" ผมอยากเป็นนักผ่าหมา "

ผมอยากตะโกนประโยคนี้ออกไปดังๆ ให้เพื่อนร่วมชั้นปอหนึ่งทับห้า ได้ยินกันถ้วนหน้า
ตะโกนดังๆด้วยรวมยิ้มปลาบปลื้มระคนภูมิใจ แต่ทำไมต้องภูมิใจ ไม่รู้สิ แต่เพื่อนๆทุกคน
ในห้องก็ล้วนแต่แสดงสีหน้าภูมิใจที่ได้ตอบคำถามที่ว่า

" โตขึ้นไปอยากเป็นอะไรจ๊ะ เด็กๆ "
ครูกมลภัส ครูเกรียงไกร ครูทิพวรรณ ล้วนก็เคยถามคำนี้ ตอนนี้ครูนันทิดา

ทำไมคุณครูทุกคนถึงอยากรู้ว่าในอนาคตเราอยากเป็นอะไร หรือถ้าคุณครูรู้แล้วจะช่วยให้เรา
ได้เป็นในสิ่งที่เราอยากเป็น ผมนึกภาพครูนันทิดาในชุดกระโปรงสีขาวฟูฟ่องพร้อมคทาวิเศษในมือ
คทาวิเศษ ปีกเล็กๆที่แผ่นหลังกระพือพยุงตัวให้บินลอยอยู่ตรงหน้าต่างห้องนอนของผมที่ชั้นสองของบ้าน
ค่ำคืนที่เงียบสงัด นางฟ้าทำลายความเงียบด้วยคำถาม

" โตขึ้น หนูอยากเป็นอะไรจ๊ะ "
" ผมอยากเป็นนักผ่าหมาคับ "
" หมาอะไรจ๊ะ"
" หมาอะไรก็ได้คับ ที่เป็นสุนัข "
" ฉันหมายถึง พันธุ์อะไร"

ถ้าคุณสงสัยว่าทำไมเธอถึงถามผมว่า "พันธุ์อะไรจ๊ะ " แทนที่จะถามว่า "นักผ่าหมาคืออะไรจ๊ะ "
นั่นเพราะเธอเป็นนางฟ้า ไม่ใช่คนธรรมดา ถ้าเป็นคนธรรมดาจะต้องสงสัยว่า "นักผ่าหมาคืออะไรวะ" ถูกมั้ยครับ
แต่ถ้าคุณไม่สงสัยเลยตั้งแต่ผมเล่ามา นั่นไม่ได้หมายความว่าคุณเป็นนางฟ้า แต่คุณคือคนที่ไม่สนใจเรื่องที่ผมเล่าเลย
ให้ตายสิผู้ใหญ่ เรื่องของเด็กปอหนึ่งไม่ใช่เรื่องไร้สาระเสมอไปหรอกนะครับ

" พันธุ์อะไรก็ได้ครับ " ผมอยากผ่าทุกอย่างที่เป็นหมา
" ฉันชอบพุดเดิลทอย เธอรู้มั้ย"
" ที่ผมอยากรู้ คือ คุณจะให้พรผมมั้ย "
" เด็กน้อย จะรีบไปไหนกัน ใจเย็นๆ สิ "

เด็กปอหนึ่งไม่ได้มีเวลาว่างมากอย่างที่ผู้ใหญ่หลายคนคิด อีกห้านาที ผมต้องไปกินไอติมที่แช่ไว้เมื่อเย็น
คลอไปกับการดูตอนอวสานของ ' อึ้บไรเดอร์ ' นี่เป็นซีรี่ของหนังแปลงร่างที่ผมชอบที่สุดในปีนี้ อึ้บไรเดอร์มีสเหน่ห์ตรงที่
นอกจากจะเป็นฮีโร่ปราบเหล่าร้าย ในอีกด้านหนึ่ง ตอนที่ยังไม่ได้แปลงร่าง อึ้บไรเดอร์ยังเป็นนักรักอีกด้วย
ท่าไม้ตายของเขาคือ ' อึ้บบีม ' (ลำแสงที่สุดยอดอานุภาพการทำลายเกินจะประมาณค่า สร้างความเสียหายให้แก่สัตว์ประหลาด
อย่างยิ่งยวด และ มันพุ่งแรงมาก ) ไม่มีสัตว์ประหลาดรายใหนรอดชีวิตจากการถูกอึ้บบีม แต่บ่อยครั้ง อึ้บบีมก็ถูกใช้กับเหล่าสาวๆ
ของเขา แต่กับสาวๆ เขาจะใช้ท่านี้เฉพาะตอนเป็นเวอชั่นร่างมนุษย์เท่านั้น ไม่ได้อยู่ในร่างแปลง ดังนั้นอานุภาพของอึ้บบีมจะถูกจำกัดให้อยู่
แค่ในความแรงระดับน้ำพุ่งเท่านั้น
"ตกลงนางฟ้าจะให้พรผมมั๊ย ผมมีเวลาให้คุณแค่อีกแค่ห้านาที"
" อึ้บไรเดอร์สินะ"
" คุณรู้ ..."
" ฉันเป็นแฟนตัวยง อึ้บบีมของเขาสุดยอด " เธอพูดพร้อมกับทำท่าปล่อยพลังเลียนแบบอึ้บไรเดอร์
" ว่างๆ ผมจะโทรชวนคุณมานั่งจิบนม กินคุ้กกี้ แล้วสนทนาเรื่องอึ้บไรเดอร์กัน แต่ไม่ใช่ตอนนี้ "
" ตกลง เด็กน้อย หลับตาสิ เมื่อเธอลืมตาขึ้น เธอจะได้ในสิ่งที่เธอขอ "
..............................
แน่นอน มันเป็นแค่เรื่องเพ้อฝัน และในมือครูนันทิดาก็มีแต่ชอล์ก ไม่ใช่คทา หรือนั่นจะเป็นชอล์ควิเศษ?
ครูไม่ใช่นางฟ้าที่จะเนรมิตรอะไรให้เราได้ทันทีทันใด เขาบอกว่าครูเป็นเหมือนเรือจ้างต่างหาก ครูนันทิดาจะส่งผมถึงฝั่ง ฝั่งที่เรียกว่าปอสอง
และหลังจากนั้นผมต้องต่อเรือลำอื่นอีกจนกว่าจะถึงฝั่งนักผ่าหมา ผมต้องเสียค่าเรืออีกบานเบอะ ค่าเรือเอกชนบางลำแพงเกินความจำเป็นเสียด้วยสิ

