให้น้อง ๆ ดีกว่า ล้อโคลงภาคหื่นของคุณหมอวฤกเล่น ๆ  แต่ยืมเอากระทู้ของ คุณ วรวากย์  มาใช้ ป.ล.  หนูเซอร์ ส่งหนังสือให้แล้ว บ่ายเมื่อวาน แถม พจนานุกรม ศัพท์วรรณคดีไทย โคลงยวนพ่าย ให้อีกหนึ่งเล่ม ถ้ามีแล้วก็ให้ ชาวโคลงท่านอื่นต่อได้เลยครับ จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 15 มี.ค. 51 11:41:08 ]

ความคิดเห็นที่ 68 คูคลองมองคดเคี้ยว         ยังควร  ค่าเฮย ไม้ดัดนำแต่งสวน            ประดับได้ เหล็กงอหงิกแทนตรวน     ทำโซ่  สดึงแล หากจิตคิดคดไซร์            ย่อมสิ้นอิฐผล ฯ   มาทักทายก่อนในเบื้องต้นครับ จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 15 มี.ค. 51 13:40:45 ]

ความคิดเห็นที่ 69 หนูสีน้ำน้อย ( sugarhut )  65 หนูเรียกน้าถูกต้อง...ตามวัย หวังเปลี่ยนคำเรียกไย...พี่น้อง บาปกรรมกัดกบาล,ใคร...รับผิด หนูว่าหนูคงต้อง...เรียกน้าตามเดิม  ( sugarhut ) นานานาน่าน้า                    นานา  น่านา นาน่านานานา                    น่าน้า นานาน่านานา                    นาน่า  นานา นาน่านานาหน้า                  น่าน้านานา ฯ แหะแหะ  ไม่รู้เขียนอะไร  จึงเขียนเพลงท่อน  corus  ของเพลง  hey  jude  ของ  the  beattles  ซะเลย  อิอิ คงเข้าบรรยากาศ คุณ  mere  63  ครับ นานนานมาผ่านแล้ว................แลเห็น หยุดอ่านจารประเด็น...............แตกเต้า รสความว่างามเย็น.................ยะเยือกยิ่ง รสรักยิ่งรักเร้า......................เรียกผู้ห่างโคลง  ( คุณ mere ) อ่านโคลงบทนี้ได้ความหมายดีจริงครับ แต่ผมมาสะดุดใจและไหวหวั่นตรง  บาทที่สอง  วรรคที่สอง  คู่เอกโท  ครับ รู้สึกน่าอกสั่นขวัญแขวนมิใช่น้อย  อิอิ คุณจังงัง  64 ครับ โคลง  ชมจันทร์วันเพ็ญ  ของคุณ  จังงัง  หวานมากครับ น่าชื่นชมและทำให้เคลิบเคลิ้มจนเกือบส่งเสียงออกมา  ซะแล้ว  แฮ่ ชม  ดาวเดือนเกลื่อนฟ้า                  เฟื่องมหรรณพ์ จันทร์  กระจ่างหว่างดาวพรรณ          เพริศแพร้ว วัน  คืนช่างอัศจรรย์                        แจ่มจรัศ เพ็ญ  พร่างดังเก็จแก้ว                     แห่งห้วงสรวงสวรรค์ ฯ มาร่วมชมจันทร์  ด้วยคนครับ   คุณ  at  heart  66 มาคราวนี้  ทำไมไม่มีโคลงมาวางให้ชำแหละ   อย่าลืมครับ  หากอยากให้ชำแหละอย่าลืมพกของมีคมติดโคลงมาด้วยนะพี่ คุณ  คำภาณ  โบรี  ( ภาคหื่น  67  ) โคลงหวานมากเลยครับ  มิบอกไม่รู้นะครับว่านี่ออกแนวติด  rate  นิดหน่อย สวีดัด  ทับท่านครุก จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 15 มี.ค. 51 14:11:46 ]

