ความคิดเห็นที่ 1 รูปปลากรอบเจ้าค่ะ จากคุณ : ดั่งก้อนกรวด - [ 3 พ.ค. 51 13:39:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตรงเส้นขอบฟ้าเวลามอง ดังเราสองครองคู่อยู่ชิดใกล้ แท้ที่จริงความห่างแตกต่างใจ ซ่อนอยู่ในความสนิทแนบชิดทรวง อิอิอิอิ ไม่ต่อกลอนแต่มาป่วนกลอน คิดถึงตัวเท่าถุงกาแฟ อิอิอิอิ จากคุณ : sugarhut - [ 3 พ.ค. 51 16:38:51 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โตแล้วนะนู๋จ๋า...         ยังมารำพันฝันๆ อยู่ใย         ไม่มีร๊อกเส้นขอบฟ้า...แค่นิยาย         ทำใจเสียใหม่โลกสมัยหมุนเปลี่ยนไป... ก็เป็นเหมือนกาน...         ยามหลับฝันวันเพ้อใจหวั่นไหว         ตื่นขึ้นมาต้องมองความจริงให้ได้         ฟ้า ทะเล หัวใจ หัวใจ คนละเรื่องกัน... เช่นเธอและเขา...         ที่บอกเล่าเลาๆ รำพึงรำพัน         เพราะหนายแหนงคลางแคลงใจไม่มั่น         แล้วมาเที่ยบทะเลฟ้านั้น...ไม่ยุติธรรม...ในฐานะคนทะเล...ปู่ทะเลดีน............... จากคุณ : ดาเรน - [ 3 พ.ค. 51 18:32:21 ]

ความคิดเห็นที่ 4 @ความซื่อตรงคงมั่นผูกพันไว้ ประสานใจให้สนิทชิดแน่นหนา ถึงอยู่ไกลหายพรากจากสายตา เป็นเพียงว่ากายาห่างหาร้างใจ แต่หากใจไม่ถือมั่นสัมพันธ์รัก ใกล้เพียงใดไม่รู้จักเหมือนผลักไส ให้อยู่ห่างต่างฟ้าสุดตาไกล ระยะทางจะอย่างไรใช่บ่งความ./ จากคุณ : TuMan - [ 3 พ.ค. 51 21:39:20 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สวัสดี..เจ้าค่ะพี่แอม.. อันกาแฟถ้วยนี้หนูชงให้ เป็นอย่างไรหอมหวานเข้าท่าไหม คิดถึงหนู..แค่กาแฟน่าน้อยใจ ไม่เป็นไรแถมเค้กให้อีกชิ้น..ก็แล้วกัน.. จากคุณ : ดั่งก้อนกรวด - [ 3 พ.ค. 51 21:47:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผืนทรายว่างกว้างไกลไม่เห็นขอบ ลมพัดหอบเม็ดผงลงกัดกร่อน มิมีร่มเงานักให้พักร้อน มิพอผ่อนผายแรงแห่งสุรีย์ เป็นอาณาน่ากลัวทั่วทุกย่าน แสบสะท้าน แดดสะท้อน กร่อนวิถี จะหางามงดใดที่ไหนมี ร้อนฤดี ใจกาย แทบวายวาง ผืนน้ำว่าง กว้างไกล ไม่เห็นฝั่ง คลื่นหลั่ง ไหลกรู สู่เบื้องล่าง โหมลม โถมถั่ง ดั่งครวญคราง ณ กึ่งกลาง ห้วงนที มิสวยงาม ระลอกแล้วระลอกใหม่ ก็ไล่หนุน ฟองขุ่นคลั่งขู่ ดูล้นหลาม ระลอกแล้วระลอกเล่าเฝ้าติดตาม จนกว่าน้ำ จะสิ้นสุด ตรงจุดนั้น เวิ้งทรายกลับกลายเป็นชายหาด คลื่นสาดกลับกลายเป็นพรายผัน น้ำร้ายทรายแล้งรู้แบ่งปัน กลับคืนชื่นชีวันในทันที จุดบรรจบครบครรลองทั้งสองสิ่ง ความนิ่งและเคลื่อนไหวในดิถี หยุดแล้งคลายร้ายได้พอดี สัจธรรมที่มีล้วนชี้ทาง สรรพสิ่งในโลกล้วน ควรพึ่งพา พิจารณาถ้วน ควรกระจ่าง ละลด โกรธขึ้ง ณ กึ่งกลาง เพื่อสร้าง ความพอดี เท่าที่ควร จากคุณ : greeny pony - [ 3 พ.ค. 51 22:00:15 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีเจ้าค่ะ..ปู่ดีน.. แหมปู่ขา..หนูแค่แต่งเล่นแก้เหงา จะมาเอาแก่นสารหาได้ไม่ ก็คิดถึงเพื่อนเพื่อนห้องกลอนไง และดีใจที่ปู่ยังมิลืมกัน.. เอื๊กๆ..หนูมาก็หลานทะเลนะเจ้าคะ.. จากคุณ : ดั่งก้อนกรวด - [ 3 พ.ค. 51 22:03:13 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สวัสดีค่ะ..คุณTuMan.. ขอบคุณนะคะ.. ที่เข้ามาแจมกัน.. ให้อยู่ห่างต่างฟ้าสุดตาไกล จะอย่างไรขอรักมั่นแต่เพียงเธอ.. จากคุณ : ดั่งก้อนกรวด - [ 3 พ.ค. 51 22:33:49 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีค่ะ..