ในความฝัน
เฮ้...เธออยู่ไหนน่ะ
ชายหนุ่มร้องเรียกหลังจากที่เดินวนไปเวียนมาอยู่ในทุ่งหญ้าอันคุ้นเคยนี้สักพักหนึ่งแล้ว
...สถานที่แห่งนี้...
ท้องทุ่งเขียวขจีอันงดงามไกลสุดลูกหูลูกตา สภาพอากาศกำลังสบาย ลมพัดเอื่อยพอให้รู้สึกสดชื่น สถานที่ซึ่งไม่เคยมีแม้เพียงวันเดียวที่ท้องฟ้าจะมืดครึ้ม
...สถานที่ซึ่งเป็นที่เฉพาะเขาและเธอเท่านั้น...ชายหนุ่มรู้สึกผ่อนคลายและสบายใจทุกครั้งที่ได้มาเยือน...และเพื่อมาพบเธอ...
ที่ใต้ไม้ใหญ่ต้นนี้...ในทุกๆ วันที่ชายหนุ่มมาถึง เขาจะเห็นร่างเล็กบอบบางยืนคอยเขาและส่งยิ้มละไมน้อยๆอันแสนอบอุ่นมาจากที่นี่อยู่ก่อนแล้ว
ใต้ร่มเงาซึ่งให้ความเย็นสบายทั้งกายและใจทุกครั้งที่ได้พักพิง...ใบไม้ที่เอนไหวและเสียงใบไม้เสียดสีกันตามแรงลมราวกับพวกมันพร้อมใจกันมาคอยต้อนรับผู้มาเยือนอย่างเขาด้วยความปีติยินดี
หากแต่วันนี้...มีอะไรแตกต่างจากเดิมไปเล็กน้อย ชายหนุ่มยังมองไม่เห็นหญิงสาวซึ่งตามปกติจะต้องมาคอยเขาอยู่ในที่แห่งนี้
ชายหนุ่มกวาดสายตามองไปมารอบบริเวณตรงหน้าอีกครั้งอย่างไม่แน่ใจ
นี่...ฉันอยู่นี่
เสียงเล็กสดใสดังขึ้นด้านหลังของชายหนุ่มพร้อมกับมือน้อยๆ สะกิดตรงต้นแขน
ชายหนุ่มหันกลับหลังอย่างรวดเร็วไปยังที่มาของเสียงในทันทีด้วยความดีใจ ใบหน้าอยู่ชิดจนเกือบจะชนกับใบหน้าของหญิงสาวซึ่งยืนอยู่ด้านหลัง
รอยยิ้มปรากฏอยู่บนใบหน้าของชายหนุ่มในทันทีที่เห็นใบหน้ากลมอันคุ้นเคย
หญิงสาวยิ้มกว้างตอบรับรอยยิ้มของชายหนุ่ม
ทำไมวันนี้เธอมาช้าจัง
ชายหนุ่มถามหญิงสาวตรงหน้าอย่างไม่ได้คาดหวังในคำตอบแต่อย่างใด
...แววตาหม่นฉายอยู่ในดวงตากลมโตสดใสของหญิงสาวชั่วแวบหนึ่งที่ได้ยินคำถามดังกล่าว...
วันนี้เธออยากไปไหนล่ะ
หญิงสาวถามด้วยน้ำเสียงสดใสเพื่อกลบร่องรอยของความประหวั่นนั้น
แล้วแต่เธอสิ ที่ไหนก็ได้ทั้งนั้นถ้ามีเธอไปด้วย เธออยากพาเราไปไหนล่ะ
ชายหนุ่มยืนยิ้มและรอลุ้นกับสถานที่ซึ่งหญิงสาวกำลังจะพาไป หญิงสาวตรึกตรองอยู่หน่อยหนึ่งก่อนที่จะทำท่าเหมือนนึกอะไรออก
อ้อ...งั้น...เอาที่นี่ละกันนะ
ที่ไหนเหรอ
เธอไม่เคยไปหรอก คอยดูเอาเองละกัน
หญิงสาวดีดนิ้วดังเปาะ ทุ่งหญ้าสีเขียวค่อยๆ มีดอกไม้ผุดขึ้นมาทีละดอก
...สีแดง...สีเหลือง...สีม่วง...สีชมพู...ทีละดอก...ทีละดอก...จนเต็มทุ่งกว้าง...