ความคิดเห็นที่ 70 มากล่าวขออภัย ที่ทิ้งกระทู้ไว้ ไม่มาต้อนรับ ขอทักทายเพื่อนๆ ชาวอาศรมฯทุกท่าน ณ ที่นี้ ต้องกล่าวขอบคุณท่านนกมีหู ที่ออกมาต้อนรับขับสู้ได้เรีบยร้อยเช่นนี้ คงต้องฝากไปอีกสักหลายราตรีกาล กลับเข้าเรื่องเนื้อความ จำได้ว่าครูหนอนฯเคยบอกให้เป็นผู้ช่วยสอนเรื่อง การแต่งโคลง อุปมา อุปมัย ในตอนนั้นก็ยังไม่รู้จะกล่าวแจ้งแถลงไขอย่างไรได้ วันนี้ขอควักเอาเรื่องดังกล่าวมาแจกแจงกันสักหน่อย อย่างที่เกิ่นไว้ตอนต้นกระทู้ว่า โคลงมีสี่บาท การนำเสนอ จะต้องมองไว้ก่อนว่าแต่ละบาท จะนำเสนอเรื่องอะไร ในการอุปมา อุปมัย นั้น จะมีเรื่องที่เรานำมาเปรียบเทียบ (อุปมา) และเรื่องที่เราอยากนำเสนอ (อุปมัย) อุปมา ก็มีเหตุ และผล เทียบเคียงกับ อุปมัยที่มีเหตุ และผล หลักการเขียนของแดงน้อยจะเป็นลักษณะที่เป็นลำดับประมาณนี้ บาทที่ ๑ เหตุของ อุปมา บาทที่ ๒ เหตุของอุปมัย บาทที่ ๓ ผลของอุปมา และบาทจบ ผลของอุปมัย แต่ก็ไม่ได้ยึดติดตามนี้ตลอด โดยหลักการแล้ว จะพิจารณาหาสิ่งที่เป็นประเด็นสำคัญว่าอยู่ที่เหตุ หรือผลก่อน ส่วนมากจะเป็นผลของอุปมัย แต่บางกรณีก็เป็นเหตุของอุปมัย ที่เป็นประเด็นได้ ประเด็นสำคัญสุด ควรไว้ที่บาทจบ เป็นการสรุป และในบางครั้ง เราอาจนำเสนออุปมาที่สองบาทแรกเลย แล้วค่อยตามด้วยอุปมัย ก็เป็นได้ มันเป็นศิลปะในการนำเสนอของแต่ละคน ไม่มีกฎตายตัว ส่วนการหาเนื้อความมานำเสนอ อุปมาต้องเป็นสิ่งที่เราต้องมั่นใจว่าผู้อ่านจะเข้าใจได้โดยง่าย และการเปรียบเทียบ อุปมา อุปมัย ครูหนอนเคยกล่าวไว้ว่า พยายามมองหาในสิ่งที่ยังไม่เคยมีใครเปรียบเทียบไว้ จึงจะเป็นเนื้อหาที่น่าสนใจ ขอยกตัวอย่างโคลงเก่าๆที่แดงน้อยเคยแต่งไว้ในอาศรมฯ มาแจงให้เพื่อนๆดู เนื้อหาส่วนของอุปมา เหตุ - บนท้องฟ้ามีดวงดาวมากมาย ส่องสว่างระยิบระยับ ผล - เมื่อจันทร์เพ็ญสว่างขึ้น จะกลบแสงของดาวทั้งหลาย เนื้อหาส่วนของอุปมัย เหตุ - เรามีเพื่อนมากมาย ผล - แต่เพื่อนกินที่มากมาย ก็ไม่อาจเทียบได้กับเพื่อนที่รู้ใจคนเดียว โคลงที่เด่นๆ มักจะมีบาทจบที่ประทับใจ เมื่อเราได้เนิ้อหาที่ต้องการแล้ว ก็กำหนดบาทจบ เป็นผลของอุปมัย แล้วจึงลองแต่งบาทจบเตรียมไว้ก่อนดังนี้ มากเพื่อนกินย่อมแพ้                หนึ่งผู้รู้ใจ แล้วจึงลองหาคู่โท น่าจะเป็นคำว่า แท้ แล้ แก้ ประมาณนี้ แต่บาทสอง แดงน้อยตั้งใจให้เป็นเหตุของอุปมัย และบาทนี้ มีสัมผัสกับบาทที่หนึ่ง เลยลองแต่งบาทที่หนึ่งก่อน เป็นเรื่องของดวงดาวมากมายบนท้องฟ้า ดังนี้ ดวงดาวสุกสว่างแจ้ง                เต็มนภา ต่อด้วยบาทที่สอง เรื่องของเหคุของอุปมัย คือ เอาดาวเปรียบดั่งเพื่อนที่มากมาย ได้ดังนี้ เปรียบเพื่อนข้างกายา                 มากแท้ จากนั้นก็เริ่มแต่งบาทที่สาม เป็นเรื่องของจันทร์เต็มดวง แสงจันทร์กลบแสงดาวหมด จันทร์เพ็ญส่องเวหา                   ดาวดับ จับมารวมกันทั้งบทได้ดังนี้ ดวงดาวสุกสว่างแจ้ง                เต็มนภา เปรียบเพื่อนข้างกายา                 มากแท้ จันทร์เพ็ญส่องเวหา                   ดาวดับ มากเพื่อนกินย่อมแพ้                   หนึ่งผู้รู้ใจ จริงๆกว่าจะเป็นโคลงบทนี้ ก็ไม่ใช่ว่าจะจับวางได้เป๊ะๆแบบนี้ ต้องผ่านขั้นตอนคัดสรรคำต่างๆมาพอสมควร ตอนที่แต่งตอนนั้น ก็ไม่ได้ใช้คำตามนี้ทั้งหมด จะมีไม่ต่างก็บาทสุดท้าย ที่ชอบมากจนไม่ได้แก้ไขใดๆอีก อยากให้เพื่อนๆได้ลองมองหาเรื่องราวมาแต่งเป็นโคลงกันดู อย่างน้อย สิ่งที่เล่ามา น่าจะเป็นอีกหนึ่งรูปแบบ ที่เพื่อนจะนำไปใช้ในการแต่งโคลงได้ในอนาคตครับ สำหรับการคีความโคลง แดงน้อยขอฝากไว้ก่อน ถ้าเพื่อนๆสามารถมาลองตีความกันเองดูก็จะเป็นการดีมากๆ เพราะจะเป็นการฝึกการมองเนื้อความ ฝึกการแสดงข้อคิดเห็น เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกันในอาศรมชาวโคลงขอรับ มา ปรุงรสความโคลง ให้กันและกันนะครับ แก้ไขเมื่อ 16 มี.ค. 51 23:14:12 จากคุณ : แดงน้อย (Little Red) - [ 16 มี.ค. 51 23:02:57 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ๏ ปรุง   แต่งแปลงจิตให้       ใจหลง รส   กิเลศจึงคง                    คู่ฟ้า ความ  สัจจ์กลับเป็นผง         เพียงฝุ่น ธุลีใด โคลง  สั่นเศียรขื่นหล้า         แหล่งแล้งปัญโญ ฯ ๏ โคลง  เรือแล่นไร้              หางเสือ ความ  ชั่วกาลีเรือ                 รั่วซ้ำ รส  ทิพย์อย่าหวังเผือ            ใดเสพ ปรุง  แต่เลวลอบกล้ำ            ล่มแล้วเรือสยาม ฯ จากคุณ : ศาลายา - [ 17 มี.ค. 51 07:39:23 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ๏ น้ำเต้ากลวงจ่อมน้ำ               วารี   จมเฮย แท่งศิลาลอยนที                       ประหลาดหล้า ขอจอมปราชญ์เฉลยวจี             ไขนิมิต   นี้เทอญ พระตรัสกาลภายหน้า                 ปราชญ์เร้นมารผยอง ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 51 07:26:19 จากคุณ : ศาลายา - [ 17 มี.ค. 51 12:09:09 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ๏ ดาวรายพรายพร่างฟ้า           นภากาศ ก็สยบหลบแสงสาด                 ศศินั้น ดุจผู้ตู่คำปราชญ์                     ปีนข่ม  ชนแล ก็พ่ายอายปราชญ์ชั้น               ปู่ชั้นบรมครู ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา - [ 17 มี.ค. 51 12:39:52 ]

