ความคิดเห็นที่ 1 ลืมลงรูปค่ะอิอิ ไม่ว่ากันนะคะ จากคุณ : สุนันยา - [ 30 เม.ย. 51 16:07:01 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อ่านแล้วเศร้าจังค่ะ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 30 เม.ย. 51 18:01:50 ]

ความคิดเห็นที่ 3 @โลกนั้นมันไม่แน่ มีผันแปรมิแท้เที่ยง จัดไว้ไม่ลำเอียง คู่เคียงกันคัดสรรแจง จากร้อนผ่อนเป็นหนาว สุขกลับเศร้าเข้าสำแดง ปนไปหาใครแกล้ง ฤๅเสแสร้งแบ่งทำลาย วันนี้มากมีทุกข์ มาโหมบุกรุกใจกาย อย่าท้อต่อจุดหมาย สิ้นแพ้พ่ายหน่ายชีวี ข้างหน้าหากฝ่าไป ใช่จะไร้ในสุขศรี ยึดถึงซึ่งความดี พาหลุดหนีลี้ลาจร นกน้อยค่อยค่อยบิน ถึงร้างถิ่นแผ่นดินนอน คงมีที่ใหม่คอน ดับทุกข์ร้อนป้อนสุขคืน./ จากคุณ : TuMan - [ 30 เม.ย. 51 18:16:43 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สวัสดีค่ะ คุณ รวยระรินกลิ่นชา ชีวิตคน บางคน ก็ อาจเป็นแบบนี้จริงๆค่ะ ..................................................... หลีกลี้จากพงไพร สู่เมืองใหญ่เลี้ยงชีวี แวดวง ดงผู้ดี สุขไม่มีมาเยี่ยมกราย ต้องทนคนหยามหมิ่น จนกว่าสิ้นชีพดับหาย สิ้นชีพ ชีวาวาย คงจะได้ หมดหนี้กรรม จากคุณ : สุนันยา - [ 30 เม.ย. 51 18:18:53 ]

ความคิดเห็นที่ 5 หวัดดีค่ะ คุณTuMan ************** หวังไว้จะได้ดี ในชาติ นี้จะมีไหม ชีวิตเป็นฉันท์ใด คงปวดใจ ไปอีกนาน เป็นใครคงจะรู้ ชีวิดอยู่ดูร้าวราน ไม่มีที่เบิกบาน แต่วันวานไม่เคยมี นกไพรเคยอยู่ป่า คู่พฤกษาในพงพี อยู่กรุง ไม่เห็นมี คนใจดี ที่จริงใจ เห็นแต่สวมหน้ากาก ความจริงจากใจมีไหม เบื่อมากอยากหนีไกล โอ้นกไพรอยากโบยบิน อยากคืน พงพนา เป็นปักษาหวนคืนถิ่น วิหก โผ ผกผิน อยากได้ยินหริ่งเรไร หากแม้นยังมีคอน ให้หลับนอน อยู่อาศัย วิหคโอ้นกไพร คงจะได้สุขสมปอง จากคุณ : สุนันยา - [ 30 เม.ย. 51 19:35:55 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เป็นนกขมิ้นน้อย จดจ่อคอยวันฟ้าใส หวังบินคืนพงไพร ในวันไร้พายุแรง เป็นนกขมิ้นน้อย ตัวเล็กจ้อยแต่ใจแกร่ง ร้องไห้จนตาแดง ก็ยังแฝงความอาจหาญ เป็นนกขมิ้นน้อย ใจเหงาหงอยอกร้าวราน วันวันพึ่งแต่งาน เพื่อสมานรักษาใจ เป็นนกขมิ้นน้อย นั่งจิตลอยล่องแดนไหน จึงเฝ้าเหม่อเพ้อไป ในแดนดินถิ่นฟ้าคราม เป็นนกวิหคสวรรค์ ดีกว่านะค่ะ อิอิอิอิ อยากได้อะไรได้ สั่งได้อย่างใจเพราะมีอิทธิฤทธิ์ค่ะ จากคุณ : sugarhut - [ 30 เม.ย. 51 20:23:18 ]

ความคิดเห็นที่ 7 นกน้อยที่พลัดถิ่น แม้โบยบินอย่างเดียวดาย ชีวิตไม่โชคร้าย คงมีใครมาพะนอ.. ........................ จากคุณ : เทียนสี (teansri) - [ 30 เม.ย. 51 21:09:03 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สุริยาลาลับดับสิ้นแสง ไร้เรี่ยวแรงบินร่อน..จะนอนไหน ลมราตรี เหน็บหนาว ร้าวหัวใจ คิดถึง"รัง" อันห่างไกล ในวันวาน... สวัสดีครับ แวะเข้ามาอ่านครับ จากคุณ : ชิวเทียน - [ 30 เม.ย. 51 21:10:17 A:61.19.162.157 X: TicketID:142256 ]

