เช้าวันอังคารอันสดใส  หลังจากหยุดยาวมา 3 วัน รัศมี สาวสวยประจำฝ่ายขายมาทำงานตอนเช้าอย่างอารมณ์ดี  จนประณต เพื่อนร่วมงานรุ่นพี่ สังเกตเห็น จนอดที่จะทักไม่ได้

ประณต “ อ้าวคุณรัศมี เป็นไงบ้างล่ะ? อารมณ์ดีแต่เช้าเลยนะ”

รัศมี “ ขอบคุณค่ะ พี่โน๊ต ...”  รัศมีตอบพร้อมกับยิ้มหวานจนแก้มแดง

ประณต “ เห็นเค้าบอกกันว่า หยุดยาว 3 วัน ไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ ที่ฝ่ายบัญชีชั้น 8 มาเหรอ? เป็นไงบ้างล่ะ สนุกไหม?”

รัศมี “ ไปเที่ยวทะเลกันมาค่ะ  สนุกดี ไปกันตั้งหลายคน  มีหนุ่มฝ่ายบัญชีคนนึง มาคุยกับหมีด้วยนะค่ะ  เค้าเป็นพนักงานใหม่เพิ่งมาทำงานนะ  เขาชื่อปัตทวี ค่ะ”

ประณต “ เออ เคยได้ยินชื่อเหมือนกัน เห็นว่าฝ่ายบัญชีเค้ารับหนุ่มหล่อมาทำงานคนนึง”

รัศมี “ ค่ะ เขาชื่อปัตทวีค่ะ นิสัยดีมาก ๆ เลยค่ะ  ดูสุภาพเรียบร้อย ท่าทางเป็นคนดี  เหล้าก็ไม่กิน บุหรี่ก็ไม่สูบ”

ประณต “ พูดอย่างงี้แสดงว่าเขามาจีบคุณรัศมีเหรอ?”

รัศมี “ ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะพี่โน๊ต  ก็เห็นเค้าเข้ามาคุยกับหมีตลอดเลยนะ  ที่ฝ่ายบัญชีเขาก็แอบแซว อยู่เหมือนกัน  หมีล่ะอายน่าดูเลยค่ะ”

ประณต “ ก็ดีแล้วนิ ถ้าเขาเป็นคนดี ก็น่าจะลองคบดูนะ”

@@@@@@@@@@@@@@@

ช่วงสาย ๆ วันพุธ หลังจากที่ประณตออกมาจากห้องประชุม  เดินกลับมานั่งทำงานที่โต๊ะ  ประณตสังเกตเห็นรัศมี นั่งยิ้มหวานเหม่อลอยอยู่ที่โต๊ะทำงานคนเดียว

ประณต “ คุณรัศมีกำลังคิดถึงใครอยู่เหรอครับ?  นั่งยิ้มหวานอยู่คนเดียวเลยนะ”

รัศมี “ อ๋อพี่โน๊ต  เมื่อวานปัตทวีเค้าโทรมาคุยกับหมีนะ  โทรคุยกันตั้ง 2 ชั่วโมงนะ หมีคุยกับเค้าแล้วรู้สึกสบายใจจังค่ะ เขาสอนอะไรต่ออะไรหมีตั้งหลายอย่างค่ะ แถมยังให้คำปรึกษาหมีด้วยนะค่ะ”

ประณต “ เออ ก็ดีนินะ  ว่าแต่อย่ามัวคิดถึงหนุ่ม ๆ เพลินจนลืมทำงานล่ะ  งานพรีเซ็นต์สินค้าสัปดาห์หน้าไปถึงไหนแล้วล่ะ?”

รัศมี “เดี๋ยวหมีหาข้อมูลเพิ่มเติมสัก 2 - 3 วันก็คงเสร็จแล้วค่ะไม่ต้องกลัวหรอกค่ะพี่โน๊ต”

@@@@@@@@@@@@@@@

บ่ายโมงวันพฤหัส ประณตเข้าออฟฟิตมา  หลังจากออกไปหาลูกค้าตั้งแต่เช้า ประณตรีบหยิบงานที่เพิ่งไปคุยกับลูกค้าขึ้นมาเตรียมทำ  รัศมีก็เดินยิ้มหวานเข้ามาในออฟฟิต

ประณต “ อ้าว คุณรัศมี  ไปทานข้าวที่ไหนมาครับ? ยิ้มจนพุงปลิ้น เฮ้ย ยิ้มจนแก้มปริเลยนะ”

รัศมี “ หมีไปทานข้าวกับปัตทวีมาค่ะ  ปัตทวีเค้าพาหมีไปเลี้ยงเนื่องในโอกาสรู้จักกันครบ 7 วันนะค่ะ”

ประณต “ คุณปัตทวี  นี่เขาช่างใจดีจังเลยนะ แล้วไปกินกันที่ไหนมาล่ะ?”