ผมคิดว่าจริงๆแล้ว สาเหตที่คุณครูชอบหาเรื่องถามนักเรียนเป็นเพราะไม่มีอะไรจะสอนให้ครบห้าสิบนาทีของหนึ่งคาบเรียน
มากกว่า เลยใช้การถามคำถามเพื่อฆ่าเวลา โดยเฉพาะกับวิชาสุขศึกษาสำหรับเด็กปอหนึ่งของครูนันทิดา ที่มีเนื้อหาน้อยนิด
หรือคุณครูจงใจสอนเราแค่นิดเดียวก็ไม่รู้ เพราะจวนจะสอบปลายภาคเพื่อเลื่อนชั้นแล้ว คุณครูยังสอนเราได้ไม่ถึงครึ่งเล่มของหนังสือเลยด้วยซ้ำ
หนังสือราคา 150 บาท ครูนันทิดาสอนเราแค่ 50 บาท แถมบางบท ผมคิดว่า คุณครูไม่สอนเราอย่างจริงจัง เช่น บทที่ห้า เรื่องเพศสัมพันธ์ซึ่งผมรู้สึกว่า
ผมดูอึ้บไรเดอร์หนึ่งตอน ยังได้ความรู้เรื่องนี้มากกว่าเสียอีก

" ทหารครับ ! " ชินลุกขึ้นตอบ ด้วยเสียงแข็งกร้าว ราวกับว่ามันกำลังสั่ง "ทั้งหมด ตรง! " แบบที่ทหารทำกัน
" หมอครับ " เปรม พูดเสร็จก็จามไปหนึ่งฟอดไหญ่ พร้อมทิ้งภาพหยดย้อยของน้ำมูกจากรูจมูกไว้ให้เป็นที่น่าขบขัน
ของคุณครูและเพื่อนๆในห้อง เปรมเป็นหวัดมาสองวันแล้ว มันควรคิดจะไปหาหมอ ก่อนที่คิดจะเป็นหมอ
แต่นี่ไม่ใช่เวลาคิดเรื่องไอ้เปรมหรือคนอื่นๆ ถัดจากไอ้เปรม ยัยออม ไอ้แป๊ะ ก็จะถึงคราวผมต้องลุกขึ้นตอบแล้ว
คงไม่จำเป็นต้องรู้สึกกดดันอะไร ถ้าผมตอบส่งๆไปแบบเหมือนคราวก่อนๆ หมอบ้าง ทหารบ้าง ตำรวจบ้าง ผมอยากเป็นมาหมดแล้ว
แต่นั่นไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของผม นักผ่าหมาต่างหาก ที่เป็นผม ผมทนซ่อนตัวอยู่ใต้ หมอ ทหาร ตำรวจ อีกต่อไปไม่ไหวแล้ว
การปิดบังตัวเองทำให้ผมรู้สึกแย่ทุกครั้ง แต่การที่ความฝันของเราถูกคนอื่นหัวเราะเยาะใส่ก็เจ็บปวดไม่แพ้กัน
ตอนอนุบาลสาม พ่อกับแม่หัวเราะจนน้ำตาเล็ด หลังจากที่ผมบอกไปว่าผมอยากเป็นนักผ่าหมา

"ฮ่าๆๆๆ อะไรของลูกน่ะ นักผ่าหมา" " นั่นสิคะ ลูกเรานี่เป็นคนตลกดีนะคะคุณ "
หลังจากนั้นมาผมก็ไม่กล้าบอกใครเกี่ยวกับความฝันของผมอีกต่อไป ทำไมผมต้องถูกหัวเราะเยาะ
นักผ่าหมามันน่าตลกนักหรือ