คุณgreeny pony ขอบคุณที่แวะเข้ามาแจมกันนะคะ.. เป็นกลอนที่เพราะมากค่ะ..แฮะๆจนหนูไม่กล้าต่อเลยอะค่ะ..เอิ๊กๆ จากคุณ : ดั่งก้อนกรวด - [ 3 พ.ค. 51 22:39:00 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ห้วงขอบฟ้าตัดขอบทะเลเหงา  ลมพัดหาความร้อนรุ่มในใจฉัน หวั่นวันคืนผันเปลี่ยนระหว่างกัน ใจก็พลันปริ่มแตกจะแยกอก โถผืนฟ้าใสสว่างกระจ่างตา วันนี้หนาใจสะอาดปราศวิตก คืนที่ผ่านจากน้ำตาที่หล่น ไยหมองหม่นวันคืนไม่หวนคืน ใช้ชีวิตหยั่งปลิดใบทิ้ง จะล้มจะกลิ้งโลกนี้หนาเป็นภาพลวง จิตสงบจบความอยากทุกสิ่งปวง โลกกลวงกลวงว่างเปล่าใช่หรือไม่ ทะเลจ๋ามาวันนี้ฉันยืนได้ เพ่งมองไม้ถูกลมพัดขัดผิวขาว หยิบเปลือกหอยก้องกังวาล ยินสายคลื่นบรรเลงเพลงชีวิตเอย จากคุณ : ลมทะเลไม่เคยหลับ - [ 3 พ.ค. 51 22:45:02 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เส้นขอบฟ้าน้ำทะเลมาบรรจบ เหมือนทำนบวิบากกรรมพังสลาย ให้มาพบบรรจบมิเสื่อมคลาย ให้แม่นหมายแนบชิดสนิทกัน เส้นขอบฟ้าน้ำทะเลเคยชิดใกล้ เคยห่วงใยใส่ใจสมานฉันท์ มาบรรจบซบอกทุกคืนวัน ให้ชีวันสรรค์สร้างสรางค์ใจ แก้ไขเมื่อ 04 พ.ค. 51 03:01:35 จากคุณ : อินทร์นิล - [ 4 พ.ค. 51 03:00:03 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มองทะเลไกลโพ้นเห็นขอบฟ้า แอบอิจฉาทะเลฟ้าได้เคียงใกล้ เห็นฟ้าโน้มหาทะเลที่ห่างไกล ฟ้าจรดน้ำคงสุขใจได้เคียงกัน แต่วันนี้ความจริงที่ได้รู้ ฟ้าเคียงคู่ทะเลแค่เพ้อฝัน แท้จริงฟ้าทะเลขนานกัน ไม่มีวันบรรจบพบกันจริง จากคุณ : leonnoom - [ 4 พ.ค. 51 16:30:42 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แสงแดดแผดกล้าเสียดทิวสน เป็นเกลียววนส่องสะท้านจากฟากฟ้า ตาเลือนพร่ากรุ่นไอแดดร้อนอุรา  หมู่ปักษาต่างร่ำร้องก้องสถาน หยิบเชือกป่านไนล่อนที่ถูกสาน  เป็นตารางต่างถูกถ่วงทุ่นประหาร ยกขึ้นเหวี่ยงสุดปลายสายคลี่ขยาย มองดูคล้ายเกลียวคลื่นหมุนเป็นวง ยกขึ้นยกติดปลาน้อยเพียงสองสาม เพียรเฝ้าถามความเปลี่ยนแปลงน่าฉงน วนวนเรือน้อยลอยกลางชล คลื่นถาโถมชนเรือพัดสะบัดใบ ค่ำแล้วค่ำดับเครื่องจอดไม่ร่ำไร ผลักเสือกไสเรือลำน้อยลอยเทียบไป เดินจูงลากเหยียบเปลือกสนแลปนใบ ผินเสียงใสแผ่วสำเนียงที่ซุกนอน จากคุณ : ลมทะเลไม่เคยหลับ - [ 4 พ.ค. 51 21:26:15 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เหอะๆ..ถามจิงๆอะพี่ลม.. ที่ภูเก็ตอะเค้าออกหาปลาตอนกลางวัน แล้วเอาเรือเข้าฝั่งเวลากลางคืนจริงๆหรือเจ้าคะ..เอิ๊กๆ ................................................................................................. พี่อิน.. เส้นขอบฟ้าน้ำทะเลไม่ชิดใกล้ หากห่างไกลหนักหนาใช่ใครแกล้ง เป็นเช่นนั้นจริงจริงใช่แสดง เหมือนเสแสร้งแกล้งทำเป็นหนึ่งเดียว.. ขอบคุณที่แวะมาค่ะ.. ................................................................................................. พี่หนุ่ม.. เป็นความจริงที่พานพบกับความหมาย ไม่แยบคายแต่ก่อนมองไม่เห็น มาวันนี้ทราบแล้วสิ่งที่เป็น เลยเย็นใจปล่อยไปตามที่ควร..เอิ๊กๆ จบจนได้เจ้าคร่า.. ................................................................................................. ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาแจมนะคะ.. แก้ไขเมื่อ 05 พ.ค. 51 10:32:23 จากคุณ : ดั่งก้อนกรวด - [ วันฉัตรมงคล 10:31:32 ]