รัศมี “ ปัตทวีเขาพาไปหมีไปทานที่ซิสเลอร์มาค่ะ  นี่หมีกินจนอิ่มเลยค่ะ  ปัตทวีเขาทานนิดเดียวเองค่ะ  พี่โน๊ตค่ะ  ปัตทวีเค้าทานมังสวิรัติด้วยนะค่ะ  ทานแต่สลัดผัก เขายกเนื้อสเต็กให้หมีทานหมดเลยค่ะ”

ประณต “ ฮือ ก็ดีนะ ว่าแต่เอางานนี่ไปช่วยพี่ทำหน่อยสิ พี่เพิ่งไปคุยกับลูกค้ามา”

รัศมี “ ค่ะ แต่ไม่รู้ว่าจะเสร็จทันไหมค่ะ  งานเก่าหมียังทำไม่เสร็จเลยค่ะ”

@@@@@@@@@@@@@@@

เช้าวันศุกร์ ประณตมาทำงานแต่เช้า เพราะต้องเตรียมงานเข้าประชุมกับลูกค้า  ส่วนรัศมีเดินยิ้มหวานเข้าออฟฟิตตามมาในเวลาไล่เลี่ยกัน

ประณต “ อ้าว คุณรัศมี วันนี้มีนัดเหรอครับ  วันนี้คุณรัศมีแต่งตัวสวยเป็นพิเศษเลยนะครับ”

รัศมี “ ค่ะ  เย็นนี้หมีมีนัดกับปัตทวีเขานะค่ะ  เย็นนี้ว่าจะไปดูหนังกันนะค่ะ”

ประณต “ โอ้โห่  พัฒนาเร็วจังเลยนะ  เพิ่งเจอกันแค่สัปดาห์เดียว  นัดออกเดทกันแล้วเหรอครับ?”

รัศมี “ แหมพี่โน๊ตก้อ หมีกับปัตทวีโทรศัพท์คุยกันทุกคืนนะค่ะ หมีคุยกับเค้าแล้วรู้สึกว่าสบายใจ  ผ่อนคลายยังไงก็ไม่รู้ค่ะ  คงเป็นโชคดีของหมีนะ ที่มีหนุ่มหล่อนิสัยดีมาจีบหมี หมีก็คงต้องให้โอกาสเขาบ้างนะคะ”

ประณต “ อย่างว่านะครับ หนุ่มสาวสมัยนี้ สปาร์คไฟติดกันเร็วจัง  จนแก่ ๆ อย่างพี่ตามไม่ทันแล้ว ออกเดทกันก็อย่ากลับบ้านดึกมากนะ  มือไม้ก็อย่าไปให้เขาจับง่าย ๆ นะ เราเป็นผู้หญิงนะ  ต้องระวังตัวไว้ก่อน  เดี๋ยวจะเสียหายนะครับ”

รัศมี “แหมพี่โน๊ต ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ  แค่ออกเดทแล้วก็ไปดินเดอร์กันก็แค่นั้นเองค่ะ  เออ พี่โน๊ตค่ะ เย็นนี้ปัตทวีเขาบอกหมีว่า เค้าจะซื้อดอกไม้ให้หมีด้วยนะค่ะ”

ประณต “อืม ก็ดี ว่าแต่วันนี้อย่ามัวเอาแต่แต่งหน้าจนเพลินนะ  รีบทำงานด้วย  ด้วยงานจะไม่เสร็จนะ  สัปดาห์นี้พี่ยังไม่เห็นคุณรัศมี  ทำงานอะไรเสร็จเลยสักกะอย่างนะ  ระวังนะ  เดี๋ยวคนอื่นเค้าจะมาว่าเอาได้นะ”

รัศมี “ ค่ะ หมีรู้แล้วค่ะพี่โน๊ต”

@@@@@@@@@@@@@@@

หลังจากผ่านการหยุดผักผ่อนวันเสาร์ วันอาทิตย์มาแล้ว  เช้าวันจันทร์ในสัปดาห์ต่อมา  ประณตก็มาทำงานแต่เช้าเหมือนเดิม  ส่วนรัศมีวันนี้มาทำงานสายเกือบจะ 10 โมงเช้า รัศมีเดินเข้าออฟฟิตมาด้วยหน้าตาที่บอกบุญไม่รับ

ประณต “ อ้าวคุณรัศมี วันนี้เป็นอะไรครับ  ไม่สบายหรือเปล่า?”

