ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าไม่ต้องเขียน น้องซันนับว่าจำได้แม่น สามารถบอกเล่าเรื่องราวที่เรียนรู้ได้อย่างเป็นฉาก นภาอดรู้สึกเสียดายที่คุณครูใหญ่โรงเรียนลูกไม่ได้เห็นกับตา เธอนำลูกเข้าโรงเรียนนี้เพราะเธอรู้ว่า ลูกเธอมีบางอย่างผิดปกติ และครูเองเขียนหนังสือขายดีเล่มหนึ่งเกี่ยวกับเด็กอัจฉริยะมีความสุข หะแรกเธอหวังว่า โรงเรียนคงจะค้นหาความอัจฉริยะในตัวลูกออกมา แต่ของแบบนี้ มันคงเป็นเรื่องในตำราเท่านั้นกระมัง การเรียนการสอนเป็นไปด้วยดี น้องซันมีความสุขที่สุด แม่ใจดี ไม่ตีไม่ว่า ที่สำคัญแม่ไม่ทิ้งซันอยู่บ้านคนเดียวตอนกลางคืนเพื่อแวบไปดูร้าน แม่สอนสนุก ทุกอย่างเหมือนเล่นเกม ซันชอบตอนที่แม่บอกว่า เล่นเกมล่าหาสมบัติ แม่จะทิ้งลายแทงไว้ให้ พร้อมปริศนาให้ซันหา บางครั้งก็เป็นศัพท์แปลกๆ แม่ให้เวลา 2 ชั่วโมงในการล่าหาสมบัติและนำมาไขปริศนา โรงเรียนแม่ดีทุกอย่าง เสียแต่มีนักเรียนคนเดียว แม่บอกซันบ่อยๆว่า แม่ขอโทษที่เคยบอกว่า ซันโง่ จริงๆซันเก่งที่สุด ทำให้ซันไม่เชื่อถ้ามีใครมาบอกซันโง่อีก แม่รู้ว่า ซันชอบคอมพิวเตอร์ แม่ไปขอซื้อคอมพิวเตอร์เสียตามร้านมาให้ซันถอดเล่น เวลา:-)านยุ่ง แม่จะบอกซันว่า ชั่วโมงซ่อมคอม พอถอดเข้าถอดออกจนคล่องแม่จะให้ซันถอดคอมเครื่องของแม่ แล้วให้ใส่เข้าไปใหม่ที่สำคัญ มันต้องเปิดได้ แม่บอกซันเป็นอัจฉริยะคอมพิวเตอร์ แม่ส่งซันไปเรียนที่พันทิพพลาซ่า ด้วยวิธีการจ้างร้านค้านั้นด้วยเงินชั่วโมงละ 150 บาท ขอซันนั่งเล่นที่ร้านเขาและช่วยงานเขา ซันเรียนรู้วิธีการทำงานของคอมพิวเตอร์จากช่างที่ร้าน พอไปบ่อยๆสนิทกัน เขาไม่รับเงินแม่ แถมยังให้ตังค์ซันด้วยเวลาที่ซันช่วยงานเขา ซันชอบทำงานที่ร้านคอม เพราะที่ร้านนั้นทุกคนใจดี ซันมีเพื่อนคุยแบบผู้ชายผู้ชายกัน แม่เห็นซันเก่งแล้วแม่จึงพาซันไปติดป้ายตามหมู่บ้านว่า รับซ่อมและฟอร์แมทคอม 200 บาท มีคนเอามาให้ทำบ้าง คนสองคน แม่บอกเพื่อเป็นประสบการณ์ พอถึงเวลาเรียนเรื่องดวงดาว แม่พาซันไปหอดูดาวเกิดแก้วที่กาญจนบุรีแม่บอกเวลาเราจะเรียนรู้อะไร เราต้องไปหาคนที่เก่งที่สุด แม่พาซันไปนอนเล่นบ้านแคปซูล และเรียนเรื่องดาวกับอาจารย์ฐากูร แม่คุยกับอาจารย์ว่าซันเป็นเด็กพิเศษ แม่ขอทิ้งซันไว้ที่หอดูดาวเป็นเด็กช่วยงานทั่วไป แล้วแต่จะใช้อะไร ขอแค่อยู่กับอาจารย์และซึมซับความเป็นผู้ชายใจดีของอาจารย์ ที่นั่นนอกจากซันได้เป็นผู้ช่วยสังเกตการณ์ดาวให้แล้ว ซันยังได้สอนเด็กที่ไปทัศนศึกษาเรื่องดวงดาวบางครั้ง อาจารย์บอกแม่ว่า ขอซันไปอยู่ด้วยเลย แล้วจะให้เป็นผู้ช่วย เพราะซันน่ารัก ใครๆก็ชอบ เ แม่มาแอบบอกซันว่า ซันแค่มาเรียนเรื่องดาว