เจ้าเก๋าและเจ้าตาโต เป็นแมวข้างบ้านที่ชอบมาอาศัยกินและนอนที่บ้าน ด้วยความที่เจ้าของเก่ามีแมวเยอะมาก และดูแลไม่ทั่วถึง ซึ่งนับว่าเป็นความโล่งใจอย่างใหญ่หลวงที่สามารถกำจัดเจ้าสองตัวนี้ได้

เจ้าเก๋าและเจ้าตาโต เป็นแมวที่มีนิสัยร่าเริงและซ่าส์เป็นที่สุด

เจ้าเก๋า มีสีขาวทั้งตัว ตาข้างหนึ่งสีฟ้าอีกข้างสีเขียว
ส่วนตาโตก็ตามชื่อนั่นแหละคือจุดเด่นที่ตาโตผิดปกติ เป็นแมวสามสี

ทั้งเจ้าเก๋าและตาโต เข้ามาเดินสำรวจบ้านเราประหนึ่งว่าเป็นบ้านตนเอง แรกๆก็มาแบบเช้ากลับเย็น หลังๆก็มาเย็นกลับเช้า พอนานเข้าไม่กลับเลย ตอนนั้นที่บ้านไม่มีแมวก็เลยยินดีอุปการะเจ้าสองตัวนี้เต็มที่

เจ้าเก๋าเป็นแมวเจ้าเล่ห์มาก มีอยู่หนนึงทอดปลาและวางเอาไว้บนโต๊ะกินข้าว เจ้าเก๋ากระโดดขึ้นบนโต๊ะ แม่ก็ดุว่าห้ามมาแอบกินปลาทูนะ

เจ้าเก๋าได้ยินก็ทำเป็นหมอบลงนอน พอแม่ทำกับข้าวเพลินๆเจ้าเก๋าคงคิดว่าไม่มีคนมอง แกล้งทำบิดขี้เกียจ ทำตัวยืดยาว เอามือยื่นมาเขี่ยปลาในจาน แม่เลยเรียกชื่อเจ้าเก๋าเสียงดัง
“ไอ้เก๋า”

หลายคนคงคิดว่าเจ้าเก๋าจะวิ่งหนีล่ะสิ

ผิดเจ้าเก๋าหดมือและแกลังทำเป็นนอนหลับ

อีกครั้งนึงเจ้าเก๋ากับเจ้าตาโตชอบวิ่งไล่จับกันโดยเฉพาะตอนก่อนนอน เราจะเอาเจ้าสองตัวนี้มานอนด้วย

แรกๆก็เล่นปล้ำกันธรรมดา พอเล่นๆไปเริ่มเสียงดังขึ้น วิ่งกันพล่านไปหมด จนชนลำโพงตกลงมา

เจ้าตาโตกระโดดไปหลบมุมห้อง ส่วนเจ้าเก๋าน่ะเหรอแกลังทำเป็นหลับตามเคย

เราเลยบอกว่า”ไอ้เก๋า ออกไปนอกห้องเลย”

เจ้าเก๋าเดินออกไปแต่ไม่วายบ่น แง๊วๆง๊าวๆ แปลได้ว่า”ไม่ยุติธรรมเลย ไล่ผมตัวเดียว”

เช้าๆทั้งสองตัวชอบมาปลุก โดยตาโตมานั่งร้องที่ปลายเท้า ส่วนเจ้าเก๋าขึ้นไปยืนบนหัวเตียงและกระโดดลงบนตัวเราเป็นที่สนุกสนาน

แมวสองตัวนี้รักกันมากไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เคยมีอยู่ครั้งนึงเห็นกับตาว่ามันรวมหัวกันไล่ข่วนลูกหมาข้างบ้าน(เค้าเรียกว่าแมวหมู่)

เรื่องขี้ประจบต้องยกให้ตาโต เพราะตาโตชอบมานวดให้เวลานั่งดูทีวี ขณะที่ตาโตนวดเจ้าเก๋าจะนั่งมองแบบไม่สบอารมณ์ และเดินหนีไปที่อื่น แต่ไม่วายบ่น

หากใครไม่เคยได้ยินแมวบ่นต้องมาดูเจ้าเก๋ามันขี้บ่นเป็นที่สุด เงี้ยวๆง้าวๆไปตามเรื่อง แต่น่าเสียดายที่วันนี้ไม่มีเสียงบ่นของเจ้าเก๋าอีกแล้ว........

วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ ทั้งเจ้าเก๋าและตาโตกินข้าวกันอิ่มเรียบร้อยก็ออกไปวิ่งเล่นกันหน้าบ้าน สักพักได้ยินเสียงคนข้างบ้านมาเรียกให้ออกไปดูแมว

ปรากฏว่าร่างเจ้าเก๋านอนแน่นิ่งมีเลือดไหลออกทางปากและจมูก คนข้างบ้านบอกว่าเจ้าเก๋าวิ่งตัดหน้ารถมอเตอร์ไซด์

เรารีบพาเอาเจ้าเก๋าใส่กล่องและขับรถไปหาหมอ พอไปถึงร้านหมอปิดแล้ว เคาะประตูก็ไม่เปิด เลยต้องขับไปอีกร้านนึง กว่าจะไปถึงก็เสียเวลาไปเยอะเพราะร้านอยู่ไกลบ้าน

และร้านนี้ก็ปิดเหมือนกัน เราเคาะประตูดูตอนแรกหมอไม่เปิด  เราไม่ละความพยามเคาะจนกระทั่งหมอมาเปิด แต่หมอก็ใจดีช่วยดูอาการเจ้าเก๋าให้

ถามหมอว่าเจ้าเก๋าจะเป็นอะไรมากมั้ย หมอว่าไม่น่าจะมากเดี๋ยวฉีดยาให้ก็กลับบ้านได้
หมอฉีดยาให้ซักพักเจ้าเก๋าก็ดูอาการดีขึ้น


ระหว่างที่ขับรถกลับมาได้ไม่ถึง10นาที เจ้าเก๋าเงยหน้าขี้นมามองจากในกล่อง และร้องเบาๆ เราปลอบใจว่าเดี๋ยวก็หายแล้วนะ กลับบ้านแล้วเดี๋ยวจะพาไปนอนห้องแอร์

ปรากฏว่าเจ้าเก๋าชักกระตุก เราตกใจรีบกลับรถจะพากลับไปหาหมออีกรอบนึง แต่ไม่ทันซะแล้ว เจ้าเก๋าชักกระตุกอีกสองสามครั้งและหยุดไป

เราจอดรถดูอาการเจ้าเก๋าจึงได้รู้ว่าเจ้าเก๋าจากเราไปซะแล้ว ขับรถกลับบ้านด้วยอาการเสียใจอย่างที่สุด นึกโกรธเจ้าเด็กที่ขับรถมอเตอร์ไซด์คันนั้น เพราะถ้าไม่ขับเร็วขนาดนั้นน่าจะเบรคทัน เจ้าเก๋าอาการคงไม่สาหัสขนาดนี้

เราเอาร่างที่ไร้วิญญาณของเจ้าเก๋ามาไว้ในบ้าน เจ้าตาโตเดินเข้ามาดูเจ้าเก๋าที่นอนอยู่ในกล่อง หลังจากดมๆและร้องเรียกเจ้าเก๋าได้ซักพัก ไม่ได้ยินเสียงเจ้าเก๋าตอบ เจ้าตาโตก็นั่งเฝ้าอยู่ข้างกล่องเจ้าเก๋าทั้งคืน เราเรียกให้ขึ้นมานอนด้วยก็ไม่มา

เช้าวันรุ่งขึ้น น้ำตาต้องไหลอีกรอบ เพราะภาพที่เห็นคือเจ้าตาโตเข้าไปนอนอยู่ในกล่องเดียวกับเจ้าเก๋า เราต้องจับตาโตออกมาและพาเจ้าเก๋าไปฝัง

เสียงเจ้าตาโตร้องเหมือนจะถามว่า”แล้วเจ้าเก๋าจะตื่นมาเล่นกับผมอีกมั้ย”