ความคิดเห็นที่ 74 สวัสดีครับ มานั่งอ่านโคลงที่ดีดี  แฝงความหมายที่ลึกซึ้งของ  คุณศาลายา ตามความเห็นที่  71 , 72 , 73 เข้าใจได้ว่า  โคลงบทนี้คุณศาลายา  นำเค้าเรื่องมาจากพุทธพยากรณ์   เรื่องดังกล่าว  พอสรุปสั้น ๆ ว่า  ได้มีพระราชาแห่งแคว้นโกศล  ในชมพูทวีป  มีพระนามว่า  พระเจ้าปเสนทิโกศล  ทรงมีพระสุบินนิมิตที่เป็นเรื่องที่แปลกประหลาด  จำนวน  16  เรื่อง  ซึ่งออกจะไปในแนวฝันร้ายนั่นเองครับ พอทรงตื่นขึ้น  จึงทรงเข้าไปเฝ้าสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า   เรื่องราวมีมากมายและค่อนข้างมีรายละเอียดให้ศึกษาค้นคว้ามากมายครับ หากในต่างประเทศ  มีการพยากรณ์ของนอสตาดามุส  อันกำกวมและลือลั่นแล้ว ในทางฝ่ายของพระพุทธศาสนา  ก็มีเรื่องทำนองแบบนี้เช่นกันครับ แต่ออกจะมีเหตุผลและความเป็นไปได้  แบบน่าศึกษาค้นคว้าทีเดียว ทั้งนี้ทั้งนั้น  ขึ้นอยู่กับว่า  เมื่อเรารับทราบข้อมูลข่าวสารดังกล่าวแล้ว  จะตั้งสติและใช้ปัญญาพิจารณาอย่างไรครับ และที่สำคัญ  หากสิ่งต่าง ๆ ที่เรารับรู้  ไม่ทำให้เราสับสนวุ่นวายและออกจะหวั่นไหวเกินควร  จนไม่เป็นทำอะไรในกาลปัจจุบัน ก็จะไม่สบายใจนิดหน่อยครับ   ผมว่าน่าจะดี  หากมาคิดวางแผนชีวิตและคิดป้องกันใว้บ้าง พวกเราชาวมนุษยชาติ  ย่อมมีความสุขมากทีเดียว คุณ  ศาลายา  เขียนโคลงดีนะครับ  แฝงคติธรรมและปรัชฐาในนั้น  ด้วย หากเห็นโคลงที่หลากหลายแนวทางแบบนี้  จริง ๆ   นี่แหละที่เขาเรียกว่า  อาหารรสเลิศย่อมบังเกิศจากคนปรุงที่มากมาย  ครับ ไม่รู้ใครมีความเห็นคล้ายผมบ้าง   พึงคลายความติดข้อง                  อดีตกาล พึงอย่าหวังเมืองวิมาณ                 โลกหน้า พึงรีบกอปรกิจการ                      ในปัจ-  จุบันเฮย หากสับสนจนช้า                         จักได้ประโยชน์ใด ฯ ส่วนในเรื่องรายละเอียดของรูปแบบโคลงและฉันทลักษณ์ของ  คุณศาลายา  นั้น  อาจมีบางส่วนที่ไม่ตรงแบบนัก ( อาจเป็นเพราะความตั้งใจ ) สวัสดีครับ ปล.เขียนผิดนิดหน่อย  แก้ไขข้อความครับ  อิอิ แก้ไขเมื่อ 17 มี.ค. 51 13:55:30 แก้ไขเมื่อ 17 มี.ค. 51 13:54:13 จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ 17 มี.ค. 51 13:52:00 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ชอบบทนี้ของคุณศาลายาค่ะ ๏ ดาวรายพรายพร่างฟ้า           นภากาศ ก็สยบหลบแสงสาด                 ศศินั้น ดุจผู้ตู่คำปราชญ์                     ปีนข่ม  ชนแล ก็พ่ายอายปราชญ์ชั้น               ปู่ชั้นบรมครู ๚ะ๛ จากคุณ : ศาลายา .................................................................... สวัสดีทุกๆท่านในที่นี้ค่ะ วันนี้มาเดินเล่นเฉยๆค่ะ.. มิบังอาจพกของมีคมติดโคลงมาได้ค่ะ.. ไร้ความสามารถที่จะทำได้ถึงขั้นนั้นค่ะคุณนกมีหูฯ จึงจนปัญญาที่จะนำโคลงมาวางให้ชำแหละได้ในวันนี้นะคะ ยอมรับความอ่อนด้อยของตนเองโดยมิโต้แย้งค่ะ จากคุณ : ณ กมล - [ 17 มี.ค. 51 14:24:03 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ขอบคุณทั้ง ๒ ท่านที่ให้กำลังใจ ( นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) #74, ณ กมล #75)   ขอบคุณคุณท่านทั้ง                   สองศรี คุณนกฯ อธิบายดี                       เด็ดไซร้ ขอบคุณ ณ กมล มี                     บทชอบ โคลงชอบ ขอฝากหลากคำให้                       ท่านฉ้วยขัดเกลาฯ จากคุณ : ศาลายา - [ 18 มี.ค. 51 07:20:23 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ... จากคุณ : คัมภีร์โบราณ - [ 18 มี.ค. 51 10:58:42 ]

