หลังจากตัดสินใจทิ้งบ้านเกิดเมืองนอน มาหาประสบการณ์ชีวิตที่อังกฤษ ช่วงเวลา 2-3 อาทิตย์แรก จะเป็นบททดสอบความเข้มแข็งของสภาพจิตใจได้เป็นอย่างดี หนาวก็หนาว ข้าวก็ไม่มีกิน (กินแต่อาหารอย่างอื่น) แถมคิดถึงบ้านอีกต่างหาก

มีอยู่วันหนึ่ง ไม่รู้จะทำอะไรดี เลยเปิดทีวีดูโน่นดูนี่ไปเรื่อยๆ พลันสายตาไปสะดุดกับรายการสารคดีชีวิตเกี่ยวกับลูกลิงตัวหนึ่ง มีชื่อว่า บับเบิ้ล ซึ่งอาศัยอยู่ในประเทศอินเดีย



เจ้าลิงน้อยตัวนี้ กำพร้าพ่อและแม่มาตั้งแต่เล็กๆ เนื่องจากพ่อแม่ของเขา ถูกฆ่าตายหลังจากไปขโมยกล้วยที่ชาวบ้านในละแวกนั้นปลูกไว้มากิน เลยทำให้เจ้าบับเบิ้ลต้องใช้ชีวิตระเหเร่ร่อนแต่เพียงลำพังมาตลอด.......

เจ้าบับเบิ้ลใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยว และ เงียบเหงา มานาน 2 ปี .....และแล้ววันที่หัวใจของเขารู้สึกอบอุ่นเหมือนได้สัมผัสแสงแดดยามเช้าก็มาถึง......

วันนั้นเขาเดินหลงทางเข้าไปในกลุ่มฝูงลิงแปลกหน้ากลุ่มหนึ่ง ทันทีที่เจ้าบับเบิ้ลสบสายตากับลิงสาวน้อยต่างถิ่น เขาก็บอกกับตัวเองว่า .....คนนี้แหละใช่เลย...คนนี้แน่นอน...ที่ฉันเฝ้ารอมานาน


เจ้าบับเบิ้ลและสาวน้อยลาล่า ดูเหมือนจะเป็นคู่รักที่มีความสุขที่สุดในโลกก็ว่าได้...

แต่รักแท้ย่อมมีอุปสรรคเสมอ เมื่อ...ข่าวของทั้งสอง ล่วงรู้ไปถึงหูของลิงหัวหน้าฝูง ที่คอยปกป้องสมาชิกในกลุ่มรวมทั้งลาล่า

เจ้าบับเบิ้ลถูกทำร้ายร่างกายอย่างเจ็บปวด แต่ก็ไม่ยอมหนีไปไหน เพียงเพราะต้องการอยู่ใกล้คนที่เขารัก

ในที่สุดลาล่าก็ทนเห็นคนรักของตัวเองถูกทำร้ายร่างกายอีกต่อไปไม่ไหว จึงตัดสินใจพากันหลบหนีไปซ่อนอยู่ในถ้ำ

แต่โชคร้าย..เหลือเกิน...ที่ทั้งสองถูกตามล่าจนพบ ลาล่าถูกนำตัวกลับบ้าน..เจ้าบับเบิ้ลถูกลงโทษอย่างหนักก่อนที่จะปล่อยให้นอนรอความตายอยู่ในถ้ำแต่เพียงผู้เดียว

หากแต่เพราะความรักที่มีต่อลาล่า เขาพยายามต่อสู้ต่อความเจ็บปวดที่แผ่ไปทั่วร่างกาย นอนรักษาบาดแผลจนหายสนิท และเริ่มเดินทางตามหาหัวใจของตัวเองอีกครั้ง

เวลาผ่านล่วงเลยไปอีก 1 ปี เจ้าลิงน้อยบับเบิ้ลกลับกลายเป็นหนุ่มใหญ่ มีประสบการณ์ต่างๆในชีวิตมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง
ขโมยกล้วยกินโดยที่ชาวบ้านจับไม่ได้ และการต่อสู้กับลิงหนุ่มตัวอื่นๆ......เขาพยายามสร้างความมั่นใจให้กับตัวเอง และพร้อมที่จะกลับไปหาลิงสาวลาล่า ตามความปรารถนาของหัวใจ

เจ้าลิงหนุ่มบับเบิ้ล พาตัวเองกลับมาที่เดิมอีกครั้ง ที่ที่เคยมีเขาและลาล่าพร่ำพรอดบอกรักในวันก่อนเก่า.....เขารู้สึกตื่นเต้นจนบอกไม่ถูกเมื่อเห็นสาวลาล่านั่งอยู่ตรงหน้า..บับเบิ้ลมองสบตาลาล่าเหมือนอยากจะบอกว่า...คิดถึงเหลือเกิน..

หากแต่ดวงตาที่ว่างเปล่ายามที่ลาล่ามองกลับมา ทำให้หัวใจของเขาแทบแตกสลาย ลาล่าของเขาในวันนี้....ไม่ใช่ลาล่าคนเดิมในวันนั้น...เธอแต่งงานกับลิงหนุ่มบ้านเดียวกันและมีลูกน้อยเป็นพยานรักอีก 2 คน (ตัว)


ใครนะที่จะมาเข้าใจความรู้สึกของเจ้าบับเบิ้ลได้....ว่ามัน
จะเจ็บปวด รวดร้าว ทรมานสักเพียงใด นี่เป็นครั้งแรกที่เขาร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บช้ำในหัวใจ...เขาตัดสินใจหันหลังเดินจากมา..พร้อมกับคำว่า...
ลาก่อน ....ความรัก........ลาก่อน.....ลาล่า

พร้อมกับก้าวไปข้างหน้า.....จุดหมาย....คือถ้ำที่เขาและลาล่าเคยหนีอย่างหัวซุกหัวซนมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน...แม้จะเป็นแค่เพียงช่วงเวลาที่สั้นๆ แต่ก็เป็นความทรงจำที่ดีสำหรับเขาเสมอ.........ที่นี่คือสุดท้ายปลายทางของ..บับเบิ้ล


วันรุ่งขึ้น...เจ้าหน้าที่ผู้ถ่ายทำสารคดีเรื่องนี้ เข้าไปพบร่างของบับเบิ้ล นอนเสียชีวิตอยู่ในถ้ำโดยปราศจากร่องรอยการต่อสู้ใดๆ.......จะมีใครรู้มั้ยนะว่า...เจ้าบับเบิ้ล นอนร้องไห้ด้วยความเสียใจจนตรอมใจตาย .............

กว่าสารคดีเรื่องนี้จะจบ ฉันก็ร้องไห้ไปหลายรอบด้วยความสงสารเจ้าลิงบับเบิ้ล....พร้อมกับคิดว่า วันหนึ่งถ้าฉันมีลูกไม่ว่าหญิงหรือชายจะขอตั้งชื่อว่า บับเบิ้ล...

ค่ะ...ดิฉันมีลูกสาวคนเดียว และเรียกลูกว่า น้องบับเบิ้ล มาตลอด สูกสาวฉันซนมาก...ยิ่งกว่าลิงเสียอีก หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู ชนิดไม่มีเค้าความงามของแม่..แม้สักนิดเดียว

แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 51 02:43:01