ชีวิตซันมีเส้นทางของซัน แม่ไม่ให้ซันมาอยู่แบบนี้ แล้วแม่ก้รับซันกลับมาหลังจากทิ้งไว้ได้ 10 วัน หลังจากกลับมา แม่ก็สอนวิชาใหม่ๆ ตอนเย็นซันก็ไปเรียนพิเศษวิชาเลขกับครูนา แม่บอกว่า แม่ไม่เก่งเลข ซันจึงต้องเก่งเพื่อช่วยแม่ ครูนาสอนไม่สนุก ทำให้ซันไม่ชอบเรียนเลข ครูนาชอบดุเสียงดัง ทำให้เด็กที่นั่งเรียนคนอื่นหัวเราะกันใหญ่ พอซันเล่าให้ฟัง แม่บอกว่า แม่อาจทำผิดเรื่องเลี้ยงซันเพราะซันไม่มีสังคมเพื่อนวัยเดียวกัน ซันต้องไปเรียน กศน ด้วยเพื่อสอบ หลังจากลง กศน ครบ 4 เทอม ซันสอบผ่าน ม.3 ขณะที่เพื่อนเก่าซันยังเรียนอยู่ แม่เห็นว่า ซันควรใช้เวลาที่ได้เปรียบเพื่อนวัยเดียวกันไปบวช แม่ส่งซันบวชเณรที่วัดหนองป่าพง แม่บอกนี่คือวิชาพุทธศาสนาแบบสรุปแก่นแท้ ซันบวชเณรได้ 14 วันแม่ก็พาสึก ตลอดเวลาที่บวช หลวงพ่อที่ซันไปอยู่ด้วยสอนซันเกี่ยวกับโปรแกรมคอมพิวเตอร์ เพราะหลวงพ่อเป็นคนอังกฤษ เดิมทำงานเป็นโปรแกรมเมอร์ แต่หลวงพ่อซาบซึ้งในวิถีพุทธหลังจากที่ฟังพระอาจารย์ชา ไปเทศน์ที่อังกฤษ จึงตามมาบวชที่เมืองไทย หลวงพ่อสอนซันให้แก้ไขบักต่างๆในโปรแกรมบ้าง บางทีสอนเขียนโปรแกรมง่ายๆ ไว้เล่นเอง ช่วงเวลาที่บวชเป็นช่วงที่สนุก เพราะซันได้ออกเดินบิณฑบาตด้วย แถมยังได้วิ่งเล่นกับเพื่อนเณรด้วยกันอย่างซุกซน หลังจากบวชกลับมา ซันอวดแม่เรื่องโปรแกรมคอมพิวเตอร์ แม่เลยยกคอมพิวเตอร์ให้ซัน พร้อมต่ออินเตอร์เนตที่บ้าน แม่บอกว่าเราจะต้องใช้คอมพิวเตอร์เรียนหนังสือ ซันส่งการบ้านแม่ทางอินเตอร์เนตและแม่ตรวจและส่งคืนทางอินเตอร์เนตเช่นกัน เมื่อมีคอมพิวเตอร์ส่วนตัว ซันเลยเริ่มเรียนรู้การเล่นเกม มันสนุกและน่าคลั่งไคล้อย่างยิ่งสำหรับซัน และช่วงนี้ซันว่างรอเรียนเทอมหน้ากับแม่ แม่จึงเริ่มไปที่ร้านบ่อยขึ้นและกลับดึกบ่อยๆครั้ง ซันสอบผ่าน ม.3 นภารู้สึกลิงโลดในใจว่า เธอสามารถทำให้ลูกสามารถเท่าเทียมเด็กคนอื่น หรืออาจจะเหนือกว่าด้วยซ้ำ เหตุนี้ทำให้นภาชะล่าใจ เธอคิดว่า โรงเรียนทั่วไป ปิดเทอม เธอก็ปิดมั่งเพื่อเอาเวลาไปทำงาน ช่วงนี้ที่ร้านมีปัญหาเรื่องยอดขายทำให้เธอกังวลใจ วิชัยผู้จัดการบอกเธอ ถึงปัญหายอดขายตกว่า "ร้านอาหารเป็นอะไร ที่ต้องปรับปรุงตลอดเวลา เราต้องดูว่าร้านอื่นมีอะไรใหม่ๆ " เขาบอกนภาว่า ทุกสัปดาห์เธอควรพาเขาไปกินอาหารร้านอื่นๆเพื่อดูและนำมาปรับปรุงที่ร้าน ซึ่งนภาเห็นด้วย รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง ดังนั้นนภาจึงเริ่มออกไปตะเวณทานอาหารกับวิชัย และบ่อยๆครั้งวิชัยจะเริ่มถูกเนื้อต้องตัวเธอ แรกๆก็อย่างไม่ตั้งใจ เช่นส่งของให้และบังเอิญสัมผัสมือ ครั้นเห็นเจ้านายสาวสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อเขาโดนเนื้อตัว