- เมื่อเช้าตอนที่รอขึ้นรถไฟฟ้า
ก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง
เดินเข้ามาเบียดข้างหน้าเรา
ทั้งๆที่ที่ข้างเราอีกด้านก็ว่าง
- แปลกใจมากเลย
ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้น
มักง่าย หรือขี้เกียจมากกว่ากัน
ถึงกฎของเขาจะมีอยู่ว่า
เขาถูกเสมอ แต่ฉันว่า
ไม่ค่อยถูกมารยาทสังคมเท่าไหร่
- ด้วยความงุนงง
แต่ฉันก็ยอมให้เขาเขยิบมาแทนที่ฉันนะ
เขยิบด้วย ความโกรธปนไม่เข้าใจ
ถึงจะดูว่าเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ
แค่แซงคิวนิดหน่อย
ก็เพราะเป็นเรื่องเล็กน้อยนะสิ
เรื่องเล็กยังทำ แล้วเรื่องใหญ่ๆล่ะ?
- ในมุมมองของฉันนะ
การได้แย่ง การได้แซง
อาจเป็นความสุข
ตามประสาคนที่ชอบเอาชนะ
บ่อยครั้งฉันก็โกรธ
ในเกมที่ไร้มารยาทของคนเหล่านี้นะ
แต่ถ้าโกรธแล้วเข้าแข่งกับเขา
เข้าล็อคพอดี
-ชีวิตที่ชอบเอาชนะ
ก็ต้องชอบการมีคู่แข่งอยู่แล้ว
แต่จะแข่งเพื่อให้ได้อะไร
นอกจาก ความสะใจ เล็กๆน้อยๆ
ลองคิดกลับกัน
ถ้าคนที่ชอบเอาชนะ
แต่ในเกมไม่มีใครแข่งด้วย
ชัยชนะที่ได้มาง่ายดาย
ย่อมไม่มีค่าเลย
-บ่อยครั้งที่มีใครมา
เบียด แซง แย่ง ชิง
ฉันก็พยายามเลือกที่จะหลบให้
ไม่ใช่เพราะเป็นคนดี กุลสตรี ศรีสยาม
แต่เป็นคนขี้รำคาญและไม่ชอบแข่งขันกับใคร
ถ้าบังเอิญเขาคิดได้ว่าเกมที่กำลังเอาชนะ
เป็นชัยชนะที่ต้องเหยียบย่ำคนอื่น
มันไม่ถูกต้อง แล้วเลิกทำได้ก็ดีไป
ส่วนคนที่คิดไม่ได้
ก็เปล่าประโยชน์ เพราะโลกของเขา
คงมีแค่คำว่า ชัยชนะเท่านั้น
จากนี้จะเป็นคนดู หรือคู่แข่ง
อันนี้ถึงตาเราเลือกแล้วล่ะ....
จากคุณ :
vandasung 
- [
29 เม.ย. 51 16:32:40
]
รัก...จะแย่ง