ความคิดเห็นที่ 78 รสความโคลงเด่นด้วย...ดลคำ พี่เอย แกงจืดหากเค็มนำ...น่าเย้า จารโคลงเจตนังทำ...รสปร่า นาแม่ เพียรอ่านดูนะเจ้า...เรื่องสร้อยโคลงเคลง ---------------------------------- แวะมาค่ะ กะเลยเอาคำสอนจากครูบาอาจารย์ในอาศรม มาลองแปลงเป็นโคลงแบ่งปันรื้อฟื้นร่วมกัน วันนี้ปรุงรสเรื่องการใส่สร้อย แฮะๆๆๆ การใส่สร้อยใส่ยังไง ลองค้นหาในกระทู้อาศรมเก่าๆดูนะค่ะ ข้าพิเจ้าก็ไม่ค่อยรู่เรื่อง รู้แต่ว่าถ้าจะใส่สร้อย ไม่ควรเป็นเจตนัง :) หลังจากนั่นก็อ่านแล้วมืนๆ ก็เลยเลิกใส่สร้อยด้วยประการทั้งปวง งิงิงิงิงิ จากคุณ : สีน้ำน้อย (sugarhut) - [ 18 มี.ค. 51 11:15:08 ]

ความคิดเห็นที่ 79 อู้ยๆๆ สาธุจ้าป๋าคลำด้วยเจ้าค่ะ ภาพสวยโคลงเห็นสัจธรรม สาธุ จากคุณ : sugarhut - [ 18 มี.ค. 51 11:16:35 ]

ความคิดเห็นที่ 80 เรื่องหื่นเรื่องห่ามอย่าถามหา ร่างมันล้า ใจมันถอยอย่างร่อยหรอ ถึงปากพร่ำพรรณา- แค่บ้ายอ ใจจริงหม่นท้อเหลือประมาณ เรื่องของความชราหากว่าไป ก็แค่หวนภาวะใจที่ไหลผ่าน ได้สุขสักครั้งคราวไม่ยาวนาน เพื่อจุนเจือจิตวิญญาณที่ทรุดโทรม. (อิๆ) *คิดถึงทุกท่านครับ โดยเฉพาะที่ "สภาพชีพชราลาญ   อยู่ลึกเร้น" จากคุณ : Ar@p - [ 18 มี.ค. 51 12:30:55 ]

ความคิดเห็นที่ 81 อันเนี่องจาก  โคลงอันแฝงความเยี่ยมของ  ท่าน  คำภาณ  โบรี  77 สัญจรแหวกว่ายเวิ้ง              วารี ธารเดือดยังเปรมปรีดิ์           ยิ่งแท้ น้ำเย็นเฉียบนำชี-                วิตดับ คงค่าความสัจจ์แล้               เล่ห์นี้ควรกัน ฯ สวัสดีครับ  ทุกคนเลยครับ จากคุณ : the darkknight - [ 18 มี.ค. 51 12:55:24 ]

ความคิดเห็นที่ 82 เลิกปรุงรส..เลิกเค้น......ครวญใด เลิกใส่สร้อยกำไล........ว่างเว้น หวนคืนถิ่นลึกใน..........กลวงเปล่า ใจนอ หลายสิ่งควรหลีกเร้น.....หลบเข้าแดนกมล ..............มาเยือนนะเจ้าคะ............... สวัสดีทุกๆท่านในอาศรมค่ะ จากคุณ : ณ กมล - [ 19 มี.ค. 51 00:27:29 ]

ความคิดเห็นที่ 83 สวนสัตว์์ ๏ เจ็ดสิบปีผ่านพ้น                         ล่วงสมัย สวนสัตว์ดุสิตใน                            ยุคนี้ ยังเป็นถิ่นอาศัย                              เหล่าสัตว์ เป็นปอดกลางกรุงที่                      เด็กน้อยถามถึง ๚ะ ๏ หลากสัตว์แม้ถูกเลี้ยง                  กรงขัง ขาดอิสระแต่ยัง                             อยู่ได้ บางสัตว์นั่นคือหวัง                          ของเด็ก ได้พบเห็นใกล้ใกล้                          รับรู้ศึกษา ๚ะ ๏ แรด ช้าง กวาง ไก่  ม้า                   กาดำ ยีราฟ ฮิปโป ทำ                           Act. บ้าง นั่นลิงอวดกายกรรม                      ลีลาศ เสือ กระทิง สิงห์ ว้าง                      หลบร้อนนอนฝัน ๚ะ ๏ สัตว์เหมือนรู้หน้าที่                       ต่อกัน     เอื้อรักเอื้อสุขปัน                             สุขให้ เด็กรู้สัตว์แปลกพันธุ์                       แปลกถิ่น แต่สัตว์ทุกสัตว์ไร้                           เรื่องร้าวฉาวฉาน ๚ะ ๏ ผ่านพบสัตว์น่ารัก                          หลากหลาย อีกฝั่งสัตว์น่าอาย                             อวดเขี้ยว บางสัตว์พ่นน้ำลาย                           ฟูมปาก บางสัตว์ตระหวัดเคี้ยว                      เศษเนื้อนายทุน ๚ะ๛ จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 19 มี.ค. 51 12:59:35 ]

ความคิดเห็นที่ 84 เสือสิงห์กระทิงแรดช้าง............หนังหนา อีกฟากฝั่งในสภา.................โผล่เขี้ยว รองาบงับเร่หา...................จับเหยื่อ มากเล่ห์คอยลดเลี้ยว........ตวัดลิ้นแฉลบเลีย จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 19 มี.ค. 51 13:55:02 ]

