ความคิดเห็นที่ 1 หนูชื่อ ข้าวสวยค่ะ   ชื่อแปลกใช่มั้ยค่ะ เบื่อแล้วค่ะที่คนชอบสงสัยว่าทำไมชื่อนี้ แตไม่เป็นไรค่ะ บอกอีกครั้งก็ได้  เหตุได้ชื่อนี้มา เพราะข้าวสวยมีพี่ชาย ชื่อข้าวเปลือก  ดังนั้นพอเกิดมาปุ๊ป คุณพ่อนึกถึงคำโบราณว่าไว้ทันที  คำนี้ไงคะ “ผู้ชายข้าวเปลือก ผู้หญิงข้าวสาร” แต่คุณแม่ติงว่าข้าวสารไม่เพราะ ไม่เหมาะกับลูกสาว คุณพ่อเลยเปลี่ยนเป็นข้าวสวยแทน นี่ละค่ะ ข้าวสวยเป็นน้องใหม่ของวิทยาลัยแห่งนี้  แต่เป็นกลุ่มที่น้อยที่สุด  ก็เรียนศิลปะนี่คะ ปีหนึ่งเปิดเพียงห้องเดียว  ทั้งวิทยาลัยคงมีแค่ร้อยกว่าคนเอง แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ข้าวสวยเข้าใจดีว่างานศิลปะนั้นเป็นงานละเอียดอ่อน ต้องเป็นคนที่มีหัวใจรักงานศิลป์จริงๆ จึงจะเข้าใจได้ อย่างคุณพ่อคุณแม่ของข้าวสวยไงคะ  ค้านหัวชนฝา ไม่เต็มใจเลยจริงๆที่จะให้ลูกสาวมาเอาดีทางด้านนี้  ท่านว่า “เป็นจิตรกรส่วนมากจะไส้แห้งและท้องเหี่ยว”  กลัวว่าต่อไปในอนาคตจะเลี้ยงตัวเองไม่ได้ ต้องไปเป็นภาระให้ท่านเลี้ยงจนแก่ โถๆ  หน้าตาอย่างข้าวสวยเนี้ยไม่อยากจะคุยหรอกค่ะ ประเดี๋ยวต้องมีคนมาขอเซ็งจากพ่อแม่เอาไปเลี้ยงต่อ วุ้ยๆ พูดมากไปจะกลายเป็นยกหาง เอ๊ย เยินยอตัวเอง พูดก็พูดเถอะค่ะ  วันก่อนที่ไปปฐมนิเทศนั้น มีผู้ชายคนหนึ่งค่ะ หันมามองข้าวสวยบ่อยๆ ทะลึ้งทะลึ่งค่ะ ยิ้มให้ด้วย คนอะไร ไม่รู้จักกันสักนิด มายิ้มให้กันได้ไง  ข้าวสวยก็เชิดสิทำหน้าบึ้งใส่เลยค่ะ ว่าแต่พูดที่จริงตานั่นก็น่ารักดีนะคะ หัวตั้ง ตาตี่ เป็นอาตี๋แบบนี้แหละค่ะ สเป็คข้าวสวยแท้ๆเชียว  คิดว่า ถ้าตานั่นยิ้มให้อีกสักครั้ง หรือเขามาพูดด้วย ก็จะพูดด้วยล่ะ ดีเสียอีกสิคะ มีเพื่อนเพิ่มขึ้นอีกคน จะได้เรียนที่นี่อย่างอบอุ่นไงคะ แต่แหม..ผิดหวังชะมัด เพราะตานั่นพอเจอมุขหน้าดุของข้าวสวยไปเอาแต่มอง มอง อย่างเดียวไม่ยอมยิ้มไม่ยอมเข้ามาทักอีก ข้าวสวยเลยเก้อไป  ไอ้จะยิ้มให้ก่อนก็ไม่ได้ เสียฟอร์มของผู้หญิงหมด.. เฮ้อ. จากคุณ : หนูธันย์ - [ 25 เม.ย. 51 19:33:58 ]

ความคิดเห็นที่ 2 จากวันนั้น  ผมพยายามกวาดตามองหาเธอคนนั้นอยู่บ่อยๆ   แปลกจริงๆครับ ไม่รู้ว่าเธอไปหลบลี้ไปอยู่มุมไหนกันนี่ ผ่านมาจนเข้าเทอมที่สองนี่เข้าให้แล้ว ผมยังหาเธอไม่เจอ อาจจะเป็นเพราะว่าที่วิทยาลัยนี้  มีการเรียนหลายภาคเต็มที่ ทั้งภาค เช้า  บ่าย  และ ค่ำ  เราอาจจะพลัดหลงจากช่วงเปลี่ยนกะเข้าเรียน   แต่ผมยังไม่ละความพยายามหรอกครับ ผมยังคงมองหาเธออยู่เสมอ   แม่สาวน้อยกลอยใจของผม เย็นวันหนึ่งที่ผมกลับบ้านเย็นกว่าปรกติเพราะโดนอาจารย์เรียกใช้งาน ไม่ใช่ผมคนเดียวหรอกครับ  ไอ้เต่าเพื่อนผมก็อยู่ด้วย เราโดนใช้งานแบบแท๊คทีมให้ขนกระดาษเป็นตั้งๆขึ้นไปห้องพิมพ์ดีด โอ้โฮ้..