วิชัยแน่ใจว่า ม่ายสาวคงห่างเหินสัมผัสจากชาย ซึ่งก็เป็นเรื่องจริง หลังจากคลอดบุตรชาย นภาไม่เคยมีความสัมพันธ์ใดๆกับอดีตสามีอีก จากนั้นเธอทุ่มเทเวลาให้กับเรื่องงานเนื่องจากสามียอมหย่าให้เธอด้วยเงื่อนไขว่า เธอจะต้องไม่เรียกร้องสมบัติใดๆที่เป็นชื่อเขา และเขาไม่จ่ายค่าเลี้ยงดูใดๆ ในเมื่อเธออยากหย่าเอง ในครั้งนั้นนภาในวัยเพียง 25จำต้อง ยินยอมเนื่องจากเธออายที่จะต้องฟ้องหย่า ด้วยสาเหตุแห่งการหย่าที่บัดสีในความคิดเธอ และด้วยต้องการหย่าให้เร็วที่สุด นภาทะนงตัวเองว่า เธอสามารถเลี้ยงลูกและตัวเธอได้ แม้แต่เงินลงทุนในหุ้น เพื่อนสามีที่เป็นคู่รักเขาบอกว่า ขายพอร์ตทิ้งหมดแล้วเพราะขาดทุน จากวันหย่า นภาออกจากบ้านนั้นด้วยรถยนต์คันเดิมที่เธอขับเข้าไป มีเพียงสิ่งเดียวที่เพิ่มมาคือ ลูกชายที่ต้องดูแล เท่านั้น นภาทุ่มเทอย่างหนักในการทำงาน เพื่อกอบกู้ความรู้สึกลึกๆในใจของเธอคืนมา ยิ่งมีปัญหาเรื่องลูก นภายิ่งเครียดเพราะเงินทั้งหมดที่เธอมี เธอทุ่มลงไปในกิจการ ยิ่งขยายสาขานภายิ่งเครียดหนัก ดังนั้นเมื่อสอนลูกจนผ่านชั้น ม.3 นภารู้สึกโล่งใจขึ้น อีกทั้งการได้ออกมาเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ แบบสาวๆ ทำให้นภาอดไม่ได้ที่จะเคลิบเคลิ้ม กับการปรนเปรอเอาอกเอาใจของวิชัย บางวันเขาฉวยข้อมือเธอข้ามถนน ครั้นข้ามมาแล้วก็ไม่ได้ปล่อย กลับกุมมือไว้อย่างไม่รู้ไม่ชี้ จนเธอต้องดึงมือกลับเอง อย่างนี้แล้วใจสาวก็อดสะท้านไหวได้หรือ สัมผัสที่เขาแตะต้องตัวเธอ นภาบอกกับตัวเองว่า นี่ไงสัมผัสแบบผู้ชายคือเช่นนี้ การออกไปทานอาหารข้างนอกบ่อยๆ ทำให้สนิทสนมกัน คืนนั้นวิชัยชวนเธอไปดื่มต่อ เพื่อดูบรรยากาศร้านอื่น นภาโอนอ่อนตามด้วยนับสิบปีเธอเองไม่เคยออกมาเที่ยวกลางคืนอีกเลยตั้งแต่มีลูก ถ้าจะลองดูสักนิดคงไม่เป็นไร วิชัย คะยั้นคะยอให้เธอดื่มแก้วแล้วแก้วเล่า จนนภาเริ่มควบคุมสติไม่ค่อยอยู่ ชายหนุ่มจึงอาสาขับรถไปส่งให้ที่บ้าน แต่เขากลับไม่ได้ขับรถไปที่บ้าน หากแต่แล่นเข้าโรงแรมม่านรูดแถบนั้นทันที นภารู้สึกตัวว่า วิชัยพยายามล่วงเกินเธอ เธอพยายามดิ้นรนอย่างอ่อนแรง แต่ด้วย ฤทธิ์เหล้าบวกกับการเล้าโลมอย่างช่ำชอง ทำให้เธอเริ่มอ่อนปวกเปียก สั่นสะท้านไร้เรี่ยวแรงต้าน ตั้งแต่แตกเนื้อสาวจนแต่งงาน คลอดลูก นภาไม่เคยพบความหฤหรรษ์ทางเพศรสเช่นที่วิชัยปรนเปรอเธอ ตลอดคืนนั้นนภาถูกปรนเปรอ ด้วยความสุขแห่งเพศรส โดยไม่ได้กลับบ้าน "ตื่นเร็ว" นภาเขย่าตัววิชัย ที่นอนเปลือยกายอยู่ข้างทันที่รู้สึกตัว "รีบตื่นไปไหน" มือไม้เริ่มปีนป่ายที่เนื้อตัวเธออย่างถือสิทธ์ "ไม่ได้ ฉันจะกลับบ้าน