รัศมี “ เปล่าค่ะพี่โน๊ต  เมื่อคืนหมีนอนไม่หลับทั้งคืนเลย เช้านี้เลยตื่นสายคะ”

ประณต “ อ้าวเหรอ?  แล้วเมื่อวันศุกร์ไปดูหนังมาเป็นไงบ้างล่ะ  สนุกไหม?”

รัศมี “ ดูหนังกะผีอะไรล่ะค่ะพี่โน๊ต ไอ้ปัตทวีมันพาหนูไปเวียนเทียนที่วัดนะ”

ประณต “ อ้าวทำไมล่ะ?”

รัศมี “ ไอ้ตอนแรกหมีก็หลงดีใจ เขาซื้อดอกไม้มาให้หมี เป็นดอกบัว 3 ดอก ตอนแรกหมีก็นึกว่า เค้าให้ดอกบัวเพราะว่าเขารักและเทินทูนหมี ที่ไหนได้ มันจะชวนหมีไปทำบุญเวียนเทียนที่วัดก็ไม่ยอมบอก  ดินเนอร์หมีก็ไม่ได้กิน หมีเพิ่งมารู้ว่าไอ้ปัตทวีมันไม่กินข้าวเย็นนะ หมีจะขอตัวแยกไปเที่ยวผับกับเพื่อน ๆ ต่อ ไอ้ปัตทวีมันก็ไม่ยอมนะ  มันมัวแต่บอกว่าเที่ยวกลางคืนมันไม่ดีอย่างโน้น ไม่ดีอย่างนี้ ผิดศีลบ้างล่ะ บาปบ้างล่ะ หมีล่ะเบื่อมันจริง ๆ เลย”

ประณต “อ้าวเหรอ? แล้ววันเสาร์ วันอาทิตย์ไปเที่ยวที่ไหนกันมาล่ะ?”

รัศมี “ วันเสาร์ไอ้ปัตทวีมันมารับหมีแต่เช้า  หมีก็นึกว่ามันจะพาหมีไปดูหนังเรื่องปิดเทอมใหญ่ หัวใจว้าวุ่น  ที่ไหนได้มันพาหมีไปนั่งสมาธิที่วัดนะ  นั่งอยู่ตั้ง 3 ชั่วโมงเมื่อยก็เมื่อย หนังก็ไม่ได้ดู ไอ้ปัตทวีมันบอกว่าไปดูหนังทำไมไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย  ค่าตั๋วหนัง 150 บาทก็แพง  มันบอกให้หมีเอาเงินมาทำบุญดีกว่า”

ประณต “ อืม ขนาดนั้นเลยเหรอ?”

รัศมี “ ค่ะ หมีควักเงินออกมาจะทำบุญ 100 นึง  ไอ้ปัตทวีมันบอกหมีว่าทำบุญเขาต้องทำกันเต็มกำลังถึงจะได้บุญเยอะนะ  ว่าแล้วมันก็คว้ากระเป๋าเงินของหมีกวาดเงินไป 1,500 บาทหมดกระเป๋าเลย  มันเอาเงินหมีไปหยอดตู้บริจาคหมดเลย”

ประณต “ เฮ้ย ปัตทวีมันบ้าทำบุญขนาดนี้เลยเหรอ? อ้าวแล้วคุณรัศมีทำไงต่อล่ะ?”

รัศมี “ แล้วพี่โน๊ตคิดดูสิค่ะ  จะให้หมีทำไงได้ วัดที่มันพาไปก็โคตรจะเป็นบ้านป่า เมืองเถื่อนเลย ไกลก็ไกลลึกก็ลึก แถมไม่มีรถแท็กซี่เข้ามาอีก หมีเลยต้องรอไอ้ปัตทวีมันนั่งสนทนาธรรมกับหลวงพ่อต่ออีก รอจนถึง 4 โมงเย็น มันถึงพาหมีมาส่งที่บ้าน”

รัศมีเล่าให้ประณตฟังด้วยความอัดอั้น และหงุดหงิด แถมใส่อารมณ์อย่างสุดขีด

รัศมี “ เท่านี้ยังไม่พอนะค่ะพี่โน๊ต  วันอาทิตย์ไอ้ปัตทวีมันยังมีหน้ามาที่บ้านหมีแต่เช้า  มันเข้ามาขออนุญาตพ่อหมี มันบอกว่ามันจะพาหมีไปช็อปปิ้ง  พ่อหมีก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไร  ดันไปยอมคล้อยตามมันได้ หมีเลยต้องยอมไปกับมันนะ”

