แอ๊คที่1 ปฐมบทแห่งความมึน

...หลังจากที่ตระกูล Belmont สยบ Dracula ลงด้วยแส้เฆี่ยนม้าของเขาได้สำเร็จ หลังจากนั้นตัว Belmont เองก็หายตัวไปอย่างกับการซาของกลิ่นตด Alucard ลูก Dracula ไอหนุ่มหน้าซีดรู้ความไม่นาน ก็รีบคว้ากระบี่เรืองแสงพร้อมชุดเกราะคู่ใจ กระโดดแหวกหญ้า หาตระกูล Belmont ว่ากบดานอยู่ที่ไหน จึงอุบัติให้เกิดตำนาน นี้ขึ้น...


C A S T L E V A N I A .....

แว็บ~ ?!

"เฮ้ย?! ไฟดับ" playerอุทาน ในขณะที่ความมืดมิดเข้าครอบงำจิตใจอย่างกระชั้นชิด ...


ติ้ดดดดดด.....ติ้ดดดดดดดด....

เสียงสัปดนและหดสู ดังเป็นระยะๆ ยั่งกับความสยดสยองใกล้คืบคลานเข้ามาซ้อนความมืด นี้อย่างกลบกลืน player หันควับซ้ายและขวา ทันใดเข่าของเขาชันขึ้นมาอย่างอัตโนมัติ พร้อมทั้งสปริงตัวขึ้นยืนสั่นๆ อย่างไม่ต้องออกคำสั่ง
"พระเจ้า...วันนี้ลูกช้างแอบแต๊ะอั้งเพื่อนนิดเดียวถ ึงกับลงโทษอย่างโหดเหี้ยมเยี่ยงนี้เลยหรือ" player คิดในใจโดยที่มีเรื่องลามกจกเปรตเยี่ยงนั้นวนเวียนอย ู่บนหัวในขณะที่ความสยดสยอง ใกล้จวนตัวแท้แท้


...ติ้ดดดดดดด.....ติ้ดดดดดดด....

ดูเหมือนว่าเสียงนั้นยังคงดังอย่างต่อเนื่องและแน่นอ นอย่างที่สุดมันต้องอยู่ไม่ไกล จาก player ของเราเป็นอย่างแน่แท้ player ได้ยินเสียงเยี่ยงนั้นจึงเกิดความ กลัวในบึงลึกของหัวใจพร้อมกับแสดงความกล้าหาญอย่างที ่ไม่เคยแสดงกับใครมาก่อน โดยการย่องก้าวเข้าใกล้ต้นเสียงนั้น?!
player ค่อยๆเยืยดแขนเอื้อมลูบคล่ำอย่างมีเทคนิคไปตามทางเดิ นเพื่อหาต้นเสียงนั้น


"เฮ้ย ทำไมมันไม่ดังแล้วว่ะ" player เริ่มใจเสีย เห็นดังนั้นจึงรีบกระตุกแขนกลับมา กุมไว้หน้าอาวุธของตัวเอง


....ติ้ดดดดดดดดด!!.....

เสียงมันดังขึ้นอีกครั้ง player หันหลังควับ ตกอยู่ในพะวังแห่งความสยดสยอง อารมณ์ไม่ต่างกับตอนที่ ถูกเพื่อนไล่ตามมาแอบดูตอนเขานั่งขี้เลยทีเดียว player ค่อยๆย่องกลับไปทางเดิมพร้อมชะเง้อมองซ้ายขวา

แว็บ!! แสงน้ำเงินเย็นๆ สะดุดตาของเขา


"ปัดโธ่ ตูดหมึกเอ้ย มือถือ" player วิ่งรี่ๆเข้าไปตะหวัดพึบพับยกมือถือตัวเองขึ้นดูทันท ี

.. XXX โทรเข้า..

.. ตู้ดด..

"โหล" player กล่าวทักเพื่อนร่วมโลกอย่างสุดเซ็ง ทันใดนั้นหลังจากที่ทัก เขาได้ยินเสียง....


ฮัลลลลลล โหลลลลลล !!

เสียงสยดสยองที่อึกกระทึกออกมาจากมือถือเขาดังก้อง ห้องแคบๆของเขา ....


แกร้ก แกร้ก?!
เสียงมือถือของ player หล่นลง เขาตัวแข็งทื่ออยู่ในความมืดมิดนั้นซะเสียววินาที


"ห่า ตื่นเต้นเหงื่อออกมือลื่นจิบเป๋ง" player พูดเห้ยๆพร้อมก้มลงเก็บมือถือ ที่หล่นลงชั่วครู่


"ว่าไง ไอต๋องอาบน้ำอยู่ดิเอ็งเสียงมันก้องจิบเป๋งเลยว่ะ" player พูดพร้อมเยียดแขน ไปยัดกำแพงห้อง


"ไอติ๋ง เอ็งขึ้นไปเปลื่ยนฟิวชั้นสองดิ ข้ามองไม่เห็นสบู่" ไอต๋องพูดร่นๆท่าทางเป็นช่วง กำลังทำความสะอาดตรงจุด spot พอดิบพอดี


ติ๋งยังไม่ทันรู้เลยว่าฟิวมันอยู่ตรงไหนเพราะไฟมันมื ดเสียเหลือเกิน แต่ด้วยความกล้าหาญของติ๋ง(อีกครั้ง)ที่ไม่เคยแสดงให ้ใครมาก่อน เขาตัดสินใจกระโดดคว้ากลอนประตูเพื่อเปิดออกไปเปลี่ย นฟิวให้เพื่อน สุดที่รักของเขา(จริงหรือ)

...แกร้กกกก...?!