ความคิดเห็นที่ 85 มิเคยเห็นต่างนั้น..........สักยุค ความคิดเฉกเช่นคุก......ครอบไว้ อำนาจเปลี่ยน,เข็ญขุก..คือเก่า ต่างฝ่ายต่างโบ้ยใบ้......ชาตินั้นเจริญฤๅ จากคุณ : ณ กมล - [ 19 มี.ค. 51 16:33:36 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ปรุง....พล่าแกงป่าแกล้ง               เจตนา   ไฉนนา รส....ชาติฝาดชิวหา                    แสบไส้ ความ....รักชักนำพา                     พบแม่  นาแม่ โคลง....หนึ่งจึ่งเป็นไข้                 พร่ำเพ้อละเมอฝัน. จากคุณ : ศาลายา - [ 19 มี.ค. 51 19:56:39 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ขอเป็นพ่อครัว ปรุงโคลงด้วยคนครับ ============================================ จากคุณ : วฤก - [ 19 มี.ค. 51 21:23:31 ]

ความคิดเห็นที่ 88 เพียรประพันธ์ประพัทธ์พ้อง...........พจน์พากย์ ย่ำแย่มันแสนยาก....................อยากแพ้ โคลงความเละเทะหลาก..........รสมั่ว เขียนเสร็จคอยนั่งแก้...........เบื่อแท้ทนเขียน จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 19 มี.ค. 51 21:50:12 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ๏ ปรุง  แต่งแรงรสถ้วน           ควรคำ รส  เด่นเป็นความนำ               เนื่องร้อย ความ  เดินเกริ่นสู่สำ-              นวนเลิศ  ประเสริฐเอย โคลง  ใหม่ไหนเลยต้อย-        ต่ำชั้นวรรณศิลป์ ๚ะ๛ แก้ไขเมื่อ 19 มี.ค. 51 22:37:34 จากคุณ : ศาลายา - [ 19 มี.ค. 51 22:03:15 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ปรุง...ยามาดื่มแก้                   กันระทม รส...ฝาดอีกแสนขม                คลื่นใส้ ความ...เจ็บยิ่งทับถม               ทวีเพิ่ม  พูนเฮย โคลง...เยี่ยงโคแย่ไซร้            แอ่นซ้ายไปขวา ฯ ปรุง...ยาหาที่ล้ำ                     สรรพคุณ รส...รื่นคอหวานละมุล             อร่อยนั้น ความ...รักที่เป็นจุณ                ทะลวงจิต-  เราแฮ โคลง...หลบเคลงหลีกครั้น       ยิ่งซ้ำตำทรวง ฯ จากคุณ : the darkknight - [ 19 มี.ค. 51 23:09:52 ]

ความคิดเห็นที่ 91 สรรคำเรียงศัพท์สร้อย        อักษร เปิดม่านโรงละคร              โลกกว้าง จากฉากแรกแตกตอน         ตามเรื่อง หลายรสรายสลับสร้าง         แทรกร้อยเรียงคำ รินน้ำตาหยดแต้ม              เต็มตา เค็มขื่นขมคำพา                 ขบเขี้ยว หอมหวานแตะชิวหา            เติมอิ่ม เสริมเผ็ดผสมอมเปรี้ยว        แสบซึ้งถึงทรวง ผ่านห้วงความคิดเคล้า          คำความ กลั่นหยาดกรองนิยาม          หยดย้อย ประโยคประกอบสาม            พยางค์ศัพท์ คำหนึ่งคำกล่าวร้อย-            กว่าล้านคำไฉน ปรุง ยิ้มให้หยาดเยิ้ม            ยวนใจ รส ชาติอารมณ์ไหล             ลึกล้ำ ความ บอกคิดได้ไกล           เกินบท โคลง จักเย็นยิ่งน้ำ               แผดร้อนยิ่งเพลิง แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 51 00:43:25 จากคุณ : KAVINT - [ 20 มี.ค. 51 00:36:05 ]

