Chapter 1-3 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6532819/W6532819.html
Chapter 4
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6556890/W6556890.html
Chapter 5
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6572458/W6572458.html

  * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - *

Chapter 6

คืนนี้ผมนอนเท่าไหร่ก็นอนไม่หลับ ไม่เข้าใจเหมือนกัน
หรือผมยังหงุดหงิดกับเรื่องที่เกิดขึ้น ไม่ได้เป็นอะไรกัน ไม่ได้คิดอะไรกับน้องเค้า
ผมย้ำบอกตัวเองในใจ ...

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ในขณะที่กำลังคิด
ซีโทรเข้ามาหา ผมไม่รับ  จนซีโทรเข้ามาเป็นครั้งที่3 ผมถึงจะรับ
แล้วเสียงแรกที่ได้ยินมาก็..
"พี่...ผมขอโทษ"
..ผมตอบไป "ขอโทษเรื่องอะไร"
"ก็เรื่องที่ไปกินข้าวกับคนอื่นแล้วไม่ได้บอกพี่"
"ก็ไม่ใช่คนอื่นนี่ ซีไปกินข้าวกับเค้าแล้วพี่จะโกรธทำไม"
"ผมก็ไม่รู้ แต่ผมรู้สึกผิดกับพี่อ่ะ"
"อย่าคิดมาก พี่ไม่ได้เป็นอะไรหรอก"
"พี่ไม่โกรธผมนะ"
"อืม.."

ผมตอบเสร็จก็วางโทรศัพท์ไป โดยที่ในหัวก็ยังมีแต่เรื่องนี้อยู่ดี -*- หงุดหงิดตัวเอง โอ๊ยๆ

- - คืนก่อนเดินทาง - -
..วันนี้ผมต้องทำงานที่คณะจนดึก(เกือบเที่ยงคืนละ) เนื่องจากต้องส่งงานตอนเปิดเทอมใหม่
(ซึ่งก็เหลือเวลาแค่ 2อาทิตย์ เท่านั้น -*- )
ขณะที่กำลังวุ่นกับงานนั้น ก็มีคนเดินเข้ามา  ผมเองไม่ได้เงยหน้ามาดู แต่รู้ว่ามีคนมา
"ดึกขนาดนี้แล้ว ยังไม่กลับอีกเหรอ"ได้ยินคนๆนั้นถามเข้ามา ผมหันหลังกลับไปกำลังจะตอบคำถามนั้น
"อ่าว ซีมาได้ไงเนี่ย"ผมตกใจ คนที่ถามคือ ซีนั่นเอง ซีมอง ยิ้มมาทางผม
แล้วก็ถามว่า"กินไรรึยัง อย่าบอกนะว่าทำงานมาทั้งวัน ไม่ไปไหนเลยเนี่ย"
ผมได้แต่ยิ้มแหะๆ ไม่เถียง เพราะเป็นอย่างที่พูดจริงๆ มัวแต่รีบทำงาน
"แล้วเราอ่ะ ดึกขนาดนี้ ยังไม่กลับหออีก ...แล้วรู้ได้ไงว่าพี่อยู่ที่นี่"
"ก็...รู้ละกัน"ซี ตอบแบบไม่ได้มองมาหาผม แล้วเดินดูของในห้องไปเรื่อยๆ
"อย่าบอกนะว่าตามหาพี่อ่ะ "ผมลองถาม อยากรู้ว่า มันจะ หวาน กับเราไหม
"ไม่รู้....แล้วไม่หิวเหรอเนี่ย"
"ก็หิวนิดๆอ่ะ"
"งั้นออกไปหาอะไรกินกันไหม "
"อืม ก็ได้ แต่รออีกสักพักได้ไหม เคลียร์งานแปปนึง"ผมตอบ แล้วหันไปมองบนโต๊ะทำงาน  
นึกในใจ จะเก็บตรงไหนก่อนดีเนี่ย ซีมองแล้วก็แอบขำ
ก็บอกกับผม  "ไม่รู้จะเก็บตรงไหนก่อนอ่ะดิ รกซะขนาดนี้ เอางี้
ออกไปกินกันก่อน เดี๋ยวค่อยเข้ามาเก็บ ยังไงก็ไม่มีใครเข้ามาได้อยู่แล้วนี่"
ผมพยักหน้ารับ "งั้นเดี๋ยวค่อยมาเก็บละกันนะ"

