ผ่านแม่น้ำร้อยสาย..
ผ่านหัวใจหมื่นดวง..
ผ่านกาลเวลาเนินนาน..
ผ่านความฝัน...ร้อยลี้....พันหลา..

ไม่ได้เหนื่อย  แต่เต็มใจที่จะพัก..
เป็นไปตามธรรมชาติ ของกาย ใจ ..
เพราะไม่ผูกมัด ว่าคือหนึ่งเดียว สิ่งหนึ่งสิ่งใด
ชีวิตควรเป็นไป..ตามโลกจริงของชีวิตที่ควรเป็น..

...ขอฝากฝันไว้  ขอไปใช้เวลากับเจ้าตัวกลมผมอ่อน..สักพักหนึ่งนะคะ....