ประณต “ อ้าวก็ดีนิ ปัตทวีเขาพาคุณรัศมีไปช็อปปิ้ง ชดเชยที่คุณรัศมีไปเป็นเพื่อนเขาที่วัดใช่ไหม”

รัศมี “ พี่โน๊ตค่ะ  พี่โน๊ตรู้ไหม? ช็อปปิ้งในความหมายของไอ้ปัตทวีมันคือ พาหมีไปเดินซื้อของที่ร้านสังฆภัณฑ์ มันพาหมีไปหอบเทียนพรรษา 3 คู่ และหมีต้องช่วยมันถือข้าวของที่มันซื้อมาเตรียมจะจัดสังฆทานถวายวัด ผ้าไตร จีวร อะไรต่ออะไรอีกตั้งหลายอย่างนะ  หมีนะอยู่กับมันทั้งวันทั้งเมื่อย ทั้งเครียด  กลับไปบ้านหมีนอนไม่หลับทั้งคืนเลยนะ”

ประณต “ อ้าว ไหนสัปดาห์ที่แล้วบอกว่า คุยปัตทวีแล้วหมีรู้สึกสบายใจไงล่ะ?”

รัศมี “ นั้นมันเมื่ออาทิตย์ที่แล้วนิค่ะ  เมื่อคืนหมีมาคิดได้นะ  ที่ไอ้ปัตทวีมันพาหมีไปเลี้ยงข้าวกลางวันที่ซิสเลอร์ หมีก็นึกว่าจะฉลองครบ 7 วันที่รู้จักกัน  ที่ไหนได้ วันนั้นไอ้ปัตทวีมันพูดเหมือนกับว่า  มันจัดทำบุญครบรอบ 7 วันนะ”

ในขณะนั้นเอง  เสียงโทรศัพท์มือถือของรัศมีก็ดังขึ้น ...

“หมาเห่า หมาเห่า ...หมาเห่า หมาเห่า หมาเฮา ...หมาเห่า หมาเห่า ...หมาเห่า หมาเห่า หมาเฮา ...”

รัศมีรีบกดสายโทรศัพท์ทิ้ง  พร้อมทั้งโยนโทรศัพท์มือถือลงถังขยะในทันที

ประณต “ อ้าว คุณรัศมี  ทำไมคุณรัศมีไม่รับโทรศัพท์ล่ะครับ  ใครโทรมาเหรอครับ?”

รัศมี “ พี่โน๊ตค่ะ พี่โน๊ตช่วยรับสายแทนหมีหน่อยนะค่ะ  ไอ้ปัตทวีมันโทรมาหาหมีนะ  มันบอกหมีตั้งแต่เมื่อวานแล้วว่า มันไปดูฤกษ์มานะ 10 โมง 19 นาที มันจะโทรมาบอกลาบวชหมีนะ   มันจะบวชพระพรุ่งนี้  มันบอกว่ามันจะบวชยาวจนถึงเข้าพรรษาเลย”

ประณต “ อ้าวปัตทวีเขากำลังจะบวชพระ  แล้วเขามาจีบคุณรัศมีทำไม”

รัศมี “ ไอ้ปัตทวี  มันบอกว่ามันไม่ได้จีบหมีหรอกค่ะ  มันบอกว่ามันกำลังฝึกโปรดสัตว์อยู่นะ มันบอกว่าเตรียมฝึกไว้ พอมันบวชพระครบพรรษาแล้ว  มันจะได้ออกธุดงค์ได้นะ .... หมีล่ะเซ็งมันจริง ๆ เลย เสียเวลา เสียความรู้สึก หลงให้หมีดีใจแย่จังเลย”

ประณต “ แล้วคุณรัศมีจะทำอย่างไงต่อล่ะครับ?”

รัศมี “ หมีนัดไอ้สนิท กิ๊กเก่าหมีไว้แล้วนะ  ไอ้สนิทมันเพิ่งพ้นโทษคดีค้ายาเสพติดมาเมื่อวานนี่เอง หมีกะว่าจะไปเมากัน แด็นซ์กันให้กระจายไปเลย  .... พี่โน๊ตค่ะ หมีขอลาพักร้อนไปทำใจกับไอ้สนิทสัก 3 วันนะค่ะ  แล้วหมีค่อยกลับมาทำงานใหม่นะค่ะ  หมีไปแล้วน่ะค่ะ  ไม่มีอารมณ์ทำงานแล้วค่ะ”

ประณต “ .... ? ....”

อิอิ

แก้ไขเมื่อ 04 เม.ย. 51 15:17:45