กว่าจะเสร็จขึ้นๆลง เหนื่อย หอบ เลยครับ ได้คำขอบใจเป็นยาหอมจากอาจารย์มาหนึ่งหอบประมาณว่าเป็นคนดีมีน้ำใจแท้ๆ ผมกับไอ้เต่ามองหน้ากัน หอบเป็นจังหวะเดียวกัน แถมคิดในใจเหมือนกันอีกต่างหากว่า ซวยแท้ๆที่บังเอิญเดินมาเจอแกเข้า ไม่ใช่อยากเป็นคนดีเลยครับ พอเสร็จงาน ผมกับไอ้เต่าแยกย้ายจะกลับบ้าน ผมเดินออกมาก่อน ขี้เกียจรอมัน เพราะมันขอตัวพาน้องชายของมันไปร้องไห้ก่อน เพราะอั้นมาตั้งนานแล้ว ดีนะครับที่มันไม่ฉี่ราดอีตอนช่วยผมแบกกระดาษ ไม่งั้นละแย่ ขณะที่เดินเรื่อยๆ เกือบจะออกประตูวิทยาลัยอยู่แล้ว ผมเหลือบไปเห็นเธอเข้าครับ เธอคนที่ตามหามาหลายวัน ผมหันขวับเลยครับ  เธอเดินมากับเพื่อนกลุ่มใหญ่ เดินไปคุยไปหัวเราะกันคิกคัก เห็นเขี้ยวเสน่ห์ที่ริมฝีปากของเธอด้วย ร่างเล็กๆ อยู่ในชุดนักศึกษา แต่แหม..เธอแต่งตัวนักเลงเหลือเกินครับ นุ่งกระโปรงสั้นเหนือเข่า สวมเสื้อตัวใหญ่โคร่ง  ชายเสื้อที่อยู่ในกระโปรงย้วยพอง เพราะดึงออกมาจนเกือบหลุด ข้อมือสองข้างเต็มไปด้วยกำไลเงินหลายวง  ผมหันหลังยืนมองเธอกับกลุ่มเพื่อนอย่างคิดไม่ตกว่าควรจะทำอย่างไรดี   ไอ้เต่าเดินออกมาโน่น  มันโบกมือหยอยๆให้ผม  คงนึกว่าผมยืนรอมัน  เปล่าครับ ผมกำลังยืนหาทางอยู่ว่าจะเดินหมากแผนใดจีบสาวดี  ผมเห็นไอ้เต่าหยุดทักสาวๆกลุ่มนั้น ใจผมเต้นตึ๊กตั๊กเลยครับ  ไม่รู้มันรู้จักคนไหน ได้แต่ภาวนาอยู่ในใจ โอ๊ะ คำภาวนาของผมได้ผลครับ  คนที่หยุดยืนคุยกับไอ้เต่าคือเธอนั่นเอง ผมรู้แล้วครับ  ว่าจะพบเธอคนนั้นได้ที่ไหน  ผมไปเค้นข้อมูลมาจากไอ้เต่าเรียบร้อยแล้ว มันบอกหมดเรียบวุ้ยทุกอย่างที่มันรู้ แล้วทำตายิ้มแบบรู้ทัน  แถมยังหยอดคำทิ้งท้ายอย่างน่าเตะว่า “ให้ข้าติดต่อให้เอาม่ะ ไอ้ฉ่าย รับรองว่าสำมะเร็จ” ทีแรกผมก็คิดอย่างนั้น แต่มันยักคิ้วหลิ่วตา ในแววตาของมันผมเห็นคำสบประมาทแอบแฝงอยู่อ่านได้ความว่า “อย่างเอ็งนะ ข้าว่าไม่มีปัญญาจีบหญิงติดหร๊อก” เลือดของความเป็นลูกผู้ชายของผมแล่นพล่านเลยครับ ฆ่าได้ครับ แต่”ตอน”ไม่ได้ เอ๊ย หยามไม่ได้ ผมเลยตอบมันไปอย่างหยิ่งๆว่า “เหอะ คนอย่างข้าจะมีแฟนสักที ไม่ต้องการความช่วยเหลือจากใครโว้ย” “เออ เอ็งเก่ง แล้วเอ็งเจือกมาถามข้าเรื่องยายข้าวสวยทำพระแสงหอกเจ้าอะไรฟ่ะ” “ปัดธ่อ..เอ็งนี่ จะทำอะไรต้องมีข้อมูลสิว่ะ ยุคนี้มันยุคไอที จะทำอะไรต้องหาข่าว ไม่งั้นจะเก๊าะบ้อท่า  เอ็งแค่ให้ข่าวเพื่อนแค่นี้ทำเป็นบ่น“ ไอ้เต่าค้อนผมขวับหยั่งกับผู้หญิง “เออ แล้วข้าจะคอยดู” จากคุณ : หนูธันย์ - [ 25 เม.ย. 51 19:37:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เย็นวันนั้น ผมเริ่มงานจีบสาว  หลังเลิกเรียนผมเดินดุ่มๆไปซุ่มยังฐานที่มั่นของสาวเจ้า  อ้อ..ผมรู้ชื่อเธอแล้วด้วย  เธอชื่อ ข้าวสวยครับ แหม..ไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองว่า เราเกิดมาคู่กัน ดูชื่อสิครับ จับฉ่ายกับข้าวสวย อื้อหือ.. ยายข้าวสวยเป็นเด็กศิลป์ ต้องสถิตย์อยู่ที่ตึกเก่า  อยู่ด้านท้ายวิทยาลัยโน่น ผมไม่รู้ว่าเธออยู่ห้องไหน เลยแกล้งเดินไปเดินมาเพื่อสำรวจ บรรยากาศเย็นย่ำ หนาวๆโหวงๆอย่างไรบอกไม่ถูก อาจเป็นเพราะมีนักเรียนภาคบ่ายอยู่ไม่มาก   นั่นแน่ะ ผมเห็นแล้วครับ ยายข้าวสวย เธอ กับเพื่อนร่วมห้องที่ดูโหรงเหรงกำลังฝึกวาดภาพวัตถุอะไรสักอย่าง  ดูท่าเธอจะไม่สนุกเลยครับ นั่งหน้ามุ่ยเชียว แต่ดูน่ารักสำหรับผมละครับ รู้ตำแหน่งของข้าศึก เอ๊ย เป้าหมายแล้ว ผมต้องกวาดตาหาทำเลแอบมอง เอ..