ผมกำลังจะเดินไปที่มอไซต์ ซีก็สะกิดบอก"เดินไปกินแถวนี้แหละ อยากเดินเล่นด้วย"
-*- มาอยากเดินเล่นไรตอนนี้เนี่ย ผมนึกในใจ หนาวนะเนี่ย หิวด้วย
จาก คณะที่อยู่ก็เดินไปร้านข้าวใช้เวลาประมาณ  15-20นาที แล้วแต่ว่า จะเลือกกินอะไรร้านไหน

เส้นทางที่ผ่านจะเป็น สนามหญ้ากว้างๆ แสงไฟมาจากโคมไฟ ตามทางเดิน ก็ไม่ได้พูดอะไรกัน
ผมเองรู้สึกเย็นๆ ก็เลยเอามือกอดอกเดินไป ซีคงคิดรู้ว่าผมหนาวมั้ง จู่ๆก็ถอดเสื้อนอกเอาให้ผมใส่
"ผมให้"ซีบอกสั้นๆ แล้วก็ยิ้มเล็กๆ ให้ ผมก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร อุ่นดี
เดินต่อสักแปป ซี ก็ถามผม "ทำงานดึกๆคนเดียวแบบนี้ ไม่กลัวเหรอ"
"ไม่อ่ะ เรื่อยๆ ไม่เห็นต้องกลัวอะไรเลย"
"ไม่กลัวใครเข้ามาทำไรเหรอ"
"ไม่อ่ะ"
"แล้วผีอ่ะ"
"ก็ไม่กลัว"
"นั่นสินะ ผีเห็นคงกลัวพี่แทน"
-*-"ไอ่นี่นิ"
"วันไหนทำงานดึกๆก็บอกกันดิ"
"บอกทำไมอ่ะ"
"ก็จะได้มาอยู่เป็นเพื่อนไง "  
"ถามจริง"
"อืม พูดจริง ขี้เกียจอยู่หอ เบื่ออ่ะ"
"ก็ ถ้ามีจะบอกละกัน"
หลังจากกินข้าวกันเสร็จกลับมาเก็บของ ก็ไปส่งซีที่หอ
เอาเสื้อกันหนาวให้ผมไว้ บอกว่าวันหลังค่อยเอามาคืน ...

