Chapter 1-3  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6532819/W6532819.html

----****----****----****----****----****----****----****----****

Chapter 4

สองวันต่อมา ผมคงติดหวัดซีจริงๆ งอมแงมเลย สงสัยเพราะ ซีเอง แข็งแรงกว่าผม แล้วเป็นหวัด
เชื้อมันคงทำร้ายคน อ่อนแออย่างผมง่ายขึ้น...ผมเลยไม่ได้ไปเรียนตั้งแต่เช้า
พอดีมีงานต้องส่งอาจารย์ ช่วงบ่ายทำให้ลาไม่ได้ ต้องเข้ามาคณะอยู่ดี พอกำลังจะขึ้นไปส่งงาน
เดินสวนกับซีพอดี ซีก็ทัก ผมก็ตอบแบบเบลอๆ ไป เห็นว่าซีมอง งงๆ
ผมก็ไม่รู้ว่า ผมพูดไปเนี่ยเสียงเบา หรือว่าตอบอะไรผิด
อยู่ดีๆ ซีก็คว้าจับแขนผม คงรู้สึกได้ว่า ผมเองตัวร้อนผิดปกติ
แล้วก็บอกด้วยอาการโกรธนิดๆ
"ดูแลแต่คนดี แล้วไม่ดูแลตัวบ้าง ไม่สบายแล้วมาทำไมเนี่ย"
"ต้องส่งงานอาจารย์"ผมก็บอกไป
ซีพูดต่อ"แล้วมายังไงเนี่ย ขี่มอไซต์มาไหวเหรอ "
แล้วซีก็บอกกับเพื่อนที่เดินมาด้วยกัน ว่า มันจะโดดเรียน ให้เพื่อนๆไปกันก่อนเลย
แล้วก็หันมาพูดต่อกับผม "เดี๋ยวพี่จะทำอะไรเสร็จกี่โมง ผมจะไปส่ง"
ผมบอกกลับไปทันทีว่าให้ ซี ตามเพื่อนไปเรียน ไม่ต้องเป็นห่วง
แรกๆซีก็ไม่ยอม จนผมต้องพูดเสียงแข็งว่าถ้าไม่ไป ไม่ต้องรู้จักกันแล้ว
ซีถึงยอม แต่ก็บอกงอนๆว่า
"ชอบดูแลคนอื่น แต่พอคนอื่น จะดูแลกลับไม่ยอม คนเรานะ ...แล้วรู้ไว้ด้วย คนที่เป็นห่วงพี่ก็มีเหมือนกัน "
ผมก็ยิ้มๆ แล้วบอกให้ซี รีบไปเรียน
ผมเอง ไปถึงห้องเรียนเสร็จ เจออาจารย์ เห็นผมไม่สบาย อาจารย์ก็บอกว่า ไม่สบายขนาดนี้มาเรียนทำไมเนี่ย
งานไว้ทีหลังก็ได้ กลับไปเหอะ โทรมเชียว..โห 'จารย์ อ่ะ ตั้งใจจะส่งงาน ไม่รับซะงั้น
ผมก็เลยไป แอบนอนในห้องที่ไม่มีคนเรียน ก้เช็คเวลาว่า ไม่มีใครใช้จนหมดวันพอดี...
หลับไปสักพักใหญ่ รู้สึกตัวอีกที ก็ เกือบจะหกโมงแล้ว ยังดีที่วันนี้ ยังไม่มียามมาไล่ปิดห้อง
เดินออกมาจากคณะ ด้วยอาการเบลอๆ แต่ดีขึ้นจากเมื่อกลางวันหน่อยๆ
เพื่อนๆ โทรมาชวนไปคาราโอเกะกัน  ไอ่ผมก็ตามไปของแบบนี้ไม่อยากพลาด ไม่สบายก็เหอะ
กำลังรอเพื่อนเอารถมารับที่คณะ  เจอซีอีกละ-*-
คิดในใจ ไม่ได้ไปแล้วตู ....
พออยู่ในระยะ ซีพูดขึ้นมาว่า "รอใครเหรอ ไม่กลับบ้านอีก"
"กำลังจะกลับ เนี่ยแหละ"
ผมทำท่ากำลังจะเดินกลับไปที่รถ เพื่อนที่ชวนขับรถเข้ามาพอดี
.......-*-
เพื่อนตะโกนบอกให้มาขึ้นรถ ซีก็ตอบกลับไปแทนผมว่า ไม่ไปแล้ว
เพื่อนผมมองมาหาผม ส่งสัญญาณเป็นอันรู้กันว่า ผมอดแน่
แล้วซีก็มาเอากุญแจรถ จากผมไป แล้วมันก็พาไปกินข้าว
*0*วันนี้มันเลี้ยงข้าวด้วย 55+ นานๆ จะเลี้ยงข้าวกันทีเพราะปกติ จ่ายใคร จ่ายมัน
พอถึงบ้าน ซี เข้าไปทักทายคนที่บ้านผมเสร็จ บอกเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้า เค้าจะมารับผมไปเรียนเอง
ก่อนซีกลับ ก็ขึ้นมาหาผมที่ห้องนอน ซีเข้ามาจับหน้าผาก บอก
"ตัวยังร้อนอยู่ นอนพักซะ เข้าใจไหม..แล้วตอนเช้าเดี๋ยวผมมารับไปเรียน"
แล้วก็ลูบหัวทีนึง(ตู รุ่นพี่..นะเนี่ย)แล้วก็ยิ้ม "ไปละ ไม่ต้องลงไปส่งหรอก ดูแลตัวเองนะคับ"Chapter4

