Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    เรา..ทั้งสอง

    ๐ เมื่อเขามีอำนาจ..ครองชาตินี้
    เพราะตาสีตาสา...ช่วยกาให้
    กากะบาทฉวยหยิบ..อธิปไตย
    ส่งมอบให้..ถึงมือ..ก็คือกรรม

    ๐ มีความหมาย..กำหนดเป็นบทบาท
    มีอำนาจปูเทียบ..ให้เหยียบย่ำ
    มีศรัทธาโง่เขลา..คอยเร้านำ
    จึงเหมือนย้ำรอยแยก..ลงแทรกดิน

    ๐ เมื่อเราสองมีศรัทธะ..คนละขั้ว
    และดีชั่วยึดมั่น..ต่างกันสิ้น
    การมองโลกเรียนรู้...เสพ-ดู-ยิน
    ย่อมผ่านจินต์เจตนา...เป็นท่าที

    ๐ เมื่อเราสองก้าวย่างถึงทางแยก
    นั่นย่อมแปลกทั้งปวง..ทุกช่วงที่-
    ความรับรู้เรื่องราว...คิด..กล่าว..มี
    เผยผ่านลีลาบท...ปรากฎ”ตน”

    ๐ เป็นตัวตน..วนเวียนคอยเปลี่ยนภาค
    ที่คอยพากย์เพราะคำ..ซ้ำซ้ำหน
    มีหลักการหกเลอะ..เปื้อนเปรอะปน
    กี่ครั้งหน..ก็มีเหยื่อ..คอยเชื่อใจ

    ๐ เรารับรู้..อยู่ในที่..ทางชีวิต
    มองถูกผิดทั้งสิ้น...ตัดสินให้
    นายมีเรื่องต้องทำ..ก็ทำไป
    อำนาจใหญ่ในมือ..ก็คือนาย

    ๐ เราคงต้องรอคอย...กาลคล้อยเคลื่อน
    ความดิบเถื่อนทุกหลืบ..เริ่มสืบสาย
    ตาเราจะคอยเพ่ง...เหลือบเล็ง-ชาย
    ก็มาดหมายคลายระวัง...สักครั้งยาม

    ๐ ตาเราเห็นเหมือนปวง..ข้อห่วงโซ่-
    หลุด-ล่ามฝูงอดโซ...ก่อนโผข้าม-
    รั้วกั้น.ก่อนยินร้อง...กึกก้องยาม
    คล้ายเสียงหยามเย้ยหยัน...คนกันเอง

    ๐ เป็นคนเพียงนิยามความเป็นคน
    หากทุกข์ทนเคี่ยวกรำ..อยู่คร่ำเคร่ง
    ขีดจำกัดชอบชัง...ก็ยังเกรง-
    จะวังเวงว่างเปล่า..ยากเข้าใจ

    ๐ เป็นคนเพียงนิยาม..ของความเป็น
    หากแฝงเร้นทุกข์ร้อนคอยบ่อนไส้
    ความคิดอ่านเช่นทาสกลางชาติไท
    ฤๅอาจไขถ้อยแจง..ให้แจ้งความ

    ๐ เป็นคนในสังคม...สั่งสมคิด-
    แห่ตาม-จะถูกผิด...ไม่คิดข้าม
    ย่อมโง่งมสมค่าพยายาม
    จึงยินหยามขบขัน...ในวันนี้

    ๐ เมื่อเราสองมองภาวะคนละด้าน
    ต่างมีใจอาจหาญต่อการที่-
    เผยความคิด..ความเห็น..ความเป็น..มี
    อย่างไม่ยี่หระ..สู่ทุกผู้คน

    ๐  เราคงต้องยืนหยัดคนละด้าน
    ชีพจะลาญเลือดจะหลั่งกี่ครั้งหน
    ก็จะยังเจตจินต์ให้ดิ้นรน
    กลางลมฝนหม่นหมอง...ที่ครองแดน

    ๐ บัดนี้..ดวงวันทอลออรูป
    ท่ามลมลูบแดดจ้า...นาย-หน้าแหงน
    เสพลิ้มกับบทบาท..เคยขาดแคลน
    ดูเถิด..แอ่นอกใจ..แจ่มใสนัก

    ๐ เรายอมยืนหมองหม่น...ให้ฝนชะ
    เพียงเพื่อสะใจรอ-แดดทอถัก-
    เอาแจ่มแจ้งเคลื่อนย้าย..ขึ้นฉาย-ชัก
    คงอีกสักไม่นาน...กับการรอ

    ๐ มองเถิด..ริ้วลำแสงลงแต่งหล้า
    ท่ามพรรณนาความบอก..คอยหลอกล่อ
    งามไหนจะหยัดเคียง..จนเพียงพอ
    จนอาจต่อต้านทราม...ให้คร้ามเกรง

    ๐ มองเถิด...ริ้วลำแสงลงแต่งหล้า
    มองสี่ขายื้อยุด..ผู้ฉุดเร่ง
    เหมือนว่าอย่าช่วยคิด...ขอคิดเอง
    หยุดกุมเหงความคิดในจิตตู

    ๐ มองเถิด..ริ้วลำแสงโลมแหล่งหล้า
    เมื่อสองขาถึงบทต้องอดสู
    มีนายขึ้นขี่คอ..เพื่อรอชู
    ขึ้นเหยียบอยู่บนหัว...ยอมตัวแล้ว

    แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 51 21:21:45

    แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 51 20:59:07

    แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 51 12:34:55

    แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 51 12:27:23

    แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 51 11:57:54

    แก้ไขเมื่อ 27 เม.ย. 51 11:01:07

     
     

    จากคุณ : สดายุ... - [ 27 เม.ย. 51 10:58:10 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom