แทนใจ รีบยื่นเงินค่าโดยสารให้แก่โชว์เฟอร์คนขับรถ ในทันทีที่เขามองเห็นตึกอาคารคอนโดของเธอ และเมื่อรถแท็กซี่คันนี้จอดนิ่งสนิทหน้าทางเข้าอาคารเขาก็รีบเปิดประตูรถและก้าวลงไปจากรถอย่างรวดเร็ว
ถึงแม้ว่าแทนใจจะไม่ได้มาที่คอนโดแห่งนี้นานมากเกือบจะ 2 ปีแล้ว แต่เขาก็ยังจำทางขึ้นไปสู่ลานกว้างของสระว่ายน้ำที่อยู่บนชั้น 3 ของอาคารหลังนี้ได้เป็นอย่างดี เขารีบเดินสลับวิ่งเพื่อก้าวเท้าไปให้ถึงที่หมายโดยเร็วที่สุด
ก่อนหน้านี้ประมาณหนึ่งชั่วโมง แทนใจได้รับโทรรับจาก พิมพ์ หญิงสาวที่เคยเป็นอดีตแฟนเก่าของเขา เธอโทรมาร่ำร้องบอกเขาว่า ตอนนี้เธอต้องการใครสักคนที่จะคุยด้วย เพื่อปลอบใจเธอให้หายจากความเศร้าโศกในขณะนั้น แทนใจบอกให้พิมพ์รอคอยเขา โดยที่เขาจะรีบไปหาเธอให้เร็วที่สุด
ตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มกว่าแล้ว แทนใจวิ่งขึ้นไปถึงชั้นที่ 3 ของอาคาร เขาเปิดประตูกระจกที่กั้นโถงบันไดอยู่ และเขาก้าวออกไปที่บริเวณสระว่ายน้ำของคอนโดในทันที ตอนนี้ในบริเวณสระว่ายน้ำแห่งนี้ไม่มีผู้คนมาใช้บริการแล้ว ไฟส่องสว่างภายในสระว่ายน้ำและตามทางเดินต่าง ๆ ถูกปิดไปหมดแล้ว คงเหลือไว้แต่เพียงดวงไฟตามมุมต่าง ๆ 4-5 ดวงเท่านั้นที่ยังคงเปิดไว้ให้พอเห็นบรรยากาศในบริเวณสระว่ายน้ำในขณะนี้เท่านั้น
แทนใจเดินอ้อมไปยังมุมด้านในสุดที่เลยจากสระว่ายน้ำไป ซึ่งเป็นสวนหย่อมสำหรับนั่งเล่น เขามองไปยังเก้าอี้สนามตัวหนึ่งที่ถูกวางอยู่ตรงนั้น เก้าอี้ตัวที่เขาเคยคุ้นเคยกับมันเป็นอย่างดี เขาหยุดเดินเพื่อมองไปที่เก้าอี้ตัวนั้น ในขณะที่ภาพแห่งความทรงจำในอดีตของเขาผุดขึ้นมาในความคิดทันที ในช่วงเวลาที่ผ่านมาเขาได้เคยนั่งพูดคุยเรื่องราวต่าง ๆ กับพิมพ์แฟนสาวของเขาที่เก้าอี้ตัวนั้นเป็นประจำ ในเวลาที่เขามาส่งเธอกลับที่พักที่อยู่บนชั้น 21 ของคอนโดแห่งนี้
เขาจำได้ว่าในค่ำคืนวันพระจันทร์เต็มดวงเมื่อ 2 ปีที่แล้ว หลังจากที่เขากับมาจากไปเที่ยวลอยกระทงกับพิมพ์ เขากับเธอมานั่งคุยกันต่อที่เก้าอี้ตัวนั้น และในคืนนั้นเป็นครั้งแรกที่เขาได้บอกรักเธอ ภายใต้แสงจันทร์ที่สว่างจ้าในคืนวันเพ็ญ สลับกับเงามืดสลัวของเงาไม้ที่อยู่ในบริเวณนั้น เขาจำได้ว่าเธอหันมายิ้มสบตากับเขา ก่อนที่เขาจะบรรจงจูบไปที่หน้าผากของเธอเพียงเบา ๆ
แต่ในขณะนี้เก้าอี้ตัวนั้นยังคงว่างเปล่า ปราศจากผู้ใดที่นั่งอยู่ คงเหลือไว้เพียงอดีตและความทรงจำที่เงียบเหงาสำหรับเขาในตอนนี้ แทนใจพยายามมองไปรอบ ๆ ในบริเวณนั้น แล้วเขาก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนเกาะริมระเบียงของอาคาร เธอกำลังมองออกภายนอกอาคารอยู่เพียงคนเดียว เขารีบเดินตรงเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้นในทันที
พิมพ์ ... ผมมาแล้วครับ แทนใจพูดออกไปเมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้ถึงตัวเธอ
พิมพ์ ที่กำลังยืนอยู่ตรงริมระเบียงในขณะนั้นหันหน้ากลับมามองที่เจ้าของเสียงในทันที
แทน เธอเอ่ยชื่อเรียกเขา พร้อมกับเดินเขามาหาเขาในทันทีเช่นกัน
แทนใจหยุดยืนเพื่ออ้าแขนออก ในขณะที่พิมพ์เดินเข้ามากอดเขา แล้วเธอก็ซุกใบหน้าของเธอไปที่อ้อมอกของเขา แล้วทั้งคู่ก็ยืนกอดกันด้วยความรู้สึกที่อบอุ่นเหมือนเคย แทนใจเอื้อมมือขึ้นมาลูบศีรษะของพิมพ์เบา ๆ แล้วเขาก้างนิ้วมือออกเพื่อให้ซอกนิ้วของเขาละไล้เส้นไรผมที่อ่อนนุ่มของเธอ ในขณะที่ที่พิมพ์ค่อย ๆ สะอื้นแล้วก็ร้องไห้ออกมาอย่างดัง
พิมพ์เป็นอะไรเหรอ? พิมพ์ร้องไห้ทำไมครับ?