เช้าวันถัดมา วันนี้ ซีต้องไปงานของคณะ
ผมยังอยู่ที่บ้าน ตอนแรกกะจะไม่ไปส่งซี เห็นว่าที่คณะคนคงเยอะ
แต่คิดแบบนั้นได้ไม่นาน ซีก็โทรมาหา บอก ให้พาไปซื้อของเพราะว่าเตรียมมาไม่ครบ
ผมเลยต้องออกไป ก่อนเข้าคณะ เจอเพื่อนๆที่ไปด้วย ก็แปลกใจกันว่า ไม่ได้ไปแล้วมาทำไม  
คนที่รู้ก็สะกิดจะมาส่งน้องอ่ะดิ ผมเลยเฉไปเรื่องอื่น บอกให้หาของฝากมาด้วย ไหนๆก็ไปถึงทะเลใต้แล้ว
เพื่อนบอกกลับมา ไม่มีแต่จะถ่ายรูปมาฝากแทน ผมก็งงๆ รูปอะไร เพื่อนมันก็ชี้ไปอีกทาง รูปน้องนั่นไง
ผมเลยตบหัวเพื่อนไปที แต่ขอรูปเดี่ยวชัดๆนะ 55+
ผมเดินไปหาซีต่อ กำลังกินนมกล่อง กะขนมปังที่ แจกกัน
ซีก็ยื่นมาให้ผม "กินมั้ย"
"ไม่เอาอ่ะ กินเหอะ"
"รอแปปนึงนะคับ ขอกินก่อนแล้วไปกัน"
"อืม งั้นพี่ไปหาเพื่อนๆนะ เสร็จละบอก"
ผมก็เดินกลับไปหาเพื่อน คุยไม่นานซีก็ส่ง sms เข้ามา
"พี่คับ ป่ะ เดี๋ยวกลับมาไม่ทันรถ (ไม่กล้าเข้าไป กลัวเพื่อนพี่อ่ะ)"
ผมก็บอกเพื่อน ว่าออกไปก่อนเดี๋ยวมาใหม่ เพื่อนๆเหมือนจะรู้กัน ก็แซวใหญ่
ผมก็เดินยิ้มๆออกมา ซีรอที่รถแล้ว ก็ออกไปซื้อของที่ สหกรณ์ใน มอ กัน
รีบซื้อกัน ก็กลัวจะไม่ทันรถ กลับไปถึง รถออกไปได้สองคันแล้ว
เหลือ คันสุดท้ายพอดี ซีก็รีบไปขึ้นรถ ผมเองว่าจะไปที่อื่นต่อไหนๆก็ไม่มีอะไรแล้ว
กำลังจะกลับรถ ซีก็วิ่งออกมาเรียกผม
"ขอบคุณคับพี่ที่อุตสาห์มาส่ง"
"ไม่เป็นไร เดินทางดีๆละ"
ซียิ้มแล้วก็ก้มหัวมาข้างๆหูผม "แล้วผมจะโทรหานะ คิดถึงผมด้วย"
จับไหล่ผมทีนึงแล้วก็เดินขึ้นรถไป ผมยืนนิ่ง เขินจนไม่รู้จะทำท่าอะไรดี
ดีนะ ที่คนไปกันหมดแล้ว ไม่งั้นเป็นเรื่องแน่เลย ไอ่เด็กนี่ แหย่อยู่ได้ งึมๆchapter6

คืนนี้ผมนอนเท่าไหร่ก็นอนไม่หลับ ไม่เข้าใจเหมือนกัน
หรือผมยังหงุดหงิดกับเรื่องที่เกิดขึ้น ไม่ได้เป็นอะไรกัน ไม่ได้คิดอะไรกับน้องเค้า
ผมย้ำบอกตัวเองในใจ ...

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ในขณะที่กำลังคิด
ซีโทรเข้ามาหา ผมไม่รับ  จนซีโทรเข้ามาเป็นครั้งที่3 ผมถึงจะรับ
แล้วเสียงแรกที่ได้ยินมาก็..
"พี่...ผมขอโทษ"
..ผมตอบไป "ขอโทษเรื่องอะไร"
"ก็เรื่องที่ไปกินข้าวกับคนอื่นแล้วไม่ได้บอกพี่"
"ก็ไม่ใช่คนอื่นนี่ ซีไปกินข้าวกับเค้าแล้วพี่จะโกรธทำไม"
"ผมก็ไม่รู้ แต่ผมรู้สึกผิดกับพี่อ่ะ"
"อย่าคิดมาก พี่ไม่ได้เป็นอะไรหรอก"
"พี่ไม่โกรธผมนะ"
"อืม.."

ผมตอบเสร็จก็วางโทรศัพท์ไป โดยที่ในหัวก็ยังมีแต่เรื่องนี้อยู่ดี -*- หงุดหงิดตัวเอง โอ๊ยๆ