ความคิดเห็นที่ 9 นกขมิ้นยังบินร่อน ค่ำแล้วนอน ที่ตรงไหน สุมพุมพุ่มไม้ไหว ขออาศัยได้หลับนอน บินร่อนกลางเวหา ให้ละอาแสนเหนื่อยอ่อน หัวใจต้องร้าวรอน หวังมีคอน ให้พักพิง คงมีแต่เพียงฝัน โอ้สวรรค์ใยทอดทิ้ง คู่ใจหมายแอบอิง ก็ถูกชิง ทิ้งเราไป อาดูรให้เหว่ว้า เห็นฝูงกาบินผ่านไป เจ้านั้น ช่างสุขใจ มีคู่ให้บินเคลียคลอ อยากเป็น นกสวรรค์ อย่างท่านนั้นวานสานต่อ วิหคนกร้องขอ อย่ารั้งรอ ขอช่วยที *************** หวัดดีค่ะ คุณ sugarHat อยากเป็นนกสวรรค์บ้างจังเลย จากคุณ : สุนันยา - [ วันแรงงาน 08:31:58 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีค่ะ คุณ เทียนสี ............................ เป็นได้ดั่ง ที่หวัง คงสุขจัง นะคราวนี้ ขอบคุณ ที่หวังดี หากว่ามี คงสุขใจ ขอวอนพรสวรรค์ โปรดประทานคนดีให้ นกป่าพนาไพร นั้นกราบไหว้หวังได้พร คงเป็นนกสดใส บินร่อนไป ไม่เดือดร้อน มีที่ให้หลับนอน ไม่ร้าวรอน ตอนฝนโปรย แดดจ้าก็ไม่หวั่น แต่ละวันไม่หิวโหย แม้ว่าสายลมโชย ฝนปรายโปรยไม่โหยแรง ***************** คงเป็นนกที่มีความสุขมากๆนะคะ คุณเทียนสี แก้ไขเมื่อ 01 พ.ค. 51 08:49:39 จากคุณ : สุนันยา - [ วันแรงงาน 08:48:48 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สุริยา..ลาลับ...ดับสิ้นแสง นกอ่อนแรง...นอนไหน...ให้ถวิล รังเคยอยู่...สู้แรมร้าง...หาทางบิน เพื่อหากิน...ถิ่นไกล...ไร้อาวรณ์ สวัสดีค่ะ คุณชิวเทียน ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ จากคุณ : สุนันยา - [ วันแรงงาน 09:03:47 ]

ความคิดเห็นที่ 12 นิราศเลื่อนเคลื่อนคล้อยร้อยปักษา... ปีกไพรงามสะดุดตาจะหาไหน.... มาชื่นชมเจ้าของบ้านงามน้ำใจ.... นกน้อยได้กลับคืนรังสมอุรา.... คห.๑ นกงามนามพิราบ... คห.๔ ก็พอทราบนามปักษา... ขมิ้นท้ายทอยดำร่อนลงมา.... เกาะที่พุ่มไพรพนาน่าดูชม.... กระจิบหญ้าอกเทาเสียงไพเราะ... ฟังเสนาะโสตสำเนียงเสียงสุขสม.... ตัวต่อมาสีสวยแสดก็งามคม... นามทรูเปียลให้ได้ยลนกแดนไกล... นกน้อยถิ่นสุโขทัยบินไกลนัก... ขอแวะพักให้หายเหนื่อยจะได้ไหม... หากเจ้าบ้านเลิศล้ำงามน้ำใจ.... หากมิได้รบกวนให้รำคาญ... อิอิ....แวะมาทักทายจ้า จากคุณ : นกสุโขทัย - [ วันแรงงาน 11:29:02 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สวัสดีค่ะ คุณนกสุโขทัย ยินต้อนรับค่ะ ............................... ขอขอบคุณ...น้ำใจ...ไมตรียิ่ง ซาบซึ้งจริง...ยิ่งนัก...มาทักถาม ที่ชี้แนะ...เรื่องนก...น่าติดตาม ให้รู้ความ...เรื่องราว...ที่กล่าวมา แต่ว่าเปรียบ...ชีวิตเป็น...เช่นปักษี จากป่าดง...พงพี...รี่มาหา ต้องหากิน...บินเดี่ยว...เปลี่ยวชีวา แล้วแต่โชค...ชะตา...จะพาไป ต้องแรมร้าง...ห่างถิ่น...ที่เคยอยู่ น้ำตาพรู...บางครั้ง....นั่งร้องไห้ ต้องดิ้รน...ทนเศร้า...ปวดร้าวใจ อยากกลับไป...สู่ถิ่น...แผ่นดินเดิม/.... แก้ไขเมื่อ 01 พ.ค. 51 14:17:21 จากคุณ : สุนันยา - [ วันแรงงาน 14:15:57 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มาชมนกและบทกวี " นก " ที่แสนไพเราะครับ ของทุกท่านเลย จากคุณ : นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) - [ วันแรงงาน 21:56:49 ]

ความคิดเห็นที่ 15 นก.. จากคุณ : คนสาธารณะ - [ 2 พ.ค. 51 09:58:01 ]