ฉันทิ้งลูกไว้อยู่ที่บ้านคนเดียว" น้ำเสียงนภากังวลด้วยความรู้สึกผิดต่อลูก "ถ้าเธอไม่ลุก ฉันจะขับรถกลับคนเดียว" เธอขู่อย่างเอาจริง วิชัยจำต้องลุกขึ้นแต่งตัว ตลอดทางที่นั่งมาในรถ นภานิ่งเงียบครุ่นคิดโกรธตัวเอง เธอส่งเขาลงข้างทางให้ขึ้นรถกลับไปเอง ชายหนุ่มแบมือมา "ขอเงินค่ารถหน่อยสิ" นภาอึ้งเล็กน้อยก่อนจะคว้ากระเป๋าถือมาหยิบเงินส่งให้เขา วิชัยชะโงกหน้าเข้ามาจูบที่แก้มเธอ บอกว่า เดี๋ยวเจอกันที่ร้าน ก่อนจะก้าวลงรถไป หญิงสาวกลับมาถึงบ้าน พบลูกชายกำลังทำอาหารเช้า หนุ่มน้อยบอกแม่ว่า เขาเตรียมอาหารเช้าไว้ให้เธอ เพราะเธอคงทำงานยุ่งจนไม่ได้กลับมานอน เด็กชายยิ้มใสให้มารดา จนนภาน้ำตารื้น ดูสิ ลูกไม่ได้สงสัยเลยว่า แม่ไปทำอะไรผิดๆมา กลับเป็นห่วงแม่ แม่เสียอีกที่ทิ้งลูกอยู่คนเดียว หากเมื่อคืนเกิดเหตุร้ายและลูกเป็นอะไรขึ้นมาเธอจะทำเช่นไร จากคุณ : สาริสา - [ 8 เม.ย. 51 20:16:10 A:124.122.133.157 X: TicketID:113562 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนที่ 1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6472409/W6472409.html ตอนที่ 2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6474357/W6474357.html ตอนที่ 3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6478900/W6478900.html จากคุณ : สาริสา - [ 8 เม.ย. 51 20:52:44 A:124.122.133.157 X: TicketID:113562 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โอ้ หวังว่าวิชัยจะจริงใจ ตอนที่ 1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6472409/W6472409.html ตอนที่ 2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6474357/W6474357.html ตอนที่ 3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6478900/W6478900.html จากคุณ : scottie - [ 8 เม.ย. 51 21:44:02 ]

ความคิดเห็นที่ 4 "มองคนผิดไปคน ทำลายทุกอย่างได้เสมอ " เห็นแววเศร้ามาแล้วล่ะ  เข้มแข็งไว้นะครับ จากคุณ : โก้ (เซโก้4) - [ 9 เม.ย. 51 04:49:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มาอ่านครับ จากคุณ : KTH (KTHc) - [ 9 เม.ย. 51 12:06:57 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ง่า พูดไม่ออกเลยอ่ะ ติดตามอยู่น่ะครับ จากคุณ : ดูก๊อง อันดามัน - [ 9 เม.ย. 51 15:51:42 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แย่จังเลย เจอคนแย่ ๆ แบบนี้ จากคุณ : oldword - [ 11 เม.ย. 51 23:02:09 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตามมาอ่านค้าบบ แง้วววว จากคุณ : ข้าวโพดแมวติสต์แตก - [ 12 เม.ย. 51 07:21:10 ]