ความคิดเห็นที่ 92 เขียนโคลงจากพาดหัวข่าว " 'ณัฐวุฒิ' เตือน 'เสรีพิศุทธ์' อย่าจาบจ้วงนายกฯ นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ รองโฆษกสำนักนายกรัฐมนตรี แนะให้ พล.ต.อ. เสรีพิศุทธ์ เตมียาเวส ผบ.ตร. ช่วยราชการ สำนักนายกฯ ควรอยู่นิ่งๆ และดำเนินตามกรอบของกฎหมาย หากเห็นว่า คำสั่งโยกย้าย ไม่เป็นธรรม ไม่ใช่ให้สัมภาษณ์สื่อในลักษณะจาบจ้วงนายกรัฐมนตรี ซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชา  เพราะเป็นการกระทำที่ไม่ถูกต้อง และไม่เหมาะสมเป็นอย่างยิ่ง ทั้งยังยืนยันว่า การออกมาพูดของตนในครั้งนี้ ไม่ได้ เป็นองครักษ์พิทักษ์นายกรัฐมนตรี แต่เป็นการทำตามหน้าที่" (นสพ.มติชนออนไลน์) http://www.matichon.co.th/news_detail.php?id=24121&catid=156&catid=1 "จาบจ้วง" มันมี ไม้เอก ไม้โท น่าสนใจดี ขออนุญาต วาดเป็นโคลง ๏ เตือนว่าอย่าจาบจ้วง            นายก เตือนว่าอย่าสาธก                   ที่แจ้ง เตือนว่าอย่าคิดชก                  คนพูด เตือนว่าอย่าได้แกล้ง               ปิดกั้นเสรี๚ ฝึกเขียนโคลอะคับ อย่าคิดมาก จากคุณ : ศาลายา - [ 20 มี.ค. 51 08:10:52 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ๏ ปรุง พล่าปลาพล่ากุ้ง             เป็นกับ รส แซบแสบทรวงดับ                จิตอ้า ความ วัวไม่ทันลับ                     ควายแทรก โคลง ใส่โค้กกลับคว้า               ยกน้ำปลากิน ๚ แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 51 08:42:40 จากคุณ : ศาลายา - [ 20 มี.ค. 51 08:22:55 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ?????? ถามหน่อยครับ ??????? โคลงท่านจอมยุทธเมรัย #83 ๏ ผ่านพบสัตว์น่ารัก                          หลากหลาย อีกฝั่งสัตว์น่าอาย                             อวดเขี้ยว บางสัตว์พ่นน้ำลาย                           ฟูมปาก บางสัตว์ตระหวัดเคี้ยว                      เศษเนื้อนายทุน ๚ะ๛ ทำไม น่ารัก ไม่มีไม้โทครับ จากคุณ : ศาลายา - [ 20 มี.ค. 51 08:48:11 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ๏ น่ารักน่างับแท้                      สัตว์สาว เขางอกกลางอกขาว                ระทึกท้น ไ้ร้ขนน่าอายวาว                      แววเนตร สลายตบะลืมหลุดพ้น               หนั่นเนื้ออัศจรรย์ ๚ จากคุณ : ศาลายา - [ 20 มี.ค. 51 09:14:27 ]

ความคิดเห็นที่ 96 จาก ความเห็น 94  ของทั่นศาลายา ?????? ถามหน่อยครับ ??????? โคลงท่านจอมยุทธเมรัย #83 ๏ ผ่านพบสัตว์น่ารัก                          หลากหลาย อีกฝั่งสัตว์น่าอาย                             อวดเขี้ยว บางสัตว์พ่นน้ำลาย                           ฟูมปาก บางสัตว์ตระหวัดเคี้ยว                      เศษเนื้อนายทุน ๚ะ๛ ทำไม น่ารัก ไม่มีไม้โทครับ แหะ แหะ ครือว่าตรงนี้จอมยุทธใช้โทโทษ นะครับ ถ้าสังเกตอีกหน่อยจะเห็นว่าโคลงชุดนี้ จอมยุทธใช้โทโทษ ๒ ที่ คือคำว่า น่า (หน้า) ในบทสุดท้าย และคำว่า ที่ (ถี้) ในบทแรก อีกอย่าง โคลงชุดนี้จอมยุทธร่ายสดหน้าจอดโดยไม่ได้เกลา เลยอาจจะบกพร่องไปเยอะครับ ขอบคุณทั่นศาลายา อีกครั้งครับที่ท้วงติง เอ...แต่ว่าทั่นศาลายาใช่สหายเก่าท่านหนึ่งของจอมยุทธหรือเปล่าหว่า? เดี๋ยวนี้ไม่อยู่บนเรือแล้วหรือขอรับ แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 51 11:15:22 จากคุณ : จอมยุทธเมรัย - [ 20 มี.ค. 51 11:01:02 ]

