หายหน้าหายตาไปโผล่ห้องจตุจักรซะนาน...วันนี้กลับมาพร้อมกับเรื่องราวนี้ค่า เป็นการโกงแกมฉลาด(โกงมากกว่าฉลาด อิอิ)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
หนูข้าวเม่านะคะ ครั้งนี้หนูจะมาเปิดสอนการข้ามรั้วค่ะ บ้านของหนูมีพื้นที่รอบๆบ้าน ซี่งส่วนกลางเป็นที่ซักผ้า พี่ๆคนในบ้านก็เลยปิดทางด้วยรั้วเลยค่ะ รั้วที่กั้นก็แฮนด์เมดโดยพี่วินัย หนูเห็นพี่เขาด้อมๆมองๆหาเศษไม้ที่ไม่เล็กนักแถวที่ว่างข้างๆบ้านหนู แล้วก็เอาตะปูมาตอกให้ไม้ต่อกันเป็นรั้วที่สูงสำหรับหนูและพี่ข้าวตัง ตอนที่พี่วินัยกำลังทำรั้ว หนูแอบดูอยู่ที่ใต้ชั้นเก็บของที่โรงรถ ส่วนพี่ข้าวตังอยากรู้อยากเห็น ก็เลยเดินไปใกล้ๆ ไปดูว่าทำอะไรกัน ที่หนูแอบอยู่ใต้ชั้น ไม่ใช่ว่าหนูกลัวเสียงดังหรอกนะคะ ที่จริงหนูกลัวพี่วินัยต่างหาก ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมพอเห็นพี่วินัย หนูตัวสั่นทุกที ต้องหาที่แอบ ทั้งๆที่พี่วินัยไม่ได้ดุหรือตีหนูเลยนะ แปลกจังนะคะ อ้าว หนูชักออกนอกเรื่องแล้วสิคะ กลับมาเรื่องรั้วกันต่อนนะ รั้วที่กั้นทางเดินก็ไม่ได้ปิดทุกวันหรอกนะคะ ถ้าวันไหนหนูกับพี่ข้าวตังทำตัวน่ารัก พี่ๆคนในบ้านก็ยกรั้วออกแล้วพาหนูทัวร์หลังบ้าน พี่ในบ้าน เรียกหลังบ้านว่า คอนโด บางทีก็เรียกว่า คอนโดหรู(ซะเมื่อไหร)ใจกลางเมือง ฟังแล้วดูเหมือนว่าหรูหราจัง จริงๆแล้วก็คือหลังบ้าน ประกอบด้วยสวนเล็กๆที่หนูไม่มีโอกาสไปเหยียบ เพราะปลูกผักสวนครัวนิดหน่อย(จะได้ปลอดสารพิษ) และมีทางเดินให้เดินหรือวิ่งเล่นแต่ไม่ได้กว้างใหญ่นะคะ หนูว่าดีแล้วเหมาะกับตัวหนูเลยค่ะ หนูกับพี่ข้าวตังชอบคอนโดนี้มากค่ะ นานๆทีได้มาตรงนี้ รู้สึกว่ามีสิ่งให้สำรวจเยอะดี นอกจากนี้พี่ๆคนในบ้านชอบเสิร์ฟของอร่อยๆให้เราสองพี่น้องเสมอเลยค่ะ
ช่วงบ่ายของวันหนึ่งหนูและพี่ตังอยากไปคอนโดมั่กๆ หนูและพี่ตังจึงไปปรึกษาหาทางเข้ากันที่หน้ารั้ว(ประตู)คอนโด แล้วหนูก็ไปเจอทางลอดใต้เครื่องดูดควัน หนูคลานเข้าไปจนไปโผล่ในคอนโดได้ หนูจึงเข้าไปเลย พี่ข้าวตังขาต้องขอโทษจริงๆนะคะ เพราะว่าพุงอันป่องๆของพี่ไม่สามารถยัดเข้าไปใต้เครื่องดูดควันได้ หนูก็เลยแอบเข้าไปเมื่อไหรก็ได้ เสียดายจังที่ความลับไม่มีในโลก ในที่สุดพี่ๆทั้งหลายก็รู้ว่าหนูเข้าคอนโดได้อย่างไร พวกเขาจึงเอารั้วออกมาไว้หน้าเครื่องดูดควัน หนูเลยอดลอดเลย
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป พี่ข้าวตังทนไม่ไหวอยากเข้าไปในคอนโดจริงๆ ยิ่งห้ามก็ยิ่งอยากเป็นเรื่องธรรมดา พี่ตังตัดสินใจเป็นไงเป็นกัน กระโจนข้ามรั้วเลยค่ะ ปัง! รั้วล้มและพัง หนูเห็นพี่ข้าวตังตกใจ แทนที่จะเดินผ่านรั้วเข้าไปในคอนโด ปรากฎว่าพี่ข้าวตังรีบถอยหลังแล้วไปอยู่ใต้ท้องรถ หนูก็ได้โอกาสทองสิคะ รีบเดินทับรั้วเข้าไป ไม่รีรออะไร จากนั้นพี่คนในบ้านก็มาซ่อมรั้วแล้วตั้งขึ้นปิดทางเดิน โดยที่ไม่รู้ว่าหนูยังอยู่ในนั้น หนึ่งชั่วโมงให้หลังก็เริ่มเหงาแล้ว เพราะไม่ได้เล่นกับพี่ข้าวตัง แถมหิวน้ำด้วยเพราะหลังบ้านไม่มีน้ำให้ดื่มเลย ยกเว้นถ้าหนูได้รับอนุญาตให้เข้ามา พี่ๆคนในบ้านจะเตรียมน้ำไว้ให้ คราวนี้หนูได้รับผลของการแอบเลยต้องอดทน จะเห่าเรียกก็กลัวถูกดุ หนูก็ยังโชคดีไม่ต้องอยู่ในคอนโดทั้งคืน เพราะพี่เขาเอาขนมให้พี่ข้าวตัง เขาหาหนูไม่เจอ ก็เลยเดินหา และได้ยินเสียงหนูตะกุยรั้ว เพราะมันเริ่มมืด หนูก็ชักกลัว พี่ก็เลยปล่อยหนูออกมา หนูรีบไปดื่มน้ำ แถมได้กินขนมอีกตะหาก แต่พี่ข้าวตังมองหนูเหมือนกับว่า อิอิ หัวเราะทีหลังดังกว่านะหนูเม่า
แก้ไขเมื่อ 07 เม.ย. 51 11:15:31
เม่าตังตอนวิธีข้าวรั้ว