"เฮ้ยทำไมมันดันออกไปไม่ได้วะ" ติ๋งทำตาเหลือกพร้อมเริ่มเหงื่อแตกท่วมตัว


"เฮ้ย อันนี้ของจริงหรอว่ะ" ติ๋งคิดในใจ ใจสั่นระริกๆ โอ้วเหมือนกับว่าช็อกโกแลต กำลังละลายในปากอย่างใดอย่างนั้นแน่ะ


"ไอติ๋งงงง เร็วววว" ต๋องตะโกนบอกไอติ๋งให้รีบแก้ฟิวอย่างไว


"อ...ไอต๋องข้าเปิดประตูไม่ออกวะ" ติ๋งทำหน้าตายี้ พร้อมตะโกนบอกไอต๋องยั่งกับ เจอดีเข้าให้


"เอ็งดันไม่ออกใช่ไหม ไอติ๋ง" ต๋องตะโกนถามอีกครั้งนึง(จริงๆนะ)


"เออ ดันเท่าไรก็ไม่ออกวะ ไอต๋องช่วยกูด้วย" ติ๋งทรุดลงไปทั้งๆที่มือทั้งสองข้างยัง กุมกลอนประตูอย่างแน่น


"เอ็งลองดึงดิ" ไอต๋องบอกไอติ๋ง พร้อมทั้งคล่ำสบูมาถูไถ่จุด spot อย่างเมามันส์

แกร็ก....?!

"เออวะ ฮาๆๆ" ติ๋งตอบหลังจากได้รับคำแนะนำอันสุดประเสริฐจากเพื่อน แล้ว จึงรีบ ไต่กระได ขึ้นไปชั้น2 โดยทันที

แกร็ก....?!
เสียงสวิตซ์ที่ใดซะแห่งบนชั้นสามดังขึ้น ทันใดนั้น แสงสว่างจากพระเจ้าได้สอดส่องลงมาช่วยไอติ๋งและไอต๋อ งได้ อย่างทันท่วงที จากที่ติ๋งตกอยู่ในพะวังแห่งความกลัว และไอต๋องตกอยู่ในพะวัง ของความเหนียว??


"หึ...ฮุวะฮาๆๆๆ"ติ๋งหัวเราะชอบใจอย่างบ้าคลั่งเหมือ นยังกะมันสอบวิชาอังกฤษเพื่อการสื่อสารได้เกรด A อย่างไงอย่างนั้น


"ไอต๋อง ภารกิจนี้ข้าจบมันลงด้วยมือข้างขวาของข้าแล้ว เคี้ยะๆๆ" ติ๋งตะโกนแล้วหัวเราะยั้งกับคนโรคจิต เพิ่งได้ของเล่นชิ้นใหม่มาอยู่ในมือ

...หมับ!!
เสียงมือปริศนาจับลงบนไหล่ของไอติ๋ง น้ำจากมือไหลย้อยเป็นทางลงไปสู่ปลายนิ้วชี้ของไอติ๋ง ตาม ทฤษฎีของเซอร์ไอแซคนิวตัน


"อ่อนหัด ไอติ๋งแค่นี้เจ้ายังไม่รู้สึกถึงความเคลื่อนไหวของนิ นจาโคโนะฮะอย่างข้า ภารกิจนี้เ้จ้าทำได้ไม่สมบูรณ์หรอก" ไอต๋องเก๊กเสียงหล่อในระดับขั้นรุนแรง


"เฮ้ย ตากูๆ อาบแล้ว" ติ๋งปัดมือต๋องออกจากไหล่ แล้วคว้าผ้าเช็ดตัวตรง ราวบันได


"หึหึ ไอต๋องแต่เอ็งอ่ะ แพ้ข้าอย่างนึง" ติ๋งพูดพร้อมหันหน้ากลับมาคุยกับไอต๋อง ทันใดนั้นหลังจากพูดเสร็จ ไอติ๋งก็เปลื้องผ้าออก

...พึบพับ...

"นี้ไงไอต๋อง" ไอติ๋งยกของดีให้ต๋องน้ำลายหกเล่น


"พระเจ้านั้น.....เอ็งฟิตเนสกี่วันว่ะนั้น" ไอต๋องกล่าวตาวาวชื่นชมกล้ามของไอต๋องพลาง เอามือล้วงไปเการ่องตูดของตัวเอง


"ชังเหอะ.." ไอติ๋งเดินเข้าห้องน้ำที่มีไอร้อนๆอุ่นๆ จากไอต๋องมาดๆ


"เฮ้ย ไอติ๋ง.." ไอต๋องชะโงกเรียกไอติ๋งคล้ายๆจะถามอะไรซะอย่างแต่ก็ไ ม่ใช่


"อะไร?" ติ๋งก็ต้องขานเป็นธรรมดา


"ระวังลื่น..." ต๋องชะโงกบอกอีกครั้งหน้านิ่งด้วยแน่ะ


"ห๊ะะ..?!" ติ๋งกำลังสระผมถึงกับสะดุ้ง

......ฟุบ ฟุบ ฮุววววว?!......
เสียง Alucard แกว่งกระบี่เรืองแสงของเขา สองครั้ง ลงเข้าแสกหน้าของ Warg อย่างจังจนต้องอด เห่าห่อน เสียมิได้ และเป็นเยี่ยงนี้ทั้งคืนเลยทีเดียวเชียวแหละ