ลมกรรโชกโลกสั่น
หวั่นสะท้านให้หวั่นไหว
ลมร้อนมาคราใด
คล้ายลมลวงล่วงเลยมา
ใบไม้ปลิวปลิวเคว้งคว้าง
โรยระวางอย่างอ่อนล้า
ใบแก่เหลืองคล้ายไหม้วิญญาณ์
ปรารถนาฝ่าฝันไป
เปลวแดดระยิบระยับ
ร้อนจับใจไฉน
ไม่เท่าที่ร้อนใจ
ร้อนรักไหม้ในอุรา
วันที่รักพรากจาก
ฝากไว้แต่ทรมา
อยากซบกับพสุธา
ให้ร้อนไหม้ทั้งกายวิญญาณ
มองใบไม้เหลืองไหม้หล่น
ปนน้ำตาพาใจสะท้าน
ปวดร้าวทรมาน
นานเพียงใจไม่บรรเทา
ลมร้อนร้อนระอุ
ปะทุอยู่ท่ามกลางความเศร้า
เจ็บปวดนี้อีกนานเนา
ฤาเจ็บร้าวจวบวันตาย.
เกรียงไกร หัวบุญศาล
๒๖ เมษายน ๒๕๕๑
จากคุณ :
huaboonsan 
- [
26 เม.ย. 51 16:37:06
]
ลมลวง
