ตอนที่สองของความรักในร้านกาแฟครับ

โปรโมชั่นใหม่ของคุณคือ คิดถึง24 ชม. อายุการใช้งาน ตลอดไป
และนี่เป็นข้อความแรกที่เจ้าดินส่งหาลูกค้าที่ชื่อปัทมา

ตรู๊ดๆๆๆ    กริ๊ก
“สวัสดีครับแผ่นดินพูดครับ

“คะคุณดิน ปัดเองคะ ขอบคุณนะคะสำหรับข้อความที่ส่งมา แต่ว่าวันนี้ปัดไม่ได้เข้าไปที่ร้านนะคะ พอดีปัดต้องทำธุระค่ะเลยไม่ได้ไป คงไม่เป็นไรนะคะ

“เอ่อไม่เป็นไรครับ พอดีผมก็ไม่ได้อยู่ที่ร้านพอดีเลย

“อ้าวแล้วตอนนี้คุณดินอยู่ที่ไหนเหรอคะ

“เอ่อ ก็อยู่ในหัวใจคุณปัดไงละครับ

“มิน่าละคะ วันนี้น้ำหนักปัดขึ้นมาตั้งหลายกิโล เพราะคุณดินมาอยู่ในใจปัดนี่เอง

“แต่พอผมมาอยู่ในใจคุณปัดผมเพิ่งรู้นะครับว่าคุณปัดเป็นคนสองใจ

“ทำไมคุณดินคิดอย่างนั้นละคะ

“อ้าวก็คุณปัดเล่นเอาหัวใจผมไปอีกดวง เลยทำไห้คุณปัดเป็นคนสองใจไงละครับ

“คุณดินนี่อารมณ์ดีนะคะ

“ครับ ผมอารมณ์ดีจนลามมาถึงหน้าตาเลยล่ะครับ ว่าแต่คุณปัดถือหูฟังข้างไหนเหรอครับ

“ข้างซ้ายคะทำไมเหรอคะ

“เปลี่ยนมาถือข้างขวาบ้างได้มั๊ยครับเพราะผมไม่อยากหลงรักคุณปัดข้างเดียวอะครับ

“ค้าคุณดิน เล่นไม่เลิกเลยนะคะ ไม่ทราบว่าเล่นอย่างนี้กับทุกคนหรือเปล่าคะ

“....................
“……….

“คุณดินคะ คุณดินเงียบทำไมละคะ

“เอ่อ ผมกะลังคิดในใจอยู่ครับ

“แล้วทำไมต้องคิดในใจด้วยละคะ

“คือว่าผมคิดนอกใจไม่เป็นน่ะครับ เลยคิดในใจอย่างเดียว ว่าแต่คุณปัดไม่ได้ยินเสียงใจผมที่พูดกับคุณปัดเลยเหรอครับ

“แล้วปัดจะได้ยินได้ยังไงละคะก็มันเบาออกขนาดนั้น

“ก็เค้าบอกว่าคำว่ารัก ต้องพูดเบาๆ นี่นา ผมเลยพูดดังไม่ได้ ว่าแต่คุณปัดไม่โกรธบ้างเหรอครับที่ถูกผมรักอยู่ทุกวัน

“จะโกรธทำไมละคะ ก็คุณดินไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อย อีกอย่างลูกค้าเดินเข้ามาในร้านแล้วไม่คิดจะต้อนรับหน่อยเหรอคะ

“...........อ้าวคุณปัดไหนบอกว่ามีธุระไงครับ  

“พอดีคิดได้ว่ามาทานกาแฟก่อนแล้วค่อยไปทำธุระทีหลังก็ทัน เลยแวะมาก่อนหรือว่าคุณดินไม่ต้อนรับคะ

“โห ต้อนรับซิครับ ไครบ้างไม่อยากเห็นนางฟ้า ว่าแต่ว่าหน้าตาคุณปัดเปลี่ยนไปหรือเปล่าครับเนี่ย

“ทำไมเหรอคะ ปัดดูอ้วนขึ้นเหรอคะ

“เปล่าหรอกครับ คือว่ามันน่ารักขึ้นน่ะครับ  มันเลยทำไห้ผมไม่เบื่อเวลาที่เจอหน้าคุณปัดเลยซักครั้ง
“ว่าแต่ว่าวันนี้รับเหมือนเดิมหรือเปล่าครับ

