คำดี  -ดี จากรถเมล์
- เวลาขึ้นรถเมล์แต่ละคัน
คนขับจะมีสไตล์ของตัวเอง
ถ้ารถเมล์คันนั้นไม่ได้ขับเย้ยนรกมาก
ลองสังเกตดูสิตลกดี
- อย่างเวลาฟังเพลง
ที่ดูๆมีอยู่ 3 แบบคือ
1. สไตล์ไทยสากล  โดยมากก็ต้องFM one
 เพราะจัดเพื่อรถเมล์เลยก็ว่าได้  
สถานีนี้มีช่วงแฮปปี้ออนเดอะบัส
เอาใจรถเมล์ และผู้โดยสาร
2. สไตล์ลูกทุ่ง
น่าจะลูกทุ่งมหานครนะ ที่มีดีเจสองคน
คุยแซวกันไปกันมาน่ะ
3. เพลงเพื่อชีวิต
อันนี้ไม่ง้อสถานีวิทยุ
สาวกคาราบาว มีซีดีเป็นของตัวเอง
-นอกจากนี้ก็มีตกแต่งหน้ารถ
ในแบบฉบับตนเอง
ก็อย่างว่ารถเมล์ก็ที่ทำงานเขา
อย่างกระเป๋า กระบอกยังต่างสไตล์เลย
บางคนเรียบๆธรรมดา
บางคนสะท้อนแสงแวววาว ไม่มีลืม ไม่มีหาย
บางคนลวดลายการ์ตูนน่ารักหวานแหวว
-ที่ประทับใจนะเหรอ
ก็คำที่เขาติดไว้ตามรถเมล์น่ะ
เมื่อเช้าขึ้น 46 เขาติดว่า
“ไม่เป็นไร  ขอบใจ  ขอโทษ”
สำคัญมากนะ  สามคำนี้
จริงๆน่าจะติดในใจทุกผู้ทุกคน
นอกจากติดใจก็ต้องติดปากด้วย
ดีนะ ไม่รู้ติดไว้อ่านเอง
หรือติดเพื่อให้คนได้อ่าน
ถ้าอย่างหลังก็เกิดผลกะเราแล้วล่ะ
-มีอีกคัน ขึ้น สาย 2
เขาติดว่า “เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป”
สัจธรรมแท้ๆ ลึกซึ้งมากๆ
ลองนั่งพิจารณาไป
ขึ้นแล้วสงบดีเนอะ
-อันนี้สาย 23 กิ๊บเก๋มากๆ
เป็นไฟขึ้นตรงกระจกหน้าคนขับ
เวลาเขาเหยียบเบรก
ไฟก็จะขึ้นว่า “ขอแค่รอยยิ้ม”
เห็นทีไร  ยิ้มทุกที
-และก็อีกหลายสาย
บางสายก็เอาปรัชญาบ้าง
คำพระบ้าง  พระราชดำรัสก็มี
มาติดไว้ตรงใกล้ทางลง
บางทีมัวแต่อ่านเพลิน
แม่นางหลงเอ๋ออย่างเรา
เกือบเลยป้ายทุกกกกที
-เห็นไหมล่ะ  บนรถเมล์ก็มีสิ่งดีๆ
แวนชอบขึ้นรถเมล์นะ  สนุกดี
ถึงจะเพราะเราจน เราประหยัด
ลำบากต้องขึ้นรถเมล์
แต่แวนก็ว่ามันก็ยังสนุกอยู่ดีนะ
มีอะไรให้ดูเยอะแยะ
-และถึงแม้บางทีต้องเสี่ยงตายบ้าง
ก็ทำให้ชีวิตมีสีสันดีออก
ถึงจะแขวนพระไว้หน้ารถ
แต่เอาผีไว้ที่เท้า
ไงก็เสี่ยงอยู่ดี
เอาน่า  ก็ตอนนี้ล่ะ
ที่ทำให้เรานึกถึงพระได้มากกว่าอยู่ที่วัดเสียอีก
(แถมเวลากลับบ้านนอกก็ไปคุยอวดใครๆว่า
แวนนี่โหนรถเมล์เก่งมั่กมาก สุดแสนภาคภูมิใจ 55555)