ลมทะเลตีพัดเส้นผมยาวให้ยุ่ง พันกันจนต้องยกมือขึ้นรวบมันเอาไว้อย่างน่ารำคาญ

ชายหาด และ ทะเลตอนเย็นๆที่ฉันคาดหวังว่า จะช่วยทำให้คลายความเครียดแขม็งเกลียวของกล้ามเนื้อที่รัดตัวเองมาตลอดวันได้ หึๆ....

ฉันหวังมากไปหรือเปล่า?

ฉันจรดปากกาลงกับหน้าสมุดจดงาน และก้มหน้าลงรวบรวมความคิดเรื่องงานที่เขียนค้างเอาไว้ ห้าโมงเย็นกว่าๆ ฉันหนีออกมาจากที่ทำงาน แต่ก็กลับมานั่งเขียนงานที่นี่ต่อ มากับความหวัง หวังพึ่งทะเลตรงหน้า..

งานที่ไม่เคยซ้ำกันในแต่ละวัน หรือมันอาจจะยังไม่ถึงเวลาที่ฉันจะพูดได้ว่ามันจะซ้ำซาก ฉันเพิ่งย้ายมารับงานที่นี่ไม่ถึงเดือน งานที่รอให้เราเข้ามาแก้ไขอย่างเต็มตัว ฉันเต็มที่กับมัน มันยังคงน่าสนุกสำหรับฉัน ยังไม่ถึงขนาดกับที่ว่าเกินจะแก้ไข ฉันยังคิดออกว่าจะแก้ปัญหาที่ค้นพบในแต่ละวันอย่างไร

ปากกาที่เคยจดบันทึกความในใจ อารมณ์ความรู้สึกที่โอบกอดตัวฉัน หัวใจฉัน วันนี้มันบันทึกเรื่องงานล้วนๆ

ไม่มีรอยยิ้มบนใบหน้าหญิงสาวที่มานั่งริมทะเลบนม้านั่งคนเดียว ผมยาวๆของเธอยังคงปลิวตามแรงลมทะเลในขณะที่แสงอาทิตย์ค่อยหรี่ลงช้าๆ แสงไม่สว่างพอจะให้มองเห็นตัวหนังสือในสมุดบนตักเธออีกต่อไปแล้ว

แสงสีแดงส้มฉาบที่ปลายฟ้าทางขวามือ ทำให้ฉันวางปากกา ผละความสนใจไปที่มัน สวยจัง..

มันสวยจนต้องหยิบกล้องขึ้นมาเก็บเอาไว้ รูปถ่ายรูปแรกของทะเลที่นี่กับฉัน แสงสีแบบนั้นกับปลายกิ่งสนที่ไหวพริ้ว ห่างออกไปมีแสงไฟจากโค้งหาดตรงนั้น

ไม่มีประโยชน์แล้วที่จะบันทึกงานมืดๆต่อไป แม้ว่าในสมองจะยังคิดงานไม่หยุดตามแสงสว่างของอาทิตย์ที่ทรงอนุภาพ

ฉันเก็บสมุดปากกาสอดไว้ในกระเป๋าสะพายใบโต ยืนขึ้นสูดลมทะเล

" ค่อกๆ " ฉันไอออกมา สำลักลมแปลกถิ่น น่าขำจริง ไม่ใช่สูดลองควันบุหรี่ครั้งแรกเสียหน่อย

กระเป๋ามันหนักเกินไปจนเจ็บไหล่ ไม่รู้ว่าจะแบกอะไรนักหนา ฉันปลดมันจากไหล่วางลงที่ม้านั่งแล้วยืนนิ่ง ฟังเสียงทะเล

ทะเลพูดได้ไหมนะ?
แล้วทะเลตอนเช้าจะเสียงเหมือนทะเลตอนเย็นๆแบบนี้ไหมนะ?

ฉันยกแขนทั้งสองข้างขึ้นอ้ารับอ้อมกอดของทะเล

ฉันรู้ว่าทะเลกำลังจะกอดฉัน

ทะเลที่ฉันไม่เคยนึกชอบตรงไหน
ทั้งเหนียว เหนอะผิว แสบร้อนกับแดดที่ชายหาด น้ำที่เค็มเหมือนน้ำตา เหมือนว่ามันเศร้าร้องไห้ตลอดเวลาต่างจากน้ำตกบนภูเขาที่เย็น..ลูบไล้ใจให้เย็นสบาย


ทะเลหรือ จะกอดฉัน??

คงจะอย่างนั้น ฉันมันคนตัวเล็กๆ เทียบกับทะเลแล้วฉันตัวเล็กเหลือเกิน

ทะเลกำลังกระซิบกระซาบประโลมจิตใจของฉัน

ฉันยืนอ้าแขนหลับตานิ่งอยู่อย่างนั้น
ลำพังกับทะเล
แค่ฉันกับทะเล

ไม่มีงาน
ไม่มีคนอื่น

แค่ฉันกับทะเล

แค่.. สองนาทีที่รู้สึกว่า ทะเลกำลังกอดฉัน