“วันนี้คงไม่ได้นั่งทานนะคะปัดขอแค่กาแฟอย่างเดียวแล้วคงต้องไปธุระต่อ

“ครับ แต่ว่าหลังจากธุระเสร็จ และกลับบ้าน ก่อนนอนคุณปัดอย่าลืมเอากรรไกรไว้ใต้หมอนด้วยนะครับ

“ทำไมอีกละคะ

“ก็ เราจะได้ไม่ต้องห่างกันไกลไงละครับ

“ค่ะ ปัดไปก่อนนะคะ

...........................................สิบนาทีต่อมา

“กลิ่นกาแฟสวัสดีครับ

“หวัดดีบ้าไรละดิน ชั้นเอง

“อ้าวก้อย ไม่มาพรุ่งนี้เลยละแก ร้านเราเปิด l0 โมงเช้านะเล่นมาซะบ่ายสอง

“เออ ตกลงแกหรือชั้นเป็นเจ้าของร้านกันแน่วะ  ชั้นไม่อยากมาเร็ว กลัวต้องมานั่งฟังไอ้มุขเสี่ยวๆของแกที่คุยกะน้องปัดอะไรนั่นของแก ว่าแต่ ชั้นว่าน้องเค้าก็น่ารักดีนะ ก่อนเข้ามาในร้านชั้นก็คุยกะน้องเค้า

“แหมแก อย่างน้องเค้าน่ะเหรอจะมาเอาคนอย่างชั้น อีกอย่างชั้นกะน้องเค้าก็เพิ่งรู้จักกัน  ที่สำคัญชั้นว่าน้องเค้าคงมีแฟนแล้วล่ะ

“อ้าวไอ้ดิน แล้วแกไปจีบน้องเค้าทำไมในเมื่อแกไม่คิดจะจริงจังอะไร ถ้าน้องเค้าจริงจังขึ้นมาแกจะทำไง
ผู้หญิงไม่ไช่ของเล่นนะไอ้ดิน

“พอๆ ก้อย ชั้นยังไม่ได้ทำไรน้องเค้าเลยนะแก เราก็แค่คุยกันเฉยๆ ว่าแต่แกไปกินไรมาวะวันนี้ มาถึงก็อารมณ์เสียใส่กันเลย หรือว่าไปกินข้าวมาเมื่อคืนแล้วเจอของบูด หรือว่าเพื่อนแกไม่มาตามนัด

“............................ปล่าววะ

“ก้อย แกไม่สบายใจอะไรอยู่หรือเปล่า เล่าไห้ชั้นฟังก็ได้นะแก

“ อืม ดิน แกว่าชั้นสวยมั๊ยวะ

“ก็พอทน ว่าแต่เป็นไรของแกอีกวะ
(สวยซิ  รู้มั๊ยแกสวยที่สุดสำหรับชั้นเลยแหละก้อย แต่ทำไมปากชั้นมันไม่พูดตามที่ชั้นคิดก็ไม่รู้วะ)

“เออ แล้วทำไมไม่มีไครคิดจริงจังกับชั้นเลยวะ ไอ้คนดีๆก็มีแฟนกันไปหมด ส่วนไอ้คนที่มาจีบแต่ละคน ถ้าไม่เลว มันก็มีแฟนแล้วทั้งนั้น

“อ๋อ กลุ้มที่ไม่มีแฟนว่างั้นเหอะ แกจะกลุ้มไปทำไมวะ ถึงเวลามันก็มาของมันเองแหละ อยู่มาได้จนป่านนี้แล้วเพิ่งจะมากลุ้มเอาอีตอนนี้ ชั้นเองก็ไม่เห็นมีไม่เห็นเดือดร้อนเลยแก
(แล้วทำไมแกไม่ลองไห้โอกาสคนอย่างชั้นบ้างวะ แต่อย่างว่าชั้นมันคงไม่เหมาะสมกะแก)

