ผลไม้ ไทยไทย มีหลายอย่าง
มีขมบ้าง มีเปรี้ยว ฝาด ฤๅอาจหวาน
ลองเลือกสรร นามกร ก่อนรับประทาน
อย่ามองผ่าน ชื่อต้องห้าม อาจช้ำใจ
โดยเฉพาะ ท่านผู้ที่ มีความรัก
กระผมขอ อนุญาตทัก ฟังหูไว้
อย่าขึ้งเครียด อย่ากังขา ฤๅว่ากระไร
หัวเราะ หัวใคร่ กันดีกว่า ไม่พาซวย
อันดับแรก ห้ามรับทาน ผ่านเมืองจีน
ตอบตามศีล ไม่หลอกกัน นั่นคือ " บ๊วย "
ตั้งหลายฅน จีบเธอย้ำ โชคอำนวย
เราสุดห่วย บ๊วยสุดท้าย เธอไม่มอง
ข้อต่อไป ที่ควร ชวนเข็ดขาม
ผลไม้ ที่ต้องห้าม ลำดับสอง
นั่นคือชื่อ คอยเตือนย้ำ ลูก " สำรอง "
เธอจักมอง เราอะไหล่ ไม่สำคัญ
อย่างที่สาม ช้ำใจ กระไรหนอ
ก็คงต้อง กินลูก " ท้อ" ต่อจากนั้น
หวานอมเปรี้ยว เขียวอมขื่น กล้ำกลืนกัน
หมดกำลัง ใจพลัน ฝันมลาย
ไปเปนผล อย่างที่สี่ ลูกนี้นะ
คือ " สละ" ลูกมีหนาม ทำน้ำผลไม้
อยากจะไป กับใคร ไม่เสียดาย
สละให้ได้ ถึงใจเรา เฝ้าจดจำ
อย่างที่ห้า ลูกใกล้ ใกล้ คล้าย สละ
แต่ชัดกว่า กระจ่างจะ นามที่ย้ำ
ผลไม้ นั้นคือ ชื่อ " ระกำ "
มาตอกย้ำ ช้ำใจกว่า. . . หะมา. . . มาแซว
อย่างที่หก จงรับไว้ ใจแน่วแน่
ฅนพ่ายแพ้ คงเคยผ่าน รับทาน. . . " เ เ ห้ ว "
คงแสบไส้ ดังหวายหวด ปวดเปนแนว
ถอยเปนแถว เลิกต่อสู้. . . ตรูยอมแพ้. . .
ที่ยกตัว อย่างมา หาความสนุก
เพราะโลกนี้ มีแต่ทุกข์ มีแต่ ไม่แน่
อนิจจํ ผ่านไป ใจผันแปร
หัวร่อ. . . แฮ่. . . กันดีกว่า นะ. . .ท่านสหายเอย.
ดังนี้ ขอรับ.
แฮ่. . . . .
จากคุณ :
พจนารถ๓๒๒
- [
2 พ.ค. 51 20:25:08
]