ความคิดเห็นที่ 97 คห 95 ถูกใจมาก มาธาดอร์พละร้อย........อาชา มือโบกผ้าแดงตา.........จับจ้อง คว้าเขาเหวี่ยงตัวขา.......ก่ายคร่อม เขาขวิดเขาเสียงร้อง......ลั่นทั้งสั่นเทา รวบรัดปราบพยศเข้า......โรมรัน ขาดีดก้นโด่งพลัน..........ปะทะก้น วัวสาวเพลี่ยงพล้ำหัน.......หัวกลับ เขาขวิดโลหิตล้น...........ท่วมลิ้นสยดสยอง จากคุณ : ม้าโรย - [ 20 มี.ค. 51 13:03:32 A:202.149.25.241 X: TicketID:033340 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ขีดเขียนเพียรเร่งเร้า          ระบายสี มือตวัดพู่กันที                  ถนัดแท้ เกียงแปรงแกว่งกวัดมี        เบาหนัก เป็นรูปเลอค่าแล้               บ่งชี้นามธรรม ฯ เขียนดาวพราวพร่างฟ้า       รัตติกาล มวลแมกไม้อาคาร             พรั่งพร้อม ลมเย็นแห่งฤดูกาล             หนาวเนิ่น-  นานแฮ เดือนเด่นเห็นดาวล้อม         ประดับให้เชยชม ฯ ยามบุญหนุนเอื้อยิ่ง            ดังดาว-  เดือนเฮย ยังเด่นเห็นเพริศพราว          จรัศล้ำ ยามบุญเสื่อมลงราว            หมดรัศ-   มีแฮ ยังแต่มวลเมฆคล้ำ              เกลื่อนฟ้าราตรี ฯ จากคุณ : the darkknight - [ 20 มี.ค. 51 13:37:20 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ขอบคุณอาร์พีสำหรับหนังสือค่ะ เปิดดูคร่าวๆเนื้อหาหน้าอ่านมากทีเดียว สอบเสร็จแล้วคงได้มาอ่านอย่างจริงจังนะเจ้าค่ะ คิดถึงมิตรสหายทุกท่านค่ะ..แว๊บแระค่ะ  แหะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : กรวี - [ 20 มี.ค. 51 15:06:27 ]

ความคิดเห็นที่ 100 05.21 น. ๏ ปรุง แต่งจิต โต้คลื่น              อารมณ์ รส แห่งข่าวลือ ขม                   คลื่นไส้ ความ หลงสับสน ผสม              คลื่นแทรก โคลง สะเปะสะปะ ให้               หยุดโล้เรือแซง ๏ ปรุง แต่งจิต ลิ้มรส                ข่าวคราว โรง เล่า ปรุงข่าวฉาว                 ส่งค้า ความ จริงเท็จ สืบสาว               ข่าวลึก ลับแล คด ค่าวหม้อใคร คว้า                กับน้องพี่กิน    ๚ะ๛ 05.37  น. แปะเล่น เซนจูรี่ *ปี้แหละ เซนจูเล่น นกผี ---> กวีคำผวน*กวนวะคำผี*กวนหวีคำพระ <--- หนีผก แก้ไขเมื่อ 21 มี.ค. 51 05:42:59 จากคุณ : นกโก๊ก - [ 21 มี.ค. 51 05:41:49 ]

ความคิดเห็นที่ 101 สวัสดีครับ พี่แดงน้อยและทุกท่าน ๏ ปรุง  ฟ้าอรุณรุ่งด้วย       แสงละมุน รส  นุ่มแห่งเช้าหมุน          โลกกว้าง ความ  รักย่อมเจือจุน         ทุกสิ่ง โคลง  ส่ายชีวิตคว้าง         สุขเคล้าใจสบาย ๚ แวะมาดูว่าครบร้อยหรือยัง จะได้ขออนุญาตเจ้าของ 'ทู้เดิม เปิดใหม่ครับ ไม่ได้เข้ามาเลยครับอาศรมนี้ มานั่งอ่านย้อนทีเดียว รู้สึกได้เห็นบรรยากาศ เดิมๆ กลับมาอีกครั้ง ประทับใจในโคลงหลายๆ บท ของหลายท่าน เหมือนได้อ่าน หนังสือดีๆ เล่มหนึ่งเลย ไม่แก้ตัวว่าเพราะอะไร เดี๋ยวเปิดกระทู้ก็คงจะไม่อยู่ สักหลายวันด้วยงับ แหะๆ คงมีคนคิดนะ ว่าแล้วจะเปิดทำไม แต่จะคอยแวะเข้ามาดูแล ตามความรับผิดชอบ อาสาเปิดกระทู้ น้อ... ----------------------------------------------------------------------------- . จากคุณ : xers - [ 21 มี.ค. 51 14:19:02 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ขอเชิญทุกท่านครับ อาศรมชาวโคลง ๑๙๔ ๏ เมื่อไหร่ลมจะมาพากระดิ่งดัง ๏ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6446367/W6446367.html . จากคุณ : xers - [ 22 มี.ค. 51 11:11:40 ]