แทนใจถามขึ้น ในขณะที่พิมพ์ยังคงร้องไห้อยู่เช่นเดิม เธอไม่ตอบคำถามของเขา เธอได้ส่ายหน้าเพียงเบา ๆ ในขณะที่ใบหน้าของเธอยังคงซุกอยู่ที่อ้อมอกของเขาเช่นเดิม เธอร้องไห้ออกมาปริ่มว่าจะขาดใจให้ได้ในขณะนั้น
แทนใจยังคงใช้มือลูบศีรษะเพื่อปลอบขวัญพิมพ์อยู่อย่างต่อเนื่อง เขาอาจจะรู้คำตอบจากคำถามอยู่ในใจแล้วก็ได้ หลังจากที่พิมพ์ได้เงียบหายและเลิกลาไปจากเขาไปเป็นเวลาเกือบ 2 ปีแล้ว เขากับเธอแทบจะไม่เคยได้เจอะเจอและพูดคุยกันแบบอีกเลย ที่ผ่านมาพิมพ์ใช้เวลาอยู่กับ วิชัย ที่เป็นเพื่อนร่วมงานของเขาโดยตลอด
แทนใจจำได้ว่า หลังจากที่เขาบอกรักแก่พิมพ์ เขากับพิมพ์ก็คบหาเป็นแฟนกันอยู่ได้ไม่นานนัก เพราะว่าพิมพ์ได้มีโอกาสไปหาเขาที่ออฟฟิต 2-3 ครั้ง จึงทำให้พิมพ์ได้รู้จักกับวิชัย เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งที่ทำงานอยู่ที่เดียวกันกับเขา
เขาไม่รู้ว่าเขาทำอะไรผิดพลาดลงไปหรือเปล่า? หรือว่าอะไรที่ตัวเขามีไม่ดีเพียงพอเท่าที่วิชัยมี จึงทำให้วิชัยใช้เวลาพูดคุยกับพิมพ์เพียงแค่ 2-3 ครั้ง วิชัยก็สามารถแย่งชิงพิมพ์มาจากเขาได้อย่างสิ้นเชิง หลังจากนั้นพิมพ์กับวิชัยก็แสดงความสัมพันธ์ว่าเป็นแฟนกันอย่างนอกหน้าออกตา จนคนทั่วไปในออฟฟิตของแทนใจรู้ได้ว่า พิมพ์เป็นแฟนสาวที่คบหาดูใจอยู่กับวิชัย ในขณะที่ตัวของแทนใจเองต้องเปลี่ยนสถานะภาพมาเป็นแค่คนที่เคยรู้จักกับพิมพ์เท่านั้น
ในช่วงเวลาตลอด 2 ปีที่ผ่านมา พิมพ์ยังคงมาที่ออฟฟิตของแทนใจเป็นประจำ แต่เธอไม่ได้มาหาเขา พิมพ์มาหาวิชัยที่เป็นแฟนของเธอ แต่ก็มีบ้างในบางครั้งที่พิมพ์จะหันมายิ้มและทักทายกับแทนใจเหมือนคนที่เคยรู้จักกันบ้าง แต่ก็มีเพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้น เพราะว่าแทนใจมักจะหลบหน้าพิมพ์อยู่เสมอในเวลาที่เธอมาที่ออฟฟิตของเขา
พิมพ์หยุดร้องไห้ก็เถอะนะครับ แทนใจพูดปลอบเธออีกครั้ง
แทน ... พิมพ์เสียใจ เ ธอพูดออกมาในขณะที่ยังคงสะอื้นร้องไห้อยู่เหมือนเดิม
แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 51 00:54:57
จากคุณ :
อาคุงกล่อง
- [
27 มี.ค. 51 23:09:03
]