ที่ไหนดี   และผมก็ปิ๊งไอเดียเด็ด ว่าแล้วเผ่นแผล็วไปแอบที่หลังห้องน้ำหญิง  ชัยภูมิเหมาะครับ มองจากมุมนี้ลอดหน้าต่างห้องเห็นยายข้าวสวยชัดเจนดี   ทำเลดีอย่างนี้ ผมมองสาวเพลินไปสิครับ   แล้วต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อมีใครคนหนึ่งมากระแอมด้านหลัง  พอหันไปผมแทบช๊อค  นั่นน่ะ อาจารย์ฝ่ายปกครองจอบเฮี้ยบครับ กำลังยืนกอดอกหน้าเคร่งมองอยู่ หัวใจดวงน้อยๆของผมหล่นไปที่ตาตุ่ม และมีทีท่าว่าจะคลานกลับมาที่เดิมยากเต็มที เพราะขาผมอ่อน ปากคอสั่นไปหมด “นักเรียนชายมาทำอะไรที่นี่มิทราบ” “ผม เอ่อ ผม” “ที่ตรงนี้เป็นห้องน้ำหญิง เธอรู้ใช่มั้ย มาทำลับๆล่อๆอะไรตรงนี หา” เสียงท่านอาจารย์ ดังขึ้นเรื่อยๆ ทำให้คนที่ผ่านไปเริ่มมองอย่างสนใจ ประสาไทมุงนั่นแหละครับ อยากรู้อยากเห็น “เธอมาแอบดูนักเรียนหญิงเข้าห้องน้ำใช่มั้ย เป็นพวกโรคจิตสิท่า” “ไม่ใช่ครับ” ผมร้องเสียงหลง ปฏิเสธเป็นพัลวัล  แต่ดูท่าจะไม่ได้ผล เพราะบรรดาสายตาอาจารย์และไทมุงเต็มไปด้วยคำกล่าวหาพิพากษาผมแล้วทั้งนั้น จากคุณ : หนูธันย์ - [ 25 เม.ย. 51 19:39:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เย็นวันนี้ บรรยากาศหงอยๆยังไงไม่รู้ค่ะ  อาจจะเป็นเพราะเพื่อนๆ ของข้าวสวย โดดเรียนวิชานี้ไปหลายคน แต่ข้าวสวยเป็นเด็กดีค่ะ เลยไม่ร่วมก๊วนไปด้วย    เห็นว่านัดกันไปเดินเที่ยวที่ห้างเปิดใหม่ ทำให้ห้องโหรงเหรง   ยิ่งชัวโมงนี้เป็นชั่วโมงดรออิ้ง ฝึกการระบายแสงเงาด้วยดินสอดำ แต่ละคนง่วนอยู่กับการดูแบบตรงหน้า ตั้งตาวาดงานของตัวเอง  ซึ่งต้องใช้สมาธิ เลยไม่มีใครพูดกัน ทำให้เงียบไปกันใหญ่ ข้าวสวยไม่เป็นทำงานเลยค่ะ มัวแต่เร่งเวลาอยากให้หมดชั่วโมงเร็วๆ  อยากกลับบ้านจัง แต่อยู่ดีๆ ก็มีเสียงโหวกเหวก ทำลายสมาธิของข้าวสวยและเพื่อนค่ะ พวกเราเหลียวมองหาต้นเสียง พบว่ามาจากกลุ่มย่อมๆหน้าห้องน้ำนั่นเอง  เพื่อนที่นั่งใกล้ที่สุดเอนตัวมาถามว่า เขามีอะไรกัน  แล้วข้าวสวยจะรู้ไหมคะเนี้ย  นั่งอยู่ด้วยกันแท้ๆ  หาคำตอบไม่ได้ จึงลุกไปดูพร้อมกัน อาจารย์หน้าดุคนหนึ่ง กำลังดุนักเรียนชายคนหนึ่ง เอ๊ะ นายคนนั้นหน้าคุ้นตาพิกล แล้วเราก็ได้รู้ว่าที่แท้ มีนายคนหนึ่งมาแอบดูนักเรียนหญิงเข้าห้องน้ำ  ทำตัวเป็นไอ้หนุ่มถ้ำมอง “ตายแล้ว  ที่โรงเรียนยังมีพวกโรคจิตหรือนี่” เพื่อนของข้าวสวยอุทานเสียงแหลมเปี้ยบ ทำให้ทุกคนหันมามองเธอ รวมทั้งนายถ้ำมองนั่นด้วย อุ้ยตาย  ข้าวสวยจำได้แล้ว นายนั่น คือนายตี๋จอมทะเล้นที่ส่งยิ้มให้ข้าวสวยตอนมาปฐมนิเทศนี่นา   โธ่..หน้าตาก็ดีไม่น่าเลย จากคุณ : หนูธันย์ - [ 25 เม.ย. 51 19:41:24 ]

