Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    ละลายรัก ...

    “แทนใจ” รีบยื่นเงินค่าโดยสารให้แก่โชว์เฟอร์คนขับรถ  ในทันทีที่เขามองเห็นตึกอาคารคอนโดของเธอ  และเมื่อรถแท็กซี่คันนี้จอดนิ่งสนิทหน้าทางเข้าอาคารเขาก็รีบเปิดประตูรถและก้าวลงไปจากรถอย่างรวดเร็ว

    ถึงแม้ว่าแทนใจจะไม่ได้มาที่คอนโดแห่งนี้นานมากเกือบจะ 2 ปีแล้ว  แต่เขาก็ยังจำทางขึ้นไปสู่ลานกว้างของสระว่ายน้ำที่อยู่บนชั้น 3 ของอาคารหลังนี้ได้เป็นอย่างดี  เขารีบเดินสลับวิ่งเพื่อก้าวเท้าไปให้ถึงที่หมายโดยเร็วที่สุด

    ก่อนหน้านี้ประมาณหนึ่งชั่วโมง  แทนใจได้รับโทรรับจาก “พิมพ์” หญิงสาวที่เคยเป็นอดีตแฟนเก่าของเขา  เธอโทรมาร่ำร้องบอกเขาว่า  ตอนนี้เธอต้องการใครสักคนที่จะคุยด้วย  เพื่อปลอบใจเธอให้หายจากความเศร้าโศกในขณะนั้น  แทนใจบอกให้พิมพ์รอคอยเขา  โดยที่เขาจะรีบไปหาเธอให้เร็วที่สุด

    ตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่มกว่าแล้ว  แทนใจวิ่งขึ้นไปถึงชั้นที่ 3 ของอาคาร  เขาเปิดประตูกระจกที่กั้นโถงบันไดอยู่   และเขาก้าวออกไปที่บริเวณสระว่ายน้ำของคอนโดในทันที  ตอนนี้ในบริเวณสระว่ายน้ำแห่งนี้ไม่มีผู้คนมาใช้บริการแล้ว  ไฟส่องสว่างภายในสระว่ายน้ำและตามทางเดินต่าง ๆ ถูกปิดไปหมดแล้ว  คงเหลือไว้แต่เพียงดวงไฟตามมุมต่าง ๆ 4-5 ดวงเท่านั้นที่ยังคงเปิดไว้ให้พอเห็นบรรยากาศในบริเวณสระว่ายน้ำในขณะนี้เท่านั้น

    แทนใจเดินอ้อมไปยังมุมด้านในสุดที่เลยจากสระว่ายน้ำไป ซึ่งเป็นสวนหย่อมสำหรับนั่งเล่น  เขามองไปยังเก้าอี้สนามตัวหนึ่งที่ถูกวางอยู่ตรงนั้น  เก้าอี้ตัวที่เขาเคยคุ้นเคยกับมันเป็นอย่างดี  เขาหยุดเดินเพื่อมองไปที่เก้าอี้ตัวนั้น ในขณะที่ภาพแห่งความทรงจำในอดีตของเขาผุดขึ้นมาในความคิดทันที  ในช่วงเวลาที่ผ่านมาเขาได้เคยนั่งพูดคุยเรื่องราวต่าง ๆ กับพิมพ์แฟนสาวของเขาที่เก้าอี้ตัวนั้นเป็นประจำ  ในเวลาที่เขามาส่งเธอกลับที่พักที่อยู่บนชั้น 21 ของคอนโดแห่งนี้

    เขาจำได้ว่าในค่ำคืนวันพระจันทร์เต็มดวงเมื่อ 2 ปีที่แล้ว  หลังจากที่เขากับมาจากไปเที่ยวลอยกระทงกับพิมพ์  เขากับเธอมานั่งคุยกันต่อที่เก้าอี้ตัวนั้น  และในคืนนั้นเป็นครั้งแรกที่เขาได้บอกรักเธอ  ภายใต้แสงจันทร์ที่สว่างจ้าในคืนวันเพ็ญ  สลับกับเงามืดสลัวของเงาไม้ที่อยู่ในบริเวณนั้น  เขาจำได้ว่าเธอหันมายิ้มสบตากับเขา  ก่อนที่เขาจะบรรจงจูบไปที่หน้าผากของเธอเพียงเบา ๆ

    แต่ในขณะนี้เก้าอี้ตัวนั้นยังคงว่างเปล่า  ปราศจากผู้ใดที่นั่งอยู่  คงเหลือไว้เพียงอดีตและความทรงจำที่เงียบเหงาสำหรับเขาในตอนนี้  แทนใจพยายามมองไปรอบ ๆ ในบริเวณนั้น  แล้วเขาก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนเกาะริมระเบียงของอาคาร เธอกำลังมองออกภายนอกอาคารอยู่เพียงคนเดียว  เขารีบเดินตรงเข้าไปหาผู้หญิงคนนั้นในทันที

    “พิมพ์ ... ผมมาแล้วครับ”  แทนใจพูดออกไปเมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้ถึงตัวเธอ

