ความคิดเห็นที่ 1 16.53 เพิ่มพูนให้พูนเพิ่ม ช่องว่างเติมเสริมที่ใหม่ ไกลห่างหรือห่างไกล คงจะไม่ใช่สำคัญ บางสิ่งที่หายห่าง อาจมีบ้างถึงห่างไกล้ จุดจบของหัวใจ คือที่ไหนใคร่บอกที 17.02 ท่านเจ้าของกระทู้สวัสดีขอรับ ขออนุญาตแจมนิดหน่อยนะขอรับ แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 51 23:20:30 จากคุณ : คนสาธารณะ - [ 3 พ.ค. 51 17:07:25 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สวัสดีค่ะคุณนกแสก แบบว่าช่วงนี้อารมณ์จำศีลชนะเลิศ องก์กวีเรียบร้อยเข้าสิง แฮ่ๆๆๆ องก์นิสัยเอาแต่ใจครอบงำ กะเลยขออนุญาตไม่ตอบกลอน แบบว่าขี้เกียจตอบใครจะทำไม จากคุณ : sugarhut - [ 3 พ.ค. 51 17:11:01 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตามสิ่งที่หายไป ตามอย่างไรให้พบเจอ ตามจิตสั่งเสนอ ตามหาเธออยู่แห่งไหน ตามหาด้วยความห่วง ตามติดท้วงด้วยห่วงใย ตามเพื่อบอกความนัย ตามหาไปจนพบเจอ สวัสดีค่ะ กระท่อมน้ำตาล หวานจับใจ อิอิ จากคุณ : porranat - [ 3 พ.ค. 51 18:03:42 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จริง. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 3 พ.ค. 51 18:11:27 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ความว่างคือความว่าง ไม่ได้ร้างลาไปไหน มีอยู่ทั่วทั่วไป อยู่ที่ใครตั้งใจมอง ความรักแม้รักร้าง ทั้งจืดจางทั้งสดใส เปลี่ยนแปลงอยู่ภายใน ทุกอย่างไซร้ไม่จีรัง ขอแจมด้วยคนนะครับ น้องแอมแปม จากคุณ : โก้ (เซโก้4) - [ 3 พ.ค. 51 18:47:55 ]

ความคิดเห็นที่ 6 porranat น้ำตาลหม้อนี้ขมค่ะ เพราะว่าเป็นน้ำตาลไหม้ งุงุงุงุ พี่ทั่นพจน์ จริงนี่ มาตอบที่ถามไว้ในกระทู้นู้นใช่ไหมค่ะ เออ หนูว่ากะจะเขียนเรื่องปล่อยๆวางๆ จับๆ คลำๆ แบบนี้ สักสามสิบสี่สิบ ตอน แล้วรวมเล่มแจก ดีไหมค่ะ แต่ว่าหนูยังหาผู้ใจบุยสมทบทุนอยู่เนี่ย อิอิอิอิ พี่เกรียงขรา ได้ยินข่าวแว่วๆ สะลืมสะลือว่า ตอนนี้ลงหุ้นทำธุระอิดสิ่งพิมพ์หรือไรค่ะ แวะมาตอบหน่อย พิมพ์แจกฟรีเป็นโคสะนาบอษัทได้ไหมค่ะ อิอิอิ อิอิอิอิ อ้อนก่อนเผื่อมีคนตกหลุมดังโพล๊ะ จากคุณ : สีน้ำน้อย (sugarhut) - [ 3 พ.ค. 51 18:50:17 ]