ความคิดเห็นที่ 5 และวินาทีนั้น ผมกลายเป็นจำเลยของสังคมไปแล้วครับ  สายตาทุกคู่ดูจะประนามหยามเหยียดผม แต่อะไรไม่เท่า แม่สาวคนนั้นของผมก็มายืนดูผมด้วย   คราวนี้ใจผมไม่แค่หล่นละครับ มันหายไปทั้งดวง ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ทำหน้าละห้อย ยืนสลดตรงนั้นเอง “ว่าไง  จะยอมรับหรือเปล่า? ว่ามาแอบดูนักเรียนหญิงเข้าห้องน้ำ” “ไม่ครับ ไม่ยอมรับ” ผมตัดสินใจในทันที ไหนจะโดนข้อหาแอบดูแล้ว ขอพ้นข้อหาโรคจิตก็แล้วกัน คิดได้ดังนั้นเลยยืดอกแฟ่บๆของตัวเอง พูดเสียงดังฟังชัด “ผมมาแอบดูสาวจริง แต่ไม่ได้มาแอบดูนักเรียนหญิงเข้าห้องน้ำครับ” “งั้นเรอะ  งั้นมาแอบดูสาวอะไรของเธอละ” อาจารย์ขยับแว่นไปบนดั้งจมูก มองตรงๆอย่างจับผิด “ผมมาแอบดูสาวศิลปะต่างหากครับ มีเสียงฮือฮากันใหญ่  ผมเห็นยายข้าวสวยกับเพื่อนทำตาโต มองหน้ากันเลิกลั่กเหมือนจะถามว่าใครคือ สาวศิลปะ “คนนั้นครับ” ผมชี้มือไปที่ยายข้าวสวย เป็นไงเป็นกันสิครับ คราวนี้ยายข้าวสวยทำตาเหลือกเป็นถลน หน้าแดงแล้วซีดเผือด มีเสียงฮือฮาจากไทมุงรอบสอง ทำเอาผมผึ่งไม่น้อย แล้วยิ่งผึ่งพองไปอีกเมื่อได้ยินคำพูดของอาจารย์ว่า “อืมม์..กล้าพูดกล้ารับดีมาก เอาล่ะพ่อหนุ่ม ไหนลองบอกสิว่าเธอชื่ออะไร เรียนห้องไหน แผนกอะไร” ผมบอกชื่อตัวเองเสียงดัง รู้สึกใจมาขึ้นมาเยอะ แล้วต้องอยากสลบเมื่อได้ยินคำพูดต่อไปของท่านอาจารย์ว่า “เอาล่ะ พ่อนักรักถ้ำมอง  ไปวิ่งรอบโรงเรียนสักสิบรอบก็แล้วกัน เผื่อดีกรีความรักล้นอกมันจะทุเลาลงบ้างนะ” จากคุณ : หนูธันย์ - [ 25 เม.ย. 51 19:43:01 ]

ความคิดเห็นที่ 6 “ตายแล้ว อกอีแป้นแล่นลึกตกตึกกระฉึกฉัก” ข้าวสวยอดอุทานในใจไม่ได้ค่ะ  นายตี๋นั่นดันสารภาพว่ามาแอบดูข้าวสวยดื้อๆ ไม่รู้ว่าตอนนายนั่นมองอยู่ หนูได้ทำอะไรน่าเกลียดๆหรือเปล่า อย่างแคะขี้มูกแล้วเอามาดีดใส่เพื่อนเล่น เฮ้อ..คนอะไรจะแอบมองกันก็ไม่บอกล่วงหน้า จะได้ทำสวยไว้รอ พูดที่จริงข้าวสวยก็ปลื้มนะคะ มีหนุ่มมาแอบปิ๊งเนี้ย  แต่..หนุ่มคนนี้ออกจะน่ากลัว โรคจิตหรือเปล่าไม่รู้ บรื้อส์..พวกไอ้หนุ่มถ้ำมองเนี้ย.. แต่พอฟังนายนั่นแนะนำตัว ข้าวสวยก็ถึงบางอ้อค่ะ  เขาอยู่ห้องเดียวกับนายเต่าเพื่อนของข้าวสวยเอง  ดีล่ะ เดี๋ยวคืนนี้ข้าวสวยจะลองโทรไปถามนายเต่าดูเผื่อจะได้ความอะไรบ้าง บางทีถ้านายเต่าการันตี ข้าวสวยจะลองพิจารณาตาโรคจิต เอ๊ย นายนี่ดูก็ได้ จากคุณ : หนูธันย์ - [ 25 เม.ย. 51 19:44:21 ]

ความคิดเห็นที่ 7 วันรุ่งขึ้น ผมอยากจะเอาหน้ามุดดินนัก  ดูเหมือนข่าววีรกรรมหลังห้องน้ำของผมจะลือกระฉ่อน  เพื่อนๆหลายคนมองแล้วทำตายิ้มๆ ร้ายที่สุดเห็นจะเป็นไอ้เต่า ที่มันหัวเราะเยาะไม่หยุด และที่ผมอยากจะเตะมันมากกว่านั้นคือ มันนั่นแหละเป็นคนเอาเรื่องของผมไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาต “ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ ขำว้อย  ไอ้พวกจีบผู้หญิงด้วยตัวเอง ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ ต้องไปแอบมองเขาตามรู” “หยุดเลยหยุด ไอ้เต่า ถ้าเอ็งไม่อยากโดนข้าถีบ” ผมว่าผมโกรธจนหน้าเขียวแล้ว แต่ไอ้เต่าไม่ยักกลัวขู่ หัวเราะได้หัวเราะดี หัวเราะจนน้ำหูน้ำตาไหล ผมแอบอาฆาตมันอยู่ในใจ เอาไว้ให้มันมีเรื่องขายหน้าบ้างเถิด ผมจะแฉให้ “เอาน่า..