- - คืนก่อนเดินทาง - -
..วันนี้ผมต้องทำงานที่คณะจนดึก(เกือบเที่ยงคืนละ) เนื่องจากต้องส่งงานตอนเปิดเทอมใหม่
(ซึ่งก็เหลือเวลาแค่ 2อาทิตย์ เท่านั้น -*- )
ขณะที่กำลังวุ่นกับงานนั้น ก็มีคนเดินเข้ามา  ผมเองไม่ได้เงยหน้ามาดู แต่รู้ว่ามีคนมา
"ดึกขนาดนี้แล้ว ยังไม่กลับอีกเหรอ"ได้ยินคนๆนั้นถามเข้ามา ผมหันหลังกลับไปกำลังจะตอบคำถามนั้น
"อ่าว ซีมาได้ไงเนี่ย"ผมตกใจ คนที่ถามคือ ซีนั่นเอง ซีมอง ยิ้มมาทางผม
แล้วก็ถามว่า"กินไรรึยัง อย่าบอกนะว่าทำงานมาทั้งวัน ไม่ไปไหนเลยเนี่ย"
ผมได้แต่ยิ้มแหะๆ ไม่เถียง เพราะเป็นอย่างที่พูดจริงๆ มัวแต่รีบทำงาน
"แล้วเราอ่ะ ดึกขนาดนี้ ยังไม่กลับหออีก ...แล้วรู้ได้ไงว่าพี่อยู่ที่นี่"
"ก็...รู้ละกัน"ซี ตอบแบบไม่ได้มองมาหาผม แล้วเดินดูของในห้องไปเรื่อยๆ
"อย่าบอกนะว่าตามหาพี่อ่ะ "ผมลองถาม อยากรู้ว่า มันจะ หวาน กับเราไหม
"ไม่รู้....แล้วไม่หิวเหรอเนี่ย"
"ก็หิวนิดๆอ่ะ"
"งั้นออกไปหาอะไรกินกันไหม "
"อืม ก็ได้ แต่รออีกสักพักได้ไหม เคลียร์งานแปปนึง"ผมตอบ แล้วหันไปมองบนโต๊ะทำงาน  
นึกในใจ จะเก็บตรงไหนก่อนดีเนี่ย ซีมองแล้วก็แอบขำ
ก็บอกกับผม  "ไม่รู้จะเก็บตรงไหนก่อนอ่ะดิ รกซะขนาดนี้ เอางี้
ออกไปกินกันก่อน เดี๋ยวค่อยเข้ามาเก็บ ยังไงก็ไม่มีใครเข้ามาได้อยู่แล้วนี่"
ผมพยักหน้ารับ "งั้นเดี๋ยวค่อยมาเก็บละกันนะ"

ผมกำลังจะเดินไปที่มอไซต์ ซีก็สะกิดบอก"เดินไปกินแถวนี้แหละ อยากเดินเล่นด้วย"
-*- มาอยากเดินเล่นไรตอนนี้เนี่ย ผมนึกในใจ หนาวนะเนี่ย หิวด้วย
จาก คณะที่อยู่ก็เดินไปร้านข้าวใช้เวลาประมาณ  15-20นาที แล้วแต่ว่าจะกินที่ไหน

เส้นทางที่ผ่านจะเป็น สนามหญ้ากว้างๆ แสงไฟมาจากโคมไฟ ตามทางเดิน ก็ไม่ได้พูดอะไรกัน
ผมเองรู้สึกเย็นๆ ก็เลยเอามือกอดอกเดินไป ซีคงคิดรู้ว่าผมหนาวมั้ง จู่ๆก็ถอดเสื้อนอกเอาให้ผมใส่
"ผมให้"ซีบอกสั้นๆ แล้วก็ยิ้มเล็กๆ ให้ ผมก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร อุ่นดี
เดินต่อสักแปป ซี ก็ถามผม "ทำงานดึกๆคนเดียวแบบนี้ ไม่กลัวเหรอ"
"ไม่อ่ะ เรื่อยๆ ไม่เห็นต้องกลัวอะไรเลย"
"ไม่กลัวใครเข้ามาทำไรเหรอ"
"ไม่อ่ะ"
"แล้วผีอ่ะ"
"ก็ไม่กลัว"
"นั่นสินะ ผีเห็นคงกลัวพี่แทน"
-*-"ไอ่นี่นิ"
"วันไหนทำงานดึกๆก็บอกกันดิ"
"บอกทำไมอ่ะ"
"ก็จะได้มาอยู่เป็นเพื่อนไง "  
"ถามจริง"
"อืม พูดจริง ขี้เกียจอยู่หอ เบื่ออ่ะ"
"ก็ ถ้ามีจะบอกละกัน"
หลังจากกินข้าวกันเสร็จกลับมาเก็บของ ก็ไปส่งซีที่หอ
เอาเสื้อกันหนาวให้ผมไว้ บอกว่าวันหลังค่อยเอามาคืน ...