    พิมพ์ ที่กำลังยืนอยู่ตรงริมระเบียงในขณะนั้นหันหน้ากลับมามองที่เจ้าของเสียงในทันที

    “แทน” เธอเอ่ยชื่อเรียกเขา  พร้อมกับเดินเขามาหาเขาในทันทีเช่นกัน

    แทนใจหยุดยืนเพื่ออ้าแขนออก  ในขณะที่พิมพ์เดินเข้ามากอดเขา  แล้วเธอก็ซุกใบหน้าของเธอไปที่อ้อมอกของเขา  แล้วทั้งคู่ก็ยืนกอดกันด้วยความรู้สึกที่อบอุ่นเหมือนเคย  แทนใจเอื้อมมือขึ้นมาลูบศีรษะของพิมพ์เบา ๆ แล้วเขาก้างนิ้วมือออกเพื่อให้ซอกนิ้วของเขาละไล้เส้นไรผมที่อ่อนนุ่มของเธอ  ในขณะที่ที่พิมพ์ค่อย ๆ สะอื้นแล้วก็ร้องไห้ออกมาอย่างดัง

    “พิมพ์เป็นอะไรเหรอ?  พิมพ์ร้องไห้ทำไมครับ?”  

    แทนใจถามขึ้น  ในขณะที่พิมพ์ยังคงร้องไห้อยู่เช่นเดิม  เธอไม่ตอบคำถามของเขา  เธอได้ส่ายหน้าเพียงเบา ๆ ในขณะที่ใบหน้าของเธอยังคงซุกอยู่ที่อ้อมอกของเขาเช่นเดิม  เธอร้องไห้ออกมาปริ่มว่าจะขาดใจให้ได้ในขณะนั้น

    แทนใจยังคงใช้มือลูบศีรษะเพื่อปลอบขวัญพิมพ์อยู่อย่างต่อเนื่อง  เขาอาจจะรู้คำตอบจากคำถามอยู่ในใจแล้วก็ได้  หลังจากที่พิมพ์ได้เงียบหายและเลิกลาไปจากเขาไปเป็นเวลาเกือบ 2 ปีแล้ว  เขากับเธอแทบจะไม่เคยได้เจอะเจอและพูดคุยกันแบบอีกเลย  ที่ผ่านมาพิมพ์ใช้เวลาอยู่กับ “วิชัย” ที่เป็นเพื่อนร่วมงานของเขาโดยตลอด

    แทนใจจำได้ว่า  หลังจากที่เขาบอกรักแก่พิมพ์  เขากับพิมพ์ก็คบหาเป็นแฟนกันอยู่ได้ไม่นานนัก  เพราะว่าพิมพ์ได้มีโอกาสไปหาเขาที่ออฟฟิต 2-3 ครั้ง   จึงทำให้พิมพ์ได้รู้จักกับวิชัย  เพื่อนร่วมงานคนหนึ่งที่ทำงานอยู่ที่เดียวกันกับเขา

    เขาไม่รู้ว่าเขาทำอะไรผิดพลาดลงไปหรือเปล่า?  หรือว่าอะไรที่ตัวเขามีไม่ดีเพียงพอเท่าที่วิชัยมี  จึงทำให้วิชัยใช้เวลาพูดคุยกับพิมพ์เพียงแค่ 2-3 ครั้ง  วิชัยก็สามารถแย่งชิงพิมพ์มาจากเขาได้อย่างสิ้นเชิง  หลังจากนั้นพิมพ์กับวิชัยก็แสดงความสัมพันธ์ว่าเป็นแฟนกันอย่างนอกหน้าออกตา  จนคนทั่วไปในออฟฟิตของแทนใจรู้ได้ว่า  พิมพ์เป็นแฟนสาวที่คบหาดูใจอยู่กับวิชัย  ในขณะที่ตัวของแทนใจเองต้องเปลี่ยนสถานะภาพมาเป็นแค่คนที่เคยรู้จักกับพิมพ์เท่านั้น

    ในช่วงเวลาตลอด 2 ปีที่ผ่านมา พิมพ์ยังคงมาที่ออฟฟิตของแทนใจเป็นประจำ  แต่เธอไม่ได้มาหาเขา  พิมพ์มาหาวิชัยที่เป็นแฟนของเธอ  แต่ก็มีบ้างในบางครั้งที่พิมพ์จะหันมายิ้มและทักทายกับแทนใจเหมือนคนที่เคยรู้จักกันบ้าง  แต่ก็มีเพียงไม่กี่ครั้งเท่านั้น  เพราะว่าแทนใจมักจะหลบหน้าพิมพ์อยู่เสมอในเวลาที่เธอมาที่ออฟฟิตของเขา

    “พิมพ์หยุดร้องไห้ก็เถอะนะครับ” แทนใจพูดปลอบเธออีกครั้ง

    “แทน ... พิมพ์เสียใจ” เ ธอพูดออกมาในขณะที่ยังคงสะอื้นร้องไห้อยู่เหมือนเดิม

    แก้ไขเมื่อ 28 มี.ค. 51 00:54:57

    จากคุณ : อาคุงกล่อง - [ 27 มี.ค. 51 23:09:03 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom