ฉันคงต้องจากไปเสียแล้ว จะให้ฉันทำอย่างไรได้เล่า

ในเมื่อใครต่อใคร ต่างก็พากันรุมทำร้ายจิตใจของฉัน

ฉันพยายามเป็นอย่างมากที่จะส่งผ่านความรู้สึกดีๆ ไปสู่

ใครๆ แต่มันคงจะอ่อนค่าไร้ความหมายใด จึงไม่มีใครเลย

สักคนรู้สึกถึงมัน ฉันนึกไม่ออกเลยจริงๆ ว่าฉันเคยไปคิด

เลว ทำเลว ต่อใครตอนไหน จากนี้ไปหากพบเห็นฉันเมื่อ

ใด ก็ขอให้เข้าใจไว้เลยว่า มันเป็นเพียงร่างเปล่าเปลือย ไร้

ซึ่งความรู้สึกใดภายในจิตใจ ฉันจะยอมโอนอ่อนผ่อนตาม

ในทุกกรณี แต่ที่มันเป็นเช่นนี้ก็ไม่ใช่เพราะว่า ฉันนั้นไป

โกรธเกลียดอาฆาตใครๆ ใครๆ ต่างหากเล่าที่เป็นคนทำ

ร้ายจิตใจของฉัน จนมันหนีเตลิดหายไปจากร่างของฉัน

เสียแล้ว