“ก็มันเหงานี่หว่าแก เพื่อนรุ่นเดียวกันเค้าแต่งงานมีครอบครัวไปแล้ว เหลือแต่ชั้นนี่แหละ อีกอย่างชั้นอยากมีไครมาแชร์ความรู้สึกกะชั้นบ้าง เวลาดีใจก็ไม่มีไครมาดีใจกะชั้น เวลาทุกข์ ก็ไม่มีไครมาทุกข์กับชั้น แกรู้มะเวลาชั้นทำอะไรสำเร็จขึ้นมา พอมองไปรอบตัว ไม่เห็นมีไครมาแล่งความสุขกะชั้นเลย

“อ้าวแล้วไอ้ที่ยืนหัวโด่อย่างชั้นเนี่ยแกก็บอกชั้นได้นี่

“มันไม่เหมือนกันดิน สำหรับเพื่อนกับคนที่เราอยากอยู่ไกล้ๆเพื่อบอกทุกอย่างไห้เค้ารับรู้มันไม่เหมือนกัน

“เฮ้อ  แล้วที่ผ่านมาทำไมแกไม่รักษาพวกเค้าไว้ละ แกปล่อยพวกเค้าไปทำไม

“ชั้นเปล่านะแก พวกเค้าเลื่อกที่จะไปจากชีวิตชั้นต่างหาก เหตุผลมันโคตรปัญญาอ่อนเลยแก แค่ชั้นไม่เคยบอกรัก
เค้าก็ไปจากชั้นแล้ว ไอ้คำว่ารักนี่มันสำคัญกว่าการมีชั้นอยุ่หรือไงนะ

“แหมก้อย คำว่ารัก มันยากที่จะพูด แต่คนมันก็ยังอยากจะได้ยินอยู่ดีนั่นแหละ ในเมื่อแกรุ้ว่าเค้าต้องการแค่นั้นทำไมแกไม่จัดไห้ละ แค่คำว่ารัก แกก็พูดไปซักร้อยคำก็ได้

“ชั้นไม่ไช่แกนี่หว่าจะได้พูดคำว่ารักได้พร่ำเพรื่อ สำหรับชั้นมันต้องรู้สึกจริงๆเว้ย
“เออเลิกพูดเรื่องชั้นกันเหอะ เอางี้เย็นนี้ไปหาไรกินกันดิน ชั้นเลี้ยงเอง แกอยากกินไรบอกมา

“แน่เปล่าแก งั้นขอมื้อเด็ดเลยแก เย็นตาโฟ โอเคปะ

“โหแก หัดกินไรที่มันสร้างสรร หน่อยได้มะ ชวนกี่ทีก็เย็นตาโฟ

“อ้าว แกถามเองว่าชั้นอยากกินไร เพราะฉะนั้นอย่าขัด จัดมาไห้ชั้นซะดีๆ
(แกคงจำมันไม่ได้แล้วมั๊งว่าอาหารที่เรากินด้วยกันมื้อแรกคือเย็นตาโฟ มันเป็นมื้อที่พิเศษสำหรับชั้น แต่สำหวับแกมันคงไม่ไช่ความทรงจำอะไร แต่กับชั้น ชั้นอยากไห้บรรยากาศนั้นกลับมาในชีวิตชั้นอีกวะ)

“เออ  ก็ได้ๆ ว่าแต่ไม่ชวนน้องปัดของแกไปด้วยกันเหรอ

“เค้าคงไม่ว่างหรอก เห็นว่าต้องไปทำธุระ
(ชวนไปทำไมแก นานๆชั้นจะได้ไปกินอะไรกะแกสองต่อสอง )

“ตามใจ อุตส่าจะช่วยไห้จีบติดซะหน่อย

“ไม่จำเป็นเลยแก หล่อ อารมณ์ดี ขี้เล่น เป็นกันเอง อย่างชั้นไม่ต้องพึ่งแกหรอก 5555
(ถ้าแกจะช่วยจีบน้องเค้า ชั้นว่าแกช่วยเปิดใจมองชั้นจะง่ายกว่านะนังก้อย เฮ้อ คิดแล้วกลุ้ม)

“เออ คิดแล้วแจกันตอนเย็น

...............................ยังมีอีกนะครับ แต่ขอเวลาคิดมุขหน่อย แล้วจะรีบเขียนมาไห้อ่านกันอีก..........................