อย่าเพิ่งโกรธๆ ข้ามีข่าวมาบอกว่ะ” “ข่าวอะไร พูดดีนะเว้ย คนยิ่งกำลังมู๊ดดี้  แล้วเอ็งนะเจือกสะแหล๋นรู้เรื่องวีรกรรมของข้าได้ยังไงไอ้เวงเต่า” “ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ เก๊าะข้าเลี้ยงกุมารทองเอ็งไม่รู้เรอะ  เอาๆ บอกความจริงก็ได้ ไม่ต้องทำหน้าเหมือนถูกหมาไล่ฟัดหร๊อก  ยายข้าวสวยโทรบอกข้า” “ฮ้า..ข้าวสวยหรือ” ผมรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที  ไอ้เต่าพยักหน้าหงึกๆ “เออสิ เขาอยากจะรู้ว่าเอ็งนะพวกโรคจิตหรือเปล่า?” “เฮ้ย..ข้าปล่าวนะ” “ข้ารู้ ข้าบอกเค้าไปแล้ว ยายข้าวสวยโล่งใจ เขาฝากมาบอกว่าไม่ต้องไปด้อมๆมองๆหรอก อยากเจอเขาก็ไปหาได้เลย เขายินดีเป็นเพื่อนกับเอ็ง เพราะเอ็งเป็นเพื่อนข้า” ไอ้เต่าทำยืดใส่ ผมออกจะหมั่นไส้ แต่ยอมมันเสียวัน เพราะอยากรู้เรื่องเธอคนนั้น “จริงเหรอ โอ๊ยดีใจ” ผมเผลอลิงโลดไปหน่อย ทำให้ไอ้เต่ายิ้มเยาะ “เห็นม่ะ ว่ามีข้าเป็นเพื่อนแล้วทางรักเอ็งจะรุ่งโรจน์ จากคุณ : หนูธันย์ - [ 25 เม.ย. 51 19:46:19 ]

ความคิดเห็นที่ 8 วันนี้เพื่อนๆล้อข้าวสวยทั้งวัน เรื่องมีหนุ่มถ้ำมองมาแอบปิ๊ง ข้าวสวยก็ได้แต่ยิ้มรับ คำล้อคำแซวนั้น  หวังว่าตาตี๋บ้านั้นคงไม่ริทำอะไรแผลงๆอีก อาจารย์เข้ามาแล้ว  วันนี้คงมาสั่งงานให้เราเขียนๆขีดๆอีกเหมือนเคย “เอาล่ะ นักเรียน วันนี้เราจะฝึกเขียนโครงร่างจากแบบจริงๆ  กัน  เป็นคนจริงๆเลยทีเดียว” “แบบนู๊ดหรือคะอาจารย์” ใครคนหนึ่งยกมือถาม เรียกเสียงหัวเราะครื้นกันทั้งห้อง  แต่อาจาย์ส่ายหน้าเดี้ยะ “ยังก่อน ได้เขียนแน่ภาพนู๊ดน่ะ แต่ตอนนี้เอานายแบบสมัครเล่นไปก่อน  ครูเจอเขาด้อมๆมองๆแถวหน้าห้องเนี้ย” ใครคนนั้นเดินเขามาให้ห้อง ยิ้มแหยๆ “อุ้ย นั่นมันนายถ้ำมองนี่” เพื่อนของข้าวสวยเอียงหน้าเข้ามากระซิบกระซาบ ใช่ค่ะ นายคนนั้นแหละ  ข้าวสวยรู้แล้วว่า ชื่อนายจับฉ่าย เพื่อนนายเต่า อีกแล้วค่ะ เอาอีกแล้ว ยังไม่ทิ้งนิสัยแอบมอง ด้อมมองอีก ข้าวสวยอุตส่าห์ฝากไปบอกว่าอยากพบก็มาเจอกันได้   หรือว่าจะเป็นพวกถ้ำมองจริงๆ  เฮ้อ จากคุณ : หนูธันย์ - [ 25 เม.ย. 51 19:47:51 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เข็ดแล้วครับ ผมเข็ดแล้วครับ ไม่เคยปวดเมื่อยเนื้อตัวอย่างนี้มาก่อนเลย  โธ่..เล่นยืนท่าเดียวสองสามชั่วโมง แถมยังไม่ได้ยืนท่าที่เป็นธรรมชาติด้วยนะครับ โดนคำสั่งให้กางแข้งกางขายกมือไม้  ผมรู้ว่าต้องเป็นการลงโทษกรายๆแน่ เพราะอาจารย์เค้าเห็นผมไปทำผลุบโผล่ที่หน้าต่าง เขาเลยว่าผมเป็นถ้ำมอง ข้อหาที่มันฉกาจฉกรรจ์จริงครับๆ พอได้ยินเสียงออดหมดชั่วโมง ผมรู้สึกเหมือนขึ้นสวรรค์ไงงั้นเชียว ขาแข็งไปหมดแล้วครับ ทรุดฮวบลงนั่งกลางห้อง   อาจารย์เดินบ่ามาตบบ่าผม “ขอบใจที่เป็นแบบนะพ่อหนุ่ม คราวหน้าคราวหลังอย่าทำลับๆล่อๆอีก มันไม่ดี” “ครับ” ผมได้แต่รับคำเสียงอ่อยๆ ใครๆทะยอยออกจากห้องไปแล้ว  ผมยังลุกไม่ขึ้น ก้มหน้าก้มตาบีบนวดขาเพราะเหน็บยังไม่บรรเทา  ใจนึกว่า ข้าวสวยคงออกไปแล้ว อาจจะนึกเปลี่ยนใจไม่อยากเป็นเพื่อนกับผมเสียแล้ว โธ่..