สองวันต่อมา ผมคงติดหวัดซีจริงๆ งอมแงมเลย สงสัยเพราะ ซีเอง แข็งแรงกว่าผม แล้วเป็นหวัด
ไวรัสมันคงทำร้ายคนอ่อนแออย่างผมง่าย...ผมเลยไม่ได้ไปเรียนตั้งแต่เช้า
แต่พอดีมีงานต้องส่งอาจารย์ ช่วงบ่ายทำให้โดดไม่ได้ ต้องเข้ามาคณะอยู่ดี
พอกำลังจะขึ้นไปส่งงาน เดินสวนกับซีพอดี ซีก็ทัก ผมก็ตอบแบบเบลอๆ ไป
ผมก็ไม่รู้ว่า ผมพูดไปเนี่ยเสียงเบา หรือว่าตอบอะไรผิด
อยู่ดีๆ ซีก็คว้าจับแขนผม คงรู้สึกได้ว่า ผมเองตัวร้อนผิดปกติ
แล้วก็บอกด้วยอาการโกรธนิดๆ
"นี่ไม่สบายเหรอ ดีแต่ดูแลคนอื่น ทำไมไม่ดูแลตัวบ้าง แล้วมาทำไมเนี่ย"
"ต้องส่งงานอาจารย์"ผมก็บอกไป
ซีพูดต่อ"แล้วมายังไงเนี่ย ขี่มอไซต์มาไหวเหรอ "
แล้วซีก็บอกกับเพื่อนที่เดินมาด้วยกัน ว่า มันจะโดดเรียน ให้เพื่อนๆไปกันก่อนเลย
ก็หันมาพูดต่อกับผม "เดี๋ยวพี่จะทำอะไรเสร็จกี่โมง ผมจะไปส่ง"
ผมบอกกลับไปทันทีว่าให้ ซี ตามเพื่อนไปเรียน ไม่ต้องเป็นห่วง
แรกๆซีก็ไม่ยอม จนผมต้องพูดเสียงแข็งว่าถ้าไม่ไป ไม่ต้องคุยกันอีก
ซีถึงยอม แต่ก็บอกงอนๆว่า
"ชอบดูแลคนอื่น แต่พอคนอื่น จะดูแลกลับไม่ยอม คนเรานะ ...แล้วรู้ไว้ด้วย คนที่เป็นห่วงพี่ก็มีเหมือนกัน "
ผมก็ยิ้มๆ แล้วบอกให้ซี รีบไปเรียน
ผมเอง ไปถึงห้องเรียนเสร็จ เจออาจารย์ เห็นผมไม่สบาย อาจารย์ก็บอกว่า ไม่สบายขนาดนี้มาเรียนทำไมเนี่ย
งานไว้ทีหลังก็ได้ กลับไปเหอะ โทรมเชียว..โห 'จารย์ อ่ะ ตั้งใจจะส่งงาน ไม่รับซะงั้น
ผมก็เลยไป แอบนอนในห้องที่ไม่มีคนเรียน ก็เช็คเวลาใช้ห้องว่า ห้องนั้นไม่มีใครใช้จนหมดวันพอดี...
หลับไปสักพักใหญ่ รู้สึกตัวอีกที ก็ เกือบจะหกโมงแล้ว ยังดีที่วันนี้ ยังไม่มียามมาไล่ปิดห้อง
เดินออกมาจากคณะ ด้วยอาการเบลอๆ แต่ดีขึ้นจากเมื่อกลางวันหน่อยๆ
เพื่อนๆ โทรมาชวนไปคาราโอเกะกัน  ไอ่ผมก็ตามไปของแบบนี้ไม่อยากพลาด ไม่สบายก็เหอะ
กำลังรอเพื่อนเอารถมารับที่คณะ  เจอซีอีกละ -*-
คิดในใจ ไม่ได้ไปแล้วตู ....
พออยู่ในระยะ ซีพูดขึ้นมาว่า "รอใครเหรอ ไม่กลับบ้านอีก"
"กำลังจะกลับ เนี่ยแหละ"
ผมทำท่ากำลังจะเดินกลับไปที่รถ เพื่อนที่ชวนขับรถเข้ามาพอดี
....... -*-
เพื่อนตะโกนบอกให้มาขึ้นรถ ซีก็ตอบกลับไปแทนผมว่า ไม่ไปแล้ว
เพื่อนผมมองมาหาผม ส่งสัญญาณเป็นอันรู้กันว่า ผมอดแน่
แล้วซีก็มาเอากุญแจรถ จากผมไป แล้วมันก็พาไปกินข้าว
^-^ วันนี้มันเลี้ยงข้าวด้วย 55+ นานๆ จะเลี้ยงข้าวกันทีเพราะปกติ จ่ายใคร จ่ายมัน
พอถึงบ้าน ซี เข้าไปทักทายคนที่บ้านผมเสร็จ บอกเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้า เค้าจะมารับผมไปเรียนเอง
ก่อนซีกลับ ก็ขึ้นมาหาผมที่ห้องนอน ซีเข้ามาจับหน้าผาก บอก
"ตัวยังร้อนอยู่ นอนพักซะ เข้าใจไหม..แล้วตอนเช้าเดี๋ยวผมมารับไปเรียน"
แล้วก็ลูบหัวทีนึง(ตู รุ่นพี่..นะเนี่ย)แล้วก็ยิ้ม "ไปละ ไม่ต้องลงไปส่งหรอก ดูแลตัวเองนะคับ"

แก้ไขเมื่อ 18 พ.ค. 51 17:48:14