...ดวงอาทิตย์คล้อยต่ำลงอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นสีแดงสด ทอแสงสีส้มเย็นตาอยู่ที่ปลายขอบฟ้า...
...กระท่อมไม้หลังน้อยผุดขึ้นมาจากพื้นดิน โดยมีดวงอาทิตย์เป็นฉากหลัง เงาจากกระท่อมทอดผ่านทุ่งดอกไม้มายังคนทั้งสอง...
ชายหนุ่มมองบรรยากาศตรงหน้าอย่างลืมตัว รอยยิ้มอย่างตื่นตาปรากฏขึ้นบนใบหน้า
หญิงสาวซึ่งชำเลืองมองอาการดีใจของชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะยิ้มตามออกมา
...ท่าทางดีใจเมื่อเจอสิ่งที่ชอบ เหมือนเด็กๆ ที่ได้ซื้อของเล่นที่อยากได้...
...เขาไม่เคยเปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย...ท่าทางแบบนี้ล่ะ ท่าทางที่ดูกี่ครั้งก็ไม่เบื่อ ท่าทางที่ดูกี่ครั้งก็อดที่จะอมยิ้มอย่างผ่อนคลายไม่ได้...
ที่นี่ที่ไหนเหรอ
ชายหนุ่มถามหญิงสาวในขณะที่ตายังคงชื่นชมกับภาพอันงดงามตรงหน้า
มาสิ
หญิงสาวจับมือชายหนุ่มหลวมๆ ก่อนจะจูงเดินเข้าไปยังทุ่งดอกไม้ เธอสูดลมหายใจเข้าลึกเพื่อรับกลิ่นหอมของดิน ดอกไม้ ต้นไม้ใบหญ้า และอากาศบริสุทธิ์
ลองดูสิ
เธอหันกลับไปมองชายหนุ่มด้วยใบหน้ายิ้มแย้มพร้อมชี้นำให้ชายหนุ่มทำตาม
หลับตาลง สูดหายใจเข้าไปให้เต็มปอด รับฟังเสียงของธรรมชาติ เธอรู้ไหม ดอกไม้ ต้นไม้ใบหญ้า ธรรมชาติทุกๆ อย่าง กำลังคุยกับเราอยู่ เพียงแต่เราไม่เคยเปิดใจรับฟังเท่านั้นเอง
ชายหนุ่มยิ้มตอบหญิงสาวก่อนที่จะปฏิบัติตามอย่างว่าง่าย
...จิตใจสงบอย่างที่ไม่เคยเป็น...เสียงกระซิบจากสรรพสิ่งรอบกายค่อยๆ ดังขึ้น...เสียงแมลงร้องเพลง...ดนตรีบรรเลงจากใบไม้ ใบหญ้า และสายลมชัดเจนกว่าที่ผ่านมา...
เธอรู้สึกแล้วใช่ไหม
ชายหนุ่มลืมตาขึ้น
ใช่...ฉันรู้สึก...มันไม่น่าเชื่อจริงๆ
หญิงสาวยิ้มพึงใจก่อนจะมองตรงไปยังดวงอาทิตย์เบื้องหน้าอย่างทอดถอนอารมณ์
ที่แห่งนี้เป็นสถานที่ในความฝันของฉันเมื่อครั้งที่ฉันยังเป็นเด็ก
ชายหนุ่มหันกลับมามองหญิงสาวและตั้งใจฟังอย่างคนสนใจ
ฉันเคยฝันไว้ว่า เมื่อฉันโตขึ้น ฉันจะสร้างครอบครัวในสถานที่แบบนี้...กับคนที่ฉันรัก...สถานที่ซึ่งเต็มไปด้วยทุ่งดอกไม้ บ้านไม้หลังเล็กๆ ซึ่งเต็มไปด้วยความอบอุ่น ทุกๆ เย็นเราจะมานั่งดูพระอาทิตย์ตกดินกันที่ใต้ร่มไม้และรอเวลาที่จะได้นับดาวที่ทอแสงขึ้นมาแทนยามค่ำคืน
...ใบหน้าก้มลง ความเศร้าปรากฏเจือจางในแววตาและรอยยิ้ม...
จากคุณ :
KTHc
- [
29 มี.ค. 51 16:22:29
]