๐
๐ เดินเดียวดายดุ่มด้น.......เดาทาง
ทุกทุกรอยขณะวาง..........ย่างก้าว
กรรมก่อนเก่ากีดกาง.........กลบเกลื่อน ทางฤๅ
ฤาปัจจุบันน้าว..................เหนี่ยวโน้มชีวีฯ
๐ วิถีที่จรดเท้า.................ดำเนิน
เหินห่างจนไกลเกิน...........กลับแล้ว
สังคมวุ่นวายเผชิญ............ชวนหม่น ใจรา
หวนสู่อ้อมใจแพร้ว............พรักพร้อมออมฝันฯ
๐ ผันกลับสักครู่,ซึ้ง...........สดับจิต
เสียงเร่งรุกฉุกคิด..............กลับบ้าน
รอยยิ้มแม่เป็นมิตร............มีมอบ ปลอบนา
อบอุ่นกว่าแสนล้าน............หลากยิ้มคนลวงฯ
๐
สวัสดีค่ะทุกๆท่าน..
ขออภัยเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่มิได้ตอบกระทู้ในกระทู้ที่ผ่านมา
เนื่องด้วยรู้สึกใจล้า..ปัญญาตีบตัน..ต้องขออภัยทุกท่านจริงๆค่ะ
เพิ่งได้มีโอกาสกลับไปเยือนบ้าน..พบเจอรอยยิ้มที่อบอุ่นที่สุดในโลก
ค่อยมีกำลังใจกลับมาทำงานต่อไปตามเดิมค่ะ
( หวังใจว่า..คงไม่ล้าแรงลงไปอีกโดยเร็วนะ )
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=nakamol&month=21-04-2008&group=13&gblog=14
จากคุณ :
ณ กมล
- [
21 เม.ย. 51 00:31:25
]