ผมทำพังอีกแล้ว ตั้งใจว่าจะเริ่มใหม่ให้ดีๆเสียหน่อย ใจผมฝ่อฟืบเหลือเท่าเม็ดถั่วเขียว มีหวังว่ากลับไปคราวนี้ต้องไปขอร้องให้ไอ้เต่าช่วยเป็นพ่อสื่อ ยอมให้มันหัวเราะเยาะและถากถางด้วยวาจา ผมจะอดทนเพราะความรัก เฮ้อ.. ขณะที่ทุบๆนวดๆขาอยู่นั่น ผมก็เห็นขาขาวๆคู่หนึ่งมายืนตรงหน้า  เท้าน้อยสวมรองเท้าผ้าใบสุดจ๊าบเป็นหัวต่อม้อทั้งเสริมหัวเสริมส้นหนาปึ้กจนผมกลัวว่าเธอจะยกขาไม่ขึ้นเอา  พอกวาดตาขึ้นไปมอง หัวใจผมก็เต้นแร้งแรงเป็นจังหวะรุมบ้า ชะชะช่าเข้าให้  ก็คนตรงหน้าไม่ใช่ใคร ยายข้าวสวยเองครับ เธอกำลังยืนเท้าสะเอวมองผมอยู่ ท่าทางดุพิกลจนผมพูดอะไรไม่ออกได้แต่นั่งอึ้งมองหน้าเธอ แหม..นี่ถ้าข้าวสวยสูงอีกนิด นุ่งกระโปรงสั้นอีกสักหน่อย ผมคง..เอิ๊กส์.. “นายตี๋ เมื่อไหร่จะเลิกทำตัวเป็นทำมองเสียที  ฉันฝากนายเต๋าไปบอกแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าจะมาพบกันก็มา แบบคนธรรมดา ไม่ให้ทำลับล่อ” “ผมไม่ได้ทำลับล่อนะ ผมแค่ผลุบๆโผล่ๆเอง” ผมเถียง “ยังจะมาเถียงอีกแน่ะ นายตี๋นี่” ข้าวสวยถลึงตาใส่ผมเข้าให้  แต่..ยังน่ารักแหละครับ “ผมไม่ได้ชื่อตี๋ ผมชื่อจับฉ่ายต่างหาก” ผมเถียงอีก แต่เสียงอ่อยลงหน่อย ต้องยอมครับ อยากให้สาวเห็นใจนี่ “เชอะ ชื่ออะไรก็ไม่รู้ จับฉ่าย เชยเป็นบ้า” เธอทำเสียงสะบัด จมูดเชิดๆ น่ารักอีกแล้ว คนอะไรไม่รู้ ทำอะไรก็น่ารักไปโม๊ดด “ผมว่า เอ่อ คงเชยพอๆกับชื่อข้าวสวยแหละ” “เอ๊ะ นายนี่” ข้าวสวยเก็กหน้าดุได้เสี้ยววินาที แล้วก็หัวเราะออกมาเสียเฉยๆอย่างนั้นแหละ  จนผมชักจะกลัวว่าเธอเพี้ยนไปหรือเปล่า  แล้วเธอก็ยิ้มหวานเสียจนผมตาพร่า แล้วยื่นมือน้อยๆของเธอมาข้างหน้า “ตกลงๆ  และตั้งแต่วันนี้ คนชื่อเชยๆสองคน ข้าวสวยกับจับฉ่ายจะเป็นเพื่อนกัน ดีไหม” “ไอ้ดีมันก็ดีหรอก  แต่..” ผมรีบยื่นมือไปจับมือเธอ แหม..มือเธอนุ๊มนุ่มครับ ผมเลยจับไว้ไม่ยอมปล่อย “แต่อะไร  นายไม่อยากเป็นเพื่อนกับข้าวสวยเหรอ” “ผมไม่อยากเป็นเพื่อนกับข้าวสวยนี่  เพื่อนผมมีเยอะแยะแล้ว ผมอยากเป็นคนรู้ใจมากกว่า” “อึ้ย..” คราวนี้ยายข้าวสวยหน้าแดงแปร๊ดกระชากมือหลุดจากการเกาะกุมของผมโดยพลัน “มากไปย่ะตาบ้า ตอนนี้เป็นแค่เพื่อนกันไปก่อนแล้วกัน จะเขยิบเป็นแฟนฉันนะ ต้องดูความประพฤติก่อนว่าเป็นคนปรกติหรือเปล่า?” “ธ่อ.” “เรื่องมากอย่างนี้ ไม่ต้องปงต้องเป็นมันแล้วเพื่อน” ยายข้าวสวยชักเริ่มจับบทงอนครับ ผมกลัวจะชวด เลยรีบรับปากโดยเร็ว “ก็ได้ๆ เป็นเพื่อนก่อนก็ได้” “งั้นดีเลย เอาล่ะเริ่มการเป็นเพื่อนบทแรก  นี่แน่ะ” เธอบุ้ยใบ้ไปที่กระเป๋าและสัมภาระหอบใหญ่ที่กองไว้ “ช่วยหอบไปส่งหน่อย วันนี้ของเยอะเลย” “หา นี่จะให้เป็นเบ๊หรือเป็นเพื่อนกันแน่” “แหม..เพื่อนก็ต้องทำเพื่อนเพื่อนได้สิ” “โอเค ได้เลย” จากคุณ : หนูธันย์ - [ 25 เม.ย. 51 19:53:10 ]

