มือใหม่หัดมั่วนะครับ
ลองเขียนดูเล่น เพราะตั้งใจว่าจะเขียนให้ได้สักครั้งหนึ่ง
ตรงไหนมันแปล่ง ก็ขออภัยด้วยครับ
อยากฟังคำแนะนำ และจุดที่ควรแก้ไขครับครับ
----------------------------------------
นิราศแสงเทียน
โอสุดแสนสุดใจอาลัยล่ำ
แรมสิบค่ำเดือนหนึ่งคะนึงคิด
ถึงดวงจิตที่เคยชิดพิศสมร
ดัวยสัจจะลูกผู้ชายพี่จำจร
สู่มหาสาครนอนแสงเทียน
ออกเดินทางตามเส้นรถไฟเก่า
แสนจะเศร้าเสียใจอะไรนี่
อันถนนเส้นนี้ไม่เคยดี
เหมือนตัวพี่มีรักปรักพัง
ผ่านบางจากหลากถังน้ำมันใหญ่
มีเปลวไฟปลายจุฑาอยู่คงมั่น
โอบางจากเขานั้นกลั่นน้ำมัน
ตัวพี่นั้นกลั่นรักกลั่นภัคดี
แต่น้ำมันสักวันก็คงหมด
สำหรับรถคงต้องจอดอยู่กับที
สำหรับรักน้องอย่าได้ใจไม่ดี
รักของพี่มีเติมให้ทุกวัน
ถึงบางนาพาขึ้นทางลอยฟ้า
บูรพาพาเหาะตามวิถี
เพียงไม่นานก็ถึงแค้วนแดนนที
ชลบุรีทะเลงามตามชื่อแดน
ถึงบางแสนแสนตอนสายเรียบชายหาด
คนดื่นดาษดูสดชื่นมื่นสนาน
แสนสนุกแสนสุขแสนสำราญ
แสนเบิกบานแสนภิรมย์แสนสมใจ
ฤาจะสู้แสนรักแสนหลงใหล
แสนอาลัยแสนคิดถึงคะนึงหา
เจ้าแสนงามแสนงอนแสนโศภา
แสนลลนาไม่อาจเทียบเปรียบบังอร
ณ ที่นี้มีสถานการศึกษา
แหล่งวิชาศิกษกะแลสัตถา
อันเทาทองคือถิ่นคนบูรพา
ผู้กอปรด้วยปัญญาและคุณธรรม
ถึงดินแดนศรีราชามีอาศรม
น่าชื่นชมอยู่ข้างโรงเรียนใหญ่
อัครสถานเทวาลัย
ขององค์พระผู้ไถ่บาปปวงชน
เคยมางานสำคัญยังจำมั่น
เมื่อคืนวันวิวาห์แสนหวานชื่น
ยังจำคำพ่อไก่อูทุกวันคืน
สอนคู่ชื่นให้ครองรักด้วยสี่ อ
อ ที่หนึ่งต้องอดให้ทนไว้
อ ที่สองต้องอภัยใจคอกว้าง
อ ที่สามต้องอดใจไม่วู่วาม
อ ที่สี่ร่ำรวยตามความอดออม
รถเดินหน้ามาสู่อาณาเขต
ต่างประเทศเข้าชื่นชมเป็นหนักหนา
ทะเลงามนามชื่อพัทยา
มีที่มาน่าสนใจไขให้ฟัง
องค์พระยาตากสินมหาราช
นำทัพอาจเกรียงไกรมาตั้งที่
ก่อนเข้าตีเมืองจันทบุรี
กู้กรุงศรีกู้เอกราชกู้ชาติไทย
จึงเรียกขานทัพยาเป็นชื่อแคว้น
เป็นชื่อแดนใช้เพรียกใช้เรียกหา
โอใจหายกะไรนี่กาลเวลา
กลายมาเป็นพัทยามาเปลี่ยนไป
ขอหัวใจที่ทรามวัยมีให้พี่
จงคงที่ไม่แปลไม่เปลี่ยนผัน
จะสิบร้อยพันหมื่นแสนหรือล้านวัน
ไม่แปลผันจากพี่มีคนเดียว
เร่งเดินทางสู่บ้านเพจุดนัดหมาย