เช้าวันถัดมา วันนี้ ซีต้องไปงานของคณะ
ผมยังอยู่ที่บ้าน ตอนแรกกะจะไม่ไปส่งซี เห็นว่าที่คณะคนคงเยอะ
แต่คิดแบบนั้นได้ไม่นาน ซีก็โทรมาหา บอก ให้พาไปซื้อของเพราะว่าเตรียมมาไม่ครบ
ผมเลยต้องออกไป ก่อนเข้าคณะ เจอเพื่อนๆที่ไปด้วย ก็แปลกใจกันว่า ไม่ได้ไปแล้วมาทำไม  
คนที่รู้ก็สะกิดจะมาส่งน้องอ่ะดิ ผมเลยเฉไปเรื่องอื่น บอกให้หาของฝากมาด้วย ไหนๆก็ไปถึงทะเลใต้แล้ว
เพื่อนบอกกลับมา ไม่มีแต่จะถ่ายรูปมาฝากแทน ผมก็งงๆ รูปอะไร เพื่อนมันก็ชี้ไปอีกทาง รูปน้องนั่นไง
ผมเลยตบหัวเพื่อนไปที แต่ขอรูปเดี่ยวชัดๆนะ 55+
ผมเดินไปหาซีต่อ กำลังกินนมกล่อง กะขนมปังที่ แจกกัน
ซีก็ยื่นมาให้ผม "กินมั้ย"
"ไม่เอาอ่ะ กินเหอะ"
"รอแปปนึงนะคับ ขอกินก่อนแล้วไปกัน"
"อืม งั้นพี่ไปหาเพื่อนๆนะ เสร็จละบอก"
ผมก็เดินกลับไปหาเพื่อน คุยไม่นานซีก็ส่ง sms เข้ามา
"พี่คับ ป่ะ เดี๋ยวกลับมาไม่ทันรถ (ไม่กล้าเข้าไป กลัวเพื่อนพี่อ่ะ)"
ผมก็บอกเพื่อน ว่าออกไปก่อนเดี๋ยวมาใหม่ เพื่อนๆเหมือนจะรู้กัน ก็แซวใหญ่
ผมก็เดินยิ้มๆออกมา ซีรอที่รถแล้ว ก็ออกไปซื้อของที่ สหกรณ์ใน มอ กัน
รีบซื้อกัน ก็กลัวจะไม่ทันรถ กลับไปถึง รถออกไปได้สองคันแล้ว
เหลือ คันสุดท้ายพอดี ซีก็รีบไปขึ้นรถ ผมเองว่าจะไปที่อื่นต่อไหนๆก็ไม่มีอะไรแล้ว
กำลังจะกลับรถ ซีก็วิ่งออกมาเรียกผม
"ขอบคุณคับพี่ที่อุตสาห์มาส่ง"
"ไม่เป็นไร เดินทางดีๆละ"
ซียิ้มแล้วก็ก้มหัวมาข้างๆหูผม "แล้วผมจะโทรหานะ คิดถึงผมด้วย"
จับไหล่ผมทีนึงแล้วก็เดินขึ้นรถไป ผมยืนนิ่ง เขินจนไม่รู้จะทำท่าอะไรดี
ดีนะ ที่คนไปกันหมดแล้ว ไม่งั้นเป็นเรื่องแน่เลย ไอ่เด็กนี่ แหย่อยู่ได้ งึมๆ

-*-*-*-*-*-*-*

พอดีเวลาไม่ค่อยมีขอโทษด้วย จากนี้จะพยายามเร่งคับ
ขอบคุณทุกท่านที่ตามอ่าน

chapter7
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6598302/W6598302.html

แก้ไขเมื่อ 21 พ.ค. 51 18:16:02

แก้ไขเมื่อ 18 พ.ค. 51 17:46:14

แก้ไขเมื่อ 08 พ.ค. 51 11:12:27