๐๐
๐ หลงทางไกลนักแล้ว........ณ กมล เจ้าเอย
เกินกู่เรียกคืนหน...............แห่งบ้าน
ตราบชีพอยู่จึงทน..............เดินต่อ ไปแล
แม้เจตต์จินต์ดั่งคร้าน..........เริ่มต้านครรลองฯ!
๐ หมองใด,ฝืนข่มไว้...........ในทรวง
ฝันใฝ่..จริง ฤ ลวง..............ปล่อยบ้าง
ทางก้าวต่อทั้งปวง..............ตามแต่ ยถาฯเฮย
เหนื่อยหนักยามใจคว้าง.......เร่ร้างทางฝัน
๐ มิผันใครหยุดยั้ง..............ยืนเคียง
มิอาจฝันร้อยเรียง...............ร่วมได้
แม้ใจรัก,คงเพียง................สูญเปล่า วารนอ
ขอยุติเจตไว้......................แต่นี้ลำพัง
๐๐
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=nakamol&month=03-2008&date=16&group=29&gblog=1
จากคุณ :
ณ กมล
- [
16 มี.ค. 51 23:18:17
]