...
เคยมีคนถามฉัน ... ว่าชอบทะเล หรือ ภูเขา มากกว่า
ฉันตอบไปว่า "เท่ากัน" เพราะทั้งสองสิ่งล้วนเป็นตัวตนของฉัน
ทำไมน่ะหรือ ...
เพราะสิ่งที่ฉันเป็นนั้น ไม่ต่างอะไรกับ ... ภูเขา และ ทะเล
ภูเขายิ่งใหญ่ มั่นคง สงบเงียบ
ตัวตนของฉันภาคหนึ่งจึงไม่ต่างจากหินผา
เป็นตัวตนที่แข็งแกร่ง มีจุดยืน ทุกสิ่งที่ทำลงไป นั่นคือการ "เลือกแล้ว"
และไม่ว่าผลจะออกมาเป็นอย่างไร ฉัน ... ไม่เคยเสียใจเลย
แม้บางครั้งจะดูเหมือนคนแข็งกร้าว ไม่แยแสสนใจต่อสิ่งใด
แต่นั่นก็เพื่อป้องกันตัวเอง ไม่อย่างนั้นขุนเขาใหญ่อาจพังทลายได้ถ้าเพียงหัวใจอ่อนแอ
และถ้าไม่อยากให้ใครมารังแก การสงบนิ่งคือเกราะป้องกันที่ดีที่สุดที่ฉันเลือกใช้
ภายใต้ตัวตนภาค ... ภูเขา
ส่วนทะเลนั้นเล่า ... เป็นอีกหนึ่งภาคของฉันได้อย่างไร
เพราะทะเลคือความปรวนแปร ... เปลี่ยนแปลง
ไม่มีสิ่งใดที่เป็น "นิรันดร"
แม้กระทั่ง ... ใจคน
ทะเลเหมือนฉันตรงไหน ... ตรงที่ เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย กระมัง ...
ยามดี ทะเลสงบเงียบ ไม่มีคลื่นลมกระโชกแรง ใครดี ฉันก็ดีตอบ
อยู่ในที่ทางของตัวเอง ไม่ยุ่งเกี่ยว ไม่ไปวุ่นวายกับใคร สิ่งรอบตัวมีแต่ความสบายใจ
แล้วยามร้ายล่ะ ...
ในเมื่อฉันไม่เคยไปทำร้ายใคร ก็คงจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แต่หากโดนล่วงเกิน ทะเลที่แสนเงียบก็พร้อมจะกลืนสิ่งที่ขวางหน้าได้ในทันที
ยิ่งสงบมากเท่าไร เวลาทะเลคลั่งยิ่งน่ากลัวมากเท่านั้น
ไม่จำเป็นต้องมีลมพัด ไม่จำเป็นต้องมีห่าฝน ไม่จำเป็นต้องมีสัญญาณเตือนใด ๆ คลื่นร้ายเกิดขึ้นได้เสมอ
กวาดกินทุกอย่างจนไม่เหลืออะไรเลย ...
แล้วฉันเป็นภูเขา หรือ ทะเล มากกว่ากัน
คงตอบได้ยาก ... เพราะทั้งสองสิ่งเป็นฉันเท่า ๆ กัน
เมื่อรัก ... ก็หนักแน่น มั่นคง ประดุจขุนเขา และผ่อนคลาย สบายใจ เหมือนทะเลที่อ่อนโยน
เมื่อร้าย ... ก็แสนจะกราดเกรี้ยวดุจทะเลปรวน รุนแรงและถาโถม ไม่มีลดราวาศอก
"ทะเล - ภูเขา" ... ทั้งสองภาคนี้มีอยู่ในตัวฉันทั้งสิ้น
บางคนอาจไม่เคยเห็นภาคทะเลร้าย และบางคนเห็นแต่ภาคหินผา
ภูเขากลางทะเล ... อาจจะเป็นคำตอบที่ดีที่สุด
*** The End ***
จากคุณ :
เชอร์เบต จี๊ดด ด
- [
9 เม.ย. 51 15:51:59
]