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีค่ะ คุณ นกมีหูหนูมีปีก (the darkknight) ขอบคุณ ที่แวะเข้ามาอ่านนะคะ จากคุณ : สุนันยา - [ 2 พ.ค. 51 13:00:38 ]

ความคิดเห็นที่ 17 หวัดดีค่ะ  ท่าน  คนสาธารณะ ใช่แล้วค่ะ  นก... ไม่ใช่  แมว... สักกะหน่อย จากคุณ : สุนันยา - [ 2 พ.ค. 51 13:02:16 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แม้นกจะไร้รัง               แต่ก็ยังได้บินไป ลอยล่องสู่แดนไกล       เกาะกิ่งไพรโดยเสรี ไร้รังไม่ไร้สุข               ทิ้งความทุกข์ตามวิถี อิสระและเสรี               ตามชีวีที่ต้องการ บินเดี่ยวโดยไร้คู่           อาจจะดูน่าสงสาร แต่ใจยังเบิกบาน           ตามต้องการของดวงใจ มั่วนิดหน่อย อิอิ จากคุณ : leonnoom - [ 2 พ.ค. 51 18:14:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เจ้านกน้อย    ไร้รัง   ช่างเดียวดาย หาจุดหมาย   คอนค้ำ   ทำรังอยู่ โบกโบยบิน   เรื่อยไป   ยังไร้คู่ โฉมพธู   ดูหงอยเหงา   เศร้าอาดูร เฝ้าเรียกหา   คู่หมาย   ไว้เคียงบ้าง สุดอ้างว้าง   พงศ์พันธิ์   นั้นแยกหาย ยังร่ำร้อง   พรรณา   อยู่มิคลาย หาจุดหมาย   ปลายทาง   อย่างเลื่อนลอย ร่ำรำพัน   บางวัน   นั้นเหนื่อยล้า จะมีใคร   ใหนมา   ดูแลบ้าง พเนจร   เรื่อยไป   ไร้หนทาง ชีวิตช่าง   ลำเค็ญ   น่าเห็นใจ อย่าเศร้าใจ   ไปเลย   เจ้านกน้อย คู่เจ้าคอย   อยู่ไม่ไกล   ใกล้พานพบ คงมินาน   ดอกหนา   มาบรรจบ เจ้าจะพบ   คู่หมาย   ได้สมใจ ถึงวันนั้น   ชีวิตเจ้า   ที่เหงาหงอย จะเรียงร้อย   ด้วยรอยยิ้ม   อิ่มเอิบหน้า สุขสมบูรฌ์   ลืมเรื่องราว   ที่ผ่านมา นกน้อยจ๋า   อย่าเศร้าใจ   ไปเลยเธอ แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 51 21:15:38 จากคุณ : tudong - [ 2 พ.ค. 51 18:40:37 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สวัสดีค่ะ คุณleonnoom ขอบคุณ ที่ร่วมแจมค่ะ ****************************** นกไพรได้เวลา เลี้ยงชีวาอย่าหวั่นไหว แรงใจ ช่างมากมาย เพื่อนหญิงชายส่งให้มา บินร่อน ท้าลมหวน ไม่คร่ำครวญให้เหนื่อยล้า ลุกขึ้นเช็ดน้ำตา สัญญาว่า ไม่ร้าวรอน เริ่มต้น  ชีวิตใหม่ สิ่งเลวร้าย ไม่อาวรณ์ ไม่ทำใครเดือดร้อน หารังนอนพักผ่อนกาย บินไปดั่งใจฝัน ว่าสักวัน ผ่านเลวร้าย ฝันนั้นไม่สลาย สู้ต่อไปไม่หวั่นเกรง วันหนึ่งคงสมหวัง สร้างพลังให้ตัวเอง พักผ่อนนอนร้องเพลง ร่ายบรรเลงเสียงเพลงพิณ/.... ไม่เศร้า แล้วค่ะ  สดใสดีกว่านะคะ จากคุณ : สุนันยา - [ 2 พ.ค. 51 19:47:04 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีค่ะ  คุณ ธุดงค์ ขอบ คุณ ในไมตรีค่ะ ************** ขอบคุณใน...ไมตรี...Tudongท่าน ส่งยิ้มหวาน...จากใจ..ผ่านไปถึง ทุกถ้อยร้อย...ในวจี...ที่สุดซึ้ง หวังวันหนึ่ง...เป็นได้...ดั่งใจปอง นกหลงรัง...ยังมีเพื่อน...ย่ำเตือนให้ กำลังใจ...มากมายนับ...รับสนอง จะบินไป...แม้ไร้คู่... ผู้เมียงมอง ไม่หม่นหมอง...ร้องร่ำ...ช้ำใจตน พรให้มา ...รับไว้...ด้วยใจมั่น ต่อนี้ไป...ดวงชีวัน...ไม่สับสน แม้ไร้คู่....ก็อยู่ได้...ไม่อายคน รวยหรือจน...จะทนสู้...อยู่ลำพัง/...... จากคุณ : สุนันยา - [ 2 พ.ค. 51 20:43:21 ]