ความคิดเห็นที่ 7 พี่โก้ มาแจมแล้ว สมทบทุนด้วยเลย ฮาฮา เนอะพี่โก้คนใจดีเนอะ จากคุณ : sugarhut - [ 3 พ.ค. 51 18:51:07 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ช่องว่าง นั้นห่างได้ แต่ว่าใจอย่าห่างเหิน ความรักที่ถูกเมิน ใช่ยากเกินจะทำใจ อยู่ห่างยังคิดถึง คนเคยซึ้งซึ่งห่างไกล จะอยู่แห่งหนใด ยังส่งใจ ไปถึงกัน หวังว่าสักวันหนึ่ง ความคิดถึงและผูกพัน ทำให้ใครคนนั้น คิดถึงวันอันรื่นรมย์ ช่องว่างที่ห่างหาย ก็กลับกรายได้สุขสม ความเศร้า เหงาระทม ความขื่นขม ก็หายไป/.... สวัสดีค่ะ  คุณ เจ้าของกระทู้ และทุกท่าน กรอบข้างบนนะคะ จากคุณ : สุนันยา - [ 3 พ.ค. 51 20:00:03 ]

ความคิดเห็นที่ 9 พี่สุนันยา บางสิ่งเหมือนจะหาย แต่แท้ที่จริงไม่เคยหาย มันยังคงอยู่ ยังอยู่ของมันอย่างนั้น เพียงแต่มันอาจจะมองไม่เห็นด้วยตา จากคุณ : sugarhut - [ 3 พ.ค. 51 21:57:41 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีเจ้าค่ะ.. เข้ามาอ่านเจ้าค่ะ.. จากคุณ : ดั่งก้อนกรวด - [ 3 พ.ค. 51 22:41:36 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มีช่องว่างที่หัวใจ จะมีใครมาทดแทน ห่างไกลใจอาลัยแสน จึงช่องว่างเกิดกลางใจ ********* ลองมั้ง จากคุณ : เกรียงไกร (huaboonsan) - [ 4 พ.ค. 51 00:34:51 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เฮ่ย. . .ยัยหนู ที่พี่ตอบ จริง น่ะ พี่ตอบของคุณตะหาก ชอบนะคะ ความรักที่ขาดหาย มิได้หมายถึงสิ้นสูญ ยังคงอยู่เกื้อกูล เพื่อเพิ่มพูนช่องว่างใจ . . . . . แต่. . . เพื่อเพิ่ม พูนช่องว่าง ให้กว้างกว่า เดิมใช่ไหม อย่างนั้น น่าสูญไป มาหลอนใย นะรักเอย. . . . . . ป.ล. เห็นบทข้างบนของทั่นสหายเกรียงไกร แล้วอ่อนระทวย เออนี่ ยัยหนู ไปดูกระทู้ หัวใจใหม่ ของทั่นเกรียงเค้าสิคะ ผู้ชายอะไยไม่ยู้. . . อ้อนซะไม่มีละ. . . แฮ่. . . จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 4 พ.ค. 51 08:55:26 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอแจมด้วยนะ ความห่างเหินทำให้รักจึดจาง ความอ้างว้างทำให้เราเศร้าหัวใจ ความทุกข์ที่บางสิ่งสูญหายไป แล้วจะหาใครทดแทนรักษา...ใจ อาจไม่เพราะไม่สละสลวยแต่ก็เขียนจากใจ จากคุณ : คนรักกลอน - [ 4 พ.ค. 51 10:32:31 A:58.9.186.41 X: TicketID:175425 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ห่างหายให้โหยหา                   ยังค้นคว้ายิ่งล่องหน เลือนลางในบัดดล                   ดั่งชมกลเวทย์มนต์ดำ ฝันใฝ่ในสิ่งนั้น                        ไยพลิกผันพลันครวญคร่ำ ยังคงแต่จดจำ                         ทุกเช้าค่ำอย่างโรยแรง ฯ จากคุณ : นกติดหูหนูติดปีก (the darkknight) - [ 4 พ.ค. 51 21:01:24 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดีทุกคนค่ะ รายงานตัวว่าเย็นนี้ไปชลบุรี กลับมาปลายสัปดาห์ค่ะ ไว้เจอกันนะค่ะ อะคุอะคุ จากคุณ : sugarhut - [ วันฉัตรมงคล 12:19:20 ]