ความคิดเห็นที่ 10 นับตั้งแต่วันนั้น ผมเลยกลายเป็นเบ๊ประจำตัวของยายข้าวสวยไป มีหน้าที่ช่วยเธอหิ้วของและพาไปส่งบ้าน   และเป็นเงาตามตัวของกันและกันจนใครๆเห็นจนชินตาว่า เห็นจับฉ่ายที่ไหน ต้องเห็นข้าวสวยที่นั่น(ยกเว้นเวลาเรียนของเรานะครับ เพราะเราเรียนกันคนละที่และเวลา) อะแฮ่ม..ถึงยายข้าวสวยจะยืนยันว่าผมเป็นแค่เพื่อน แต่ใครๆเขาไม่คิดอย่างนี้นี่ครับ รวมทั้งผมด้วย ผมว่าความรักของผมนี่จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งทิงนองนอยไม่แพ้ใครเลยครับ จากคุณ : หนูธันย์ - [ 25 เม.ย. 51 19:56:13 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โอ๊ย  กว่าจะแปะเสร็จ เหนื่อยๆๆ555555 เฮ้อ...เอาๆๆ อยากลองเล่นใหม่ต้อง..อดทน.. ขอบคุณล่วงหน้าถ้ามีใครแวะเข้ามาอ่านค่ะ จากคุณ : หนูธันย์ - [ 25 เม.ย. 51 19:57:33 ]

ความคิดเห็นที่ 12 แวะเข้ามาอ่านค่ะ... จากคุณ : teansri - [ 25 เม.ย. 51 20:03:33 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แวะเข้ามารับคำขอบคุณ... จากคุณ : ป้าหนอน - [ 25 เม.ย. 51 21:24:10 ]

ความคิดเห็นที่ 14 555 อ่านแล้วขำ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 25 เม.ย. 51 23:31:55 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขำตรงเหมาว่าชื่อก็เกิดมาคู่กันแล้วค่ะ :) จากคุณ : scottie - [ 26 เม.ย. 51 00:14:37 ]

ความคิดเห็นที่ 16 สนุกดีครับ เรื่องน่ารักๆ ^___^.... จากคุณ : GTW - [ 26 เม.ย. 51 07:50:13 ]

ความคิดเห็นที่ 17 น่ารักครับ จากคุณ : กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ) - [ 26 เม.ย. 51 08:22:45 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อิอิอิ อ่านจบหิวเลย แง๊ววววว จากคุณ : ข้าวโพดแมวติสต์แตก - [ 26 เม.ย. 51 12:10:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 แวะเข้ามาอ่านครับผม.. ฮาดีครับเรื่องนี้ ในวัยสดใสนี่น่ารักดีครับ @^_^@ จากคุณ : @...SHO_THSIC...@ - [ 26 เม.ย. 51 17:47:37 ]

ความคิดเห็นที่ 20 แวะมาให้คะแนน   เต็ม10  เอาไป   8 นะคะ “ตายแล้ว อกอีแป้นแล่นลึกตกตึกกระฉึกฉัก” เพราะประโยคอุทานของน้องข้าวสวย หนูแทนขา...พี่บอกแล้วว่าเวลาสวมวิญญาณนางเอก จะต้องเนี้ยบทั้งนอกใจและในใจนะคะ หนูจะอุทานยืดยาวและดูมากจริตแบบนี้ไม้ได้ค่ะ ** สำหรับงานแนว หนุขอเป็นนางเอกในหัวใจคนอ่าน  หนูเขียนเล่าได้เห็นภาพมากๆ  ** เอาอะไรอีกดีละ จากคุณ : คุณหนูนา - [ 27 เม.ย. 51 18:05:21 ]

ความคิดเห็นที่ 21 โอ้โฮ้..ท่านผู้ชมเกินคาดหวังจริงๆ  นึกว่าจะแป้กไม่มีคนมาอ่าน อุตส่าห์ส่งหน้าม้ามาสองท่าน  เพื่อว่ากระทู้จะได้ไม่เหงาจนเกินไป อิอิอิอิอิ  แต่มีคนมาอ่าน(หรือเปล่า?)หลายคน ดีใจจัง  ดังนั้นขอตอบกระทู้เป็นธรรมเนียมนะคะ.. แหมๆๆ ได้บรรยากาศเก่าๆเมื่อสมัยสี่ห้าปี ที่ดิฉันบ้า..เล่นกระทู้ในถนนนักเขียนมากๆ  บ้าจริงๆ  พอเลิกบ้าก็หายไปเลย เพิ่งจะรีเทิร์นเพราะมีผู้ใจบุญบริจาคคอมให้..(ในราคาถูก) 1.น้อง Teansri ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ ยินดีที่ได้รู้จัก 2.ป้าหนอน ท่านหน้าม้ากิตติมศักดิ์ของดิฉัน ตามมาให้กำลังใจ  ทุกเรื่อง ทุกสถานการณ์ หนูชินแล้วนะเนี่ย..กับการที่มีป้า..ป้าห้ามหายไปจากชีวิตหนูเด็ดขาด อิอิอิ 3.