แต่วันนี้ผมจะต้องบอก บอกความฝันของผมให้ทุกคนได้รู้ วันนี้จะเป็นตอนอวสานของอึ้บไรเดอร์และอวสาน
ของผมคนเก่าด้วย คนที่ขี้ขลาดจนไม่กล้าเปิดเผยตัวเองให้ใครรับรู้

" วิทวัส โตขึ้น เธออยากเป็นอะไรจ๊ะ "
" นักผ่าหมาครับ ! " ถึงจะไม่ได้อยากเป็นทหาร แต่เสียงผมเปล่งไป ก็คล้ายกับ "ทั้งหมดตรง! " ก็ไม่ปาน
เสียงของความกล้าหาญ เสียงของวิทวัสคนใหม่ และแน่นอนที่สุด วิทวัสคนใหม่ก็ถือกำเนิดขึ้นพร้อมเสียงหัวเราะ
จากเพื่อนๆทั้งห้อง
" ฮ่าๆๆ อะไรของนายน่ะ นักผ่าหมา" ไอ้เปรมเยาะเย้ย
" ทุกคนเงียบไปเลยนะ ไม่ต้องมาหัวเราะฉัน ตอนที่อึ้บไรเดอร์เป็นร่างมนุษย์น่ะ เขาเป็นนักผ่าหมา ฝีมือฉกาจ มันเท่มากเลยรู้มั้ย เค้า
ช่วยชีวิตหมาไว้หลายตัวเลยนะ อย่างตอนที่แล้วที่เขาเอากระสุนปืนออกจากตัวหมาน่ะ เจ๋งมากเลย ไม่รู้ก็เงียบๆไว้ซะ พวกนายน่ะ "
ไม่ใช่เวลาที่ผมจะมาอายแล้ว มันคือเวลาที่ผมต้องลุกขึ้นสู้

" วันนี้ตอนอวสานนี่นะจ๊ะ"
" คุณครูดูด้วยหรอครับ " ผมแปลกใจ
" แน่นอน อึ้บบีม ฮึบ! " ครูพูด พร้อมทำท่าเลียนแบบท่าปล่อยอึ้บบีม

" วิทวัส ครูว่าเธอคงหมายถึง การผ่าตัดเอากระสุนออกจากหมาน่ะ"
" ใช่แล้วครับครู ผ่าเอาออก ผ่าเอากระสุนออก นักผ่าหมา เก่งมากเลยนะครับ"
" เขาเรียกว่า สัตวแพทย์นะจ๊ะ "

ใบหน้าแห่งความสงสัยปรากฎขึ้นกับเด็กปอห้าทับหนึ่งทั้งห้อง ทุกคนต่างพากันยกมือแล้วถามครูนันทิดา
" สัตวแพทย์คืออะไรครับ"
ครูนันทิดาอธิบายถึงความหมายของสัตวแพทย์ เลยเถิดไปถึงเรื่องอึ้บไรเดอร์ การพูดคุยเป็นไปอย่างออกรสชาด
ครูนันทิดาเริ่มคล้ายนางฟ้า ถึงจะไม่ต้องมีคทาที่เนรมิตได้ทุกอย่าง แต่การมีแค่คำตอบสำหรับเรื่องนักผ่าหมา ก็มากเพียงพอแล้วที่จะทำให้ครู
ใกล้เคียงนางฟ้าในอุดมคติของผม แตกต่างจากพ่อแม่ผมที่แค่หัวเราะและมีทีท่าว่าจะสนับสนุนให้ผมเป็นตลกคาเฟ่เสียมากกว่าจะเป็น
นักผ่าหมา
วิชาสุขศึกษากลายเป็นอะไรที่ไม่ใช่แค่ 150 บาท 300 หน้า และเพศสัมพันธ์บทที่ห้าหน้าที่ 37 แต่มันกลายเป็นดินแดนที่ให้เรา
แลกเปลี่ยนเรื่องราวของกันและกันเพื่อให้เกิดเรื่องใหม่ๆที่น่าสนุกขึ้นอีกได้ เรื่องที่ตลกที่สุดในคาบนั้นก็คือ ครูนันทิดาบอกพวกเราว่า
ครูทิพวรรณก็เป็นแฟนตัวยงของอึ้บไรเดอร์ ครูทิพวรรณที่เอาแต่ตีสีหน้าเคร่งเครียดและทำตัวขรึมจนเหล่านักเรียนต่างยำเกรง ถ้าครูทิพวรรณ
มาเล่าเรื่องอึ้บไรเดอร์ให้ผมฟังบ้าง การเรียนเลขก็คงจะสนุกขึ้นเหมือนกับการเรียนสุขศึกษาในวันนี้

"ทหารครับ"
"พยาบาลค่ะ"
สัตวแพทย์ ครับ !