ขณะนั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่ เรารับรู้ได้ถึงกระแสอะไรบางอย่างที่พุ่งตรงมาที่เรา จะว่าอบอุ่นก็ไม่ใช่ มันออกจะไปทางเว้าวอนอะไรบางอย่าง
เงยหน้าจากชามก๋วยเตี๋ยว สงสัยว่าใครมาแอบมองฟะ
ทันใดนั้นก็พบกับสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าหมา ปากไวกว่าสมองถามไปว่า
มองอะไร
มีเสียงตอบมาว่า จะเอาเหมือนเดิมเหรอจ๊ะ
เปล่าไม่ใช่เสียงหมาแต่เป็นเสียงแม่ค้า เพราะคิดว่าเราพูดด้วย เราเลยตอบด้วยน้ำเสียงอ่อยๆว่า
เปล่าค่ะ
ยัง เจ้าหมาตัวนั้นยังไม่เลิกมองเรา ไอ้มองไม่เท่าไหร่หรอกแต่น้ำลายที่ไหลออกมาติ๋งๆนี่สิ มันช่างทนดูไม่ได้จริงๆ
เราเลยแกล้งทำเป็นไม่สนใจ แต่เจ้าหมาก็ไม่ละความพยาม เดินเข้ามาใกล้ในระยะหายใจรดต้นขา
และโดยไม่ให้เราตั้งตัวเจ้าหมาเอาขาคู่หน้ามาสะกิดขาคู่หน้าเอ้ย ขาเรา
ขณะคีบก๋วยเตี๋ยวเข้าปากนึกในใจ มันเอาจริงแฮะ แต่ไม่เราต้องไม่ใจอ่อน
ใช่เจ้าหมาก็คงคิดเหมือนเราคือไม่ยอมแพ้เหมือนกัน คราวนี้มันใช้ท่าไม้ตายด้วยการเอาหัวมาพาดขาเรา และมันไม่ได้มาแต่หัว ใช่น้ำลายด้วย เจ้าหมาเงยหน้ามองเราด้วยสายตาวิงวอน
เราบอกตัวเองว่าไม่อย่าใจอ่อน อย่าเป็นคนใจอ่อนแม่สอนให้เราเข้มแข็ง
เจ้าหมาก็คงโดนสอนมาเหมือนกันว่า อย่าหยุดยั้ง จนกว่าจะประสบความสำเร็จ
คราวนี้มันทำเสียงครางงี๊ดๆๆๆ จนเราทนไม่ได้เอางัยเอากันคราวนี้ เราตะโกนด้วยเสียงอันดังว่า
พี่ ขอลูกชิ้นลวกยี่สิบบาทแถม กระดูกต้มให้ไอ้หงอคงด้วยนะคะ
ถูกต้องเจ้าหมาตัวนั้นมีชื่อว่าหงอคง ใครเป็นคนตั้งให้มันน่ะเหรอ ก็เราเองนั่นแหละ
เจ้าหงอคงเป็นหมาที่บ้าน มันมีญาณพิเศษ เมื่อไหร่ที่เราก้าวเท้าออกจากบ้าน เจ้าหงอคงจะตามมาเสมือนเงา มานั่งเฝ้าเรากินก๋วยเตี๋ยวทุกครั้ง
แม่บอกว่าอย่าใจอ่อนเลี้ยงลูกชิ้นมัน เดี๋ยวมันจะเคยตัว แต่เราไม่เคยทำได้ซักครั้ง
คิดดูสิคุณนั่งกินก๋วยเตี๋ยวแล้วมีเจ้าหงอคงมาทำท่าทางอย่างที่เล่ามา คุณทนได้เหรอ
พอหงอคงกินอิ่มเรียบร้อยมันก็หันมามองเราและยิ้มให้ เจ้าหงอคงเป็นหมาที่ยิ้มเก่งมาก ขนาดโดนดุยังยิ้มเลย คนที่บ้านรักเจ้าหงอคงทุกคน
เจ้าหงอคงเคยเป็นหมาจรจัดที่มาอาศัยกินข้าวหน้าบ้าน แต่เพราะความยิ้มเก่งและนิสัยเรียบร้อยของมัน ทำให้มันได้เลื่อนระดับมาเป็นหมาประจำบ้าน
ที่จริงเจ้าหงอคงก็หล่อใช้ได้เลยล่ะ เป็นหมาที่มีขนปุกปุยสีน้ำตาล ดูท่าทางไม่พ่อหรือแม่ของมันต้องมีเชื้อบางแก้ว
สาเหตุที่เราตั้งชื่อหงอคง ก็เพราะเวลาโดนดุเจ้าหงอคงจะทำท่าทางหงอๆแต่ยังคงยิ้มเหมือนเดิม นี่ถ้ามีประกวดหมายิ้มสวยเราจะส่งหงอคงเข้าประกวด
เด็กๆแถวบ้านจะชอบหงอคง เพราะหงอคงไม่ดุและร่าเริง เด็กชอบดูเวลาหงอคงยิ้ม แต่อย่าให้หงอคงหิวนะ เพราะเวลาหิวน้ำลายหงอคงไม่รู้มาจากไหนตั้งมากมาย หยดแบบไม่ขาดสายเลยล่ะ
เราเดินไปจ่ายตังส์แม่ค้า โดนแม่ค้าแซวว่า วันนี้แพ้เจ้าหงอคงจนได้
ฮึเจ็บใจตัวเองนัก สัญญากับตัวเองว่าคราวหน้าจะไม่ยอมใจอ่อนกับเจ้าหงอคงอีกเด็ดขาด
เรามองหน้าหงอคงด้วยความแค้นใจ เจ้าหงอคงแหงนหน้าขึ้นมองเรา และยิ้มตามเคย
เราอ่านรอยยิ้มนั้นออกว่าอิ่มจังตังส์อยู่ครบ คิคิคิ
จากคุณ :
ข้าวโพดแมวติสต์แตก 
- [
19 มี.ค. 51 17:55:10
]
@@@......หมายิ้ม.......เจ้าหงอคง.......@@@