แลเห็นสายชลธีสุดขอบฟ้า
ตะวันบ่ายขึ้นนาเวศข้ามนาวา
สู่มหาชลาลัยไปแสงเทียน
เรือฉลามเล่นทะยานผ่านเกลียวคลื่น
พี่สุดฝืนดวงจิตคิดไปไหน
นาวารักของเราสองอาจมีภัย
หากปล่อยให้เกลียวคลื่นโถมไล่โรมลัน
ความมั่นคงแห่งดวงจิตของเราสอง
จะปกป้องคุ้มภัยให้ไปถึง
ฝั่งแห่งฝันวันฟ้าใส่ใฝ่คะนึง
ตัวพี่จึงขอน้องญาอย่าออนโอน
แลเสม็ดเกาะแสนงามน้ำฟ้าสวย
ประกอบด้วยหลายหลากหาดน้อยใหญ่
นี่นะหรือเกาะแก้วของพระอภัย
ประทับใจในความงามตามชื่นชม
ทรายแก้วขาวพร้าวไผ่หวายช่อหวัง
ปะการังสับปะรดและน้อยหน่า
อีกทั้งกิ่วนอกในวงจันทรา
ลุงดำพาแสงเทียนส่องดวงใจ
ถึงที่พักตั้งหลักสักพักใหญ่
เดินท่องไปอ่าวลุงดำทำสงสัย
ว่าเจ้าของอ่าวนี้เขาเป็นใคร
พอเดาได้คงชราและกายดำ
อ่าวนี้แสนงดงามขัดกับชื่อ
อะไรหรือทำให้เราต้องมองข้าม
มองไม่เห็นอัญญะมณีงาม
แท้คือความโฉดเขลาเบาปัญญา
โอ้คนเราเขาวัดกันที่ภายนอก
พี่ขอบอกโฉมยงอย่างสงสัย
แม้เจ้าดำหากพี่รักสมัครใจ
ฤดีไม่เปลี่ยนแปลเพราะแลกาย
จะมีเพียงสิ่งเดียวพี่ขอไว้
หน้าสวยใสโดนแดดเผาดำไปบ้าง
จะดำตัว ดำไปทั่วสรรพาง
ดำทั่วร่างดำไปใจอย่าดำ
เดินย้อนไปเยี่ยมยนอ่าววงเดือน
มองดูเหมือนจันทร์เสี้ยวสวยหนักหนา
เพราะเหตุนี้จึงเรียกขานวงจันทร์ทรา
คนเขาว่าสวยกว่าอ่าวใดใด
อันอ่าวงามตามธรรมชาติสร้าง
สวยไม่สร่างแต่ก็แค่อ่าวแหละหนา
หรือจะสู้น้องฉันจันทรโสภา
คือผู้งามดุจจันทราน่าชื่นชม
ตกเย็นค่ำเวลาล่ำน้ำรวงขาว
แสนจะเศร้าใยตัวเราช่างเปรียวเหงา
สุดหัวใจคิดถึงแต่แม่นงค์เยา
เลยต้องเมาเมลัยให้ใจคลาย
ดังกวีว่าเมาเหล้าและเมารัก
เพิ่งประจักษ์เชัดเด่นในความหมาย
คาร์บอเนตเซอวียองในน้ำไวน์
เล่นงานให้ตัวเราต้องเมามาย
คำคืนนี้มีแต่เราเศร้าดวงจิต
จันทราพิศที่เคยยนบันดลหาย
โอ้คืนนี้เดือนแรมแสงดาวพราย
เปล่งประกาศระยิบยับจับนภา
โอ้หนาวลมหนาวพรมน้ำค้างพราว
ไหนจะหนาวซากผาศิลาเย็น
โอ้หนาวอื่นพอขื่นอารมณ์ได้
แต่หนาวใจยากแค้นนี้แสนเข็น
ไหนจะนอนไกลนุชสุดจะเย็น
ใครมาเป็นเหมือนดังเราจะเข้าใจ
ขอแสงเทียนส่องสว่างนำทางรัก
ให้ประจักษ์รักจริงแท้หรือไฉน
อันรักลวงให้แลเห็นมาแต่ไกล
รักจริงไซ้จงนำไปสุดทางเอย
จากคุณ :
^ข้าวเปลือก^
- [
9 มี.ค. 51 12:39:53
]