น้องtiki-ทิกิ ดีใจที่ขำนะคะ  หัวเราะวันละนิดจิตแจ่มใส อารมณ์ดีได้บ่อยๆ หัวใจจะแข็งแรงค่ะน้อง  ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ. ขอบคุณที่มาอ่าน เป็นกำลังใจดีมากๆ 4.คุณScottie   เจอกันอีกแล้วนะคะ  ไม่เจอกันตั้งหลายปี55555  จำได้ว่าเมื่อก่อนเขียนเรื่องอะไรไปแปะ คุณต้องมาเยี่ยมกัน เป็นขาประจำของนักตั้งกระทู้โดยแท้  ขอบคุณนะคะ ดีใจที่ได้พบกันอีกค่ะ 5คุณ GTW ขอบคุณที่แวะมาอ่าน  ดีใจที่บอกว่าเรื่องน่ารักดี อิอิอิอิอิ ถือว่าเป็นคำชมแล้วกัน  ชมแล้วห้ามเอาคืนนะค้า ของชอบ อิอิอิ 6คุณกลิ่นกาแฟ ขอบคุณที่แวะมาอ่านและมาชม  ชะแว่บบบ เก็บคำชมไว้เรียบร้อยแล้ว แหม..ได้กลิ่นกาแฟหอมกรุ่นมาแต่ไกล..เติมคอฟฟี่เมทหรือยังค้า? 7.คุณข้าวโพดแมวติสต์แตก ขอบคุณมากค่ะ  เห็นชื่อว่าอุตส่าห์แวะไปเยี่ยมที่บล็อกด้วย  ขอบคุณจริงๆ หิวเหรอค้า..งั้นส่งนี่เลย ข้าวเหนียวมะม่วง อิอิอิ ที่บ้านเจ๊ขายอยู่พอดีเลยค้า..รับมะม่วงอะไรดีค้า อกร่อง หรือน้ำดอกไม้..ส่งถึงBlog  คุณคิตตี้โพดเลยค้า อิอิอิ 8.คุณ...SHO_THSIC @ ขอบคุณมากค้า..เรื่องวัยใส แต่คนเขียนไม่ใสแล้วนะค้า...55555 คนเขียนเป็นวัยไม้ใกล้ฝั่ง  ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ  แล้วคงได้พบกันอีกนะคะ 9. พีหนูนา... ท่านหน้าม้ากิตติมศักดิ์อีกหนึ่งท่าน  ตามเชียร์กันมาแต่ไหนแต่ไร  แต่เชียร์ไม่เคยขึ้น55555 ขอบคุณร้อยครั้งพันครั้งคงไม่พอ...เอาเป็นว่าหนูจะไปช่วยเชียร์บู๊ทสำนักพิมพ์ลีลาตอนงานหนังสือปีหน้าแล้วกันเนอะ อิอิอิ ขอบคุณสำหรับคะแนนด้วยค้า.. กราบขอบพระคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมเยือนค้า...แล้วพบกันอีกนะค้า จากคุณ : หนูธันย์ - [ 27 เม.ย. 51 23:29:59 ]

ความคิดเห็นที่ 22 โอ้ กระทู้ขอบคุณได้ใจ ลดอายุคนอ่านอย่างนี้ สงสัยต้องมาอ่านบ่อยๆ : ) จากคุณ : กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ) - [ 28 เม.ย. 51 08:54:49 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คุณกลิ่นกาแฟแวะมาสองครั้ง ขอบคุณมากค่ะ เอางี้..ลดอายุให้คุณอีก..แล้วกัน เอ่อ จะเรียกดิฉันว่าป้าก็ได้นะคะ55555 ดิฉันยอม จากคุณ : หนูธันย์ - [ 30 เม.ย. 51 19:12:33 ]

ความคิดเห็นที่ 24 น่ารักจังเรยค่ะ เรื่องสนุกดี อ่านไม่เบื่อเรย ชอบนางเอกเเบบนี้จังเเมนดี  อิอิ อ่านความคิดของฝ่ายชายเเร้วก้อมาอ่านของฝ่ายหญิงต่อ ^^ จากคุณ : ไม้กวาด (mocky*) - [ 30 เม.ย. 51 20:49:53 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อะแฮ่ม ขอบคุณคุณไม้กวาดค่ะ แล้วมาอ่านอีกนะค้า จากคุณ : หนูธันย์ - [ วันฉัตรมงคล 00:19:18 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขำจับฉ่าย ไม่ได้ถ้ำมอง แค่ผลุบๆโผล่ๆเอ๊งงง  ^0^ จากคุณ : x'mas - [ 12 พ.ค. 51 02:15:44 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เรื่องน่ารักดีน่ะครับ ทำให้นึกถึงอดีต - -* จากคุณ : ไม่รู้จะ_login_อะไรดี - [ 15 พ.ค. 51 13:25:44 ]