ความคิดเห็นที่ 16 บางสิ่งที่ผ่านไป เหมือนสายน้ำไม่หวนคืน ชีวีอย่าทนฝืน ปล่อยผ่านไปอย่ายึดมั่น บางสิ่งที่เติบโต ดุจสายโซ่คล้องสัมพันธ์ ผ่านไปทุกคืนวัน จงจดจำคำบทเรียน ชีวิตกับความตาย จุดสุดท้ายที่วนเวียน ครั้งหนึ่งที่พากเพียร ขอให้ซึ้งในสัจธรรม ทางเดินกาลข้างหน้า ขอฟันฝ่าเดินหน้าทำ ความดีจารึกกรรม ให้แผ่นดินถิ่นเกิดกาย แก้ไขเมื่อ 06 พ.ค. 51 16:21:15 แก้ไขเมื่อ 06 พ.ค. 51 16:10:18 จากคุณ : คนเดินดินฯ - [ 6 พ.ค. 51 16:08:28 ]

ความคิดเห็นที่ 17 บางสิ่งที่หายไป เพื่อบอกใจให้รู้ค่า ใดเล่าที่ไขว่คว้า ปรารถนามาครอบครอง แท้จริงที่หัวใจ ได้หายไปจนหม่นหมอง รับรู้ที่เฝ้าปอง ค่อยตรึกตรองมองให้ดี ที่ว่างที่เพิ่มมา อาจมีค่าในวันนี้ เมื่อมองเพียงที่มี พอเท่านี้ในหัวใจ ----------- งง ๆ ค่ะ อยู่ในภาวะเคยขาดแล้วมาเติม...มากเกินจนล้น เริ่มเข้าใจแล้วว่าพอเพียงและเพียงพอคงจะดีกว่า ตอนนี้มากไปแล้วมันอึดอัดยังไงพิกล(น้อยก็ไม่ชอบ มากก็ไม่เอา ไอซ์นี่แย่จริง ๆ เลยค่ะ) จากคุณ : Argent - [ 7 พ.ค. 51 14:28:09 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ^ ^ ^ ไอซ์ บางทีการหาจุดสมดุลในชีวิตสำหรับผู้เยาว์ก็ยากเหมือนกันนะ บางทีประสบการณ์ชีวิตก็จะบอกเราเองว่า มันถึงจุดพอได้หรือยัง ไม่ได้แต่งกลอนนานมาก ๆ รู้สึกหลอน ๆ ยังไงไม่รู้ ถ้าแต่งตอนเงียบ ๆ น่าจะดีกว่านี้ จากคุณ : คนเดินดินฯ - [ 7 พ.ค. 51 15:07:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คนเดินดินไม่ยอมกินข้าวแดง สบายดีหรือเปล่าท่านหายไปนานเลย ทุกอย่างหากมากไปแล้วไประโยชน์ก็ไม่ดี บางสิ่งมากประโยชน์น้อยไปก็ไม่ดี กรรมดีควรที่จะทำให้มากไว้ กรรมชั่วควรจะลดละและปล่อยวางให้ถึงที่สุด หนูไอซ์ ตอนนี้เรียนที่ไหน ไม่เห็นส่งข่าวรายงานผลเลย มากไปก็ไม่ดี น้อยไปก็ไม่พอ นั่นเพราะเราคิดแต่จะมองในด้านที่ตนต้องการ ไอซ์ลองอ่านกลอนที่พี่แอมเขียนใหม่ดีๆ แล้วมองภาพประกอบในมุมมองใหม่ แล้วไอซ์จะรู้ว่าแท้จริงแล้วพี่แอมให้มองหาอะไรในช่องว่าง สู้สู้สู้ (ถ้ามองเห็นระวังอนาคตจะเป็นสาวม่อนกะเขาด้วยละ) จากคุณ : sugarhut - [ 8 พ.ค. 51 08:07:39 ]