.... "  คน..คน(กวน)..คน  " ....

ความสงบ  ท่ามกลาง  ความวุ่นวาย
ดีใดหมาย  นิ่ง ว่าง วาง  เส้นทางขวัญ
ในท่ามกลาง  คลื่นกระแส  ถาโรมรัน
ทุกคืนวัน  มิหยุดยั้ง  คน..คน(กวน)..คน

พูดไม่จริง  จริงไม่พูด  ..  มากมีเห็น
ร้อนปลาเป็น  เย็นปลาตาย  ..  ฉายสับสน
เกียรติยศ  ศักดิ์ศรี  ..  กิเลศตน
ให้ฉงน  ..  คน..คน(กวน)..ตน  ..  อะไรดี ?

ประโยชน์ตน  ประโยชน์พวก..  ประโยชน์ใคร
ก่อศึกใน  ก่อศึกนอก  ..  เด่นราศรี ?
เอาพวกมาก  ลากไป  ..  เหตุอ้างมี
โหมต่อตี  ฝีปากกัน  ..  ศึกน้ำลาย

ศึกภายนอก  อาจชนะ  กล้าเกร่งกาจ
เด่นฉลาด  ปราดเปรียว  ราศรึฉาย
ศึกภายใน  ในจิตตน  ร้อน..วุ่นวาย
กลับแพ้พ่าย  กิเลศพาล  ..  แพ้ใจตน

สยบจิต  ท่ามกลาง  ความว้าวุ่น
สานสมดุลย์  จิตวิญญาณ  ผ่านสับสน
สู้ศึกใน  กิเลศมาร  ดับร้อนรน
อยากหลุดพ้น  กรงกิเลศ  กรรมตนทำ

...... + เสียงรำพึง + ......
4 เมษายน 51   5.11 น.