ใต้รอยน้ำตาโศก
ขีดเขียนโลกจารึกไว้
สลักรักสลายไป
สลักใจเจ็บระทม
พร่ำเพ้อเหมือนคนบ้า
น้ำตารดปร่าขม
เสียดายรักภิรมณ์
มาจ่อมจมด้วยถูกลวง
หลอมละลายสิ้นความฝัน
ภาพอันแสนหวานลับล่วง
เหมือนเดือนดาวดับดวง
ร่วงลงสู่อเวจีใจ
เทิดคุณค่าความรักมั่น
แต่เจ้านั้นบั่นรักไป
เหลือแต่แค่อาลัย
ตกอยู่ในทุกข์ทรมาน
หัวใจคล้ายตายจาก
กายเป็นซากฝากสุสาน
ฝังนิ่งมาเนินนาน
ใต้ดาวเดือนดวงตะวัน
เงียบเหงาและอ้างว้าง
ในระหว่างร้างความฝัน
ท้อแท้ดวงใจอัน
เคยเปี่ยมหวังกำลังใจ
ขอนิ่งอยู่ตรงนี้
ที่ไม่มีความฝันใฝ่
ให้ทรมานนิรันดรไป
ตราบสลายกลายเป็นดิน.
เกรียงไกร หัวบุญศาล
๖ พฤษภาคม ๒๕๕๑
แก้ไขเมื่อ 07 พ.ค. 51 15:34:35
แก้ไขเมื่อ 06 พ.ค. 51 20:43:54
จากคุณ :
huaboonsan
- [
6 พ.ค. 51 20:42:25
]